At the sound of the lookouts' voice

At the sound of the lookouts' voices, Bona looked like he'd been choked.


Everyone's eyes filled with the shapes of the demons loping towards them from the shadowed street.


At their head was a demon that looked like a cross between a man and a frog. Its skin was a jaundiced yellow, gleaming with a sticky, shiny coating. It was covered in huge lumps all over, which looked like human faces pressed out against the skin from the inside.


A mouth that could swallow a man in one gulp gaped open, and an abnormally long tongue began tasting the air.


Around it, the hellhounds followed, as though waiting for their prey.


After that were demons which looked like a human being that had been skinned and its exposed musculature painted with some kind of black, tarry liquid.


There were fifty of the hounds, one swollen-bodied demon covered in faces, and six of the flayed demons.


"There's too many!" Bona cried like the tolling of a bell. "We can't hold them! Run!"


"Dammit!" came the angry retort. "Shut the hell up!"


Ignoring Bona's wails of despair, the guards looked to their comrades, tension knotting up their faces.


"Listen up! All you need to do is stick them with the pointy end! Our job isn't to kill them! It's to buy time! It's not hard! We're all going to make it!"


We're going to make it. Some people repeated it, and then it was taken up by others.


"Hell yeah! Let's go!"


Even the guards with terrified faces grabbed their spears and got into their ranks.


"You come join us too!"


Someone grabbed Bona and dragged him to his place. There was no time for playing around.


The demonic beasts howled, and began tearing down the barricade at an incredible speed. The guards' spears stabbed out at them from between the ever-widening gaps in the barricade.


The pained wails of the hellhounds rose up from all around them. Those demonic beasts that had not been stabbed hastily fled the barricade. They howled mournfully as they paced around the barricade, as though assessing the situation.


Some of the more collected guards thrust their spears through the gaps at the nearer hellhounds, which drove them away.


Slowly, the faces of the guards began to cheer up.


The grins of the demons in the back were disgusting, and the guards were still uneasy because they didn't know what the demons would do. However, letting time pass like this was still good. After all, their job was not to defeat the demons.


"Wh-what the?!" a lone guard cried out as he watched what was happening in front of him.


The enemy had formed into a neat line, beyond the reach of the thrusting spears.


This was completely different from the wild assault just now. The guards began growing uneasy. If they knew what the hellhounds were up to, maybe they could have changed their formation or done something about it. As it was, all they could do was thrust their spears between the gaps.


But just when they thought that was all they would have to do, the demonic beasts opened their maws, so widely that it looked as though they were dislocated. The red within their throats was not flesh, but fire.


Jets of crimson flame shot out in unison at the barricade, engulfing the entire thing in flames. The guards' eyes could see nothing but the fire.


Although the fire was intense, it still could not burn down the barricades within a few seconds. This didn't make much difference to the guards on the other side, though.


