They stay up all night talking.Some

They stay up all night talking.

Sometimes, they talk about their deepest, most profound feelings. Sometimes, they talk about days long gone. And sometimes, they just talk about silly, insubstantial things. But they always talk the night out until they fall asleep in each other's arms, regardless of whether they are in his room or hers.

Grandpa doesn't seem to notice this, or if he does, he chooses not to comment on this. Until the day before they have to go back to their universities to start a new year.

"Why don't you just move in to the same room?" he asks them over breakfast, as though picking up where he left off from a previous conversation.

Tsumugu merely blinks at him in surprise, while Chisaki almost spits out her tea in surprise, going bright red.

"G-grandpa!" she manages to say eventually, once she recovers somewhat.

The older Kihara simply gives her a look.

"It'd make a lot more sense than moving from room to room each night." He says simply.

"He has a point, Chisaki." Tsumugu says eventually, after thinking for a moment. Chisaki finds herself agreeing. It does make sense, after all. Still, she can't help but feel her cheeks go redder.

They eat the rest of their breakfast in silence, before going to clear away their things.

"Anything in particular you're doing today?" Tsumugu asks her.

"Hmm…I'm thinking of going to Shioshishio today. The second year is meant to be busier than the first, so once I've started I may not have time to visit as often as I'd want to. "

"Maybe I'll come with you. " Tsumugu offers. "I didn't plan anything in particular for today."

"That's fine by me." She says.

They say nothing more as they leave the house, but their hands still manage to find each other. And once they do, they don't let go.

…

Tsumugu finds it fascinating to see the friends who were once his age go through everything that he has already gone through. Sometimes he feels a little regretful, thinking that his high-school years would have been more interesting with Hikari, Kaname and Manaka, and occasionally he is stunned by how easily he and Chisaki had been replaced with Miuna, Sayu and the transfer-student Shiori.

But for the most part, it is fascinating. And sometimes amusing. Like now, while he is attempting to help them with their biology homework. They are sitting at a table in the office he sometimes shares with Professor Mihashi when they do research, attempting to write a few paragraphs about the presence of Ena in those descended from ocean people, and the relevant genetics. Sayu, Shiori and Kaname seem to be having little trouble with it, only asking him to check the occasional sentence here and there, but Hikari is grumpy, and Miuna and Manaka are questioning everything. He doesn't blame them, to be honest. A lot of the truth cannot be explained away by mere biology. Even while studying Oceanography, he knows that there is more reality in the folk tales than anyone would ever give credit for.

But of course, high-school biology homework doesn't care for those details.

So he ends up reading through Manaka's work again, and carefully pointing out the things she should change. He does the same with Hikari, but apart from that he just sits back and watches them squabble and work.

Occasionally, Miuna would ask him an interesting question, and they would spend a few minutes debating in a way similar to how he would discuss matters with Professor Mihashi. But for the most part he watches them, and thinks of his own high school days.

Eventually, as always, they seem to decide collectively that they are enough for the day.

"Did you guys even do any work?" Sayu asks as she sweeps up her items and puts them into her bag.

"Of course we did!" Hikari protests. Manaka backs him up, resulting in a short but circular argument, which Tsumugu cannot resist laughing at. Eventually, Kaname is the one to stop(or at least pause) the argument by indicating that Hikari had actually written on two sides of paper, while Miuna and Manaka had done slightly more than that.

"Thanks for helping us, Tsumugu-san." Miuna says , pausing at the door.

"Not a problem." He says, smiling at them.

"Hey, hey, Tsumugu-kun! Say hi to Chii-Chan for me!" Manaka calls from the corridor.

"I will." He replies.

He can hear their laughter and banter as they head down the corridor, and he listens to it until he no longer hears it. Then, he pulls a stack of work towards him and begins to tackle it, smiling all the while.

…

Chisaki enjoys working at the hospital, now that she is qualified as a junior nurse. It is long, and nowhere near easy, and she is often very tired when she gets back home. But it is enjoyable, and she is happy there.

One afternoon when she catches a break, she decides to go chat with her friend Eri, who works in the maternity department of the hospital. She enjoys looking at all those little babies, imagining what her own potential children may look like, despite the fact that neither she nor Tsumugu are in any particular rush for that to happen.

"Hello, Eri-Chan."

"Chisaki-Chan!On a break?"

"Yep. Who've you got there?" Chisaki goes over to see the babies Eri is currently tending to, and notices that they both have Ena, and eyes the same colour as her own.

"We're not entirely sure, to be honest." Eri says. "They were found washed up on the beach this morning, near to Shiroimachi. It seems they have just woken up from hibernation."

Chisaki wasn't entirely surprised to hear that. Although most ocean-dwellers had woken up a long time ago, there were the occasional few that were still asleep due to old or young age, and the occasional case of illness.

"Where are their parents?"

"That's the thing. They don't seem to have any, and according to the police, nobody has come forward to claim the twins. The injuries complicate things too."

Chisaki looks closer, and notices the swathe of bandages each twin is wrapped up in. It makes her shudder-who would be so cruel to someone so young? Then, she looks at the labels on each crib, and sees that they are both girls, each without a name.

