In Camillo Sitte’s classic work Cit

In Camillo Sitte’s classic work City Planning
According to Artistic Principles (1965, first published
in Vienna in 1889) and much later in Edmund Bacon’s
The Design of Cities (1974), good urban design was
to be based on artistic principles of good form.
Responding to the 19th-century’s new city building,
which tried to maximize the salability of properties
through abstractly rationalized land subdivision,
Camillo Sitte (1965) provided one of the first booklength
treatments of urban physical planning in
market society. Anticipating the ideas of the next
generation of planning theorists, he advocated planning
because the making of public spaces had
become an impersonal, mechanistic project, one
that was overtaking the formerly “organic”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในงานคลาสสิกของคามิลโล Sitte เมืองการวางแผนตามหลักการทางศิลปะ (1965 เผยแพร่ครั้งแรกในเวียนนาในปี 1889) และภายในในวางเบคอนถูกออกแบบในเมืองที่ดีการออกแบบของเมือง (1974),จะอิงหลักการทางศิลปะของแบบฟอร์มดีตอบสนองการเมืองใหม่ของศตวรรษที่อาคารซึ่งพยายามที่จะเพิ่ม salability คุณสมบัติผ่านแผนผังที่ดิน abstractly rationalizedคามิลโล Sitte (1965) ให้ booklength แรกอย่างใดอย่างหนึ่งรักษาทางกายภาพการวางผังเมืองในตลาดสังคม คาดการณ์ความคิดของถัดไปรุ่นของทฤษฎีการวางแผน เขาสนับสนุนการวางแผนเพราะมีการทำของพื้นที่สาธารณะเป็นโครงการไม่มีตัวตน กลไก หนึ่งที่กำลังเกิดการเดิมคือ "อินทรีย์"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทำงานของคามิลโล Sitte คลาสสิกของการวางผังเมือง
ตามหลักการศิลปะ (1965 ตีพิมพ์ครั้งแรก
ในกรุงเวียนนาในปี 1889) และอีกต่อไปในเอ๊ดมันด์เบคอน
การออกแบบเมือง (1974), การออกแบบชุมชนเมืองที่ดีคือ
ให้เป็นไปตามหลักการทางศิลปะของรูปแบบที่ดี.
การตอบสนอง เพื่อสร้างเมืองศตวรรษที่ 19 ที่ใหม่
ซึ่งพยายามที่จะเพิ่มขีดความสามารถของคุณสมบัติ
ผ่านเหตุผล abstractly จัดสรรที่ดิน
คามิลโล Sitte (1965) ที่มีหนึ่งใน booklength แรก
การรักษาทางกายภาพของการวางแผนเมืองใน
สังคมตลาด คาดการณ์ความคิดของการต่อไป
การสร้างทฤษฎีการวางแผนเขาสนับสนุนการวางแผน
เพราะการทำพื้นที่สาธารณะได้
กลายเป็นตัวตนโครงการกลไกหนึ่ง
ที่ถูกแซงเดิมชื่อ "อินทรีย์"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คามิลโล ผู้เลี้ยงเด็กในงานวางแผนเมืองคลาสสิกตามหลักทางศิลปะ ( 1965 , ตีพิมพ์ครั้งแรกในเวียนนาในปี 1889 ) และต่อมาใน เอ็ดมันด์ เบคอนการออกแบบของเมือง ( 1974 ) , การออกแบบเมืองดี คือจะใช้หลักการทางศิลปะของฟอร์มที่ดีการตอบสนองของศตวรรษใหม่ ที่เมืองอาคารซึ่งพยายามที่จะขยายการขายได้ คุณสมบัติของผ่าน abstractly rationalized จัดสรรที่ดินคามิลโล ซิต ( 1965 ) ให้หนึ่งใน booklength ครั้งแรกการวางผังทางกายภาพในเมืองสังคมตลาด คาดการณ์ความคิดของต่อไปรุ่นของนักวางแผน เขาสนับสนุนการวางแผนเพราะการสร้างพื้นที่สาธารณะได้เป็นโครงการกลไกที่ หนึ่งที่ถูกแซงก่อน " อินทรีย์ "