For the STC. Song assigned was 'Fri

For the STC. Song assigned was 'Friendship' by Okazaki Ritsuko. This is set some time after Ratio and Birthday left Facultas. I'm not sure how old they were when they left, but they're both twelve here. c:

Ratio's eyes widened when he spotted his friend and playmate in the doorway. "Why didn't you dress for the weather? It's cold and snowy…" A frown creased his thin lips.

"Eh, you worry too much," said the blonde with a dismissive wave of his hand. Unlike his worrywart friend, he didn't have a scarf or gloves on, just a thick coat and hat. He started down the sidewalk with Ratio next to him. "It's nice to have someone else to walk with, ne?"

The dark-haired boy smiled and nodded. "Especially with the snow coming down." He tilted his head back and stared up at the night sky. "It's pretty."

Birthday just watched his friend's expression with an uncanny grin. It excited him to see Ratio so excited; nothing honestly made him happier. "Hey, uh, Ratio?"

The other boy turned away from the sky and focused on his friend instead. "Hm?"

"Well, I…Just uh, wanted to thank you for inviting me along," Birthday muttered with his eyes cast down to his feet. He gave his friend a sideways glance. "I usually don't go to stuff like this."

"Neither did I," Ratio continued in a quiet voice. "Not until I met you, that is." He blushed when Birthday's head snapped up and he stared at him with disbelief. "Ah, well, you know! It's because I…That is, I've never had a close friend before you came along."

Birthday's enormous grin returned. "We'll make it a thing from now on! Every year we'll go together!" His nose twitched and he stopped for a moment, sneezing. "Ugh. Freaking sinuses…"

"See? I was right," Ratio explained with a sigh and removed his scarf. "C-Come here a second."

Curious and snot-nosed, Birthday inched closer to him. A surprised squeak escaped him when Ratio wrapped half of his scarf around his neck, tightening it around the two of them.

"How are we gonna walk?" he asked, looking a little feverish suddenly.

They were practically cheek-to-cheek. Ratio didn't answer him because he had no ideas.

"We're gonna miss the tree lighting if we just sit here…" he said at length.

Fighting against his better judgment, Birthday faced forward and grabbed his companion's hand in his. "T-This'll work, right? That way we can still walk without the scarf coming undone…" His face glowed under the light of the streetlamp. He strode ahead and pulled Ratio along until the other boy finally adjusted his strides to match Birthday's.

Yokohama Central Square was packed to capacity with spectators for the annual tree lighting. Most of those in attendance were couples, piling on the embarrassment for the two boys. Birthday abruptly halted before they reached the tree.

"Look!" He pointed to a vendor stall and dragged Ratio behind him. "Hot cocoa sounds really good right about now. Ne, Ratio?"

"How many?" asked the vendor with a smile.

Birthday grinned and held up his fingers. "Two!" He dug in his pockets and handed the lady the last of his allowance, unbeknownst to Ratio. Afterwards, he led Ratio to an empty bench in front of the tree, and they sat down to enjoy their cocoa.

"How much do I owe you?" Ratio piped up after a few minutes of blowing on his beverage.

The blonde laughed. "Tch. You don't owe me anything! It's my treat!"

"That's hardly fair…" complained the dark-haired boy with a grimace. He involuntarily scooted closer to his friend for warmth. His eyes lit up. "I know! I'll buy the cocoa next year! How's that?"

Birthday leaned back and bobbed his head. "Fair enough!" He lifted the Styrofoam cup to his lips despite Ratio's gasp and wordless warning. His pupils shrank as the scalding cocoa singed his tongue. "Ga-ha! Holy crap, that's hot!"

"Idiot…" Ratio suppressed a chuckle and kept blowing on his cocoa. "You're not supposed to suck it all down at once. It's meant to be enjoyed slowly."

"Now he thells meh…" garbled the blonde with his tongue sticking out, trying to cool it some.

Lights flashed around the square suddenly. The tree sparkled against the softly falling snowflakes, light danced off its tinsel and decorations, awing everyone present. Couple hugged and kissed, whispering to each other.

"W-What?" stammered Birthday when he met Ratio's determined gaze. The other boy scooted closer and closer until he ran out of bench. His blue eyes narrowed some and he leaned over to peck Birthday on the cheek, leaving him stunned.

"T-Thank you," he said in a small voice. "For going with me, I mean. For being my friend when no one else would…I…!" He sucked in a deep breath when Birthday suddenly returned the sweet gesture, pressing his chilly lips against Ratio's forehead.

"That shut you up," he mumbled and sat back, admiring the tree. "What? I don't want you spoiling the mood by acting all weird and depressing. Smile, ne?" He flashed a toothy grin at the other boy for emphasis.

