As a teacher of English literature,

As a teacher of English literature, I try to persuade people of the benefits of studying literature: it is a reflection of the culture that produced it, it teaches vocabulary and idiom, and most importantly, it hones analytical skills and critical thinking. In the Canadian education system in which I grew up, literature has always been a regular part of the English school curriculum. When I came to Slovenia in 1996, I was surprised to discover that many students and their teachers thought that literature was a distraction from the real work of the English curriculum, which was memorizing rules of grammar. This idea appears to have changed in Central European schools and universities: in a recent article in Libri & Liberi, American scholar J. Cynthia McDermott argues that stories are useful for teaching abstract concepts of justice to elementary school students (2013), and several Croatian scholars have written about using modern and classic literature in EFL classes, integrating EFL classes with other subjects in the curriculum, the usefulness of multimodal texts such as picture-books, and the value of literary texts in promoting intercultural awareness in the language classroom (Cindrić 2005, Radišič 2001, Narančić Kovač and Likar 2001, Narančić Kovač 2001, 2006, Narančić Kovač and Kaltenbacher 2006).

Song lyrics can be used in the language classroom as valuable examples of literary texts. Song lyrics are poems set to music, and many of the canonical British

poets, such as Robert Burns, William Blake, and William Shakespeare, wrote songs; everyone who went to school in the English-speaking world has heard “My

Love is Like a Red, Red Rose,” “Jerusalem,” and at least some of the songs from

Shakespeare’s plays. Not all song lyrics are great poems, but all have the same elements as poems, such as rhythm, rhyme, imagery, symbolism, metaphor, and irony (Kennedy 2013).

Popular, as well as high culture abounds in song lyrics that can be considered poetry. Many simple folk and blues lyrics have profound poetic effects. J.N. Nodleman argues that blues lyrics can be analyzed like lyric poetry in “Rhetorical Sophistication in Robert Johnson’s ‘Terraplane Blues’” (2004). Similarly, Kristina Kočan treats blues lyrics as poetry in “Sadness, Superstition and Sexuality in Blues Poetry,” demonstrating how leading black American poets write poems based on, and incorporating many of the structures and themes of blues songs (2013).

Listening to songs and analyzing their lyrics and structure are useful, but there is nothing like learning to do it yourself to allow one to better appreciate and understand. Sometimes my students tell me they enjoy and admire literature, but say they could never write stories or poetry themselves. This is a widespread myth about what it takes to be a poet. However, teachers can start students off by writing parodies. Stacey Harwood demonstrates how learners can improve their language and literary abilities by writing parody song lyrics in “Fractured Song

