Hinata Hyuuga was walking in the sn

Hinata Hyuuga was walking in the snow with a big smile on her face. The twenty-year-old woman had a purple cloak around her shoulders and a basket of warm, steaming cookies in her hands. Her eyes, like the snow, were glimmering under the light purple sky, with the moon just rising over the horizon. She was heading over to a small get-together at Tenten’s, admiring the houses as she went along. Everyone in Konoha decorated with trees and lights, the whole town glittering and sparkling.

Hinata stopped and glanced up. One house wasn’t lit up. The Uchiha compound was absolutely dark and sad, the energy weighing down on Hinata’s shoulders. She sighed and her breath seemed to freeze in the air. “Poor Sasuke..”

Hinata fought with herself for a few minutes, wondering if she should knock on his door and offer him a warm cookie. Finally, she squared her shoulders and went up to his front door. It seemed colder on his porch but she knocked quickly, biting her lip.

The door swung open and Sasuke stood there in all his glory. Hinata blushed, seeing that he was only in a towel, with wet hair. “Can I help you?”

"A-Ah, I was wondering if you were, um, busy. I can see that you are," she turned away, "I’m sorry."

"I’m not. Come back," Sasuke commanded.

Hinata sucked in a shaky breath. “Could you put something on?”

She heard a low chuckle. “Am I making you nervous? Come inside. Hurry up, you’re letting cold in.”

Hinata followed him inside, blushing. He dissapeared in his bedroom and came back a moment later with loose, ankle-length pants and a tank top on. “Haven’t you got anything warmer?” Hinata asked, her blush now dying down.

"I don’t. Why did you come?"

She remembered the back in her hands and held it up. “I made cookies, and I wanted to see if you’d like one. They’re still warm.”

"I don’t like sweets."

"Oh, okay, um," she scratched her cheek, "I should head out then."

Sasuke stopped her before she could get up. “I know you didn’t make those for me. Why did you come by?”

"Some of the girls are having a party, but on the way there I saw how cold it looked by your house, so I stopped by…"

Sasuke seemed confused but nodded, saying, “Tonight was a bad night to have a party.”

Suddenly scared, Hinata asked, “Why?”

Sasuke pointed to a window. “Snow storm.”

Hinata flew up from her seat. “No!”

The snow outside was whizzing by, and it had piled up several feet. “You can’t go back out there,” Sasuke chided.

Hinata sucked in a breath. “Why not?”

"You’ll freeze."

"Lend me a coat," she chirped softly.

"I don’t have one. Besides," he sai, moving nearer, "it’s up to your knees out there."

Hinata bit her lip, staring into his stony gray eyes. “They’ll worry about me…”

"You’ll get lost," he sighed.

Hinata was noticing just how handsome he looked, and in the same second, how lonely Sasuke was. A rush of emotions came over her, and she thought about all the lonely holidays he spent here, how many years went by without decorations. Her heart swelled and she wrapped her arms tight around him suddenly, pressing her face into his neck. “I won’t go,” she promised.

The normally stoic Uchiha was shocked, and stood rigid for a moment. He relaxed when he smelled the gingerbread and cinnamon shampoo in her hair, and he put his hands on her hips.

