Chitosan solubility depends on diff

Chitosan solubility depends on different factors such as polymer molecular weight, degree of acetylation, pH, temperature, and polymer crystallinity. Homogeneous deacetylation (alkali treatment, 0 °C) of chitin permits the production of polymers soluble in aqueous acetic acid solutions with DD as low as 28%, with this value never being reached under heterogeneous deacetylation (alkali treatment, high temperatures). Moreover, with a DD of 49%, the samples are soluble in water. This behaviour is explained by the fact that homogeneous deacetylation leads to an increase in the number of glucosamine units and a modification in the crystalline structure of the polymer. Depending on polymer DD, these modifications range from a reduction in crystal size and crystal perfection to the presence of a new crystal structure close to β-chitin [18]. Sogias et al. [19] studied the role of crystallinity and inter- or intramolecular forces on chitosan solubility; in this work, a parent chitosan sample was half re-acetylated with anhydride acetic or fully N-deacetylated under homogeneous conditions. After reacetylation, the solubility of the polymer was expanded until pH 7.4, while a slight reduction in the solubility range of the fully deacetylated chitosan was determined. The lower solubility was explained due to the increase in the polymer crystallinity after deacetylation, which offsets the effect of the increase in glucosamine moieties. On the contrary, a reduction in the crystallinity was observed in the half-acetylated sample. The use of hydrogen bond disruptors such as urea or guanidine hydrochloride also alters the solubility window of chitosan. In fact, by a combination of chemical and physical disruption of the hydrogen bonds, broad solubility is achieved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสามารถในการละลายของไคโตซานขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ เช่น น้ำหนักโมเลกุลของโพลีเมอร์ ระดับของอะซิติเลชั่น pH อุณหภูมิ และความเป็นผลึกของโพลีเมอร์ ไคตินที่เป็นเนื้อเดียวกัน (การบำบัดด้วยอัลคาไล 0 °C) ช่วยให้สามารถผลิตโพลีเมอร์ที่ละลายได้ในสารละลายกรดอะซิติกที่มีน้ำโดยมี DD ต่ำถึง 28% โดยที่ค่านี้ไม่เคยบรรลุถึงภายใต้การกำจัดอะซิติเลชันที่ต่างกัน (การบำบัดด้วยอัลคาไล อุณหภูมิสูง) นอกจากนี้ ด้วยค่า DD 49% ตัวอย่างจึงสามารถละลายได้ในน้ำ พฤติกรรมนี้อธิบายได้จากข้อเท็จจริงที่ว่าดีอะซิติเลชั่นที่เป็นเนื้อเดียวกันทำให้จำนวนหน่วยกลูโคซามีนเพิ่มขึ้นและการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างผลึกของพอลิเมอร์ การปรับเปลี่ยนเหล่านี้มีตั้งแต่การลดขนาดคริสตัลและความสมบูรณ์ของคริสตัล ไปจนถึงการมีโครงสร้างผลึกใหม่ที่ใกล้เคียงกับ β-ไคติน [18] ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับโพลีเมอร์ DD โซเกียส และคณะ [19] ศึกษาบทบาทของความเป็นผลึกและแรงระหว่างหรือภายในโมเลกุลต่อความสามารถในการละลายของไคโตซาน ในงานนี้ ตัวอย่างไคโตซานต้นกำเนิดถูกรีอะซิติลครึ่งหนึ่งด้วยแอนไฮไดรด์อะซิติกหรือ N-ดีอะซิติเลตทั้งหมดภายใต้สภาวะที่เป็นเนื้อเดียวกัน หลังจากรีอะซิติเลชัน ความสามารถในการละลายของโพลีเมอร์ถูกขยายจนถึง pH 7.4 ในขณะที่การลดลงเล็กน้อยในช่วงความสามารถในการละลายของไคโตซานที่ถูกดีอะซิติเลตอย่างสมบูรณ์ถูกกำหนดหา