Lyrics” (2009). Michelle Gadpaille uses a similar technique to encourage students to write prose poems based on advertisements and asks the students to analyze their responses (Gadpaille 2011, 2005). In my writing courses, I use sample assignments from Campbell and Brody’s Rock and Roll: An Introduction (1999) to get students to write lyrics to simple blues songs, as well as well as other assignments to write haikus and even sonnets. Sharing the experience of creating literature and lyrics in a foreign language thus helps students better understand aspects of the culture of the language in question.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นครูของวรรณคดีอังกฤษ พยายามชักจูงคนประโยชน์ของการศึกษาวรรณกรรม: มันจะสะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมที่ผลิตได้ สอนคำศัพท์และสำนวน และสำคัญที่สุด มัน hones ทักษะการวิเคราะห์และการคิดที่สำคัญ ในระบบการศึกษาแคนาดาฉันโตขึ้น วรรณคดีเสมอแล้วส่วนหนึ่งปกติของหลักสูตรการเรียนภาษาอังกฤษ เมื่อฉันมากับสโลวีเนียในปี 1996 ผมประหลาดใจที่พบว่า นักเรียนหลายคนและครูของพวกเขาคิดว่า วรรณคดีคือการ รบกวนจากการทำงานจริงภาษาอังกฤษหลักสูตร ซึ่งถูกจดจำกฎไวยากรณ์ ความคิดนี้ดูเหมือนจะ มีการเปลี่ยนแปลงในโรงเรียนกลางยุโรปและมหาวิทยาลัย: ในบทความล่าสุดใน Libri & Liberi, J. Cynthia แม็กเดอมอตต์จนเรื่องราวมีประโยชน์สำหรับการสอนแนวคิดนามธรรมความยุติธรรมนักเรียนประถม (2013), และโครเอเชียนักวิชาการหลายได้เขียนเกี่ยวกับการใช้วรรณกรรมคลาสสิก และทันสมัยที่เรียน EFL นักวิชาการอเมริกันรวม EFL เรียนกับวิชาอื่น ๆ ในหลักสูตรความมีประโยชน์ของข้อความทุกรูปภาพหนังสือ และค่าของข้อความวรรณคดีในการส่งเสริมสมาคมความรู้ในห้องเรียนภาษา (Cindrić 2005, Radišič 2001, Kovač Narančić และ Likar 2001, Narančić Kovač 2001, 2006, Kovač Narančić และ Kaltenbacher 2006)สามารถใช้ในห้องเรียนภาษาเพลงเป็นตัวอย่างที่มีคุณค่าของวรรณกรรมข้อความ เพลงเป็นบทกวีตั้งเพลง และอังกฤษเป็นที่ยอมรับมากมาย กวี โรเบิร์ตเบิร์น William เบลก และเชกส เปียร์ William เขียนเพลง ทุกคนที่ไปเรียนในโลกพูดภาษาอังกฤษ ได้ยิน "ของฉันความรักเป็นเช่นมีสีแดง กุหลาบแดง "เยรูซาเลม และบางอย่างเพลงจากบทละครของเชกสเปียร์ เพลงไม่มีบทกวีที่ดี แต่มีองค์ประกอบเดียวกันเป็นบทกวี จังหวะ สัมผัส ภาพถ่าย สัญลักษณ์ เทียบ และประชด (เคนเนดี้ 2013)วัฒนธรรมยอดนิยม ตลอดจนสูงรโมในเพลงที่ถือได้ว่าบทกวี ในเรื่องพื้นบ้านและบลูส์เพลงมีผลลึกซึ้งบทกวี J.N. Nodleman จนสามารถทำวิเคราะห์เพลงบลูส์เช่นเพลงบทกวีใน "ซับซ้อน Rhetorical โรเบิร์ต Johnson 'Terraplane Blues' " (2004) ในทำนองเดียวกัน Kristina Kočan จัดเพลงบลูส์เป็นบทกวีใน "ความโศกเศร้า ความเชื่อโชคลาง และเรื่องทางเพศในบทกวี Blues เห็นว่าผู้นำอเมริกันกวีเขียนบทกวีตามดำ และหลายโครงสร้างและรูปแบบของบลูส์เพลง (2013)ฟังเพลง และการวิเคราะห์โครงสร้างและเนื้อเพลงของพวกเขามีประโยชน์ แต่มีอะไรที่ชอบเรียนรู้การทำตัวเองให้การชื่นชม