The two stayed like that for a while, as the snow whizzed and flurried outside his house.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hinata Hyuuga ได้เดินในหิมะกับยิ้มบนใบหน้าของเธอ ผู้หญิงอายุยี่สิบปีมีเสื้อคลุมสีม่วงไหล่ของเธอและอบอุ่น ตะกร้านึ่งคุกกี้ในมือของเธอ ตาของเธอ เช่นหิมะ glimmering ภายใต้ท้องฟ้าสีม่วงอ่อน กับดวงจันทร์เพิ่งขึ้นเหนือขอบฟ้า เธอถูกหัวข้อผ่านการสังสรรค์เล็ก ๆ ที่ Tenten ของ ชื่นชมบ้านเธอไปตามนั้น ทุกคนในสาธารณะ Konoha ตกแต่ง ด้วยต้นไม้และไฟ เมืองทั้งนัก และประกายHinata หยุด และ glanced ค่า บ้านหนึ่งไม่ได้สว่างขึ้น สารประกอบ Uchiha ไม่มืดจริง ๆ และ เศร้า พลังงานน้ำหนักลงบนไหล่ของ Hinata เธอถอนหายใจ และลมหายใจของเธอดูเหมือนจะ ตรึงในอากาศ "คุณดี..."Hinata สู้กับตัวเองในไม่กี่นาที สงสัยว่า ถ้า เธอควรเคาะประตูของเขา และให้เขาอบอุ่นคุกกี้ ในที่สุด เธอลอการิทึมไหล่ของเธอ และไปขึ้นประตูด้านหน้าของเขา เหมือนหนาวบนระเบียงของเขา แต่เธอโบว์ลิ่งอย่างรวดเร็ว การเสียดสีของเธอลิประตู swung เปิด และศัตรูยืนมีในเกียรติของเขา Hinata ขวยเขิน เห็นว่าเขามาอยู่ในผ้าขนหนู ผมเปียกเท่านั้น "ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร""A-Ah ผมสงสัยว่า ถ้า คุณได้ อุ่ม ไม่ว่าง ฉันสามารถดูว่า คุณมี เธอเปิด "ขอโทษ""ฉันไม่ กลับมา คุณสั่งHinata ดูดในปากเสียงสั่น "สามารถคุณใส่อะไร"เธอได้ยิน chuckle ต่ำ "ฉันทำคุณประสาท เข้าไปข้างใน รีบขึ้น ปล่อยให้เย็นใน"Hinata ตามเขาภายใน blushing เขา dissapeared ในห้องนอนของเขาและมากลับมาช่วงหลัง มีความยาวข้อเท้าหลวม กางเกง และเสื้อกล้ามในการ "ไม่ได้รึอะไรอุ่น" Hinata ถาม อายของเธอตอนนี้ ตายลง "ฉันไม่ ทำไมไม่มา"เธอจำหลังในมือของเขา และจัดขึ้น "ฉันทำคุกกี้ และอยากจะเห็นถ้าคุณต้องการหนึ่ง พวกเขากำลังยังคงอบอุ่นด้วย""ฉันไม่ชอบขนมหวาน""โอ้ ถูก อุ่ม เธอมีรอยขีดข่วนแก้ม "ฉันควร ล้าแล้วกัน"ศัตรูหยุดเธอก่อนที่เธอได้รับค่า "ฉันรู้ว่า คุณไม่ได้ทำให้ฉัน ทำไมไม่มาด้วยหรือไม่""ของหญิงมีงานเลี้ยง แต่มามี ผมเห็นว่าเย็นมันดูตามบ้าน ดังนั้นฉันหยุดโดย..."