Patiently, Buck followed him for fo

Patiently, Buck followed him for four days, attacking and then jumping away. He gave him no peace, no time to eat or drink or rest, and slowly the moose became weaker. At the end of the fourth day Buck pulled the moose down a killed him. He stayed by the dead animal for a day and a halt, eating, and then turned towards camp and lohn Thornton.

Five kilometres from the camp, he smelt something strange. Something was wrong. He started to run. After a few hundred metres he found the dead body of Blackie, with an arrow through his side. Then he found another sledge-dog, dying, with an arrow in his neck. Buck was near the camp now, and he could hear voices singing. Then he saw the body of Hans lying on his face, with ten or fifteen arrows in his back. Buck was suddenly filled with a wild burning anger.

The Yee hats were dancing around the camp, when they heard a deep and terrible growling. Buck came out of the trees faster than the north wind, and threw himself on the Yeehats like a mad dog. He jumped at the first man, and tore out his throat, killing him at once. He jumped onto a second, then a third man, going each time for the throat. The Yeehats could neither escape nor use their arrows.Buck moved like a storm among them, tearing, biting, destroying, in a madness that he had never known before. Nothing could stop him, and soon the Yeehats were running, wild with fear, back to the forest. Buck followed for some time, then returned to the camp.

He found Pete, killed in his bed. He followed Thornton's smell to a deep pool, and found Skeet lying dead by the edge. Thornton's body was somewhere under the water.

All day Buck stayed by the pool or walked restlessly round the camp. But when the evening came, he heard new sounds from the forest; the wolves had come south for the winter, and were moving into Buck's valley. They came into the camp in the moonlight, and Buck stood silently, waiting for them. Suddenly, the bravest wolf jumped at Buck. In a second, Buck had bitten, and then stood still again. The wolf was dead behind him. Three more wolves jumped at him, and were killed.

Then the pack attacked in a crowd all at once. But not one of them could bring Buck down; he was too quick too strong, too clever for them all. After half an hour the pack stopped attacking and moved away. Then one wolf moved forward slowly, in a friendly way; it was the wolf that Buck had met before in the forest. They touched noses Then another wolf came forward to make friends, and another. Soon the pack was all around Buck, and the call of the wild was loud in Buck's ears. And when the wolves moved on, back into the forest, Buck ran with them, side by side

That is perhaps the end of Buck's story. But after a few years,the Yeehats noticed that some of the wolves had golden-brown in their g coats. They also talked of a Ghost ran a the head of the pack.

And sometimes men were found dead, kille by Yeehats of a terrible animal And each autumn, when the not go the moose, there is one valley that they will not go into.

In the summers there is one visitor to that valley: a large, into golden-brown wolf, larger than any other wolf. He walks alone round the lake where the yellow gold shines in the water, and howls. But he is not always alone. In the long winter nights, he runs at the head of the wolf pack through the moonlight, calling into the night with them, singing a song from a younger world

