Success of visualisation using NOTE

Success of visualisation using NOTES
Only studies reporting or commenting on the success or quality of visualisation
(Table 5), manoeuvrability or grasping are discussed in the following sections.
Standard endoscopic techniques such as rotation, torque and retroflection were
usually adequate for visualisation in most studies, but were sometimes aided by
external transillumination. Various measures were undertaken to improve
visualisation in the peritoneal cavity such as the creation of a pneumoperitoneum
(see above) and positional changes of the animal to move obstructive organs away
from others. Such positional changes when using transgastric access, include a 15
head-down position to shift the bowel away from the uterus (Merrifield et al. 2006),
Reverse Trendelenburg position to ‘‘retract’’ the spleen downward (Swanstrom et al.
2005), head-low, left or right lateral position for examining some parts of the small
intestine and colon or a 45 degree head-low position used to displace intestinal loops
and enable assessment of pelvic structures (Wagh et al. 2005). When using
transcolonic access, positional changes included the ‘Reverse Trendelenburg’
position and right and left lateral rotation used to gain additional exposure of upper
abdominal structures or ‘Trendelenburg’ position, which was used to examine the
right and left lower quadrants (Fong et al. 2007).
Complications such as bleeding hindered visualisation. For example, during
cholecystectomy Swanstrom et al. (2005) found that uncontrolled bleeding from a
cystic artery caused loss of visualisation in one pig, while gallbladder perforation
made identification of gallbladder dissection planes impossible in another.
Visualisation appeared to vary depending of the access port used. When the
transgastric port was used, visualisation was generally good (Table 5). Visualisation
using transcolonic access was not as reliable and many organs were unable to be
identified (Fong et al. 2007; Pai et al. 2006). Rolanda et al. (2007) utilised both
transvesical and transgastric ports to monitor all procedures, with a scope positioned
through the transvesical port.
-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำเร็จของการสร้างมโนภาพที่ใช้บันทึกเพียงศึกษารายงาน หรือแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับความสำเร็จหรือคุณภาพของการสร้างมโนภาพ(ตาราง 5), manoeuvrability หรือการเรียงจะกล่าวถึงในส่วนต่อไปนี้มาตรฐานเทคนิคการส่องกล้องเช่นหมุน แรงบิด และ retroflection ได้โดยปกติจะเพียงพอสำหรับการสร้างมโนภาพในการศึกษามากที่สุด แต่บางครั้งก็ช่วยด้วยtransillumination ภายนอก มีดำเนินมาตรการต่าง ๆ เพื่อปรับปรุงการสร้างมโนภาพในโพรง peritoneal เช่นสร้างเป็น pneumoperitoneum(ดูข้างต้น) และการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งของสัตว์ที่ต้องเคลื่อนย้ายอวัยวะอุปสรรคจากคนอื่น เปลี่ยนแปลงตำแหน่งดังกล่าวเมื่อใช้ transgastric เข้า รวมถึง 15ตำแหน่งหัวลงจะเปลี่ยนไส้จากมดลูก (Merrifield et al. 2006),กลับตำแหน่ง Trendelenburg ร่น ''''ม้ามลง (Swanstrom et al2005), หัวต่ำ ซ้าย หรือขวาตำแหน่งตรวจสอบบางส่วนของขนาดเล็กด้านข้างลำไส้ และลำไส้ใหญ่ หรือตำแหน่งต่ำหัว 45 องศาใช้การเลื่อนวนรอบลำไส้และเปิดใช้งานการประเมินโครงสร้างเชิงกราน (Wagh et al. 2005) เมื่อใช้ถึง transcolonic เปลี่ยนแปลงตำแหน่งรวมอยู่ 'กลับ Trendelenburg'ซ้าย และขวา และตำแหน่งด้านข้างหมุนที่ใช้ในการรับแสงเพิ่มเติมของมุมโครงสร้างท้องหรือ 'Trendelenburg' ตำแหน่ง ซึ่งถูกใช้เพื่อตรวจสอบการซ้ายและขวาล่าง quadrants (ฟง et al. 2007)ภาวะแทรกซ้อนเช่นเลือดผู้ที่ขัดขวางการสร้างมโนภาพ ตัวอย่าง ในระหว่างcholecystectomy Swanstrom et al. (2005) found that uncontrolled bleeding from acystic artery caused loss of visualisation in one pig, while gallbladder perforationmade identification of gallbladder dissection planes impossible in another.Visualisation appeared to vary depending of the access port used. When thetransgastric port was used, visualisation was generally good (Table 5). Visualisationusing transcolonic access was not as reliable and many organs were unable to beidentified (Fong et al. 2007; Pai et al. 2006). Rolanda et al. (2007) utilised bothtransvesical and transgastric ports to monitor all procedures, with a scope positionedthrough the transvesical port. -

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ประสบความสำเร็จของการสร้างภาพโดยใช้หมายเหตุเฉพาะการศึกษาการรายงานหรือแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับความสำเร็จหรือคุณภาพของการสร้างภาพ
(ตารางที่ 5), คล่องแคล่วหรือโลภที่จะกล่าวถึงในส่วนต่อไป.
