Public relations is an outgrowth of

Public relations is an outgrowth of three factors: the power of public opinion, continuous competition among institutions for public support, and the development of media through which the public can readily be reached. From a historical standpoint, the work of public relations is considered here in terms of the following four somewhat overlapping sets of dominant practices and traditions:

Rhetorician and Press Agent Tradition
Journalistic Publicity Tradition
Persuasive Communication Campaign Tradition
Relationship-Building and Two-Way Communication Tradition
Rhetoricians and press agents have operated since early times. Their approach, largely spoken and based on boastful claims, predominated until the late 1800s when a journalistic and publicity tradition was made possible with the growth of newspapers to serve a rising American middle-class market. The persuasive communication campaign tradition that emerged after World War I was based in large part on the success of wartime mass mobilization and behavioral science persuasion efforts. And finally, a relationship-building or two-way communication tradition, grounded in theories of interpersonal and organizational communication, reflects the larger scope of communication responsibilities undertaken by today's practitioners.

Taken together, these traditions should be seen as orienting frameworks around which public relations work gets done rather than as models of ideal professional practice. The pattern in which they evolved probably owes most to the growth of mass media and specialized channels of communication as well as to larger economic, political, social, and cultural forces in society. Thus, these four traditions do not reflect any sort of linear movement from unprofessional or illegitimate practice to more fully professional and ethical work. We believe that this framework applies equally well to corporations, social movements, firms or agencies, not-for-profit organizations, government agencies, and even community groups.

