- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Results1. Transformations of percep
Results
1. Transformations of perception: unreal
experiences and dreams
Some studies focussed specifically on this element of
the informants’ experience (Granberg et al., 1998, 1999;
Magarey and McCutcheon, 2005; Papathanassoglou and
Patiraki, 2003). In other studies it emerged as a salient
theme in the informants’ experience (Adamson et al., 2004;
Green, 1996; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008; Holland
et al., 1997; Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Laitinen,
1996; Lee et al., 2009; Maddox et al., 2001; McKinney and
Deeny, 2002; Minton and Carryer, 2005; Odell, 2000; Parker,
1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011; Shih et al., 1997;
Storli et al., 2008; Strahan and Brown, 2005).
The theme describes how individuals grasp of what is happening
to them is altered during critical illness. It includes
the inability to distinguish reality from hallucination and
dreams. Here the issue of the accuracy of recall of actual
events versus the altered perception and personal meaning
is first evident. This might be thought of as an over-arching
theme since all the other findings described below are as a
result of what informants have described. If these memories
and interpretations are affected by an altered sense of
reality they have to be understood as being viewed through
a lens of altered perception.
This was a very prevalent theme within the literature
reviewed and is not surprising since it is well documented
that polypharmacy and the physiological changes associated
with critical illness are known to be associated with changes
in perceptual grasp and altered recall which form part of
acute delirium in the critically ill (NICE, 2010; Skrobik, 2003;
Truman and Ely, 2003).
This highlights that critical illness does not render the
individual merely vulnerable on a physiological level. Perception
is altered and with it the meaning that is derived
from that perception and recall. It was apparent that part
of the experience on an emotional level could be described
as distressing, although this is not always the word used by
individual informants. This distress relates to the reaction
of the individual informants rather than anything about the
external environment and arises from a multitude of elements
of the critical illness experience ranging from aspects
of care and the environment to dreams, hallucinations and
pain (DeMeyer, 1967; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008;
Holland et al., 1997; Magarey and McCutcheon, 2005; Parker,
1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011; Strahan and Brown,
2005).
2. Proximity to death
This was a relatively common theme within the literature
reviewed (Adamson et al., 2004; del Barrio et al., 2004;
DeMeyer, 1967; Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Magarey
and McCutcheon, 2005; McKinney and Deeny, 2002; Parker,
1999; Papathanassoglou and Patiraki, 2003; Russell, 1999;
Samuelson, 2011; Storli et al., 2008) and was evident on
two levels. Firstly, a realisation amongst informants of their
own mortality. Secondly, that the individuals around them,
perhaps as little as a few feet away had died. A relatively
common delusion however, was that all other patients were
dead.
The dimensions of this theme are exemplified in two studies
and their titles. One is Magarey and McCutcheon (2005)
study: ‘Fishing with the dead — Recall of memories from
the ICU’. The title was derived from one informants dream
or hallucination that he had been fishing with his father who
had died 10 years earlier. In Parker’s study (1999), entitled
‘On confronting Life and Death’, recollections of the informants
include experiences of severe dyspnoea and other
aspects of the life-threatening nature of critical illness.
It would appear that facing death in whatever form,
personal, actual, imagined or feared, is a major aspect of
critical illness for patients. It is so powerful in its impact
on those who survive critical illness that it contributes to a
transformation in the meaning of life and what it means to
be alive.
3. Transformation and perception of the body in
illness
Baron (1985) argues that ‘health is the state of unselfconscious
being that illness shatters’ (p. 609). The perceptual
transformation of the body in illness was a prevalent theme
within the literature reviewed (Jablonski, 1994; Maddox
et al., 2001; McKinney and Deeny, 2002; Papathanassoglou
and Patiraki, 2003; Parker, 1999; Samuelson, 2011; Shih
et al., 1997; Storli et al., 2008; Strahan and Brown, 2005).
The theme highlighted how the taken for granted aspects
of smooth body functioning are disrupted by illness, as
well as by some treatment modalities within critical care.
Unsurprisingly a common symptom associated with illness
and medical intervention was pain (Adamson et al., 2004;
Green, 1996; Holland et al., 1997; Magarey and McCutcheon,
2005; Samuelson, 2011). The personal meaning of pain was
not given thorough consideration in the studies reviewed
although examples of pain and meaning were evident. These
included Adamson et al. (2004), Green (1996), Holland et al.
