The biggest realization was that I

The biggest realization was that I did not know who I was anymore and always wondered what I was like before I started smoking because the mood swings were getting out of control and alienated all my friends and family. It went to the extent that they were pleading with me to get professional help or start smoking again.

The turning point was when my father died in March of this year. We all loved him and missed him and for some reason I have made peace with my self.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การรับรู้ที่ใหญ่ที่สุดถูกที่ผมไม่ทราบว่าที่ฉันได้อีกต่อไป และมักจะสงสัยอะไรผมชอบก่อนผมเริ่มสูบบุหรี่ เพราะอารมณ์แปรปรวนได้รับจากการควบคุม และ alienated เพื่อนและครอบครัวของฉัน มันก็แค่พวกเขาได้ขอกับฉันเพื่อขอความช่วยเหลือมืออาชีพ หรือเริ่มสูบบุหรี่อีกครั้งจุดเปลี่ยนคือเมื่อตายในเดือนมีนาคมของปีนี้ เราทั้งหมดรักเขา และพลาดเขาและเหตุผลบางอย่างทำสันติภาพกับตัวตนของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำนึกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการที่ฉันไม่ได้รู้ว่าผมเป็นใครอีกต่อไปและมักจะสงสัยในสิ่งที่ผมชอบก่อนที่ผมจะเริ่มสูบบุหรี่เพราะชิงช้าอารมณ์ที่ได้รับออกจากการควบคุมและแปลกเพื่อน ๆ และครอบครัวของฉันทั้งหมด มันจะไปเท่าที่พวกเขาได้รับการขอร้องให้ผมที่จะได้รับความช่วยเหลือมืออาชีพหรือเริ่มสูบบุหรี่อีกครั้ง. จุดเปลี่ยนก็คือตอนที่พ่อของฉันเสียชีวิตในเดือนมีนาคมของปีนี้ เราทุกคนรักเขาและคิดถึงเขาและด้วยเหตุผลบางอย่างที่ฉันได้ทำสันติภาพกับตัวเองของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรับรู้ที่ใหญ่ที่สุดคือ ข้าไม่รู้ว่าข้าเป็นใครอีกต่อไป และสงสัยมาตลอด ว่าผมชอบอะไร ก่อนที่ฉันจะเริ่มสูบบุหรี่เพราะชิงช้าอารมณ์ที่ได้รับการออกจากการควบคุมและแปลกแยกกับเพื่อนๆและครอบครัว มันก็ถึงจุดที่พวกเขาขอร้องผมให้มืออาชีพช่วย หรือเริ่มสูบบุหรี่อีกครั้งจุดเปลี่ยนคือตอนที่พ่อของผมเสียชีวิตในเดือนมีนาคมนี้ เราทุกคนรักเขา และคิดถึงเขา และด้วยเหตุผลบางอย่างผมทำสันติภาพกับตัวเองของฉัน