"Twins, huh?" she murmurs, a thought beginning to take ahold in her mind. She chats to Eri about other things for a few moments more, then goes down to her lockers so that she can use her phone to call Tsumugu.

…

Over the next week, she continues to visit the maternity department and pester Eri about the twins, and Tsumugu comes over to see them too. They both talk to the police and social workers responsible for them, and seek advice from Grandpa and her parents.

By the end of the week, they know what they have to do. They have to adopt the girls.

…

The next few months are a whirlwind, as they adjust the home for the impending arrival of the twins, sort out paperwork and juggle daily life on top of this. The only lull comes when they loan out their house to Hikari and the others to have a graduation party, and go to visit Shioshishio.

Chisaki's parents are pleasantly surprised to see Chisaki, Tsumugu and Grandpa at the door. They usher them in, and serve snacks, and make small talk. Eventually, the conversation topic steers around to the twins.

"So, how long do you think it'll be before you can bring them home?" Chisaki's father asks.

"Maybe a few more months. We've actually gone through a good amount of the adoption process, but they're both very weak. Especially Yume." Tsumugu replies.

"Yume?" Chisaki is just as surprised as Grandpa and her parents are. Tsumugu looks sheepish, a rare look for him.

"Yes. I've kind of been thinking of them as Mugen and Yume. "He says. "They need names, in any case. "

"You are right. And those are nice names. Mugen and Yume…" Chisaki smiles at him, her way of telling him it is fine.

"I can't believe someone would even think about hurting a baby! They're what, two, three months old now?" Chisaki's mother exclaims. "At least they'll have you two soon. Make sure you bring them down to visit as soon as possible, okay. I want to meet my granddaughters." She pauses, and then adds. "And don't forget a wedding. I've always dreamed of being able to attend Chisaki's wedding."

"Mum!" Chisaki laughs. "We've been through this already. We barely had time to get married, let alone a wedding, and we'll be super-busy once we bring them home."

"I know, I know. A mother can dream though, can't she?"

Chisaki laughs again, and they change the subject once again.

They go home the next morning, ready to start another busy day, when Chisaki suddenly feels nauseous.

"Are you OK?" Tsumugu asks with concern.

"Yeah…I'll be fine." She yawns, and then goes slightly green. As soon as she reaches the house(Which, surprisingly, is still somehow very tidy), she rushes straight to the bathroom and throws up.

"Perhaps you should stay home today."

"Hmmm….."

"I'll phone for you, if you want?"

"Please." Gratefully, she goes to their room and sleeps the whole day. When she wakes up, it is evening, and she feels a little better.

Perhaps it was just something I ate…She thinks.

…

Unfortunately for her, she ends up feeling ill for the next few days after that. She stays home, and finds that she misses not being able to see the twins.

In between short periods of sleep, she thinks of the twins.

The twins.

She sits up suddenly. All of a sudden, it's obvious. She face-palms for a moment, and wonders what Tsumugu would say. Wonders whether or not this will end up being too much for them to deal with.

She gets up and goes to make herself some tea, waiting for Tsumugu to come back. When he does, the first thing he does is to check up on her.

"Are you OK now?"

"Yeah…and actually, I think I know why I've been so ill every morning."

"Oh?"

"Morning sickness." She says, watching his face carefully. He seems confused at first, processing what she just said. Then, suddenly, he gets is, and his face lights up, despite the fact his expression seems unchanged.

"Are you sure?"

