The original recordings and the art

The original recordings and the artists' contracts.   The recordings at issue (“the original recordings”) are:  Yehudi Menuhin's performance of Edward Elgar's “Violin Concerto in B minor, Opus 61,” recorded on July 5 and 14, 1932, and Menuhin's performance of Max Bruch's “Violin Concerto No. 1 in G minor, Opus 26,” recorded on November 25, 1931;  Pablo Casals' performances of the J.S. Bach cello suites recorded between November 1936 and June 1939;  and Edwin Fischer's performance of J.S. Bach's “The Well Tempered Clavier, Book I,” recorded between April 1933 and August 1934, and Fischer's performance of Bach's “The Well Tempered Clavier, Book II,” recorded between February 1935 and June 1936.   The parties are in agreement that all of the original recordings were made in the United Kingdom.

On March 24, 1931, Menuhin signed a contract with The Gramophone Company Limited (“Gramophone”), now known as EMI Records Limited (“EMI”), stating that Gramophone would be “the absolute owner of all rights in the Artiste's personal performance and all rights of any nature whatsoever in respect of the records made by the Artiste for the Company that the Artiste shall at any time possess in any country of the world where the [British] Copyright Act 1911 is not in force.”   On November 24, 1933, Fischer signed a contract with Gramophone that contained identical language.   On November 29, 1936, Casals signed a contract with Gramophone stating that Gramophone would be “entitled to the sole right of production, reproduction, sale, use and performance (including broadcasting) throughout the world by any and every means whatsoever of the records of the works performed by the Artiste under this Agreement.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บันทึกต้นฉบับและสัญญาของศิลปิน   มีบันทึกที่ปัญหา ("ที่ต้นฉบับบันทึก"): Yehudi Menuhin ประสิทธิภาพของเอ็ดเวิร์ด Elgar "ไวโอลินคอนแชร์โตใน B รอง Opus 61 บันทึกไว้ในวันที่ 5 กรกฎาคม และ 14, 1932 และประสิทธิภาพการทำงานของ Menuhin ของ Max Bruch "ไวโอลินคอนแชร์โตหมายเลข 1 ใน G รอง Opus 26 บันทึกบน 25 พฤศจิกายน 1931  แสดงของปาโบล Casals ของเจเอส Bach สวีเชลโลบันทึกระหว่างค.ศ. 1936 พฤศจิกายนและ 1939 มิถุนายน  และ Edwin ตื่นประสิทธิภาพของเจเอส Bach "ดี Tempered Clavier สำรอง " บันทึกระหว่างปี 1933 เมษายนและ 1934 สิงหาคม และประสิทธิภาพของฟิสเชอร์ของ Bach ของ "ดี Tempered Clavier สมุด II, " บันทึกระหว่างปี 1935 กุมภาพันธ์และมิถุนายนค.ศ. 1936   ฝ่ายจะตกลงว่า บันทึกต้นฉบับทั้งหมดที่เกิดขึ้นในสหราชอาณาจักร.

บน 24 มีนาคม 1931, Menuhin เซ็นสัญญากับบริษัทแผ่น จำกัด ("แผ่น"), ตอนนี้ เรียกว่าอีเอ็มไอ จำกัดระเบียน ("อีเอ็มไอ"), ระบุว่า แผ่นจะ "แน่นอนเจ้าของลิขสิทธิ์ของ Artiste ประสิทธิภาพส่วนบุคคลและสิทธิ์ทั้งหมดของธรรมชาติใด ๆ ใด ๆ ผิดระเบียนโดย Artiste สำหรับ บริษัทที่ Artiste จะก็มีในทุกประเทศของโลกที่ 1911 ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ [อังกฤษ] ไม่บังคับ"   บน 24 พฤศจิกายน 1933 ตื่นลงนามสัญญากับแผ่นที่ประกอบด้วยภาษาเหมือนกัน   บน 29 พฤศจิกายน 1936, Casals ลงนามสัญญากับแผ่นระบุว่า แผ่นจะมี "สิทธิแต่เพียงผู้เดียวที่ด้านขวาของการผลิต การผลิต การ ขาย ใช้และประสิทธิภาพการทำงาน (รวมถึงวิทยุ) ทั่วโลกโดยใด ๆ และทุกความหมาย ใด ๆ ของข้อมูลของงานที่ดำเนินการ โดย Artiste ภายใต้ข้อตกลงนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บันทึกศิลปินต้นฉบับและสัญญา  บันทึกที่ปัญหา ( " บันทึก " เดิม ) :  เยฮูดิ เมนูฮินประสิทธิภาพของ " เอ็ดเวิร์ด การ์ไวโอลินคอนแชร์โต ในบันไดเสียงบีไมเนอร์ โอปุสที่บันทึกไว้ , 61 , " เมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม และ 14 , 1932 , และ การแสดงของ แฮร์ริสันของ " แม็กซ์ บรักไวโอลินคอนแชร์โต้หมายเลข 1 ในจีไมเนอร์ โอปุส 26 " บันทึกเมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2474 ;   Pablo Casals ' ผลงานของ เจ. เอส.บาคเชลโล่สวีทระหว่างพฤศจิกายน 1936 และ 1939 มิถุนายนบันทึก ;  และประสิทธิภาพของ เจ. เอส. บาค เอ็ดวิน ฟิชเชอร์ " ดีเทมเปอร์คลาเวียร์ เล่ม " บันทึกระหว่างเดือนเมษายนถึงสิงหาคม 1933 และ 1934 และฟิชเชอร์ การแสดงทางวัฒนธรรม " คืออารมณ์คลาเวียร์ เล่ม 2 " ที่บันทึกไว้ระหว่างกุมภาพันธ์ 2478 และมิถุนายน 1936 . คู่สัญญาในข้อตกลงทั้งหมดของการบันทึกต้นฉบับทำในสหราชอาณาจักร .

เมื่อเดือนมีนาคม 24 , 1931 เมนูฮินได้เซ็นสัญญากับบริษัทแผ่นเสียง จำกัด ( " หีบเสียง " ) , ที่รู้จักกันในขณะนี้เป็นประวัติอีเอ็มไอ ( EMI ) จำกัดระบุว่า เครื่องเล่นแผ่นเสียง จะเป็น " แน่นอน เจ้าของสิทธิในการปฏิบัติส่วนตัวของศิลปิน และสิทธิใด ๆ ของธรรมชาติใด ๆ ในส่วนของประวัติที่ทำโดยศิลปิน สำหรับ บริษัท ที่ศิลปินทั้งหลาย ณเวลาใด ๆมีในประเทศใดของโลกที่อังกฤษ [ ลิขสิทธิ์ ] Act 1911 ไม่อยู่ในบังคับ "  เมื่อ 24 พฤศจิกายน 1933ฟิชเชอร์เซ็นสัญญากับเครื่องเล่นแผ่นเสียงที่มีเหมือนกันในภาษา  บน 29 พฤศจิกายน 1936 Casals เซ็นสัญญากับ แผ่นเสียง เครื่องเล่นแผ่นเสียง จะระบุว่า " สิทธิแต่เพียงผู้เดียวของการผลิต การขายการใช้และประสิทธิภาพ ( รวมทั้งการกระจายเสียง ) ทั่วโลก โดยทุกวิธีการใด ๆ และส่วนของประวัติของงานที่ดำเนินการโดยศิลปินภายใต้ข้อตกลงนี้ " .