Screams broke out all around. Some had their eyes burned up, others had their lungs and gullets scorched because they inhaled the flames. In the end, all of them fell like flies. The only guards to survive were the ones at the sides, because the ones in the center were no longer breathing after being consumed by the flame.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงที่ผู้รับเสียง Bona ดูเหมือนเขามีการสำลัก สายตาของทุกคนเต็มไป ด้วยรูปร่างของปีศาจ loping ต่อพวกเขาจากถนนเงาในหัวของพวกเขาถูกปีศาจที่ดูเหมือนผสมระหว่างคนและกบ สีเหลือง jaundiced วับวาวกับเหนียว เงาเคลือบผิวได้ มันคลุมก้อนใหญ่ทั่ว ซึ่งดูเหมือนใบหน้าคนกดกับผิวจากภายในปากอาจกลืนคนดวดดำเปิด และมีลิ้นที่ยาวผิดปกติเริ่มชิมอากาศรอบ การ hellhounds ตาม ราวกับว่ากำลังรอเหยื่อหลังจากที่ปีศาจซึ่งดูเหมือนเป็นมนุษย์ที่ได้รับผิวและกล้ามเนื้อสัมผัสของสีดำชนิดบาง tarry ของเหลวมีห้าสิบของสุนัข หนึ่งบวมคะแนนปีศาจปกคลุมไปด้วยใบหน้า และหกปีศาจ flayed"มีมากเกินไป" Bona ร้องไห้จัดของระฆัง "เราไม่ถือพวกเขา เรียกใช้""Dammit " มารุนแรงโกรธ "หุบนรก"การละเว้นของ Bona wails สิ้นหวัง เจ้าหน้าที่ดูเพื่อสหายของพวกเขา ผูกอัตโนมัติสีหน้าตึงเครียด"ฟังนะ ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือติดไว้กับปลายแฉกเรียว งานของเราไม่ได้ฆ่าพวกเขา มันเป็นการซื้อเวลา มันไม่ยาก เราทั้งหมดจะทำให้มัน"เรากำลังจะทำให้ บางคนซ้ำมัน และจากนั้น ถ่ายขึ้น โดยผู้อื่น"อือนรก ไปกันเถอะ"แม้ยาม ด้วยใบหน้ากลัวคว้าหอกของพวกเขา และได้เข้าสู่ตำแหน่งของพวกเขา"คุณมาร่วมกับเราเกินไป"คนคว้า Bona และลากเขาไปสถานที่ของเขา ไม่มีเวลาสำหรับการเล่นรอบได้สัตว์ปีศาจส่งเสียงโหยหวน และเริ่มฉีกขาดลงสิ่งความเร็วสูง ยามหอกแทงออกที่พวกเขาจากซอกเคยขยับขยายช่องว่างในสิ่งWails pained ของ hellhounds การลุกขึ้นจากพวกเขา สัตว์เหล่าปีศาจที่ได้ไม่ถูกแทงรีบหนีสิ่ง พวกเขาเห่าหอน mournfully พวกเขาศึกษาได้ใกล้เคียงสิ่ง ว่าประเมินสถานการณ์เจ้าหน้าที่รวบรวมเพิ่มเติมบางแทงหอกของพวกเขาผ่านช่องว่างที่ hellhounds การเอื้อม ซึ่งพวกเขาขับรถออกไปช้า ใบหน้าของเจ้าหน้าที่เริ่มจะเชียร์ขึ้น จะของปีศาจหลังน่าขยะแขยง และยามมียังคงไม่สบายใจเนื่องจากพวกเขาไม่ทราบสิ่งที่ปีศาจจะทำ อย่างไรก็ตาม ปล่อยให้เวลาผ่านไปเช่นนี้ก็ยังดี หลังจากที่ทุก งานของพวกเขาไม่ได้ต่อสู้ปีศาจ"สิ่งที่ Wh ! " ผู้พิทักษ์โลนร้องออกมา ตามที่เขาได้ดูสิ่งที่เกิดขึ้นเขาข้าศึกได้เกิดขึ้นเป็นเส้นเรียบร้อย ไกลเกินเอื้อมหอก thrusting