คุณดูเหมือนสับสน แต่พยัก หน้า บอกว่า "คืนนี้ไม่คืนดีจะมีงานเลี้ยง"ก็กลัว Hinata ถาม "ทำไม"คุณชี้ไปยังหน้าต่าง "พายุหิมะ"Hinata บินขึ้นจากที่นั่งของเธอ "ไม่"หิมะนอกถูก whizzing โดย และมีคั่งหลายเท้า "คุณไม่สามารถกลับไปออกมี ศัตรูได้ติเตียนHinata ดูดในลม "ทำไมไม่""คุณจะตรึง""ยืมฉันเสื้อ เธอ chirped เบา ๆ"ฉันไม่ได้หนึ่ง นอกจาก เขาทราย ย้ายชนิด "มันขึ้นอยู่กับเข่าของคุณออกมี"Hinata บิตเธอลิ จ้องมองเป็นตาสีเทาชาด "พวกเขาจะกังวลเกี่ยวกับฉัน. ... ""คุณจะได้รับหายไป เขาถอนหายใจHinata was noticing just how handsome he looked, and in the same second, how lonely Sasuke was. A rush of emotions came over her, and she thought about all the lonely holidays he spent here, how many years went by without decorations. Her heart swelled and she wrapped her arms tight around him suddenly, pressing her face into his neck. “I won’t go,” she promised.The normally stoic Uchiha was shocked, and stood rigid for a moment. He relaxed when he smelled the gingerbread and cinnamon shampoo in her hair, and he put his hands on her hips.The two stayed like that for a while, as the snow whizzed and flurried outside his house.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hinata Hyuuga กำลังเดินในหิมะด้วยรอยยิ้มขนาดใหญ่บนใบหน้าของเธอ ผู้หญิงยี่สิบปีมีเสื้อคลุมสีม่วงรอบไหล่ของเธอและตะกร้าอบอุ่นนึ่งคุกกี้ในมือของเธอ ดวงตาของเธอเหมือนหิมะถูกเสน่ห์ภายใต้ท้องฟ้าสีม่วงแสงกับดวงจันทร์เพียงขึ้นเหนือขอบฟ้า เธอกำลังมุ่งหน้าไปยังที่มีขนาดเล็กได้รับร่วมกันที่ Tenten ของชื่นชมบ้านขณะที่เธอเดินไป ทุกคนในโคโนฮะตกแต่งด้วยต้นไม้และไฟทั้งเมืองและเป็นประกายระยิบระยับHinata หยุดและมองขึ้น บ้านหลังหนึ่งไม่ได้สว่างขึ้น อุจิวะสารได้อย่างมืดและเศร้าพลังงานชั่งน้ำหนักลงบนไหล่ของฮินาตะ เธอถอนหายใจและลมหายใจของเธอดูเหมือนจะแช่แข็งในอากาศ "น่าสงสารซาสึเกะ .. " ฮินาตะต่อสู้กับตัวเองไม่กี่นาทีสงสัยว่าเธอควรจะเคาะประตูของเขาและให้เขาคุกกี้อบอุ่น ในที่สุดเธอก็ยกไหล่ของเธอและเดินไปถึงประตูหน้าบ้านของเขา ดูเหมือนว่ามันจะหนาวเย็นบนระเบียงของเขา แต่เธอก็ล้มได้อย่างรวดเร็วกัดริมฝีปากของเธอเปิดประตู swung และซาสึเกะยืนอยู่ที่นั่นในพระสิริของเขาทั้งหมด Hinata แดงเห็นว่าเขาเป็นเพียงคนเดียวในผ้าขนหนูที่มีผมเปียก "ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร" "A-Ah, ผมสงสัยว่าถ้าคุณได้เอ่อยุ่ง. ฉันสามารถดูว่าคุณมี" เธอหันไป "ฉันขอโทษ." "ฉันไม่ได้. กลับมา "ซาสึเกะได้รับคำสั่งHinata ดูดลมหายใจสั่นคลอน "คุณสามารถใส่อะไรขึ้น?" เธอได้ยินเสียงหัวเราะต่ำ "ฉันทำให้คุณประสาท? เข้ามาข้างใน รีบขึ้นคุณปล่อยให้เย็น. " ฮินาตะตามเขาภายในแดง