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อดทน บัคตามสี่วัน โจมตี และกระโดดไป เขาให้เขาไม่มีความสงบสุข ไม่มีเวลากิน หรือดื่ม หรืออื่น ๆ และช้ามูเป็น weaker วันสี่บัคดึงมูลงที่ฆ่าเขา เขาอยู่ โดยสัตว์ตายวันและการหยุดชะงัก กิน และจากนั้น เปิดค่ายและโหลนธอร์นตัน ห่างจากแคมป์ 5 กิโลเมตรเขาหลอมสิ่งแปลก มีอะไรผิด เขาเริ่มทำงาน หลังจากไม่กี่ร้อยเมตร เขาพบศพล็ค มีลูกศรผ่านด้านข้างของเขา จากนั้น เขาพบสเลดจ์อื่นสุนัข ตาย มีลูกศรในคอของเขา บัค ใกล้ค่ายตอนนี้ และเขาไม่สามารถได้ยินเสียงร้องเพลง จากนั้น เขาเห็นร่างกายของฮันส์นอนหน้า ลูกศรสิบ หรือสิบห้าในเขา บัค ก็ได้ก็เต็มไป ด้วยความโกรธเผาไหม้ป่า หมวกยี่ได้เต้นรำรอบแคมป์ เมื่อพวกเขาได้ยินลึก และน่ากลัว growling บัค มาจากไม้เร็วกว่าลมเหนือ และโยนตัวเองใน Yeehats เหมือนหมาบ้า เขาไปที่มนุษย์คนแรก และฉีกออกคอเขา ฆ่ากัน เขาไปลงที่สอง นั้นสาม คน ไปกันคอ Yeehats ไม่สามารถหนี หรือใช้ลูกศรของพวกเขา บัค ย้ายเช่นพายุในหมู่พวกเขา ฉีกขาด เสียดสี การ ทำลาย ในบ้าที่เขาไม่เคยรู้จักก่อน ไม่มีอะไรสามารถหยุดเขา และเร็ว ๆ นี้ Yeehats เรียก ใช้ ป่ากลัว กลับสู่ป่า บัค ตามเวลา นั้น กลับไปแคมป์ เขาพบพี ตายในเตียงของเขา เขาตามกลิ่นของธอร์นตันสระลึก และพบ Skeet นอนตายตามขอบ ร่างกายของธอร์นตันบางอยู่ใต้น้ำทุกวันบัคดีสระว่ายน้ำ หรือเดิน restlessly รอบค่าย แต่เมื่อตอนเย็นมา เขาได้ยินเสียงใหม่จากป่า หมาป่ามาใต้ฤดูหนาว และได้ย้ายเข้าไปในหุบเขาของบัค พวกเขามาถึงค่ายในแสงจันทร์ และบัคเงียบ ๆ ยืนรอพวกเขา ทันใดนั้น หมาป่าเกียรติคุณไปที่บัค ที่สอง บัคมีกัด และยืนยังอีก หมาป่าหลังเขาตายได้ หมาป่าอย่างที่สามไปที่เขา และถูกฆ่าตาย แล้ว ชุดที่โจมตีในฝูงชนทั้งหมดในครั้งเดียว แต่อันนั้นไม่สามารถนำบัคลง เขาได้อย่างรวดเร็วเกินไป ฉลาดเกินไปสำหรับพวกเขาทั้งหมด หลังจากครึ่งชั่วโมง ชุดจะหยุดโจมตี แล้วย้ายไป แล้ว หมาป่าหนึ่งย้ายไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ เป็นมิตร มันเป็นหมาป่าที่บัคมาพบก่อนในป่า พวกเขาสัมผัส noses แล้วหมาป่าอื่นมาข้างหน้าให้เพื่อน และอื่น ๆ เร็ว ๆ นี้ ในแพ็คมีทั้งหมดประมาณบัค และเรียกป่ามีเสียงดังในหูของบัค และเมื่อหมาป่าลำเลียงบน เข้าป่า บัควิ่ง ด้วยเคียงข้างที่อาจจะเป็นจุดสิ้นสุดของเรื่องราวของบัค แต่หลังจากไม่กี่ปี Yeehats ที่พบว่า บางส่วนของหมาป่ามีสีน้ำตาลทองในเสื้อของ g ยังพูดของผีวิ่งหัวของชุด และบางคนพบคนตาย kille โดย Yeehats ของสัตว์ที่น่ากลัว และแต่ละฤดูใบไม้ ร่วง เมื่อยังไม่ไปมู มีหุบเขาหนึ่งที่พวกเขาจะไม่ในช่วงฤดูร้อนมีผู้เยี่ยมชมหุบเขาที่หนึ่ง: เป็นใหญ่ เป็นหมาป่าสีน้ำตาลทอง ใหญ่กว่าหมาป่าอื่น ๆ เขาเดินคนเดียวรอบทะเลสาบที่สีเหลืองทองส่องในน้ำ และแล่นลอยเรื่อยไป แต่เขามักจะไม่อยู่คนเดียว ในคืนหนาวนาน วิ่งในฝูงหมาป่าผ่านแสงจันทร์ เรียกคืนกับพวกเขา การร้องเพลงจากโลกที่อายุน้อยกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อดทนบั๊กตามเขาเป็นเวลาสี่วันโจมตีแล้วกระโดดออกไป เขาทำให้เขาไม่มีความสงบสุขเวลาที่จะกินหรือดื่มส่วนที่เหลือหรือไม่และมูช้ากลายเป็นปรับตัวลดลง ในตอนท้ายของวันที่สี่บั๊กดึงมูลงฆ่าเขา เขาอยู่โดยสัตว์ที่ตายแล้วสำหรับวันและหยุดกินแล้วหันไปทางค่ายและ Lohn Thornton. ห้ากิโลเมตรจากค่ายเขาหลอมเหลวสิ่งที่แปลก