Ratio gave a small laugh and smiled back at his friend. He felt something twine around his fingers and realized what it was when Birthday's grin widened. He squeezed back and laid his head on the blonde's shoulder.

"Merry Christmas, Birthday.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับนที่ เพลงที่กำหนดให้ได้ 'มิตรภาพ' โดย Okazaki Ritsuko นี้ตั้งเวลาหลังอัตรา และวันเกิดซ้าย Facultas ผมไม่แน่ใจว่าอายุพวกเขาเมื่อพวกเขา แต่พวกเขากำลังทั้ง twelve ที่นี่ c:อัตราส่วนของตา widened เมื่อเขาพบเพื่อนของเขาและ playmate ในประตู "ทำไมไม่แต่งตัวสำหรับอากาศ มันคือเย็น และหิมะตก..." หน้างอผ้าเป็นรอยย่นริมฝีปากบางของเขา"เอ๊ะ คุณกังวลมากเกินไป, " กล่าวว่า บลอนด์ dismissive ด้วยมือของเขา ซึ่งแตกต่างจากเพื่อนของเขา worrywart เขาไม่มีผ้าพันคอหรือถุงมือบน เพียงตราหนาและหาดใหญ่ เขาเริ่มลงสารพัดมีอัตราส่วนอยู่ติดกับเขา "ก็ดีจะมีคนอื่นเดิน ด้วย ne"มืดสูบยิ้ม แล้วพยักหน้า "โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับหิมะลงมา" เขายืดศีรษะกลับมา และเริ่มขึ้นที่ท้องฟ้ายามค่ำคืน "ก็สวย"วันเกิดเพียงแค่ดูนิพจน์ของเพื่อนของเขา ด้วยการรอบ ๆ ไร้พลังดึง มันตื่นเต้นเขาให้ดูอัตราส่วนตื่นเต้นมาก ไม่สุจริตอย่างทำให้เขามีความสุข " Hey บริการ อัตราส่วนหรือไม่? "เด็กที่เปิดจากท้องฟ้า และเน้นเพื่อนของเขาแทน "Hm""ดี ฉัน...ต้องขอบคุณสำหรับการเชิญฉันไป เพียงบริการ วันเกิด muttered กับตาของเขาโยนลงไปที่เท้าของเขา เขาให้เพื่อนของเขาอย่างรวดเร็วด้านข้าง "ฉันมักจะไม่ไปเพื่อสิ่งนี้""ไม่เหมือนกัน อัตราส่วนต่อในเสียงเงียบ "ไม่จนกว่าฉันได้พบคุณ ที่เป็น" เขาขวยเขินเมื่อหัวของวันเกิดที่จัดชิดขึ้นและเขาจ้องไปที่เขากับ disbelief "อา ดี คุณรู้ มันเป็นเพราะฉัน...คือ ฉันไม่เคยเป็นเพื่อนสนิทก่อนคุณมาเที่ยว"รอบ ๆ ไร้มหาศาลของวันเกิดกลับ "เราจะทำให้สิ่งจากนี้ ทุกปีเราจะไปด้วยกัน" จมูกของเขา twitched และเขาหยุดครู่ จาม "Ugh ไซนัสมีลักษณะ...ด้วย""เห็นไหม ผมขวา อัตราอธิบาย ด้วยการแยกกัน และเอาผ้าพันคอของเขา "C มาวินาทีเริ่มต้นที่นี่"อยากรู้อยากเห็น และขี้จมูก วันเกิด inched ใกล้กับเขา สารภาพประหลาดหนีเขาเมื่ออัตราส่วนห่อผ้ารอบคอของเขา เขาครึ่งหนึ่งขันรอบสอง"ว่าเรากำลังเดินใช่ไหม" เขาถาม มองเล็กน้อยไข้ก็พวกจริงแก้มให้แก้ม อัตราไม่ตอบเขา เพราะเขามีความคิดไม่"เรากำลังพลาดแสงต้นไม้ถ้าเราเพียงแค่นั่งที่นี่..." เขากล่าวยาวต่อสู้กับการพิพากษาของพระองค์ดี วันเกิดเผชิญไปข้างหน้า และคว้ามือของเพื่อนของเขาของเขา "ทีนี้จะทำงาน ขวา วิธีที่เรายังคงสามารถเดิน โดยไม่มีผ้าพันคอมาเลิกทำ..." หน้า glowed ภายใต้แสงของ streetlamp เขา strode ข้างหน้า และดึงอัตราตามจนกว่าเด็กอื่น ๆ ก็ปรับปรุงก้าวหน้าของเขาให้ตรงกับวันเกิดของโยโกฮาม่าเซ็นทรัลสแควร์ถูกบรรจุให้กำลังกับผู้ชมแสงสว่างต้นไม้ประจำปี