However, there seems to be more to

However, there seems to be more to culture than rule following. This has been illustrated
in several important studies conducted by Garfinkel and his colleagues, which show that the
ability to apply a rule calls for much more than a knowledge of the rule itself, as rules are
invariably incomplete. For example, sociologist David Sudnow has illustrated that even in the
administration of justice, an area of human activity where action is sup-posed to be determined
by clearly defined rules, the application of a specific law calls upon background knowledge on
the part of the legal officer or judge that goes well beyond what is stated in the law itself. His
studies show that cases of child molesting or burglary, for example, are typically assigned to
legal categories on the basis of images and judgments as to what constitutes a “normal crime” in
these areas. A series of subjective decisions are thus made on the nature of the case before any
rule is applied. Lawyers and judges do not follow the rules. Rather, they invoke rules as a means
of making a particular activity or particular judgment sensible and meaningful to themselves and
to others. In effect, the parties involved in this process are involved in a definition of the rules
that are to be applied. This process often involves negotiation—for example, among the
defendant and his or her lawyer, the public prosecutor, and the judge, all of whom may subscribe
to competing definitions of the situation being considered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ดูเหมือนว่าจะมีมากขึ้นในวัฒนธรรมกว่ากฎต่อไปนี้ นี้ได้รับการแสดงให้เห็น
ในการศึกษาที่สำคัญหลายอย่างที่ดำเนินการโดย Garfinkel และเพื่อนร่วมงานของเขาซึ่งแสดงให้เห็นว่า
ความสามารถในการใช้กฎเรียกร้องให้มากกว่าความรู้เกี่ยวกับกฎของตัวเองเป็นกฎ
ที่ไม่สมบูรณ์อย่างสม่ำเสมอ ยกตัวอย่างเช่นสังคมวิทยาเดวิด Sudnow ได้แสดงให้เห็นว่าแม้จะอยู่ใน
การบริหารงานยุติธรรมพื้นที่จากกิจกรรมของมนุษย์ที่กระทำคือ SUP-ถูกวางให้ได้รับการพิจารณา
ตามกฎระเบียบที่กำหนดไว้อย่างชัดเจนการประยุกต์ใช้ที่มีกฎหมายเฉพาะเรียกร้องความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการ
เป็นส่วนหนึ่งของ ฝ่ายกฎหมายหรือผู้พิพากษาที่จะไปได้ดีเกินกว่าสิ่งที่ระบุไว้ในกฎหมายของตัวเอง เขา
ศึกษาแสดงให้เห็นว่ากรณีทำร้ายเด็กหรือลักทรัพย์เช่นที่ได้รับมอบหมายโดยทั่วไป
ประเภทตามกฎหมายบนพื้นฐานของภาพและคำตัดสินเป็นสิ่งที่ถือว่าเป็น "อาชญากรรมปกติ" ใน
พื้นที่เหล่านี้ ชุดของการตัดสินใจที่จะทำอัตนัยจึงอยู่กับลักษณะของกรณีใด ๆ ก่อนที่
กฎถูกนำไปใช้ ทนายความและผู้พิพากษาไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบ แต่พวกเขาเรียกกฎเป็นวิธีการ
ในการทำกิจกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือคำพิพากษาที่เหมาะสมและมีความหมายเพื่อตัวเองและ
กับคนอื่น ๆ ผลฝ่ายที่เกี่ยวข้องในกระบวนการนี้มีส่วนร่วมในความหมายของกฎ
ที่จะนำมาใช้ กระบวนการนี้มักจะเกี่ยวข้องกับตัวอย่างการเจรจาต่อรองสำหรับหมู่
จำเลยและทนายความของเขาหรือเธออัยการและผู้พิพากษาทุกคนสามารถซื้อ
นิยามการแข่งขันของสถานการณ์ที่ได้รับการพิจารณา