Chisaki nods, thrown off by h

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะส่งค่าคืนพูดคุยทั้งหมดบางครั้ง พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึกของข้าพเจ้า ลึกซึ้งมากที่สุด บางครั้ง พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับวันยาวไป และบางครั้ง พวกเขาเพียงแค่พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งโง่ insubstantial แต่เสมอคุยคืนออกจนกว่าจะหลับในอ้อมแขนของกัน ไม่ว่าจะอยู่ในห้องของเขาหรือเธอปู่เหมือน สังเกตนี้ หรือถ้าเขาไม่ เขาจะแสดงความคิดเห็นนี้ จนถึงวันก่อนที่พวกเขาจะต้องย้อนกลับไปยังมหาวิทยาลัยของพวกเขาเพื่อเริ่มต้นปีใหม่"ทำไมไม่คุณเพียงไปในห้องเดียวกัน" เขาขอมื้อเช้า เหมือนขึ้นที่เขาออกจากการสนทนาก่อนหน้านี้Tsumugu เพียงกะพริบที่เขาแปลกใจ ในขณะ Chisaki เกือบ spits ออกแปลกใจ ชาของเธอจะแดง"G-ปู่" เธอจัดการกล่าวในที่สุด เมื่อเธอกู้ค่อนข้างKihara เก่าเพียงให้เธอมอง"มันจะเหมาะสมมากขึ้นกว่าการย้ายห้องทุกคืน" เขาก็ว่า"เขามีจุด Chisaki" Tsumugu กล่าวว่า ในที่สุด หลังคิดครู่ Chisaki ค้นหาตัวเองภายใต้ มันทำให้รู้สึก หลังจากทั้งหมด ยังคง เธอไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกว่าแก้มของเธอไป redderพวกเขากินเหลือของอาหารเช้าในความเงียบ ก่อนไปล้างเก็บสิ่งของ"อะไรโดยเฉพาะเราทำวันนี้" Tsumugu ถามเธอ"อืมม...ผมกำลังคิดการไป Shioshishio วันนี้ ปีสองจะหมายถึงการซักมากกว่าครั้งแรก ดังนั้นเมื่อผมได้เริ่ม ฉันอาจไม่มีเวลาไปบ่อยจะต้อง ""บางทีฉันจะมากับคุณ" Tsumugu มี "ฉันไม่ได้วางแผนอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับวันนี้""ที่ถูกปรับ โดยฉัน" เธอกล่าวพวกเขากล่าวว่า ไม่มีอะไรเพิ่มเติม ตามที่พวกเขาออกจากบ้าน แต่มือยังคงจัดการหากัน และเมื่อพวกเขาทำ พวกเขาไม่ให้ไป…Tsumugu พบว่าน่าสนใจเห็นเพื่อนคนเมื่ออายุของเขาผ่านทุกอย่างที่ได้ผ่านไปแล้วผ่านไป บางครั้งรู้สึกน้อยเศร้าเสียใจต่อ คิดว่า จะได้รับปีโรงเรียนมัธยมของเขาน่าสนใจมากขึ้น กับฮิคาริ Kaname Manaka และบางครั้งเขาจะตะลึง โดยวิธีง่าย ๆ และ Chisaki ได้ถูกแทนที่ด้วย Miuna, Sayu และโอนย้ายนักเรียน Shioriแต่ส่วนใหญ่ ก็น่าสนใจ และบางครั้งสนุกสนาน เช่นตอนนี้ ในขณะที่เขากำลังพยายามที่จะช่วยให้พวกเขา มีการบ้านของวิชาชีววิทยา พวกเขาจะนั่งที่ตารางใน office เขาบางครั้งร่วมกับศาสตราจารย์ Mihashi เมื่อพวกเขาค้นคว้า พยายามเขียนไม่กี่ย่อหน้าเกี่ยวกับสถานะของอีนะผู้สืบเชื้อสายจากคนทะเล และพันธุศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง Sayu, Shiori และ Kaname ดูเหมือนจะ มีปัญหาเล็กน้อยกับ เท่านั้น ขอให้เขาตรวจสอบประโยคที่นี่และมี เป็นครั้งคราว แต่ฮิคาริเป็นหงุดหงิด และ Miuna และ Manaka มีกันทุกอย่าง เขาไม่ตำหนิคุณ ซื่อสัตย์ ไม่อธิบายมากความจริงไป โดยชีววิทยาเพียง แม้ในขณะที่เรียนสมุทรศาสตร์ เขารู้ว่า มีความเป็นจริงเพิ่มเติมในนิทานพื้นบ้านมากกว่าใครเคยจะให้เครดิตสำหรับแต่แน่นอน ชีววิทยาระดับมัธยมปลายการบ้านไม่สนใจในรายละเอียดเหล่านั้นดังนั้น เขาลงอ่านผ่านงานของ Manaka