นี้ได้อย่างสมบูรณ์แตกต่างจากการทำร้ายป่าตอนนี้ เจ้าหน้าที่เริ่มเติบโตไม่สบายใจ ถ้าพวกเขารู้ hellhounds ถูกถึง บางทีพวกเขาอาจเปลี่ยนแปลงก่อตั้งขึ้น หรือทำอะไรกับมัน มันเป็น ทั้งหมดไม่ควรถูกแทงหอกของพวกเขาระหว่างช่องว่างแต่เมื่อพวกเขาคิดว่า นั่นคือสิ่งที่พวกเขาจะต้องทำ สัตว์ปีศาจเปิด maws ตน อย่างกว้างขวางมองแม้ว่าเคล็ด แดงในลำคอของเขาไม่ได้เนื้อ แต่ไฟJets ของเปลวไฟเข้มถ่ายออกพรึบที่กั้นเขต โต่งสิ่งทั้งหมดในเปลวไฟ ตาของเจ้าหน้าที่ไม่ดูอะไรแต่ไฟ แม้ว่าไฟรุนแรง มันยังคงไม่สามารถเขียนข้อมูลลงเครื่องกีดขวางภายในไม่กี่วินาที นี้ไม่ได้แตกต่างกันมากกับเจ้าหน้าที่ด้านอื่น ๆ แม้ว่าเสียงกรีดร้องโพล่งออกมาทั่ว บางคนมีตาเผาเสีย อื่น ๆ มีปอดและ gullets ไหม้เกรียมเนื่องจากพวกเขาสูดดมเปลวไฟ ในสุด พวกเขาทั้งหมดลดลงเช่นแมลงวัน ยามเท่านั้นที่จะอยู่รอดได้ด้านข้าง เพราะคนกลางไม่ หายใจหลังจากที่ถูกใช้โดยเปลวไฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยเสียงที่เสียงเฝ้ายาม 'ที่จริงดูเหมือนเขาต้องการได้รับการสำลัก. ตาของทุกคนเต็มไปด้วยรูปทรงของปีศาจ loping ต่อพวกเขาจากถนนเงาได้. ที่หัวของพวกเขาคือปีศาจที่ดูเหมือนข้ามระหว่างชายคนหนึ่งและเป็น กบ. ผิวเป็นสีเหลืองตัวเหลืองแพรวกับเหนียวเคลือบเงา มันถูกปกคลุมไปด้วยก้อนใหญ่ทั่วทุกมุมซึ่งดูคล้ายใบหน้าของมนุษย์กดออกมาต่อต้านผิวจากภายใน. ปากที่สามารถกลืนคนในหนึ่งอึก gaped เปิดและลิ้นยาวผิดปกติเริ่มชิมอากาศ. รอบที่ Hellhounds ตามราวกับว่ารอให้เหยื่อของพวกเขา. หลังจากที่ถูกปีศาจซึ่งมองเหมือนมนุษย์ที่ได้รับผิวและกล้ามเนื้อสัมผัสทาสีกับชนิดของสีดำของเหลวชักช้าบาง. มีห้าสิบของสุนัขหนึ่งปีศาจบวมฉกรรจ์อยู่ ครอบคลุมในใบหน้าและหกของปีศาจถลกหนังได้. "มีมากเกินไป!" Bona ร้องไห้เหมือนระฆังของระฆัง "เราไม่สามารถถือพวกเขา! Run!" "บ้าเอ้ย!" มาโต้โกรธ "ปิดนรกขึ้น!" ละเว้นร้องไห้ Bona ของความสิ้นหวังยามมองไปที่เพื่อนสนิทของเขา, ความตึงเครียด knotting ขึ้นใบหน้าของพวกเขา. "ฟังขึ้น! ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือการติดพวกเขากับปลายแหลม! งานของเราคือไม่ฆ่า พวกเขา! มันซื้อเวลา! มันไม่ใช่เรื่องยาก! เราทุกคนจะทำมัน! " เรากำลังจะทำให้มัน บางคนซ้ำมันแล้วมันจะถูกนำขึ้นโดยผู้อื่น. "นรกใช่! Let 's go!" แม้ยามที่มีใบหน้ากลัวคว้าหอกของพวกเขาและได้เข้าไปในกลุ่มของพวกเขา. "คุณมาเข้าร่วมกับเรามากเกินไป!" ใครบางคนคว้า Bona และลาก เขาไปที่สถานที่ของเขา ไม่มีเวลาสำหรับการเล่นรอบ. ไม่มีสัตว์ปีศาจ howled และเริ่มรื้อสิ่งกีดขวางที่ความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ หอกยาม 