(1997), and Magarey and McCutcheon (2005) who described
how patients in pain, who were also delirious and did not
know that they were critically ill, struggled to understand
why they had pain and what it meant.
4. Transformation and perception of time
Some studies described how patients’ perceptions of time
were transformed during their experience of critical illness
and how this contributed to the way the situation
was understood (Granberg et al., 1998, 1999; Magarey and
McCutcheon, 2005; Papathanassoglou and Patiraki, 2003;
Storli et al., 2008). Facts given to patients by healthcare
professionals or by close family members highlight the differences
between time as perceived and the actual duration
of elements of the illness experience. This is not a matter
of correcting misperceptions, rather, understanding and
personal meaning seems to be facilitated as the contrast
between different chronologies are highlighted.
5. The critical care environment: technology and
dependence
Several studies, although surprisingly not all, described how
informants recalled and reflected on the technology in the
critical care environment (del Barrio et al., 2004; DeMeyer,
1967; Field et al., 2008; Holland et al., 1997; Jablonski,
1994; Lee et al., 2009; Minton and Carryer, 2005; Parker,
1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011). The environment and
high technology treatment was described in relation to how
well it was recalled and how it affected informants when
they were in the critical care unit. For example, one study
described how being mechanically ventilated affected informants
ability to communicate and the work and sensation
of breathing (Hafsteindittir, 1996). Another study described
how the technology caused feelings of helplessness, anger,
denial and frustration (Jablonski, 1994).
The contrast between critical care and other clinical
areas or elements of the critical illness trajectory are not
given full consideration in the literature reviewed, with
some studies focussing specifically on leaving ICU and returning
to the ward (Field et al., 2008; Granberg et al., 1998,
1999; Jones et al., 2003; Maddox et al., 2001; McKinney and
Deeny, 2002; Minton and Carryer, 2005; Odell, 2000; Strahan
and Brown, 2005). In these the movement to a less technological
environment and less technologically based care
was highlighted. The personal meaning of this was explored
and informants often associated the reduction in technology
with improvement in their health. However, a range of
other meanings such as intrusion, discomfort dependence
and security were also described.
6. Care, communication and relationships with
healthcare professionals
Unsurprisingly care, communication and relationships with
healthcare professionals was a strong and prevalent theme
within the literature (Burfitt et al., 1993; del Barrio et al.,
2004; DeMeyer, 1967; Magarey and McCutcheon, 2005; Field
et al., 2008; Green, 1996; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis,
2008; Holland et al., 1997; Granberg et al., 1998, 1999;
Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Laitinen, 1996; Lee
et al., 2009; Maddox et al., 2001; McKinney and Deeny,
2002; Minton and Carryer, 2005; Papathanassoglou and
Patiraki, 2003; Parker, 1999; Samuelson, 2011; Storli et al.,
2008; Strahan and Brown, 2005). In most studies the
theme emerged, whilst in three studies it was intentionally
explored as the focus of the research (Burfitt et al., 1993;
Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008).
The findings of the studies regarding care, relationships
and communication ranged from relatively superficial
and descriptive accounts based on what informants could
remember to deeper reflections on the personal meaning
of human relationships during illness. Extremes of feeling,
and meaning were also evident. Human contact and
communication with healthcare professionals often had a
positive personal meaning for informants and was associated
with safety and security, for example Jablonski (1994) and
Hofhuis (2008). In contrast, feelings of ‘aloneness’ and separation
were recalled and often had very negative personal
meaning. Interestingly this did not result in a consistent
desire for human contact and communication since informants
also expressed feelings of the need for space and
isolation, peace and quiet.
A final salient issue within this element of the patients
personal experience is the great diversity one might expect
from any human interaction. Recall, evaluation and meaning
of care varied greatly between individuals. Unsurprisingly
what was recalled and described was often remarkably
positive or remarkably negative (Samuelson, 2011). The
informants described what they perceived as the positive
aspects of healthcare professionals as competence and caring.