Public relations has generally moved from an overriding focus on using media publicity for influencing public opinion to a broader management perspective based on using communication strategically for many purposes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชาสัมพันธ์เป็นปัจจัยที่สามไป: พลังของมติมหาชน แข่งขันอย่างต่อเนื่องสถาบันสำหรับการสนับสนุนของรัฐ และการพัฒนาสื่อที่ประชาชนสามารถพร้อมเข้าถึง จากการมองประวัติศาสตร์ งานประชาสัมพันธ์จะถือว่าที่นี่ในด้านต่อไปนี้ชุดค่อนข้างทับซ้อนกันสี่ของหลักปฏิบัติและประเพณี:Rhetorician และประเพณีกดแทนประชาสัมพันธ์ journalistic ประเพณีประเพณีส่งเสริมการขายสื่อสาร persuasiveประเพณีการสื่อสาร สร้างความสัมพันธ์ และแบบสองทิศทางRhetoricians และกดตัวแทนได้ดำเนินการตั้งแต่ครั้งแรก แนวทางของพวกเขา พูดเป็นส่วนใหญ่ และตามเรียกร้อง boastful, predominated จนเพราะสายเมื่อประเพณี journalistic และประชาสัมพันธ์ทำได้กับการเติบโตของหนังสือพิมพ์เพื่อการตลาดชั้นกลางอเมริกันเพิ่มขึ้น ประเพณีส่งเสริมการขายสื่อสาร persuasive ที่เกิดหลังจากสงครามโลกขึ้นส่วนใหญ่ในความสำเร็จของความโหดร้ายโดยรวมเคลื่อนไหวและพฤติกรรมศาสตร์จูงใจความพยายาม และสุดท้าย ประเพณีสื่อสาร สร้างความสัมพันธ์ หรือแบบสองทิศทาง สูตรในทฤษฎีของการสื่อสารมนุษยสัมพันธ์ และองค์กร สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตความรับผิดชอบการสื่อสารที่ดำเนินการ โดยวันนี้ผู้ใหญ่ปวง ประเพณีเหล่านี้ควรจะเห็น เป็น orienting กรอบสถานที่ประชาสัมพันธ์ได้รับการทำงานไม่ ใช่ เป็นรูปแบบของแบบฝึกหัดมืออาชีพเหมาะ รูปแบบที่พวกเขาพัฒนาคงค้างชำระส่วนใหญ่เจริญเติบโตของสื่อมวลชนและเฉพาะช่องทางการสื่อสารเช่นเป็นกองกำลังทางเศรษฐกิจ การเมือง สังคม และวัฒนธรรมในสังคมใหญ่ ดังนั้น ประเพณีสี่เหล่านี้ไม่แสดงเรียงลำดับใด ๆ ของการเคลื่อนไหวเชิงเส้นจากสะอาด หรือนอกกฎหมายปฏิบัติงานอย่างมืออาชีพ และจริยธรรมเพิ่มมากขึ้น เราเชื่อว่า กรอบนี้ใช้เท่ากับบริษัท ความเคลื่อนไหวของสังคม บริษัท หรือหน่วยงาน ไม่สำหรับกำไรองค์กร หน่วยงานราชการ และแม้กลุ่มชุมชนดีโดยทั่วไปประชาสัมพันธ์ได้ย้ายจากการโฟกัสต้องเอาชนะในการใช้สื่อประชาสัมพันธ์สำหรับมติมหาชนให้กว้างจัดการมุมมองขึ้นอยู่กับการใช้สื่อสารกลยุทธ์สำหรับวัตถุประสงค์ในการมีอิทธิพลต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชาสัมพันธ์เป็นผลพลอยได้จากปัจจัยที่สาม: พลังของความคิดเห็นของประชาชนการแข่งขันอย่างต่อเนื่องระหว่างสถาบันที่ให้การสนับสนุนของประชาชนและการพัฒนาของสื่อผ่านที่สาธารณะได้อย่างง่ายดายสามารถเข้าถึงได้ จากมุมมองทางประวัติศาสตร์การทำงานของการประชาสัมพันธ์คือการพิจารณาที่นี่ในแง่ของการดังต่อไปนี้สี่ชุดค่อนข้างที่ทับซ้อนกันของการปฏิบัติที่โดดเด่นและประเพณี: โวหารและกดตัวแทนประเพณีสื่อสารมวลชนประชาสัมพันธ์ประเพณีการสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจแคมเปญประเพณีความสัมพันธ์อาคารและ Two-Way Communication ประเพณีrhetoricians และตัวแทนสื่อมวลชนได้ดำเนินการมาตั้งแต่สมัยต้น วิธีการของพวกเขาส่วนใหญ่พูดและขึ้นอยู่กับการเรียกร้องอวดดีสมญาจนกระทั่งเมื่อปลายปี 1800 ประเพณีการเขียนข่าวและการประชาสัมพันธ์ได้ทำไปกับการเติบโตของหนังสือพิมพ์ที่จะให้บริการตลาดชนชั้นกลางชาวอเมริกันที่เพิ่มขึ้น ประเพณีแคมเปญการสื่อสารโน้มน้าวใจที่โผล่ออกมาหลังสงครามโลกครั้งที่ผมได้อยู่ในส่วนใหญ่กับความสำเร็จของการระดมมวลสงครามและความพยายามในการโน้มน้าวใจพฤติกรรมศาสตร์ และในที่สุดก็สร้างความสัมพันธ์หรือสองทางประเพณีการสื่อสารเหตุผลในทฤษฎีของการสื่อสารระหว่างบุคคลและองค์กรที่สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตขนาดใหญ่ของความรับผิดชอบการสื่อสารดำเนินการโดยผู้ปฏิบัติงานของวันนี้. ที่ร่วมกันประเพณีเหล่านี้ควรได้รับการมองว่าเป็นทิศทางกรอบรอบที่ประชาสัมพันธ์ การทำงานได้รับทำมากกว่าที่จะเป็นรูปแบบของการปฏิบัติวิชาชีพที่เหมาะ รูปแบบที่พวกเขาอาจจะพัฒนาเป็นหนี้มากที่สุดในการเจริญเติบโตของสื่อและช่องทางในการติดต่อสื่อสารเฉพาะเช่นเดียวกับเศรษฐกิจที่มีขนาดใหญ่ทางการเมืองสังคมและกองกำลังทางวัฒนธรรมในสังคม ดังนั้นทั้งสี่ประเพณีไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงการเรียงลำดับของการเคลื่อนไหวเชิงเส้นจากการปฏิบัติไม่เป็นมืออาชีพหรือผิดกฎหมายในการทำงานมากขึ้นอย่างเต็มที่มืออาชีพและจริยธรรมใด ๆ เราเชื่อว่ากรอบนี้ใช้อย่างเท่าเทียมกันดีให้กับองค์กร, การเคลื่อนไหวทางสังคม บริษัท หรือหน่วยงาน, องค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไรสำหรับหน่วยงานภาครัฐและแม้กระทั่งกลุ่มชุมชน. ประชาสัมพันธ์ได้ย้ายโดยทั่วไปจากการมุ่งเน้นที่สำคัญเกี่ยวกับการใช้สื่อเพื่อการประชาสัมพันธ์ที่มีอิทธิพลต่อความคิดเห็นของประชาชน จะมีมุมมองที่กว้างขึ้นตามการบริหารจัดการเกี่ยวกับการใช้กลยุทธ์การสื่อสารเพื่อวัตถุประสงค์หลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประชาสัมพันธ์เป็นผลพลอยได้ของปัจจัย 3 : พลังของความคิดเห็นของประชาชน เพื่อสนับสนุนการแข่งขันอย่างต่อเนื่องระหว่างหน่วยงานของรัฐ และการพัฒนาสื่อที่ประชาชนสามารถพร้อมที่จะเข้าถึง จากมุมมองทางประวัติศาสตร์ , งานประชาสัมพันธ์จะถือว่าที่นี่ในแง่ของสี่ต่อไปนี้ค่อนข้างซ้อนชุดของการปฏิบัติเด่น และประเพณี :