อีกครั้ง และระมัดระวังชี้ออกในสิ่งที่เธอควรเปลี่ยน เขาไม่เหมือน กับฮิคาริ แต่เหนือจากที่เขาเพิ่งอยู่กลับ และนาฬิกาต่อปากต่อคำและทำงานบางครั้ง Miuna จะถามเขาถามที่น่าสนใจ และพวกเขาจะใช้กี่นาทีโต้วาทีในลักษณะคล้ายกับว่าเขาจะพูดคุยเรื่องกับศาสตราจารย์ Mihashi แต่ส่วนใหญ่เขานาฬิกาพวกเขา และคิดวันมัธยมของเขาเองในที่สุด เสมอ เหมือนตัดสินโดยรวมว่า จะเพียงพอสำหรับวันนั้น"ไม่ได้พวกคุณได้ทำงานใด ๆ หรือไม่" Sayu ถามเธอเว้ารายการของเธอ และทำให้พวกเขาเข้าสู่กระเป๋าของเธอ"แน่นอนเราไม่ได้" ฮิคาริปฏิเสธ Manaka สำรองเขา ในการย่อ แต่กลมอาร์กิวเมนต์ ที่ Tsumugu ไม่สามารถต้านทานการหัวเราะที่ ในที่สุด Kaname อยู่หนึ่งหยุด (หรือน้อย หยุด) อาร์กิวเมนต์ โดยการระบุที่ฮิคาริได้จริงเขียนสองด้านของกระดาษ Miuna และทำ Manaka เล็กน้อยกว่าที่"ขอขอบคุณที่ช่วยเรา Tsumugu ซัง" Miuna กล่าวว่า หยุดที่ประตู"ไม่มีปัญหา" เขากล่าวว่า ยิ้มที่พวกเขา"เฮ้ เฮ้ Tsumugu kun พูดว่า สวัสดี การ Chii จันทร์ฉัน" Manaka เรียกจากทางเดิน"ฉันจะ" เขาตอบเขาสามารถได้ยินเสียงหัวเราะของพวกเขา และมุขตลกที่เป็นพวกเขาใหญ่ลงทางเดิน และเขาฟังไปจนกระทั่งเขาไม่ได้ยินก็ แล้ว เขาดึงกองงานต่อเขา และเริ่มต้นเล่นงาน ยิ้มในขณะ…Chisaki ชอบทำงานโรงพยาบาล ตอนนี้ว่าเธอมีคุณสมบัติเป็นพยาบาลเด็กและวัยรุ่น ยาว และกินง่าย และเธอมักจะเหนื่อยมากเมื่อเธอได้รับกลับบ้าน แต่มันเป็นความสุข และเธอมีความสุขเมื่อเธอจับตัวแบ่ง บ่ายหนึ่งเธอตัดสินใจที่จะไปคุยกับเพื่อนของเธอ Eri ที่ทำงานในแผนกคลอดของโรงพยาบาล เธอชอบมองเหล่าน้อยทารก imagining อะไรลูกเป็นของตัวเองอาจดูเหมือน ทั้ง ๆ ที่ไม่มีเธอหรือ Tsumugu วิ่งเฉพาะใด ๆ ที่เกิดขึ้น"สวัสดี Eri จันทร์""Chisaki-จันทร์หยุดพักหรือไม่""ฮ่ะ ที่คุณได้มี" Chisaki สงสัยเห็นทารก Eri เป็นแนวปัจจุบันจะ และสังเกตพบว่า การที่ พวกเขาทั้งสองได้อีนะ และตารวมสีเป็นของตนเอง"เราไม่แน่ใจ จะซื่อสัตย์" Eri กล่าวว่า "พวกเขาพบล้างขึ้นบนชายหาด ใกล้ Shiroimachi เช้านี้ ดูเหมือนว่า พวกเขาเพิ่งได้ตื่นขึ้นจากโหมดไฮเบอร์เนต"Chisaki ไม่ได้ประหลาดใจทั้งหมดที่ได้ยินว่า แม้ว่าชาวโอเชี่ยนส่วนใหญ่ได้ตื่นขึ้นนานมาแล้ว มีบางเป็นครั้งคราวที่ยังคงหลับวัยหนุ่มสาว หรือเก่า และกรณีเจ็บป่วยเป็นครั้งคราว"พ่อ""นั่นคือสิ่งที่ พวกเขาดูเหมือนจะไม่มี และตามตำรวจ ไม่มีใครมาคอยเรียกร้องคู่ บาดเจ็บที่ complicate สิ่งเกินไป"Chisaki มีลักษณะใกล้ชิด และสังเกตพบว่า ฟ้าของแต่ละคู่เป็นห่อในใช้ผ้าพันแผล มันทำให้เธอ shudder-ที่จะโหดร้ายเพื่อให้คนหนุ่มสาวดังนั้น แล้ว เธอมองไปที่ป้ายชื่อบนเปลแต่ละ และเห็นว่า เป็นหญิงทั้ง โดยไม่มีชื่อแต่ละ"เตียงแฝด ฮะ" เธอ murmurs คิดเริ่ม ahold ในใจของเธอ เธอ chats กับ Eri เกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ สำหรับครู่เพิ่มมากขึ้น แล้วไปลงตู้ของเธอเพื่อให้เธอสามารถใช้โทรศัพท์ของเธอเรียก Tsumugu…สัปดาห์ถัดไป เธอยังคงเยี่ยมชมแผนกคลอด และประสาท Eri เกี่ยวกับแฝด และ Tsumugu มาเห็นพวกเขาเกินไป พวกเขาพูดคุยกับตำรวจและสังคมรับผิดชอบสำหรับพวกเขา