เขา dissapeared ในห้องนอนของเขาและกลับมาช่วงเวลาต่อมากับหลวมกางเกงที่ข้อเท้ายาวและด้านบนถังที่ "คุณไม่ได้อะไรที่อบอุ่น?" ฮินาตะถามว่าบลัชออเธอตอนนี้กำลังจะตายลง"ฉันทำไม่ได้. ทำไมคุณไม่มา?" เธอจำได้ว่ากลับมาอยู่ในมือของเธอและถือมันขึ้น "ฉันทำคุกกี้และผมอยากจะดูว่าคุณต้องการหนึ่ง พวกเขายังคงอบอุ่น. " "ฉันไม่ชอบขนม." "โอ้โอเคหนอ" เธอรอยขีดข่วนแก้มของเธอ "ฉันควรจะหัวออกแล้ว." ซาสึเกะหยุดเธอก่อนที่เธอจะได้รับการขึ้น "ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้ทำให้ผู้ที่สำหรับฉัน ทำไมคุณไม่มาด้วย? " "บางส่วนของสาว ๆ จะมีงานเลี้ยง แต่ระหว่างทางมีฉันเห็นว่ามันดูเย็นโดยบ้านของคุณดังนั้นฉันหยุด ... " ซาสึเกะดูเหมือนสับสน แต่พยักหน้าและพูดว่า "คืนนี้เป็น คืนที่ดีที่จะมีงานเลี้ยง. " กลัวทันใดนั้นฮินาตะถามว่า "ทำไม?" ซาสึเกะชี้ไปที่หน้าต่าง "พายุหิมะ". ฮินาตะบินขึ้นจากที่นั่งของเธอ "ไม่!" นอกหิมะได้หวือด้วยและมันก็ซ้อนขึ้นหลายฟุต "คุณไม่สามารถกลับออกไปที่นั่น" ซาสึเกะดุHinata ดูดลมหายใจ "ทำไมไม่?" "คุณจะแช่แข็ง." "ฉันยืมเสื้อ" เธอ chirped เบา ๆ"ฉันไม่ได้หนึ่ง. นอกจากนี้" เขาทรายขยับใกล้ "มันก็ขึ้นอยู่กับหัวเข่าของคุณออกมี." Hinata กัดริมฝีปากของเธอจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยหินสีเทา "พวกเขาจะต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน ... " "คุณจะได้รับหายไป" เขาถอนหายใจHinata ถูกสังเกตเห็นเพียงวิธีการหล่อเขามองและในวินาทีเดียวกันวิธีเหงาซาสึเกะเป็น เร่งด่วนของอารมณ์มาของเธอและเธอคิดว่าเกี่ยวกับทุกวันหยุดเหงาเขาใช้เวลาที่นี่กี่ปีผ่านไปโดยไม่ต้องตกแต่ง หัวใจของเธอบวมและเธอห่อแขนของเธอแน่นรอบ ๆ ตัวเขาก็กดใบหน้าของเธอลงไปในคอของเขา "ฉันจะไม่ไป" เธอสัญญาว่าปกติอดทนอุจิวะตกใจและยืนแข็งสักครู่ เขาผ่อนคลายเมื่อเขากลิ่นขนมปังขิงและอบเชยแชมพูในผมของเธอและเขาเอามือของเขาที่สะโพกของเธอทั้งสองอยู่เช่นนั้นในขณะที่เป็นหิมะ whizzed และโวยวายนอกบ้านของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮินาตะ hyuuga เดินในหิมะด้วยรอยยิ้มขนาดใหญ่บนใบหน้าของเธอ หญิง อายุ 20 ปี มีเสื้อคลุมสีม่วงรอบไหล่ของเธอ และกระเช้าที่อบอุ่นนึ่งคุกกี้ในมือของเธอ ตาของเธอเหมือนหิมะ เป็นแห่งเดียวภายใต้ท้องฟ้าสีม่วงอ่อน กับดวงจันทร์เพิ่งขึ้นเหนือขอบฟ้า เธอจะไปปาร์ตี้เล็กๆ ที่เท็น เท็นก็ชื่นชมบ้านขณะที่เธอเดินไป .ทุกคนใน konoha ตกแต่งด้วยต้นไม้และไฟทั้งเมืองอร่าม และแสน