และเข้าใจดี บางครั้งนักเรียนของผมบอกพวกเขาเพลิดเพลิน และชื่นชมวรรณคดี แต่ว่า พวกเขาอาจไม่เคยเขียนเรื่องราวหรือบทกวีเอง นี่คือตำนานที่แพร่หลายเกี่ยวกับสิ่งที่จะเป็นกวี อย่างไรก็ตาม ครูสามารถเริ่มต้นเรียน โดยเขียน parodies โชแช Harwood แสดงให้เห็นถึงผู้เรียนสามารถปรับปรุงภาษาและวรรณคดีความสามารถของพวกเขา โดยเขียนล้อเลียนเพลงใน "เพลง Fracturedเนื้อเพลง" (2009) มิเชล Gadpaille ใช้เทคนิคที่คล้ายกันเพื่อส่งเสริมให้นักเรียนเขียนบทกวีร้อยแก้วตามโฆษณา และถามนักเรียนที่จะวิเคราะห์การตอบสนอง (Gadpaille 2011, 2005) ในหลักสูตรการเขียนของฉัน ฉันใช้ตัวอย่างกำหนดจาก Campbell และโบรดีของร็อกแอนด์โรล: เบื้องต้น (1999) ได้นักเขียนเนื้อเพลงเพลงบลูส์ที่ง่าย เช่นเป็นอื่น ๆ กำหนดเขียน haikus และแม้แต่โคลง จึงร่วมประสบการณ์สร้างวรรณกรรมและเพลงภาษาต่างประเทศช่วยนักเรียนเข้าใจลักษณะของวัฒนธรรมของภาษาสอบถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นครูของวรรณคดีอังกฤษ, ฉันพยายามที่จะชักชวนคนของผลประโยชน์ของวรรณกรรมการศึกษา: มันเป็นภาพสะท้อนของวัฒนธรรมที่ผลิตมันก็สอนคำศัพท์และสำนวนและที่สำคัญที่สุดก็ hones ทักษะในการวิเคราะห์และการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ในระบบการศึกษาของแคนาดาในการที่ผมเติบโตขึ้นมาวรรณกรรมได้เสมอส่วนหนึ่งของหลักสูตรของโรงเรียนภาษาอังกฤษ เมื่อฉันมาถึงสโลวีเนียในปี 1996 ฉันรู้สึกประหลาดใจที่พบว่านักเรียนหลายคนและครูของพวกเขาคิดว่าเป็นวรรณกรรมที่ทำให้ไขว้เขวจากการทำงานที่แท้จริงของการเรียนการสอนภาษาอังกฤษซึ่งถูกจำกฎของไวยากรณ์ ความคิดนี้ดูเหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงในโรงเรียนกลางยุโรปและมหาวิทยาลัยในบทความล่าสุดใน Libri & Liberi, นักวิชาการชาวอเมริกันเจซินเทีย McDermott ระบุว่าเรื่องนี้มีประโยชน์สำหรับการเรียนการสอนแนวคิดที่เป็นนามธรรมของความยุติธรรมให้กับนักเรียนที่โรงเรียนประถมศึกษา (2013) และอีกหลายภาษา นักวิชาการได้เขียนเกี่ยวกับการใช้วรรณกรรมที่ทันสมัยและคลาสสิกในชั้นเรียน EFL การบูรณาการการเรียน EFL กับวิชาอื่น ๆ ในหลักสูตรประโยชน์จากตำราเนื่องหลายรูปแบบเช่นภาพหนังสือและคุณค่าของวรรณกรรมในการส่งเสริมการรับรู้วัฒนธรรมในห้องเรียนภาษา (Cindric 2005 Radišić 2001 NarančićKovačและ Likar 2001 NarančićKovač 2001, 2006, NarančićKovačและ Kaltenbacher 2006). เนื้อเพลงเพลงสามารถนำมาใช้ในห้องเรียนภาษาเป็นตัวอย่างที่มีคุณค่าของวรรณกรรม เพลงนี้เป็นบทกวีชุดเพลงและอีกหลายแห่งอังกฤษยอมรับกวีเช่นโรเบิร์ตเบิร์นส์, วิลเลียมเบลคและวิลเลียมเช็คสเปียร์เขียนเพลง; ทุกคนที่ไปโรงเรียนในโลกที่พูดภาษาอังกฤษได้ฟัง "ของความรักก็เหมือนสีแดงกุหลาบสีแดง "," เยรูซาเล็ม "และอย่างน้อยบางส่วนของเพลงจากบทละครของเช็คสเปียร์ ไม่ใช่ทุกเพลงเป็นบทกวีที่ดี แต่ทุกคนต้องมีองค์ประกอบเช่นเดียวกับบทกวีเช่นจังหวะสัมผัสภาพสัญลักษณ์อุปมาและประชด (เคนเนดี 2013). ที่เป็นที่นิยมเช่นเดียวกับวัฒนธรรมชั้นสูงอุดมไปด้วยเพลงที่สามารถเป็น พิจารณาบทกวี ชาวบ้านหลายคนที่เรียบง่ายและบลูส์เพลงบทกวีมีผลกระทบอย่างลึกซึ้ง