และขอคำปรึกษาจากปู่และพ่อแม่ของเธอโดยปลายสัปดาห์ พวกเขารู้สิ่งที่พวกเขาต้องทำ พวกเขาจะต้องนำหญิง…ไม่กี่เดือนถัดไปเป็นลม เป็นพวกเขาปรับบ้านมาถึงใกล้คู่ เรียงลำดับออกเอกสาร และชีวิตด้านนี้ที่เล่นปาหี่ Lull เดียวมาเมื่อกู้ออกบ้านของพวกเขากับฮิคาริและอื่น ๆ เพื่อให้บุคคลจบการศึกษา และไปเยี่ยมชม Shioshishioผู้ปกครองของ Chisaki จะประหลาดใจเพื่อดู Chisaki, Tsumugu และปู่ที่ประตู พวกเขานำพวกเขาใน บริการอาหาร และทำการพูดคุยเล็ก ในที่สุด หัวข้อสนทนาปัญหาทั่วไปคู่"ดังนั้น นานคุณคิดว่า มันจะใช้ก่อนที่คุณสามารถนำพวกเขาบ้าน" พ่อของ Chisaki ถาม"บางทีไม่กี่เพิ่มเติมเดือน เราได้จริงผ่านไปแล้วเป็นจำนวนที่ดีของการยอมรับ แต่พวกเขากำลังทั้งอ่อนมาก โดยเฉพาะโนะยูเมะ" Tsumugu ตอบ"โนะยูเมะ" Chisaki เป็นแค่ประหลาดใจเป็นปู่ และพ่อแม่ของเธอ Tsumugu ลักษณะ sheepish หายากสำหรับเขา"ใช่ ฉันได้ชนิดของการคิดนั้นเป็นมูเก็นโนะยูเมะ "เขากล่าวว่า"ในกรณีใด ๆ จะต้องชื่อ ""คุณได้ถูกต้อง และผู้ที่มีชื่อดี มูเก็นและ...โนะยูเมะ" Chisaki รอยยิ้มที่เขา วิธีของเธอว่า ไม่เป็นไร"ผมไม่เชื่อว่า คนจะได้คิดทำร้ายเด็ก พวกเขากำลังอะไร สอง สามเดือนเก่าตอนนี้" แม่ของ Chisaki exclaims "ที่พวกเขาจะมีคุณสองเร็ว ๆ นี้ ให้แน่ใจว่า คุณนำพวกเขาลงไปโดยเร็วที่สุด ไร ต้องการตอบสนองของฉันยามตะวันลับดวงไปกัน" เธอหยุดชั่วคราว และเพิ่ม "และอย่าลืมงานแต่งงาน ฉันฝันถึงความสามารถในการเข้าร่วมงานแต่งงานของ Chisaki ""มัม" Chisaki หัวเราะ "เราเคยเจอแบบนี้แล้ว เราแทบไม่มีเวลาแต่ง นับประสางานแต่งงาน และเราจะว่างเตอร์รุ่นเมื่อเรานำพวกเขาบ้าน""ฉันรู้ ฉันรู้ว่า แม่ฝันถึงแม้ว่า ไม่เธอ"Chisaki หัวเราะอีกที และพวกเขาเปลี่ยนเรื่องอีกครั้งพวกเขากลับบ้านเช้าถัดไป พร้อมที่จะเริ่มอีกวัน เมื่อ Chisaki ทันทีความรู้สึก nauseous"เป็นคุณ OK" Tsumugu ถาม ด้วยความกังวล"ใช่...จะดี" เธอ yawns และจากนั้น จะเล็กน้อยสีเขียว ทันทีที่เธอมาถึงบ้าน (ซึ่ง จู่ ๆ ยังอย่างใดสะอาด), เธอตรงเพื่อน้ำ และพ่นค่า"บางทีคุณควรอยู่บ้านวันนี้"" Hmmm...""ฉันจะโทรศัพท์สำหรับคุณ คุณ""กรุณา" ควระ เธอไปที่ห้องพัก และนอนทั้งวัน เมื่อเธอกลับขึ้น อยู่เย็น และเธอรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยบางทีมันเป็นเพียงสิ่งที่ฉันกิน...เธอคิด…แต่สำหรับเธอ เธอสิ้นสุดลงรู้สึกป่วยไม่กี่วันถัดไปหลังจากที่ เธออยู่บ้าน และพบว่า เธอคิดถึงจะดูคู่ระหว่างรอบระยะเวลาสั้น ๆ ของการนอนหลับ เธอคิดคู่แฝดเธออยู่ขึ้นก็ จู่ ๆ เป็นที่ชัดเจน เธอหน้าปาล์มช่วง และสิ่งที่ Tsumugu จะพูด สิ่งมหัศจรรย์หรือไม่ นี้จะสิ้นสุดการมีมากเกินไปสำหรับพวกเขาด้วยเธอได้รับค่า และไปทำให้ตัวเองชา รอ Tsumugu กลับมา เมื่อเขาไม่ สิ่งแรกที่เขาไม่ได้ตรวจกับเธอ"ก็คุณตกลงไหม""ใช่... และที่จริงแล้ว ฉันคิดว่า ฉันรู้ว่าทำไมผมเคยป่วยดังนั้นทุกเช้า""โอ้""แพ้" เธอกล่าวว่า ดูใบหน้าของเขาอย่างระมัดระวัง เขาดูเหมือนสับสนในตอนแรก ประมวลผลเธอเพียงแค่พูด แล้ว ทันที เขาได้รับ และไฟหน้าของเขา แม้ดูเหมือนว่านิพจน์ของเขาเปลี่ยนแปลง"คุณแน่ใจหรือไม่"Chisaki nods โยนปิด โดย h