In addition, the meaning that nursing had for some
informants was that it was about having a professional person
caring for them who they had come to know personally
(Laitinen, 1996). Additionally skilled nursing embodied vigilance
and
1. Transformations of perception: unreal
experiences and dreams
Some studies focussed specifically on this element of
the informants’ experience (Granberg et al., 1998, 1999;
Magarey and McCutcheon, 2005; Papathanassoglou and
Patiraki, 2003). In other studies it emerged as a salient
theme in the informants’ experience (Adamson et al., 2004;
Green, 1996; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008; Holland
et al., 1997; Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Laitinen,
1996; Lee et al., 2009; Maddox et al., 2001; McKinney and
Deeny, 2002; Minton and Carryer, 2005; Odell, 2000; Parker,
1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011; Shih et al., 1997;
Storli et al., 2008; Strahan and Brown, 2005).
The theme describes how individuals grasp of what is happening
to them is altered during critical illness. It includes
the inability to distinguish reality from hallucination and
dreams. Here the issue of the accuracy of recall of actual
events versus the altered perception and personal meaning
is first evident. This might be thought of as an over-arching
theme since all the other findings described below are as a
result of what informants have described. If these memories
and interpretations are affected by an altered sense of
reality they have to be understood as being viewed through
a lens of altered perception.
This was a very prevalent theme within the literature
reviewed and is not surprising since it is well documented
that polypharmacy and the physiological changes associated
with critical illness are known to be associated with changes
in perceptual grasp and altered recall which form part of
acute delirium in the critically ill (NICE, 2010; Skrobik, 2003;
Truman and Ely, 2003).
This highlights that critical illness does not render the
individual merely vulnerable on a physiological level. Perception
is altered and with it the meaning that is derived
from that perception and recall. It was apparent that part
of the experience on an emotional level could be described
as distressing, although this is not always the word used by
individual informants. This distress relates to the reaction
of the individual informants rather than anything about the
external environment and arises from a multitude of elements
of the critical illness experience ranging from aspects
of care and the environment to dreams, hallucinations and
pain (DeMeyer, 1967; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008;
Holland et al., 1997; Magarey and McCutcheon, 2005; Parker,
1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011; Strahan and Brown,
2005).
2. Proximity to death
This was a relatively common theme within the literature
reviewed (Adamson et al., 2004; del Barrio et al., 2004;
DeMeyer, 1967; Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Magarey
and McCutcheon, 2005; McKinney and Deeny, 2002; Parker,
1999; Papathanassoglou and Patiraki, 2003; Russell, 1999;
Samuelson, 2011; Storli et al., 2008) and was evident on
two levels. Firstly, a realisation amongst informants of their
own mortality. Secondly, that the individuals around them,
perhaps as little as a few feet away had died. A relatively
common delusion however, was that all other patients were
dead.
The dimensions of this theme are exemplified in two studies
and their titles. One is Magarey and McCutcheon (2005)
study: ‘Fishing with the dead — Recall of memories from
the ICU’. The title was derived from one informants dream
or hallucination that he had been fishing with his father who
had died 10 years earlier. In Parker’s study (1999), entitled
‘On confronting Life and Death’, recollections of the informants
include experiences of severe dyspnoea and other
aspects of the life-threatening nature of critical illness.
It would appear that facing death in whatever form,
personal, actual, imagined or feared, is a major aspect of
critical illness for patients. It is so powerful in its impact
on those who survive critical illness that it contributes to a
transformation in the meaning of life and what it means to
be alive.
3. Transformation and perception of the body in
illness
Baron (1985) argues that ‘health is the state of unselfconscious
being that illness shatters’ (p. 609). The perceptual
transformation of the body in illness was a prevalent theme
within the literature reviewed (Jablonski, 1994; Maddox
et al., 2001; McKinney and Deeny, 2002; Papathanassoglou
and Patiraki, 2003; Parker, 1999; Samuelson, 2011; Shih
et al., 1997; Storli et al., 2008; Strahan and Brown, 2005).
The theme highlighted how the taken for granted aspects
of smooth body functioning are disrupted by illness, as
well as by some treatment modalities within critical care.
Unsurprisingly a common symptom associated with illness
and medical intervention was pain (Adamson et al., 2004;
Green, 1996; Holland et al., 1997; Magarey and McCutcheon,
2005; Samuelson, 2011). The personal meaning of pain was
not given thorough consideration in the studies reviewed
although examples of pain and meaning were evident. These
included Adamson et al. (2004), Green (1996), Holland et al.
(1997), and Magarey and McCutcheon (2005) who described
how patients in pain, who were also delirious and did not
know that they were critically ill, struggled to understand
why they had pain and what it meant.