เทคนิคการส่องกล้องมาตรฐานเช่นการหมุนแรงบิดและ retroflection
ก็มักจะเพียงพอสำหรับการแสดงในการศึกษามากที่สุดแต่ได้รับความช่วยเหลือบางครั้งโดย
transillumination ภายนอก มาตรการต่างๆที่กำลังดำเนินการเพื่อปรับปรุงการมองเห็นในช่องท้องเช่นการสร้าง pneumoperitoneum ที่ (ดูด้านบน) และการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งของสัตว์ที่จะย้ายอวัยวะอุดกั้นออกไปจากคนอื่นๆ การเปลี่ยนแปลงตำแหน่งดังกล่าวเมื่อใช้การเข้าถึง transgastric รวม 15 ตำแหน่งหัวลงเพื่อเปลี่ยนลำไส้ออกจากมดลูก (Merrifield et al. 2006) ตำแหน่ง Trendelenburg ย้อนกลับไป '' Retract '' ลงม้าม (Swanstrom et al. 2005) หัวต่ำไปทางซ้ายหรือด้านข้างตำแหน่งที่เหมาะสมสำหรับการตรวจสอบบางส่วนของขนาดเล็กลำไส้และลำไส้ใหญ่หรือตำแหน่งหัวต่ำ45 องศาใช้ในการแทนที่ลูปในลำไส้และช่วยให้การประเมินของโครงสร้างกระดูกเชิงกราน(Wagh et al. 2005) เมื่อใช้การเข้าถึง transcolonic การเปลี่ยนแปลงตำแหน่งรวมถึง 'Trendelenburg ย้อนกลับ' ตำแหน่งและขวาและหมุนด้านข้างซ้ายที่ใช้ในการได้รับการสัมผัสที่เพิ่มขึ้นของบนโครงสร้างท้องหรือ 'Trendelenburg ตำแหน่งซึ่งถูกใช้ในการตรวจสอบที่ถูกต้องและลดลงเหลือควอแดรน(Fong et al, . 2007). ภาวะแทรกซ้อนเช่นเลือดออกขัดขวางการสร้างภาพ ยกตัวอย่างเช่นในระหว่างการผ่าตัดถุงน้ำดี Swanstrom et al, (2005) พบว่ามีเลือดออกที่ไม่สามารถควบคุมได้จากหลอดเลือดแดงที่เกิดจากการสูญเสียเรื้อรังของการสร้างภาพในหมูในขณะที่การเจาะถุงน้ำดีทำบัตรประจำตัวของเครื่องบินผ่าถุงน้ำดีเป็นไปไม่ได้อีก. Visualisation ดูเหมือนจะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับการเข้าถึงพอร์ตที่ใช้ เมื่อพอร์ต transgastric ถูกนำมาใช้สร้างภาพเป็นคนดี (ตารางที่ 5) Visualisation เข้า transcolonic ไม่ได้เป็นที่เชื่อถือได้และอวัยวะหลายคนไม่สามารถที่จะระบุ(Fong et al, 2007;.. ปาย et al, 2006) Rolanda et al, (2007) ใช้ทั้งพอร์ตtransvesical และ transgastric ในการตรวจสอบทุกขั้นตอนที่มีขอบเขตในตำแหน่งผ่านพอร์ตtransvesical. -