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาอยู่คุยกันทั้งคืน

บางครั้งพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับของพวกเขาที่ลึกที่สุด ความรู้สึกลึกซึ้งมากที่สุด บางครั้ง พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับวันหายไปนาน . และบางครั้งพวกเขาก็พูดเรื่องงี่เง่าไร้สาระอย่าง แต่พวกเขามักจะพูดคืนออกจนกว่าพวกเขาจะหลับไปในอ้อมแขนของกันและกัน ไม่ว่าจะเป็นห้องพัก หรือเธอของเขา

คุณตาดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็น หรือถ้าเขาไม่เขาเลือกที่จะไม่แสดงความคิดเห็นในเรื่องนี้ จนกระทั่งพวกเขาต้องกลับไปมหาวิทยาลัยเพื่อเริ่มปีใหม่

" ทำไมคุณไม่ย้ายไปห้องเดียวกัน ? เขาถามพวกเขาในมื้อเช้า เหมือนไปรับที่เขาทิ้งไว้จากการสนทนาก่อนหน้านี้

tsumugu เพียงกระพริบตาที่เขาอย่างประหลาดใจ ในขณะที่ chisaki เกือบ spits ออกชาของเธอแปลกไป แดงสดใส

" g-grandpa !" เธอจัดการพูดในที่สุด เมื่อเธอหายดีแล้วบ้าง

พี่คิก็ให้เธอมั้ยนี่

" มันทำให้ความรู้สึกมากกว่า ย้ายจากห้องไปที่ห้องพักคืนละ " เขาพูดเพียงแค่

" เขามีจุด chisaki " tsumugu กล่าวในที่สุด หลังจาก คิดสักครู่ chisaki พบตัวเองเห็นด้วย มันไม่สมเหตุสมผลเลย แต่เธอไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกว่าแก้มของเธอกลับแดง

พวกเขากินอาหารเช้าของพวกเขาในความเงียบ ก่อนที่จะล้างสิ่ง

" อะไรโดยเฉพาะคุณกำลังทำในวันนี้ ? tsumugu ถามเธอ

" อืม . . . ฉันกำลังคิดจะ shioshishio วันนี้ ปี 2 ตั้งใจจะ busier กว่าครั้งแรก ดังนั้นเมื่อผมเริ่มผมอาจไม่มีเวลามาเยี่ยมบ่อยเท่าที่ต้องการ "

" บางทีฉันอาจจะไปกับคุณ " tsumugu เสนอ" ผมยังไม่มีแผนอะไรเป็นพิเศษสำหรับวันนี้ "

" ไม่เป็นไร " เธอกล่าว

ไม่มีอะไรมากขึ้นเช่นที่พวกเขาออกจากบ้าน แต่มือของเขายังคงจัดการที่จะหาแต่ละอื่น ๆ และเมื่อพวกเขาทำ พวกเขาไม่ปล่อย . . .

. . . . . . .

tsumugu พบว่ามันน่าสนใจที่จะเห็นเพื่อนที่เคยอายุของเขาผ่านทุกอย่างที่เขาได้ทำ บางครั้งเขารู้สึกน้อยเสียใจคิดว่าปีโรงเรียนมัธยมของเขาจะได้รับน่าสนใจมากขึ้นกับฮิคาริ คานาเมะ กับ มานากะ และ บางครั้งเขาก็ตะลึง ด้วยวิธีง่ายดาย เขาและ chisaki ถูกแทนที่ด้วย miuna ซายุ และ นักเรียนใหม่ ชิโอริ

แต่ส่วนใหญ่ มันน่าสนใจมาก และบางครั้งขบขัน เหมือนตอนนี้ ในขณะที่เขาพยายามที่จะช่วยให้พวกเขาด้วยการบ้านชีววิทยาของพวกเขากำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะในสำนักงานบางครั้งเขาหุ้นกับอาจารย์ mihashi เมื่อพวกเขาทำวิจัยพยายามที่จะเขียนไม่กี่ย่อหน้าเกี่ยวกับสถานะของ ENA ในผู้ที่สืบเชื้อสายมาจากมหาสมุทรคนและพันธุศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง ซายุ ชิโอริ และคานาเมะดูเหมือนจะมีปัญหาเล็กน้อยกับมัน แค่ให้เขาตรวจสอบประโยคตามโอกาสที่นี่และมี แต่ฮิคาริก็ไม่พอใจและมีคำถาม และ miuna มานากะทุกอย่าง เขาไม่ได้ตำหนิพวกเขาจะซื่อสัตย์ มากของความจริงที่ไม่สามารถอธิบายได้โดยชีววิทยาทั่วไป แม้ในขณะที่เรียนสมุทรศาสตร์ เขารู้ดีว่ามีความเป็นจริงมากขึ้นในนิทานพื้นบ้านมากกว่าที่ใครเคยให้เครดิต . . . . . .

แต่แน่นอนเรียนชีววิทยาการบ้านไม่สนใจ

รายละเอียดเหล่านั้นเขาสิ้นสุดขึ้นในการอ่านผ่าน มานากะ ทำงานอีกครั้ง และรอบคอบ ชี้ว่า สิ่งที่เธอควรเปลี่ยน เขาทำแบบเดียวกันกับฮิคาริ แต่นอกเหนือจากที่เขานั่งกลับและมองพวกเขาทะเลาะกันและทำงาน

บางครั้ง miuna จะถามเขาคำถามที่น่าสนใจและพวกเขาจะใช้เวลาไม่กี่นาทีโต้วาทีในลักษณะคล้ายคลึงกับวิธีการที่เขาจะอภิปรายเรื่องกับอาจารย์ mihashi .แต่ส่วนใหญ่เขาจะดู และคิดว่าตัวเองสูงโรงเรียนวัน

ในที่สุด เป็นเสมอ ดูเหมือนพวกเขาตัดสินใจเรียกว่าพวกเขามีเพียงพอสำหรับวัน

" พวกนายจะทำงานอะไร ? " ซายุถาม ขณะที่เธอกวาดรายการของเธอและทำให้พวกเขาลงในถุงของเธอ

" แน่นอนเราได้ ! " ฮิคาริกล่าว มานากะ หลังเขา ส่งผลให้ในระยะสั้น แต่เป็นวงกลม การโต้แย้งซึ่ง tsumugu ไม่สามารถต้านทานหัวเราะ . ในที่สุด คานาเมะเป็นหนึ่งในการหยุด ( หรืออย่างน้อยก็หยุด ) อาร์กิวเมนต์ โดยระบุว่า ฮิคาริก็เขียนทั้งสองด้านของกระดาษ และในขณะที่ miuna มานากะ ทำเล็กน้อยกว่านั้น