JN Nodleman ระบุว่าเพลงบลูส์ที่สามารถวิเคราะห์ได้เช่นบทกวีใน "วาทศิลป์ความซับซ้อนในโรเบิร์ตจอห์นสัน 'Terraplane บลูส์" (2004) ในทำนองเดียวกันคริสตินา Kocan ถือว่าเพลงบลูส์เป็นบทกวี "ความโศกเศร้า, ไสยศาสตร์และเพศในบทกวีบลูส์" แสดงให้เห็นว่าชั้นนำสีดำกวีชาวอเมริกันเขียนบทกวีบนพื้นฐานและการใช้มาตรการหลายโครงสร้างและรูปแบบของเพลงบลูส์ (2013). การฟังเพลง และวิเคราะห์เนื้อเพลงของพวกเขาและโครงสร้างที่มีประโยชน์ แต่มีอะไรที่ชอบการเรียนรู้ที่จะทำมันด้วยตัวคุณเองที่จะอนุญาตให้หนึ่งที่ดีกว่าการชื่นชมและเข้าใจ บางครั้งนักเรียนของฉันบอกฉันพวกเขาสนุกและชื่นชมวรรณกรรม แต่กล่าวว่าพวกเขาไม่สามารถเขียนเรื่องราวหรือบทกวีตัวเอง นี้เป็นตำนานอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับสิ่งที่จะเป็นกวี อย่างไรก็ตามครูนักเรียนสามารถเริ่มต้นออกโดยการเขียนล้อเลียน Stacey ฮาร์วู้ดแสดงให้เห็นว่าผู้เรียนสามารถพัฒนาภาษาและความสามารถของพวกเขาวรรณกรรมโดยการเขียนเนื้อเพลงของเพลงล้อเลียนใน "ร้าวเพลงเนื้อเพลง "(2009) มิเชลล์ Gadpaille ใช้เทคนิคที่คล้ายกันเพื่อส่งเสริมให้นักเรียนที่จะเขียนบทกวีร้อยแก้วขึ้นอยู่กับการโฆษณาและขอให้นักเรียนในการวิเคราะห์การตอบสนองของพวกเขา (Gadpaille 2011, 2005) ในหลักสูตรการเขียนของฉันฉันจะใช้การกำหนดตัวอย่างจากแคมป์เบลโบรดี้และร็อคแอนด์โรล: บทนำ (1999) ที่จะได้รับนักเรียนเขียนเนื้อเพลงเพลงบลูส์ที่เรียบง่ายเช่นกันเช่นเดียวกับที่ได้รับมอบหมายอื่น ๆ ที่จะเขียน haikus และแม้กระทั่งบทกวี แบ่งปันประสบการณ์ของการสร้างวรรณกรรมและเนื้อเพลงในภาษาต่างประเทศจึงจะช่วยให้นักเรียนเข้าใจที่ดีขึ้นด้านของวัฒนธรรมของภาษาในคำถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นอาจารย์สอนวรรณคดีอังกฤษ ผมพยายามเกลี้ยกล่อมผู้คนในประโยชน์ของการเรียนวรรณคดี : มันเป็นภาพสะท้อนของวัฒนธรรมที่ผลิตมัน สอนคำศัพท์ และสำนวน และที่สำคัญมัน hones ทักษะเชิงวิเคราะห์ และคิดอย่างมีวิจารณญาณ ในระบบการศึกษาของแคนาดาซึ่งผมเติบโตขึ้นมา วรรณกรรมได้รับเป็นส่วนหนึ่งที่ปกติของหลักสูตรภาษาอังกฤษเมื่อฉันมาถึงสโลวีเนียในปี 1996 , ฉันประหลาดใจที่พบว่า ครูและนักเรียนของพวกเขาคิดว่าวรรณกรรมถูกรบกวนจากการทำงานจริงของหลักสูตรภาษาอังกฤษ ซึ่งจำกฎของไวยากรณ์ ความคิดนี้ดูเหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงในยุโรปกลางและโรงเรียนมหาวิทยาลัย : ในบทความล่าสุดใน libri & liberi อเมริกันนักวิชาการ Jซินเธีย McDermott แย้งว่าเรื่องราวจะเป็นประโยชน์สำหรับการสอนแนวคิดที่เป็นนามธรรมของความยุติธรรมให้แก่นักเรียนระดับประถมศึกษา ( 2013 ) และนักวิชาการหลาย ภาษาไทย ได้เขียนเกี่ยวกับการใช้ที่ทันสมัยและคลาสสิกวรรณคดีภาษาอังกฤษในชั้นเรียนบูรณาการภาษาอังกฤษเรียนกับวิชาอื่น ๆ ในหลักสูตร การใช้ข้อความที่ต่อเนื่อง เช่น หนังสือภาพและคุณค่าของวรรณกรรมในการส่งเสริมวัฒนธรรมความรู้ในชั้นเรียนภาษา ( cindri ć 2005 รดี šผมč 2001 นารานčć kova และฉันč likar 2001 นารานčผมć kova č 2001 , 2006 , นารานčć kova และฉันč kaltenbacher 2006 ) .