ส่วนใหญ่ผู้เข้าร่วมประชุมได้คู่ ในความลำบากใจสำหรับเด็กผู้ชายสองคน วันเกิดยกเลิกกะทันหันก่อนจะถึงต้น"ดู" เขาชี้ไปยังคอกของผู้จัดจำหน่าย และลากอัตราส่วนด้านหลัง "ร้อนโกโก้เสียงดีขวาเกี่ยวกับตอนนี้ Ne อัตราส่วนหรือไม่""จำนวน" ถามผู้จัดจำหน่ายที่ดีวันเกิด grinned และจัดขึ้นขึ้นนิ้วมือของเขา "สอง" เขาขุดในกระเป๋าของเขา และมอบสุดท้ายของเขาหัก unbeknownst อัตราส่วนผู้หญิง หลังจากนั้น เขานำอัตราส่วนการเป็นม้านั่งที่ว่างหน้าต้น และพวกเขานั่งลงกับโกโก้ของพวกเขา"เท่าใดทำฉันเป็นหนี้คุณ" อัตราการส่งผ่านค่าหลังจากไม่กี่นาทีของการเป่าเครื่องดื่มของเขาบลอนด์ที่หัวเราะ "สำนักงาน คุณไม่เป็นหนี้ฉันอะไร ก็รักษาของฉัน""ที่แทบไม่พอใจ..." แนะนำการดำสูบบุหรี่กับ grimace เป็น เขา involuntarily scooted ใกล้ชิดกับเพื่อนของเขาสำหรับความอบอุ่น ตาสว่างขึ้น "ฉันรู้ จะซื้อโกโก้ในปีถัดไป ว่าที่"วันเกิดก็เอนหลัง และศีรษะ bobbed "อร่อย" เขายกถ้วย Styrofoam กับริมฝีปากของเขาแม้มีอัตราส่วนของหายใจเร็ว ๆ และเตือน wordless นักเรียนของเขา shrank เป็นโกโก้ scalding singed ลิ้นของเขา "Ga-ฮา อึศักดิ์สิทธิ์ ที่ร้อน""คนบ้า..." อัตราส่วนถูกระงับการ chuckle และเก็บพัดในโกโก้ของเขา "คุณไม่ไม่ควรดูดมันทั้งหมดลงในเวลาเดียวกัน มีหมายความว่า ชื่อช้า""ตอนนี้เขา thells meh..." garbled บลอนด์กับลิ้นเขาแลบ พยายามเย็นบางไฟถ่ายรอบสองก็ ต้น sparkled กับล้มเบา ๆ เกล็ดหิมะ ไฟเต้นดิ้นและตกแต่ง awing คนปัจจุบันของ คู่ hugged และ รั้ง วิสเปอริงกันเมื่อเขาได้พบสายตาที่กำหนดเป็นอัตราส่วนวันเกิด stammered "W-อะไร" เด็กอื่น ๆ scooted ใกล้ชิด และใกล้ชิดจนกว่าจะได้วิ่งออกจากผู้พิพากษา ตาสีฟ้าจำกัดบาง และเขาเองจะ peck วันเกิดแก้ม ทิ้งเขาตกตะลึงไป" T ขอบคุณคุณ, " เขากล่าวว่า ในเสียงเล็ก ๆ "ไปกับฉัน ผมหมายถึง สำหรับการเป็นเพื่อนของฉันเมื่อไม่มีใครจะ...ฉัน... ! " เขาดูดในหายใจลึก ๆ เมื่อวันเกิดก็ส่งคืนรูปแบบหวาน กดริมฝีปากของเขาหนาวกับอัตราส่วนของหน้าผากเขา "ที่หุบคุณ mumbled และเสาร์กลับ ชื่นชมต้นไม้ "อะไร ฉันไม่ต้องคุณ spoiling อารมณ์ โดยทำหน้าที่ทั้งหมดแปลก และ depressing รอยยิ้ม มุ" เขาถ่ายรอบ ๆ ไร้ toothy ที่เด็กอื่น ๆ สำหรับเน้นอัตราส่วนให้เล็กหัวเราะ และยิ้มกลับไปที่เพื่อนของเขา เขารู้สึกอะไร twine รอบนิ้วมือของเขา และรับรู้สิ่งที่มันเป็นเมื่อวันเกิดของรอบ ๆ ไร้ widened เขาคั้นกลับ และวางศีรษะบนไหล่ของบลอนด์"สุขสันต์วันคริสต์มาส วันเกิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ STC . เพลงที่ได้รับมอบหมายคือ ' มิตรภาพ ' โดย Okazaki Ritsuko . นี้เป็นชุดหลังจากเวลาอัตราส่วนและวันเกิดซ้าย facultas . ผมไม่แน่ใจว่าวิธีการเก่าที่พวกเขาเมื่อพวกเขาออกไป แต่พวกเขาทั้งสิบสองที่นี่เลย C :