" ขอบคุณที่ช่วยเราได้ tsumugu ซาน " miuna บอกว่าหยุดที่ประตู

" ไม่ ปัญหา . . . " เขาพูดพลางยิ้มให้

" เฮ้ เฮ้ tsumugu คุง !ทักทาย chii ชานสําหรับฉัน มานากะ สายจากทางเดิน

" ผมจะ . . . " เขาตอบ

เขาได้ยินพวกเขาหัวเราะและล้อกันเช่นที่พวกเขามุ่งหน้าไปตามทางเดิน เขาฟังจนเขาไม่สามารถได้ยิน แล้วเขาก็ดึงกองงานต่อเขาและเริ่มที่จะต่อสู้มันยิ้มตลอดเลย

. . . . . . .

chisaki ตลอดการทำงานในโรงพยาบาล ตอนนี้เธอจะเป็นนางพยาบาล จูเนียร์ มันเป็นเรื่องยาวและไม่มีที่ไหนเลยใกล้ได้ง่ายและบ่อยครั้งเธอจะเหนื่อยมากเมื่อเธอกลับมาบ้าน แต่มันสนุก และเธอก็มีความสุขตรงนั้น

บ่ายวันหนึ่งเมื่อเธอสามารถจับมันได้ เธอตัดสินใจที่จะไปพูดคุยกับเพื่อนของเธอ เอริ ที่ทำงานในแผนกคลอดของโรงพยาบาล เธอชอบมองเด็กๆ ทั้งหมด จินตนาการ ว่าลูกของเธออาจจะดูเหมือนแม้จะมีข้อเท็จจริงที่ว่าทั้งเธอและ tsumugu ในใด ๆ โดยเฉพาะเร่งให้มันเกิดขึ้น

" สวัสดีครับ เอริจัง . . . "

" chisaki ชาน ! ที่พัก ?

" ครับ ที่คุณมี ? chisaki ไปดูน้องเอริกำลังพุ่ง และประกาศว่า พวกเขาทั้งสองมีเอน่า และดวงตาสีเดียวกับเธอเอง

" เราไม่แน่ใจ บอกตามตรง " เอริพูด" พวกเขาพบการล้างขึ้นบนชายหาดตอนเช้า ใกล้ shiroimachi . ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเพิ่งตื่นจากจำศีล "

chisaki ไม่ได้ทั้งหมดประหลาดใจที่ได้ยินอย่างนั้น แม้ว่าในมหาสมุทรส่วนใหญ่ตื่นนานแล้ว มีโอกาสน้อยที่ยังหลับอยู่ เนื่องจากหนุ่มหรือแก่อายุ และเป็นครั้งคราวกรณีเจ็บป่วย

" แล้วพ่อแม่ของพวกเขา ?

" นั่นแหละพวกเขาดูเหมือนจะไม่ได้มีใด ๆ และตามรายงานของตำรวจ ไม่มีใครมาอ้าง ฝาแฝด การบาดเจ็บที่ยุ่งยากด้วย "

chisaki ดูใกล้ชิด และสังเกตการพันผ้าพันแผลแต่ละคู่เป็นห่อขึ้นใน มันทำให้เธอตัวสั่นที่จะใจร้ายกับคนที่อายุยังน้อย งั้น เธอมองไปที่ป้ายชื่อในแต่ละเตียงนอนเด็ก และเห็นว่าเขาเป็นผู้หญิง แต่ละคนไร้ชื่อ

" ฝาแฝดหือ ? " เธอพึมพำ , ความคิดเริ่มต้นที่จะใช้เข้าครอบงำในจิตใจของเธอ เธอสนทนากับเอริ เรื่องอื่น ๆไม่กี่นาทีเพิ่มเติม จากนั้นจะลงล็อกเกอร์ของเธอเพื่อให้เธอสามารถใช้โทรศัพท์ของเธอโทรหา tsumugu .

. . . . . . .

ในช่วงสัปดาห์ถัดไป เธอยังคงเข้าเยี่ยมชมแผนกคลอดและตื๊อ เอริ เกี่ยวกับฝาแฝด และ tsumugu มาเห็นเหมือนกันพวกเขาทั้งสองพูดคุยกับตำรวจ และเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบ และแสวงหาคำแนะนำจากคุณปู่ และพ่อแม่ของเธอ

โดยจุดสิ้นสุดของสัปดาห์ พวกเขารู้ว่าสิ่งที่พวกเขาต้องทำ พวกเขาต้องรับสาวๆ

. . . . . . .