ฮินาตะหยุดและมองขึ้น บ้านหนึ่งหลังไม่ได้สว่างขึ้น มีสารประกอบเป็นอุจิวะอย่างเข้ม และเศร้า พลังกดดันของฮินาตะ ไหล่ เธอถอนหายใจและลมหายใจของเธอดูเหมือนจะติดอยู่ในอากาศ น่าสงสาร " ซาสึเกะ . . . "

ฮินาตะสู้กับตัวเอง ไม่กี่นาทีสงสัยว่าเธอควรจะเคาะประตูของเขาและให้เขาคุกกี้ที่อบอุ่น ในที่สุด เธอก็พร้อมไหล่ของเธอ และไปที่ประตูด้านหน้าของเขา มันดูหนาวที่หน้าบ้านของเขา แต่เธอเคาะเร็ว กัดริมฝีปากของเธอ . . . . .

ประตูเปิดออก และซาสึเกะยืนอยู่ในเกียรติของเขา ฮินาตะหน้าแดงที่เห็นเขาเป็นเพียงผ้าขนหนู ขนเปียก " ผมสามารถช่วยคุณ ? "

" เอ่อ . . . ผมสงสัยว่าถ้าคุณเป็น เอ่อไม่ว่าง ฉันสามารถดูว่าคุณมี " เธอหันไป " ฉันขอโทษ "

" ผมไม่ กลับมา " ซาสึเกะสั่ง

ฮินาตะดูดในสั่น ลมหายใจ " คุณใส่อะไร ? "

เธอได้ยินเสียงหัวเราะต่ำ " ผมทำให้คุณกลัวเหรอ เข้ามาข้างใน เร็วเข้า เธอกำลังปล่อยให้เย็นค่ะ "

ฮินาตะตามเขาเข้าไป เขินจัง เขาหายไปในห้องนอนของเขาและกลับมาหลังจากนั้นสักครู่กับหลวมข้อเท้าความยาวกางเกงและเสื้อใน " คุณไม่เคยมีอะไรทำให้อุ่น " ฮินาตะถาม เธอหน้าแดงแล้วตายลง

" ผมไม่ คุณมาที่นี่ทำไม ? "

เธอได้กลับมาอยู่ในมือของเธอ และกอดมันไว้ " ฉันทำคุกกี้ , และฉันต้องการเพื่อดูถ้าคุณต้องการหนึ่ง มันยังอุ่นอยู่ "

" ฉันไม่ชอบของหวาน "

" โอ้ โอเค เอ่อ . . . " เธอเกาแก้มของเธอ " ฉันกลับบ้านแล้ว

"ซาสึเกะหยุดเธอก่อนที่เธอจะลุกขึ้น " ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้ทำมันเพื่อฉัน ทำไมคุณถึงมา ? "

" สาวๆมีปาร์ตี้ แต่ระหว่างทางผมเห็นมันหนาวแค่ไหน ดูที่บ้าน ก็เลยแวะ . . . . . . . "

ซาสึเกะรู้สึกสับสน แต่ก็พยักหน้าว่า " คืนนี้เป็นคืนที่เลวร้ายที่จะมีปาร์ตี้ "

ก็กลัว ฮินาตะถาม " ทำไม ? "

ซาสึเกะชี้ไปที่หน้าต่าง " พายุหิมะ"

ฮินาตะบินจากเธอนั่ง " ไม่ ! ! ! ! ! "

หิมะข้างนอกหมุนตามและมันมีซ้อนขึ้นเท้าหลาย " คุณไม่สามารถกลับไปที่นั่น " ซาสึเกะดุ

ฮินาตะดูดในปาก " ทำไมจะไม่ล่ะ "

" คุณจะหยุด . . "

" ฉันยืมเสื้อ " เธอร้องตอบเบา ๆ

" ผมไม่มี นอกจากนี้ " เขาซ้าย ย้ายมา " มันถึงเข่าของคุณออกมี . "

ฮินาตะบิตของเธอริมฝีปากจ้องเข้าไปในดวงตาของเขา หินเทา " พวกเขาจะเป็นห่วงฉัน . . . . . . . "

" คุณจะได้รับการสูญเสีย " เขาถอนหายใจ

ฮินาตะเป็นสังเกตว่าหล่อ เขาดู และในวินาทีเดียวกัน Sasuke เหงาเป็นไง เร่งอารมณ์มาเหนือเธอ และเธอคิดว่าเรื่องเหงาวันหยุด เขาใช้เวลาที่นี่ กี่ปีผ่านไปโดยไม่ต้องตกแต่งหัวใจเธอพองเธอห่อแขนของเธอแน่น รอบตัวเขาก็กดหน้าลงในคอของเขา " ผมไม่ไป " เธอสัญญา

ปกติ stoic อุจิวะตกใจและยืนตัวแข็งไปชั่วขณะ เขาผ่อนคลายเมื่อเขาได้กลิ่นขนมปังขิงและแชมพูอบเชยในผมของเธอ และเขาจะวางมือบนสะโพกของเธอ

สองอยู่แบบนั้นสักพักเป็นหิมะ whizzed และ flurried หน้าบ้านของเขา