อัตราส่วนของตาเบิกกว้างเมื่อเขาเห็นเพื่อนและเพื่อนเล่นในประตู . ทำไมคุณถึงไม่แต่งกับสภาพอากาศ ? มันหนาวและหิมะ . . . . . . . " เขาขมวดคิ้ว รอยย่นบางปาก

" เอ๊ะคุณกังวลมากเกินไป " สาวผมบลอนด์กับคลื่น dismissive ของมือของเขา เหมือนเพื่อนอะไรไร้สาระของเขา เขาไม่ได้มีผ้าพันคอ หรือถุงมือ แค่เสื้อหนาและหมวก เขาเริ่มลงทางเท้าด้วยอัตราส่วนข้างเขา " มันเป็นเรื่องดีที่จะมีคนเดินด้วยรึเปล่า ? "

เด็กที่มีผมสีเข้มยิ้มและพยักหน้า " โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับหิมะลงมา" เขาเอียงหัวไปมองขึ้นไปที่ท้องฟ้า . มันสวย " วันเกิด

แค่ดูสีหน้าเพื่อนด้วยรอยยิ้มแปลก มันตื่นเต้น ให้เขาเห็นค่า ตื่นเต้น ไม่มีอะไรทำให้เขามีความสุขจริงๆ " เฮ้ เอ่อ อัตราส่วน ?

เด็กคนอื่นหันไปจากท้องฟ้า และเน้น " เพื่อนเขาแทน หือ ? "

" เอ่อ ผมแค่ . . . เอ่อ อยากจะขอบคุณที่เชิญฉันไปด้วย" วันเกิดพึมพำด้วยดวงตาของเขาโยนลงมาที่เท้า เขาให้เพื่อนเขาค้อนขวับ " ฉันมักจะไม่ไปแบบนี้ . . . "

" ฉันก็เหมือนกัน " อัตราส่วนต่อเนื่องในเสียงที่เงียบ . ไม่จนกว่าฉันจะได้พบกับคุณที่เป็น . " เขาหน้าแดงเมื่อหัววันเกิด snapped ขึ้นและเขาจ้องเขาด้วยการปฏิเสธศรัทธา " อ่า นายก็รู้ ! มันเป็นเพราะ . . . นั่นคือ ผมไม่เคยมีเพื่อนสนิท ก่อนที่นายจะมา"

วันเกิดใหญ่ยิ้มกลับมา " เราจะทำให้มันตั้งแต่ตอนนี้ ทุกปีเราจะไปด้วยกัน " จมูกของเขากระตุกและเขาหยุดครู่หนึ่ง จาม " เฮ้อ ทำให้โพรงจมูก . . . . . . . "

" เห็นไหม ? ผมถูก " อัตราส่วนอธิบายพร้อมกับถอนหายใจ และเอาผ้าพันคอของเขา” c-come ที่นี่ที่สอง "

สงสัย และน้ำมูก จมูก วันเกิดนิ้วใกล้ชิดกับเขาแปลกใจ ยอมหนีเขาเมื่ออัตราส่วนห่อครึ่งของเขาผ้าพันคอรอบคอเขา ขันรอบสองเลย

" แล้วเราจะเดินไป ? เขาถามพลางมองหาน้อยเป็นไข้กระทันหัน

พวกเขาจริงแก้ม . อัตราส่วนไม่ตอบเขา เพราะเขาไม่มีความคิด

" เราก็จะพลาดต้นแสง ถ้าเรานั่งที่นี่ . . . . . . . " เขาพูดในที่สุด

การต่อสู้กับความยุติธรรม วันเกิดต้องไปข้างหน้าและคว้ามือเพื่อนของเขา " นี่จะทำงานใช่ไหม วิธีที่เราสามารถเดินได้โดยไม่ต้องผ้าพันคอไปแล้ว . . . . . . . " ใบหน้าของเขาเรืองแสงภายใต้แสงจากไฟทาง . เขา strode ไปข้างหน้าและดึงอัตราส่วนตามจนกว่าเด็กอื่น ๆ สุดท้ายปรับความก้าวหน้าของเขาเพื่อให้ตรงกับวันเกิด

)ตารางโยโกฮาม่าได้บรรจุความสามารถที่มีผู้ชมสำหรับแสงต้นไม้ประจำปี ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วมเป็นคู่ซ้อนบนความอับอายที่ชายสอง วันเกิดชะงักหยุดลงก่อนที่พวกเขามาถึงต้นไม้

" ดู " เขาชี้ไปยังผู้ขายร้านลากอัตราส่วนหลังเขา " โกโก้ร้อนมากเลยตอนนี้ เน่ อัตราส่วน ?