ความสามารถในการละลายที่ต่ำกว่าถูกอธิบายเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในความเป็นผลึกของโพลีเมอร์หลังดีอะซิติเลชัน ซึ่งชดเชยผลของการเพิ่มขึ้นของกลูโคซามีน มอยอิตี ในทางตรงกันข้าม พบว่าการลดลงของความเป็นผลึกในตัวอย่างแบบฮาล์ฟอะซิติล การใช้สารทำลายพันธะไฮโดรเจน เช่น ยูเรียหรือกัวนิดีน ไฮโดรคลอไรด์ ยังเปลี่ยนแปลงหน้าต่างความสามารถในการละลายของไคโตซานอีกด้วย ในความเป็นจริง ด้วยการหยุดชะงักทางเคมีและทางกายภาพของพันธะไฮโดรเจน ทำให้สามารถละลายได้ในวงกว้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถในการละลายของไคโตซานขึ้นอยู่กับปัจจัยที่แตกต่างกันเช่นน้ำหนักโมเลกุลของโพลิเมอร์ระดับของ acetylation pH อุณหภูมิและการตกผลึกของโพลิเมอร์ การทำให้เป็นเนื้อเดียวกันของ chitin (alkalization treatment, 0 ° C) ช่วยให้การผลิตพอลิเมอร์ที่ละลายได้ในสารละลายกรดอะซิติก DD ต่ำถึง 28% และค่านี้จะไม่ถึงภายใต้สภาวะการทำให้เป็นเนื้อเดียวกัน (alkalization treatment, อุณหภูมิสูง) นอกจากนี้ใน DD 49% ตัวอย่างสามารถละลายได้ในน้ำ พฤติกรรมนี้สามารถอธิบายได้โดย deacetylation สม่ำเสมอนำไปสู่การเพิ่มจำนวนของหน่วย glucosamine และการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างผลึกพอลิเมอร์ การปรับเปลี่ยนเหล่านี้ขึ้นอยู่กับพอลิเมอร์ DD มีตั้งแต่การลดขนาดผลึกและความสมบูรณ์แบบของคริสตัลไปจนถึงการปรากฏตัวของโครงสร้างผลึกใหม่ที่ใกล้เคียงกับเบต้าไคติน [18] Sogias et al. [19] ผลของการตกผลึกและแรงระหว่างโมเลกุลหรือโมเลกุลในการละลายของไคโตซานได้รับการศึกษา ในงานนี้ ตัวอย่างไคโตซานของมารดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถในการละลายของไคโตซานขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆเช่นน้ําหนักโมเลกุลของพอลิเมอร์ระดับacetylationphอุณหภูมิและผลึกของพอลิเมอร์ การทําdeacetylationของเปลือกหอย(การรักษาด้วยอัลคาไล,0°C)ช่วยให้สามารถผลิตพอลิเมอร์ที่ละลายในสารละลายน้ํากรดอะซิติกได้โดยมีDDต่ําถึง28 %และไม่เคยบรรลุค่านี้ภายใต้deacetylationที่ไม่สม่ําเสมอ(การรักษาด้วยอัลคาไลอุณหภูมิสูง) นอกจากนี้ตัวอย่างสามารถละลายในน้ําได้เมื่อDDเท่ากับ49 % พฤติกรรมนี้สามารถอธิบายได้จากข้อเท็จจริงที่ว่าdeacetylationที่เป็นเนื้อเดียวกันทําให้จํานวนหน่วยglucosamineเพิ่มขึ้นและการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างผลึกของพอลิเมอร์ ขึ้นอยู่กับโพลิเมอร์DDการปรับเปลี่ยนเหล่านี้มีตั้งแต่การลดขนาดคริสตัลและความสมบูรณ์ของผลึกจนถึงการเกิดขึ้นของโครงสร้างผลึกใหม่ที่ใกล้เคียงกับβ-เปลือกโลก[ 18 ] Sogias et al . [ 19 ]ได้ศึกษาผลของผลึกและแรงระหว่างโมเลกุลหรือภายในโมเลกุลต่อความสามารถในการละลายของไคโตซาน ในงานนี้ตัวอย่างไคโตซานของมารดาถูกreacetylatedด้วยแอมโมเนียมอะซิเตตหรือn-deacetylatedอย่างสมบูรณ์ภายใต้สภาวะที่เป็นเนื้อเดียวกัน หลังจากreacetylationความสามารถในการละลายของพอลิเมอร์จะเพิ่มขึ้นเป็นph7.4ขณะที่ความสามารถในการละลายของโพลีแซคคาไรด์deacetylatedเปลือกลดลงเล็กน้อย ความสามารถในการละลายที่ต่ํากว่าจะถูกตีความว่าเป็นการเพิ่มขึ้นของผลึกของพอลิเมอร์หลังจากการdeacetylationซึ่งจะชดเชยผลกระทบของส่วนที่เพิ่มขึ้นของglucosamine ในทางตรงกันข้ามการตกผลึกลดลงในตัวอย่างกึ่งacetylated การใช้สารทําลายพันธะไฮโดรเจนเช่นยูเรียหรือโพแทสเซียมไฮโดรคลอไรด์ยังเปลี่ยนความสามารถในการละลายของไคโตซาน ในความเป็นจริงความสามารถในการละลายในวงกว้างได้จากการรวมกันของความเสียหายทางเคมีและทางกายภาพของพันธะไฮโดรเจน