บางอย่างผิดปกติ เขาเริ่มที่จะเรียกใช้ หลังจากนั้นไม่กี่ร้อยเมตรเขาพบศพของอ้ายกับลูกศรผ่านด้านข้างของเขา จากนั้นเขาก็พบเลื่อนสุนัขอื่นตายมีลูกศรในลำคอของเขา บั๊กอยู่ใกล้ค่ายในขณะนี้และเขาจะได้ยินเสียงร้องเพลง จากนั้นเขาก็เห็นร่างของฮันส์นอนอยู่บนใบหน้าของเขาที่มีสิบหรือสิบห้าลูกศรในด้านหลังของเขา บั๊กเต็มไปด้วยความโกรธเผาไหม้ป่า. หมวก Yee กำลังเต้นรำรอบ ๆ ค่ายเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงคำรามลึกและน่ากลัว บั๊กออกมาจากต้นไม้ที่เร็วกว่าลมเหนือและโยนตัวเองใน Yeehats เหมือนสุนัขบ้า เขากระโดดที่เป็นมนุษย์คนแรกและฉีกออกจากลำคอของเขาฆ่าเขาในครั้งเดียว เขากระโดดลงเป็นครั้งที่สองแล้วชายคนที่สามไปในแต่ละครั้งสำหรับคอ Yeehats ไม่สามารถหลบหนีหรือใช้ arrows.Buck ของพวกเขาย้ายเหมือนพายุในหมู่พวกเขาฉีกกัดทำลายในความบ้าว่าเขาไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่มีอะไรที่จะหยุดเขาและเร็ว ๆ นี้กำลังวิ่ง Yeehats ป่าด้วยความกลัวและกลับไปที่ป่า บั๊กตามบางครั้งจากนั้นก็กลับไปที่ค่าย. เขาพบว่าพีทถูกฆ่าตายในเตียงของเขา เขาเดินตามกลิ่นทอร์นตันของสระว่ายน้ำลึกและพบว่าเป้านอนตายโดยขอบ ร่างกายของทอร์นตันอยู่ที่ไหนสักแห่งอยู่ใต้น้ำ. บั๊กทุกวันอยู่ที่ริมสระน้ำหรือเดินพล่านรอบค่าย แต่เมื่อตอนเย็นมาเขาได้ยินเสียงใหม่จากป่า; หมาป่ามาทางทิศใต้ในช่วงฤดูหนาวและได้รับการเคลื่อนย้ายเข้าไปในหุบเขาบั๊ก พวกเขาเข้ามาในค่ายในแสงจันทร์และบั๊กยืนอยู่เงียบ ๆ รอพวกเขาอยู่ ทันใดนั้นหมาป่ากล้าหาญรีบคว้าบั๊ก ในสองบั๊กกัดแล้วยังคงยืนอยู่อีกครั้ง หมาป่าตายอยู่ข้างหลังเขา หมาป่าอีกสามเพิ่มขึ้นไปที่เขาและถูกฆ่าตาย. แล้วแพ็คโจมตีในฝูงชนทั้งหมดในครั้งเดียว แต่ไม่ได้เป็นหนึ่งของพวกเขาสามารถนำบั๊กลง เขาได้อย่างรวดเร็วเกินไปแรงเกินไปฉลาดเกินไปสำหรับพวกเขาทั้งหมด หลังจากครึ่งชั่วโมงแพ็คหยุดการโจมตีและย้ายออกไป จากนั้นหนึ่งหมาป่าเดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ ในทางที่เป็นมิตร; มันเป็นหมาป่าที่บั๊กเคยพบมาก่อนในป่า พวกเขาสัมผัสจมูกแล้วหมาป่าอื่นมาข้างหน้าจะทำให้เพื่อน ๆ และอื่น ๆ เร็ว ๆ นี้ก็แพ็คทั่วบั๊กและการเรียกร้องของป่าดังในหูของบั๊ก และเมื่อหมาป่าย้ายกลับเข้าไปในป่าบั๊กวิ่งกับพวกเขาเคียงข้างกันนั่นอาจจะเป็นตอนจบของเรื่องบั๊กของ แต่หลังจากนั้นไม่กี่ปีที่ผ่านมาที่ Yeehats สังเกตเห็นว่าบางส่วนของหมาป่ามีสีทองสีน้ำตาลเสื้อกรัมของพวกเขา พวกเขายังพูดถึงผีวิ่งหัวของแพ็ค. และบางครั้งคนถูกพบศพ kille โดย Yeehats ของสัตว์ที่น่ากลัวและฤดูใบไม้ร่วงในแต่ละครั้งเมื่อได้ไปกวางมีเป็นหนึ่งในหุบเขาที่พวกเขาจะไม่ไปลงในฤดูร้อนมีหนึ่งผู้เข้าชมที่หุบเขา: ที่มีขนาดใหญ่เป็นหมาป่าสีทองสีน้ำตาลขนาดใหญ่กว่าหมาป่าอื่น ๆ เขาเดินคนเดียวรอบทะเลสาบที่สีเหลืองทองส่องในน้ำและแล่นลอย แต่เขาไม่เคยอยู่คนเดียว ในคืนฤดูหนาวที่ยาวนานเขาวิ่งที่หัวของฝูงหมาป่าผ่านแสงจันทร์เรียกคืนกับพวกเขาร้องเพลงจากโลกที่อายุน้อยกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อดทนหน่อย ตามเขา 4 วันโจมตี แล้วกระโดดหนี เขาให้ไม่มีความสงบ ไม่มีเวลากิน หรือ ดื่ม หรือ พัก แล้วค่อยๆ สวยก็กลายเป็นคนอ่อนแอ ในตอนท้ายของวันที่สี่ บัคดึงมูสลงฆ่าเขา เขาอยู่ โดยสัตว์ที่ตายแล้วสำหรับวัน และหยุดกิน แล้วหันไปทางค่าย และ ลอ น ทอร์นตัน