'แทงออกมาที่พวกเขาออกจากช่องว่างระหว่างเคยขยับขยายในสิ่งกีดขวาง. ร้องไห้เจ็บปวดของ Hellhounds ก็ลุกขึ้นจากทุกสิ่งรอบตัว บรรดาสัตว์ปีศาจที่ไม่ได้รับแทงรีบหนีสิ่งกีดขวาง พวกเขาคร่ำครวญโศกเศร้าที่พวกเขาเดินไปเดินมารอบ ๆ สิ่งกีดขวางราวกับว่าประเมินสถานการณ์. บางส่วนของยามรวบรวมแทงหอกของพวกเขาผ่านช่องว่างที่ใกล้ Hellhounds ซึ่งขับรถพวกเขาออกไป. ช้าใบหน้าของยามที่เริ่มมีกำลังใจขึ้นยิ้มของปีศาจในด้านหลังที่ถูกน่าขยะแขยงและยามก็ยังคงไม่สบายใจเพราะพวกเขาไม่ทราบว่าปีศาจจะทำ แต่ปล่อยให้เวลาผ่านไปเช่นนี้ก็ยังดี หลังจากที่ทุกงานของพวกเขาไม่ได้ที่จะเอาชนะปีศาจ. "WH-สิ่ง ?!" ยามคนเดียวร้องออกมาในขณะที่เขาเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นในด้านหน้าของเขา. ศัตรูได้เกิดเป็นเส้นเรียบร้อยไกลเกินเอื้อมของหอกยื่น. นี้เป็นสมบูรณ์แตกต่างจากการโจมตีป่าเพียงแค่ตอนนี้ ยามที่เริ่มเติบโตขึ้นไม่สบายใจ หากพวกเขารู้ว่าสิ่งที่ Hellhounds ก็ขึ้นอยู่กับพวกเขาอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของพวกเขาหรือทำอะไรกับมัน ราวกับว่ามันเป็นสิ่งที่พวกเขาสามารถทำถูกผลักหอกของพวกเขาระหว่างช่องว่าง. แต่เมื่อพวกเขาคิดว่าเป็นสิ่งที่พวกเขาจะต้องทำ, สัตว์ปีศาจเปิด Maws ของพวกเขาอย่างกว้างขวางว่ามันดูราวกับว่าพวกเขาได้รับเคล็ด สีแดงที่อยู่ในลำคอของพวกเขาไม่ได้ถูกเนื้อ แต่ไฟ. เจ็ตส์ของเปลวไฟสีแดงเข้มยิงออกมาในเวลาเดียวกันที่กีดขวางท่วมสิ่งที่ทั้งในเปลวไฟ ดวงตายาม 'จะได้เห็นอะไร แต่ไฟ. แม้ว่าการเกิดไฟไหม้ที่รุนแรงก็ยังคงไม่สามารถเผาเครื่องกีดขวางภายในไม่กี่วินาที เรื่องนี้ไม่ได้สร้างความแตกต่างมากยามในด้านอื่น ๆ แม้ว่า. เสียงกรีดร้องโพล่งออกมารอบ ๆ บางคนมีสายตาของพวกเขาเผาคนอื่น ๆ มีปอดและ gullets ของพวกเขาเกรียมเพราะพวกเขาสูดดมเปลวไฟ ในท้ายที่สุดทั้งหมดของพวกเขาลดลงเช่นแมลงวัน ยามเท่านั้นที่จะอยู่รอดเป็นคนที่ด้านข้างเพราะคนในศูนย์ได้ไม่หายใจหลังจากที่ถูกบริโภคโดยเปลวไฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เสียงของหอสังเกตการณ์ " เสียง " ดูเหมือนเขาถูกบีบคอสายตาของทุกคนเต็มไปด้วยร่างของปีศาจ loping ต่อจากเงาถนนที่หัวของพวกเขาเป็นปีศาจที่ดูเหมือนข้ามระหว่างผู้ชาย กับ กบ ผิวของมันเป็นดีซ่านเหลือง แพรวกับเหนียว เงา เคลือบ มันถูกปกคลุมด้วยก้อนใหญ่หมด ซึ่งดูเหมือนใบหน้าของมนุษย์ที่กดออกมาต่อต้านผิวจากภายในปากที่สามารถกลืนกินผู้ชายเลย gaped เปิดและมีลิ้นที่ยาวผิดปกติ เริ่มชิมอากาศรอบ เฮลฮาวด์ตามราวกับว่ากำลังรอเหยื่อหลังจากที่ปีศาจที่เหมือนมนุษย์ที่ถูกถลกหนัง และสัมผัสกับบางชนิดของกล้ามเนื้อ ทาสีดำค้างของของเหลวมีห้าสิบของสุนัข หนึ่งปีศาจปกคลุมใบหน้าบวมฉกรรจ์และหกของถลกหนังปีศาจ" พวกมันมีมากเกินไป ! " ร้องไห้เหมือนระฆังของระฆัง " เราไม่สามารถจับพวกเขา ! " วิ่ง ! ! ! ! !" บ้าเอ๊ย ! " มาย้อนโกรธ " หุบปากซะ ! "ไม่สนใจ " ก็ระงมแห่งความสิ้นหวัง ยามมองไปยังสหายของพวกเขาแรง knotting ขึ้นใบหน้าของพวกเขา" ฟังนะ ! ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือติดไว้กับปลายแหลม ! งานของเราไม่ใช่เพื่อฆ่าพวกเขา มันยื้อเวลาไว้ มันไม่ยาก ! เรากำลังจะทำมัน ! "เรากำลังจะทำมัน บางคนซ้ำแล้วมันจะถูกนำขึ้นโดยคนอื่น ๆ" เออ ! ไปกันเถอะ ! "แม้ยามกับหวาดกลัวใบหน้าคว้าหอกของตนและได้เป็นทหารของพวกเขา" คุณมาเข้าร่วมกับเราด้วย !มีใครคว้า Bona และลากเขาไปยังสถานที่ของเขา ไม่มีเวลาสำหรับการเล่นรอบสัตว์ปีศาจหอนออกมา และเริ่มทำลายสิ่งกีดขวางที่ความเร็วเหลือเชื่อ ของทหารหอกแทงออกมาจากระหว่างเคยการขยับขยายช่องว่างในสิ่งกีดขวางระงมของเฮลฮาวด์ที่บอบช้ำลุกขึ้นจากทั้งหมดรอบ ๆพวกเขา พวกปีศาจสัตว์ที่ไม่ได้ถูกแทงรีบหนีสิ่งกีดขวาง พวกเขา howled เศร้าสร้อยเช่นที่พวกเขาก้าวรอบออก แม้ว่าการประเมินสถานการณ์บางที่มีการรวบรวมทหารแทงหอกของตนผ่านช่องว่างที่ใกล้เฮลฮาวด์ ซึ่งขับไล่พวกเขาออกไป .อย่างช้าๆ ใบหน้าของทหารเริ่มมีกำลังใจการ grins ของปีศาจในด้านหลังเป็นน่ารังเกียจและทหารยังไม่สบายใจเพราะพวกเขาไม่รู้ว่าปีศาจจะทำ อย่างไรก็ตาม ปล่อยให้เวลาผ่านไปแบบนี้ก็ยังดี หลังจากทั้งหมด งานของพวกเขาไม่ใช่การเอาชนะปีศาจ" อะ อะไร ? ! ! ! " ยามโดดเดี่ยวร้องออกมาขณะที่เขาเฝ้าดูสิ่งที่เกิดขึ้นในด้านหน้าของเขาศัตรูได้ ขึ้นเป็นเส้นเรียบร้อย ไกลเกินเอื้อมของแทงหอกนี้แตกต่างจากการโจมตีป่าตอนนี้ ยามที่เริ่มเติบโต ไม่สบายใจ ถ้าพวกเขารู้หมานรกขึ้น บางทีพวกเขาอาจจะต้องเปลี่ยนรูปแบบของพวกเขาหรือทำบางอย่างเกี่ยวกับมัน มันคือทั้งหมดที่พวกเขาทำคือแทงหอกของตนระหว่างช่องว่างแต่เมื่อพวกเขาคิดว่า นั่นคือทั้งหมดที่พวกเขาต้องทำ สัตว์ปีศาจเปิดที่ยอมรับได้ของพวกเขา ดังนั้นอย่างกว้างขวางว่า มันดูราวกับว่าพวกเขาถูกเคล็ด สีแดงภายในคอ ไม่ใช่เนื้อหนัง แต่ไฟเครื่องบินของเปลวไฟสีแดงเข้มที่ยิงออกมาพร้อมเพรียงกั้นกลืนสิ่งทั้งหมดในเปลวไฟ ยามที่สายตามองไม่เห็น แต่ไฟถึงแม้ว่าไฟกำลังแรง ยังไม่อาจเผาเครื่องกีดขวางภายในไม่กี่วินาที นี้ไม่ได้ทำให้แตกต่างกันมากกับทหารอีกฝั่ง แม้ว่ากรี๊ดแตกออกรอบๆ บางคนมีสายตาของพวกเขาเผาผลาญ คนอื่นมีปอดและ gullets เกรียมเพราะถูกเปลวไฟ ในที่สุด ทุกคนก็เหมือนแมลงวัน ทหารเท่านั้นที่จะอยู่รอด คือคน ที่ด้านข้าง เพราะที่ศูนย์ไม่มีการหายใจ หลังถูกทำลายโดยไฟ