เนื้อเพลง สามารถใช้ใน ภาษาในชั้นเรียนเป็นตัวอย่างที่มีคุณค่าของวรรณกรรม . เนื้อเพลงเป็นบทกวีเพลงชุดและหลาย

แบบมาตรฐานอังกฤษกวี เช่น Robert Burns , วิลเลียม เบลค และ วิลเลี่ยม เช็คสเปียร์ เขียนเพลง ทุกคนที่ไปโรงเรียนในการพูดภาษาอังกฤษโลกได้ยินของฉัน "

รักชอบสีแดง , สีแดงกุหลาบ , " " เยรูซาเล็ม " และอย่างน้อยบางส่วนของเพลงจาก

เช็คสเปียร์บทละคร ไม่มีเนื้อเพลงเป็นบทกวีที่ยอดเยี่ยม แต่ก็มีองค์ประกอบเหมือนกับบทกวี เช่น จังหวะ , เสียงสัมผัส , ภาพ , สัญลักษณ์ , คำอุปมา ,และการ ( Kennedy 2013 )

ที่ได้รับความนิยมสูง ตลอดจนวัฒนธรรม abounds ในเพลงที่เป็นบทกวี มากง่ายและได้ผล ภาษาพื้นบ้านบลูส์เนื้อเพลงลึกซึ้ง J.N . nodleman แย้งว่า เพลงบลูส์ สามารถวิเคราะห์ได้เหมือนบทกวีบทกวี " และความซับซ้อนใน terraplane บลูส์ ' ' โรเบิร์ต จอห์นสัน " ( 2004 ) ในทํานองเดียวกันคริสตินาโคčเป็นถือว่าเป็นบทกวีใน " ความเศร้าเพลงบลูส์ , บลูส์ไสยศาสตร์และเพศวิถีในบทกวี " แสดงให้เห็นถึงวิธีนำดำอเมริกันกวีเขียนบทกวีบนพื้นฐาน และรวมหลายของโครงสร้างและรูปแบบของเพลงบลูส์ ( 2013 ) .

ฟัง เพลง และ เนื้อเพลง และวิเคราะห์โครงสร้างที่มีประโยชน์แต่ไม่มีอะไรเหมือนการเรียนรู้ที่จะทำมันด้วยตัวคุณเองเพื่อให้หนึ่งในคุณค่า และเข้าใจ บางครั้งนักเรียนของฉันบอกฉันว่าพวกเขาชอบและชื่นชมวรรณกรรม แต่กล่าวว่าพวกเขาไม่เคยเขียนเรื่องราวหรือบทกวีของตัวเอง นี่เป็นตำนานที่แพร่หลายเกี่ยวกับสิ่งที่จะเป็นกวี อย่างไรก็ตาม ครูสามารถเริ่มเรียนโดยการเขียนล้อเลียน .สเตซี่ Harwood แสดงให้เห็นว่าผู้เรียนสามารถปรับปรุงความสามารถของภาษาและวรรณกรรม โดยการเขียนล้อเลียนเพลง " หักเนื้อเพลง เพลง

" ( 2009 ) มิเชล gadpaille ใช้เทคนิคที่คล้ายกันเพื่อกระตุ้นให้นักเรียนเขียนบทกวีร้อยแก้วตามโฆษณา และถามนักเรียนเพื่อวิเคราะห์การตอบสนองของพวกเขา ( gadpaille 2011 , 2005 ) ในการเขียนหลักสูตรผมใช้ตัวอย่างที่ได้รับมอบหมายจากแคมป์เบลและโบรดี้ หินกลิ้ง : คำนำ ( 1999 ) เพื่อให้นักเรียนได้เขียนเนื้อเพลงของเพลงบลูส์ที่เรียบง่ายเช่นกัน ตลอดจนงานอื่นๆ ที่ได้รับมอบหมายให้เขียน haikus และแม้แต่ sonnets . การแบ่งปันประสบการณ์ของการสร้างวรรณกรรมและเพลงในภาษาต่างประเทศซึ่งจะช่วยให้นักเรียนเข้าใจแง่มุมของวัฒนธรรมของภาษา
ในคำถาม