4. Transformation and perception of time
Some studies described how patients’ perceptions of time
were transformed during their experience of critical illness
and how this contributed to the way the situation
was understood (Granberg et al., 1998, 1999; Magarey and
McCutcheon, 2005; Papathanassoglou and Patiraki, 2003;
Storli et al., 2008). Facts given to patients by healthcare
professionals or by close family members highlight the differences
between time as perceived and the actual duration
of elements of the illness experience. This is not a matter
of correcting misperceptions, rather, understanding and
personal meaning seems to be facilitated as the contrast
between different chronologies are highlighted.
5. The critical care environment: technology and
dependence
Several studies, although surprisingly not all, described how
informants recalled and reflected on the technology in the
critical care environment (del Barrio et al., 2004; DeMeyer,
1967; Field et al., 2008; Holland et al., 1997; Jablonski,
1994; Lee et al., 2009; Minton and Carryer, 2005; Parker,
1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011). The environment and
high technology treatment was described in relation to how
well it was recalled and how it affected informants when
they were in the critical care unit. For example, one study
described how being mechanically ventilated affected informants
ability to communicate and the work and sensation
of breathing (Hafsteindittir, 1996). Another study described
how the technology caused feelings of helplessness, anger,
denial and frustration (Jablonski, 1994).
The contrast between critical care and other clinical
areas or elements of the critical illness trajectory are not
given full consideration in the literature reviewed, with
some studies focussing specifically on leaving ICU and returning
to the ward (Field et al., 2008; Granberg et al., 1998,
1999; Jones et al., 2003; Maddox et al., 2001; McKinney and
Deeny, 2002; Minton and Carryer, 2005; Odell, 2000; Strahan
and Brown, 2005). In these the movement to a less technological
environment and less technologically based care
was highlighted. The personal meaning of this was explored
and informants often associated the reduction in technology
with improvement in their health. However, a range of
other meanings such as intrusion, discomfort dependence
and security were also described.
6. Care, communication and relationships with
healthcare professionals
Unsurprisingly care, communication and relationships with
healthcare professionals was a strong and prevalent theme
within the literature (Burfitt et al., 1993; del Barrio et al.,
2004; DeMeyer, 1967; Magarey and McCutcheon, 2005; Field
et al., 2008; Green, 1996; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis,
2008; Holland et al., 1997; Granberg et al., 1998, 1999;
Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Laitinen, 1996; Lee
et al., 2009; Maddox et al., 2001; McKinney and Deeny,
2002; Minton and Carryer, 2005; Papathanassoglou and
Patiraki, 2003; Parker, 1999; Samuelson, 2011; Storli et al.,
2008; Strahan and Brown, 2005). In most studies the
theme emerged, whilst in three studies it was intentionally
explored as the focus of the research (Burfitt et al., 1993;
Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008).
The findings of the studies regarding care, relationships
and communication ranged from relatively superficial
and descriptive accounts based on what informants could
remember to deeper reflections on the personal meaning
of human relationships during illness. Extremes of feeling,
and meaning were also evident. Human contact and
communication with healthcare professionals often had a
positive personal meaning for informants and was associated
with safety and security, for example Jablonski (1994) and
Hofhuis (2008). In contrast, feelings of ‘aloneness’ and separation
were recalled and often had very negative personal
meaning. Interestingly this did not result in a consistent
desire for human contact and communication since informants
also expressed feelings of the need for space and
isolation, peace and quiet.
A final salient issue within this element of the patients
personal experience is the great diversity one might expect
from any human interaction. Recall, evaluation and meaning
of care varied greatly between individuals. Unsurprisingly
what was recalled and described was often remarkably
positive or remarkably negative (Samuelson, 2011). The
informants described what they perceived as the positive
aspects of healthcare professionals as competence and caring.