rhetorician และตัวแทนกดข่าวประชาสัมพันธ์ประเพณีประเพณี

การสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจรณรงค์ประเพณีสร้างความสัมพันธ์ และการสื่อสารสองทาง

rhetoricians ประเพณีและตัวแทนกดได้ดำเนินการตั้งแต่ครั้ง วิธีการของพวกเขา ส่วนใหญ่เป็นภาษาพูดและขึ้นอยู่กับโอ้อวดอ้างทะเลสาบสงขลาจนถึงปลาย 1800s เมื่อนักข่าวและประชาสัมพันธ์ประเพณีทำให้เป็นไปได้กับการเจริญเติบโตของหนังสือพิมพ์เพื่อรับใช้ชาวอเมริกันชนชั้นกลางที่เพิ่มขึ้นในตลาด ในการสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจรณรงค์ประเพณีที่เกิดหลังสงครามโลกครั้งที่ผมอยู่ในส่วนที่มีขนาดใหญ่ในความสำเร็จของการระดมมวลชนในช่วงสงครามและพฤติกรรมศาสตร์ persuasion ความพยายาม และสุดท้ายความสัมพันธ์การสร้างประเพณี หรือการสื่อสารแบบสองทาง , เหตุผลในทฤษฎีการสื่อสารระหว่างบุคคลและองค์กร , สะท้อนให้เห็นถึงขอบเขตความรับผิดชอบการสื่อสารขนาดใหญ่ที่ดำเนินการโดยผู้ปฏิบัติงานของวันนี้

ถ่ายด้วยกันประเพณีเหล่านี้ควรจะเห็นเป็นกรอบรอบปฐมนิเทศที่งานประชาสัมพันธ์ ได้ทำ มากกว่าที่จะเป็นรูปแบบของการฝึกอาชีพที่เหมาะสม แบบแผนที่พวกเขาพัฒนาอาจเป็นหนี้มากที่สุดเพื่อการเจริญเติบโตของสื่อและช่องทางพิเศษของการสื่อสารรวมทั้งขนาดใหญ่ทางเศรษฐกิจ การเมือง สังคม วัฒนธรรม และพลังในสังคม ดังนั้นเหล่านี้สี่ประเพณีไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงประเภทของการเคลื่อนที่เชิงเส้นจากการฝึกอาชีพหรือผิดกฎหมาย ทำงานอย่างมืออาชีพและจริยธรรมมากขึ้น เราเชื่อว่าแนวคิดนี้ใช้อย่างเท่าเทียมกันทั้งในองค์กร สังคม บริษัท หรือ หน่วยงาน องค์กร หน่วยงานที่ไม่หวังผลกำไร และกลุ่มชุมชน

ข่าวประชาสัมพันธ์ทั่วไป ย้ายจาก มีนโยบายมุ่งเน้นการใช้สื่อประชาสัมพันธ์ที่มีอิทธิพลต่อความคิดเห็นของประชาชน เพื่อการจัดการมุมมองกว้างขึ้นใช้กลยุทธ์การสื่อสารเพื่อวัตถุประสงค์หลายประการ