ไม่กี่เดือนถัดไปเป็นพายุหมุน พวกเขาปรับบ้านเพื่อเดินทางใกล้เข้ามาของฝาแฝด จัดการเอกสาร และเล่นปาหี่ชีวิตประจําวันบนนี้ได้กล่อมเท่านั้นมาเมื่อพวกเขายืมบ้านของพวกเขากับฮิคาริและผู้อื่นมีปาร์ตี้จบการศึกษาและไปชม shioshishio

chisaki ผู้ปกครองจะประหลาดใจเพื่อดู chisaki tsumugu , และคุณปู่ที่ประตู พวกเขานำพวกเขาในและให้บริการของว่าง และทำให้การพูดคุยเล็ก ในที่สุดการสนทนาหัวข้อโคขุนรอบคู่แฝด

" แล้วนานแค่ไหนที่คุณคิดว่ามันจะเป็นก่อนที่คุณจะนำพวกเขากลับบ้าน ? พ่อ chisaki ก็ถาม

" บางทีอีกสองสามเดือน เราเคยผ่านจำนวนเงินที่ดีของกระบวนการยอมรับ แต่พวกเขาทั้งคู่ที่อ่อนแอมาก โดยเฉพาะยูเมะ " tsumugu ตอบ

" ยูเมะ " ? chisaki ก็ประหลาดใจเป็นคุณตา และพ่อแม่ของเธอเป็น tsumugu ดูเหนียมอาย ดูยากสำหรับเขา

" ครับฉันชนิดของการคิดของพวกเขาเป็น Mugen และ ยูเมะ " เขากล่าวว่า " . พวกเขาต้องการชื่อ ในกรณีใด ๆ . "

" คุณถูก นั่นเป็นชื่อที่ดี เพลง และยูเมะ . . . . . . . " chisaki ยิ้มให้เขา เธออยากจะบอกอะไรเขาก็ได้

" ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า ใคร จะ คิดเกี่ยวกับการทำร้ายเด็ก พวกเขาเป็นสิ่งที่ สอง สามเดือนตอนนี้ แม่ chisaki ก็อุทาน " . อย่างน้อยพวกเขาจะทำให้คุณสองเร็วๆนี้ให้แน่ใจว่าคุณนำพวกเขาลงไปให้เร็วที่สุด โอเค ฉันต้องการเจอหลานสาวของฉัน " เธอหยุดแล้วเพิ่ม " และอย่าลืมแต่ง ผมเคยฝันเสมอของการมางานแต่งงาน chisaki . " แม่

" " chisaki หัวเราะ " เราเคยผ่านมันมาแล้ว เราแทบจะไม่มีเวลาที่จะแต่งงาน นับประสาแต่งงาน แล้วเราก็จะยุ่ง เมื่อเรานำพวกเขากลับบ้าน "

" ฉันก็รู้ผมรู้ แม่ฝันว่าได้ไม่ใช่เหรอ ? "

chisaki หัวเราะอีกครั้ง เขาเปลี่ยนเรื่องอีกครั้ง

พวกเขากลับบ้านในเช้าวันถัดไปที่จะเริ่มอีกวันที่วุ่นวายเมื่อ chisaki ก็รู้สึกคลื่นไส้

" คุณโอเค ? tsumugu ถามด้วยความกังวล

" อืม . . . ไม่เป็นไรหรอก " เธอหาวและจากนั้นไปสีเขียวเล็กน้อย ทันทีที่เธอถึงบ้าน ( ซึ่ง จู่ ๆเป็นอย่างใดยังคงความเรียบร้อย เธอวิ่งตรง ) เข้าห้องน้ำแล้วโยนขึ้น

" บางทีคุณควร วันนี้อยู่บ้านค่ะ "

" อืม . . . . "

" ฉันโทรศัพท์สำหรับคุณถ้าคุณต้องการ ?

" กรุณา " สุดซึ้ง ไปที่ห้อง นอนได้ทั้งวัน เมื่อเธอตื่นขึ้นมา มันเป็นเย็น เธอรู้สึกดีขึ้นบ้าง

บางทีมันก็แค่สิ่งที่ฉันคิดเธอกิน . . . . . . . .

. . . . . . .

ขออภัยสําหรับเธอเธอจบความรู้สึกที่ไม่ดีสำหรับสองสามวันถัดไปหลังจากที่ เธออยู่บ้าน และพบว่า เธอคงไม่สามารถเห็นฝาแฝด

ในระหว่างช่วงเวลาสั้น ๆของการนอนหลับ เธอคิด ฝาแฝด ฝาแฝด



เธอลุกขึ้นทันที จู่ๆ มันก็ชัดเจนอยู่แล้ว เธอหน้าฝ่ามือสักครู่ และสิ่งมหัศจรรย์ tsumugu สิ่งที่จะพูดสงสัยหรือไม่ว่าเรื่องนี้จะจบลงที่การมากเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะจัดการกับ .

เธอได้รับและไปทำให้ตัวชา รอ tsumugu กลับมา เมื่อเขาทำ สิ่งแรกที่เขาทำคือการตรวจสอบกับเธอ

" ตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง ? "

" อืม . . . . . . และฉันคิดว่าฉันรู้ว่าทำไมฉันป่วยทุกเช้า . . . "

" โอ้ ? "

" แพ้ท้อง " เธอบอกว่า ดูหน้าเขาให้ดีเขาดูเหมือนจะสับสนในตอนแรก การประมวลผล สิ่งที่เธอพูด แล้วอยู่ๆ เค้าก็เป็น และใบหน้าของเขาสว่างขึ้น แม้ว่าความจริง สีหน้าของเขาดูเหมือนจะไม่เปลี่ยนแปลง

" คุณแน่ใจ ?

chisaki พยักหน้า โยนปิดโดย H