In addition, the meaning that nursing had for some
informants was that it was about having a professional person
caring for them who they had come to know personally
(Laitinen, 1996). Additionally skilled nursing embodied vigilance
and
0/5000
Results1. Transformations of perception: unrealexperiences and dreamsSome studies focussed specifically on this element ofthe informants’ experience (Granberg et al., 1998, 1999;Magarey and McCutcheon, 2005; Papathanassoglou andPatiraki, 2003). In other studies it emerged as a salienttheme in the informants’ experience (Adamson et al., 2004;Green, 1996; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008; Hollandet al., 1997; Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Laitinen,1996; Lee et al., 2009; Maddox et al., 2001; McKinney andDeeny, 2002; Minton and Carryer, 2005; Odell, 2000; Parker,1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011; Shih et al., 1997;Storli et al., 2008; Strahan and Brown, 2005).The theme describes how individuals grasp of what is happeningto them is altered during critical illness. It includesthe inability to distinguish reality from hallucination anddreams. Here the issue of the accuracy of recall of actualevents versus the altered perception and personal meaningis first evident. This might be thought of as an over-archingtheme since all the other findings described below are as aresult of what informants have described. If these memoriesand interpretations are affected by an altered sense ofreality they have to be understood as being viewed througha lens of altered perception.This was a very prevalent theme within the literaturereviewed and is not surprising since it is well documentedthat polypharmacy and the physiological changes associatedwith critical illness are known to be associated with changesin perceptual grasp and altered recall which form part ofacute delirium in the critically ill (NICE, 2010; Skrobik, 2003;Truman and Ely, 2003).This highlights that critical illness does not render theindividual merely vulnerable on a physiological level. Perceptionis altered and with it the meaning that is derivedfrom that perception and recall. It was apparent that partof the experience on an emotional level could be describedas distressing, although this is not always the word used byindividual informants. This distress relates to the reactionof the individual informants rather than anything about theexternal environment and arises from a multitude of elementsof the critical illness experience ranging from aspectsof care and the environment to dreams, hallucinations andpain (DeMeyer, 1967; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008;Holland et al., 1997; Magarey and McCutcheon, 2005; Parker,1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011; Strahan and Brown,2005).2. Proximity to deathThis was a relatively common theme within the literaturereviewed (Adamson et al., 2004; del Barrio et al., 2004;DeMeyer, 1967; Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Magareyand McCutcheon, 2005; McKinney and Deeny, 2002; Parker,1999; Papathanassoglou and Patiraki, 2003; Russell, 1999;Samuelson, 2011; Storli et al., 2008) and was evident ontwo levels. Firstly, a realisation amongst informants of their
own mortality. Secondly, that the individuals around them,
perhaps as little as a few feet away had died. A relatively
common delusion however, was that all other patients were
dead.
The dimensions of this theme are exemplified in two studies
and their titles. One is Magarey and McCutcheon (2005)
study: ‘Fishing with the dead — Recall of memories from
the ICU’. The title was derived from one informants dream
or hallucination that he had been fishing with his father who
had died 10 years earlier. In Parker’s study (1999), entitled
‘On confronting Life and Death’, recollections of the informants
include experiences of severe dyspnoea and other
aspects of the life-threatening nature of critical illness.
It would appear that facing death in whatever form,
personal, actual, imagined or feared, is a major aspect of
critical illness for patients. It is so powerful in its impact
on those who survive critical illness that it contributes to a
transformation in the meaning of life and what it means to
be alive.
3. Transformation and perception of the body in
illness
Baron (1985) argues that ‘health is the state of unselfconscious
being that illness shatters’ (p. 609). The perceptual
transformation of the body in illness was a prevalent theme
within the literature reviewed (Jablonski, 1994; Maddox
et al., 2001; McKinney and Deeny, 2002; Papathanassoglou
and Patiraki, 2003; Parker, 1999; Samuelson, 2011; Shih
et al., 1997; Storli et al., 2008; Strahan and Brown, 2005).
The theme highlighted how the taken for granted aspects
of smooth body functioning are disrupted by illness, as
well as by some treatment modalities within critical care.
Unsurprisingly a common symptom associated with illness
and medical intervention was pain (Adamson et al., 2004;
Green, 1996; Holland et al., 1997; Magarey and McCutcheon,
2005; Samuelson, 2011). The personal meaning of pain was
not given thorough consideration in the studies reviewed
although examples of pain and meaning were evident. These
included Adamson et al. (2004), Green (1996), Holland et al.
(1997), and Magarey and McCutcheon (2005) who described
how patients in pain, who were also delirious and did not
know that they were critically ill, struggled to understand
why they had pain and what it meant.
4. Transformation and perception of time
Some studies described how patients’ perceptions of time
were transformed during their experience of critical illness
and how this contributed to the way the situation
was understood (Granberg et al., 1998, 1999; Magarey and
McCutcheon, 2005; Papathanassoglou and Patiraki, 2003;
Storli et al., 2008). Facts given to patients by healthcare
professionals or by close family members highlight the differences
between time as perceived and the actual duration
of elements of the illness experience. This is not a matter
of correcting misperceptions, rather, understanding and
personal meaning seems to be facilitated as the contrast
between different chronologies are highlighted.