ห้ากิโลเมตรจากค่ายเขาได้กลิ่นอะไรแปลกๆ มีบางอย่างผิดปกติ เขาเริ่มวิ่ง หลังจากที่ไม่กี่ร้อยเมตร ก็พบศพของแบล็กกี้ กับลูกศรผ่านด้านข้างของเขา แล้วเขาก็พบอีกเลื่อนสุนัขตายด้วยลูกธนูในคอของเขา บัคคือใกล้ค่ายตอนนี้ เขาได้ยินเสียงเพลง แล้วเขาก็เห็นร่างของฮั่นนอนอยู่บนใบหน้าของเขา กับ สิบ หรือสิบห้าลูกศรที่ด้านหลังของเขาบัคก็เต็มไปด้วยความโกรธเผาป่า

ยี่หมวกเต้นรอบค่าย เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงที่ลึกและน่ากลัว . . . บัคออกมาจากต้นไม้ได้เร็วกว่าลมเหนือ และทิ้งตัวลงนอนบน yeehats เหมือนสุนัขบ้า เขากระโดดใส่คนแรก และฉีกออกจากคอของเขา ฆ่าเขาซะ เขากระโดดลงบนสอง ผู้ชายสาม ไปแต่ละครั้ง สำหรับคอการ yeehats ไม่สามารถหนีหรือใช้ลูกศรของพวกเขา บัคย้ายเหมือนพายุในหมู่พวกเขา , ฉีก , กัด , ทำลาย , บ้าที่เขาไม่เคยรู้จักมาก่อน ไม่มีอะไรหยุดเขาได้ และเร็ว ๆนี้ yeehats วิ่งป่ากับความกลัว กลับสู่ป่า บัคตามบ้าง แล้วกลับมาที่ค่าย

เขาพบพีทฆ่าในห้องนอนของเขา เขาตามธอร์นตันกลิ่นเพื่อระลึกและพบแซดนอนตายโดยขอบ ร่างของธอร์นตันก็อยู่ภายใต้น้ำ

ทั้งวัน บัคอยู่ริมสระ หรือเดินพล่านรอบค่าย แต่เมื่อตอนเย็นมา เขาได้ยินเสียงจากป่า ; หมาป่ามาทางใต้ในฤดูหนาว และถูกย้ายไปเป็น บัคของหุบเขา พวกเขาเข้ามาในค่าย ในแสงจันทร์ และบัคยืนเงียบรอพวกเขา ทันใดนั้นหมาป่าผู้โดด บัค ในประการที่สอง เหรียญกัด แล้วยืนนิ่งอีกครั้ง หมาป่าตายอยู่ข้างหลังเขา สามหมาป่ากระโดดใส่เขา และถูกฆ่า

แล้วฝูงโจมตีในฝูงชนทั้งหมดในครั้งเดียว แต่ไม่ได้หนึ่งของพวกเขาสามารถนำบัคลง เขาก็ไวมาก ฉลาดเกินไปสำหรับพวกเขาทั้งหมด หลังจากครึ่งชั่วโมงแพ็คหยุดโจมตีและย้ายไปแล้วหมาป่าย้ายไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ในลักษณะที่เป็นมิตร มันเป็นหมาป่าที่กวางเคยพบมาก่อนในป่า พวกเขาแตะจมูกแล้ว อีก ตัว มาส่งต่อให้เพื่อน และอีก แล้วแพ็คทั้งหมดรอบ บัค และเรียกป่าที่ดังในหู บัคของ เมื่อหมาป่าอยู่ กลับเข้าไปในป่า บัควิ่งกับพวกเขาเคียงข้างกัน