Trade unions in Korea have not atta

Trade unions in Korea have not attained the status of Solidarity
The post WWII history of Korea is marked by authoritarian rule and labor union protests
Collective bargaining has taken hold in some large firms such as Hyundai, but weaker in small firms
Korea had union protests in 1990 and again in 1997, when the government tried to increase labor flexibility
Even though Korea’s economy was growing more than twice as fast as the U.S., managements felt compelled to increase productivity
The election of political prisoner Kim Dae-jung eased labor concerns
Thus, political democratization is intimately linked to industrial relations changes and economic events in Korea

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหภาพแรงงานในเกาหลีได้บรรลุสถานะของความเป็นปึกแผ่นทำเครื่องหมายโพสต์สงครามประวัติศาสตร์ของเกาหลี โดยระบอบเผด็จการประท้วงกฎและสหภาพแรงงานเจรจาเป็นอันระงับในบางบริษัทขนาดใหญ่เช่นฮุนได แต่บริษัทขนาดเล็กที่อ่อนแอกว่าเกาหลีมีสหภาพประท้วง ในปี 1990 และอีกครั้ง ในปี 1997 เมื่อรัฐบาลพยายามเพิ่มความยืดหยุ่นของแรงงาน แม้ว่าการเติบโตเศรษฐกิจของเกาหลีมากกว่าสองครั้งอย่างรวดเร็วที่สหรัฐอเมริกา ผู้บริหารรู้สึกว่า compelled เพื่อเพิ่มผลผลิตการเลือกตั้งของนักโทษการเมืองคิมแดจุงบรรเทาความกังวลของแรงงานดังนั้น ประชาธิปไตยทางการเมืองอย่างใกล้ชิดเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงอุตสาหกรรมสัมพันธ์และกิจกรรมทางเศรษฐกิจในประเทศเกาหลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สหภาพการค้าในประเทศเกาหลียังไม่ได้บรรลุสถานะของความเป็นปึกแผ่น
โพสต์ประวัติศาสตร์สงครามโลกครั้งที่สองของเกาหลีใต้ถูกทำเครื่องหมายด้วยหลักเกณฑ์และสหภาพแรงงานเผด็จการประท้วง
เจรจาต่อรองได้ดำเนินการค้างไว้ใน บริษัท ขนาดใหญ่บางอย่างเช่นฮุนได แต่ปรับตัวลดลงใน บริษัท ขนาดเล็กที่
เกาหลีมีการประท้วงยูเนี่ยนในปี 1990 และอีกครั้งในปี 1997 เมื่อรัฐบาลพยายามที่จะเพิ่มความยืดหยุ่นแรงงาน
แม้ว่าเศรษฐกิจของเกาหลีใต้มีการเติบโตมากขึ้นกว่าสองเท่าที่รวดเร็วสหรัฐ, ผู้บริหารรู้สึกว่าจำเป็นต้องเพิ่มผลผลิต
การเลือกตั้งของนักโทษการเมืองคิมแดจุงคลายความกังวลให้แรงงาน
ดังนั้นประชาธิปไตยทางการเมือง มีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับการเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่างอุตสาหกรรมและกิจกรรมทางเศรษฐกิจในประเทศเกาหลี