" กี่คน ?" ถามผู้ขายด้วยรอยยิ้ม วันเกิด

ยิ้มจนเห็นฟัน และชูนิ้วมือของเขา” สอง ! เขาล้วงในกระเป๋าของเขาและส่งผู้หญิงคนสุดท้ายของเงินของเขาก็คืออัตราส่วน หลังจากนั้นเขานำอัตราส่วนของม้านั่งที่ว่างในด้านหน้าของต้นไม้ที่เขานั่งเพลิดเพลินกับโกโก้ .

" ผมเป็นหนี้คุณเท่าไร ? " อัตราส่วนการประปาขึ้นหลังจากไม่กี่นาทีของการเป่าเครื่องดื่มของเขา .

" ผมหัวเราะ . . . .คุณไม่ได้เป็นหนี้อะไรฉัน ฉันเลี้ยงเอง ! "

" มันไม่ค่อยยุติธรรม . . . . . . . " บ่นผมสีเข้ม บอยด้วยน่ะ เขารัว scooted ใกล้ชิดกับเพื่อนเพื่อความอบอุ่น ตาของเขาสว่างขึ้น " ผมรู้ ! ผมจะซื้อโกโก้ปีหน้า ! เป็นยังไงบ้าง ? " วันเกิด

พิงหลังทรงหัวของเขา” ยุติธรรมดี " เขายกถ้วยโฟมที่ริมฝีปากของเขา แม้จะหอบอัตราส่วนและเตือนขึ้น .รูม่านตาหดตัวเป็นลวกโกโก้ singed ลิ้นของเขา” กาฮา แม่เจ้า มันร้อน !

" ไอ้บ้า . . . . . . . " อัตราส่วนอดกลั้นหัวเราะและก็เป่าของเขาโกโก้” คุณไม่ควรให้มันดูดให้หมดในครั้งเดียว มันหมายถึงการมีความสุขอย่างช้าๆ . . . "

" ตอนนี้เขา thells น่า . . . . . . . " ผมบลอนด์กับอ่านไม่ออก เขาแลบลิ้นออกมา พยายามให้มันเย็นหน่อย ไฟ

แว้บรอบสี่เหลี่ยมทันทีต้นไม้ที่เป็นประกายกับเบาเกล็ดหิมะตกเบาเต้นปิดของหรูหราและตกแต่ง Awing ทุกคนในปัจจุบัน คู่รักกอดและจูบกัน กระซิบๆ กัน

" อะไร ? " แค่พูดตะกุกตะกัก วันเกิด เมื่อเขาได้พบอัตราส่วนกำหนดเพ่ง . เด็ก ๆ scooted ใกล้ชิดและใกล้จนเขาวิ่งออกไปจากม้านั่ง ดวงตาสีฟ้าของเขาลดลงและเขาพิงไปจิกวันเกิดแก้มปล่อยให้เขางง

" ขอบคุณ " เขาพูดด้วยเสียงเล็ก " . ไม่ ผมหมายถึง สำหรับการเป็นเพื่อน เวลาที่ไม่มีใครสนใจ . . . . . . . . . . . . . . . ! " เขาดูดสูดลมหายใจลึกๆ ตอนวันเกิดฉันกลับมาท่าทางหวาน กดริมฝีปากของเขาลงบนหน้าผากของอัตราส่วนอากาศหนาวเย็นต่อ

" เงียบซะ " เขาพึมพำและนั่งกลับ ชื่นชมต้นไม้” อะไร ?ฉันไม่อยากทำให้เสียอารมณ์ โดยทำตัวแปลก และหดหู่ " ยิ้ม " เขาเห็นรอยยิ้มฟันที่เด็กอื่น ๆเน้น

สัดส่วนให้เล็กหัวเราะและยิ้มกลับมาที่เพื่อน เขารู้สึกถึงเส้นใหญ่รอบนิ้วของเขาและตระหนักว่ามันคือเมื่อวันเกิดยิ้มกว้างขึ้น เขาบีบหลังและที่วางหัวบนผมบลอนด์ไหล่

สุขสันต์วันคริสต์มาส วันเกิด