5. The critical care environment: technology and
dependence
Several studies, although surprisingly not all, described how
informants recalled and reflected on the technology in the
critical care environment (del Barrio et al., 2004; DeMeyer,
1967; Field et al., 2008; Holland et al., 1997; Jablonski,
1994; Lee et al., 2009; Minton and Carryer, 2005; Parker,
1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011). The environment and
high technology treatment was described in relation to how
well it was recalled and how it affected informants when
they were in the critical care unit. For example, one study
described how being mechanically ventilated affected informants
ability to communicate and the work and sensation
of breathing (Hafsteindittir, 1996). Another study described
how the technology caused feelings of helplessness, anger,
denial and frustration (Jablonski, 1994).
The contrast between critical care and other clinical
areas or elements of the critical illness trajectory are not
given full consideration in the literature reviewed, with
some studies focussing specifically on leaving ICU and returning
to the ward (Field et al., 2008; Granberg et al., 1998,
1999; Jones et al., 2003; Maddox et al., 2001; McKinney and
Deeny, 2002; Minton and Carryer, 2005; Odell, 2000; Strahan
and Brown, 2005). In these the movement to a less technological
environment and less technologically based care
was highlighted. The personal meaning of this was explored
and informants often associated the reduction in technology
with improvement in their health. However, a range of
other meanings such as intrusion, discomfort dependence
and security were also described.
6. Care, communication and relationships with
healthcare professionals
Unsurprisingly care, communication and relationships with
healthcare professionals was a strong and prevalent theme
within the literature (Burfitt et al., 1993; del Barrio et al.,
2004; DeMeyer, 1967; Magarey and McCutcheon, 2005; Field
et al., 2008; Green, 1996; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis,
2008; Holland et al., 1997; Granberg et al., 1998, 1999;
Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Laitinen, 1996; Lee
et al., 2009; Maddox et al., 2001; McKinney and Deeny,
2002; Minton and Carryer, 2005; Papathanassoglou and
Patiraki, 2003; Parker, 1999; Samuelson, 2011; Storli et al.,
2008; Strahan and Brown, 2005). In most studies the
theme emerged, whilst in three studies it was intentionally
explored as the focus of the research (Burfitt et al., 1993;
Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008).
The findings of the studies regarding care, relationships
and communication ranged from relatively superficial
and descriptive accounts based on what informants could
remember to deeper reflections on the personal meaning
of human relationships during illness. Extremes of feeling,
and meaning were also evident. Human contact and
communication with healthcare professionals often had a
positive personal meaning for informants and was associated
with safety and security, for example Jablonski (1994) and
Hofhuis (2008). In contrast, feelings of ‘aloneness’ and separation
were recalled and often had very negative personal
meaning. Interestingly this did not result in a consistent
desire for human contact and communication since informants
also expressed feelings of the need for space and
isolation, peace and quiet.
A final salient issue within this element of the patients
personal experience is the great diversity one might expect
from any human interaction. Recall, evaluation and meaning
of care varied greatly between individuals. Unsurprisingly
what was recalled and described was often remarkably
positive or remarkably negative (Samuelson, 2011). The
informants described what they perceived as the positive
aspects of healthcare professionals as competence and caring.
In addition, the meaning that nursing had for some
informants was that it was about having a professional person
caring for them who they had come to know personally
(Laitinen, 1996). Additionally skilled nursing embodied vigilance
and
own mortality. Secondly, that the individuals around them,
perhaps as little as a few feet away had died. A relatively
common delusion however, was that all other patients were
dead.
The dimensions of this theme are exemplified in two studies
and their titles. One is Magarey and McCutcheon (2005)
study: ‘Fishing with the dead — Recall of memories from
the ICU’. The title was derived from one informants dream
or hallucination that he had been fishing with his father who
had died 10 years earlier. In Parker’s study (1999), entitled
‘On confronting Life and Death’, recollections of the informants
include experiences of severe dyspnoea and other
aspects of the life-threatening nature of critical illness.
It would appear that facing death in whatever form,
personal, actual, imagined or feared, is a major aspect of
critical illness for patients. It is so powerful in its impact
on those who survive critical illness that it contributes to a
transformation in the meaning of life and what it means to
be alive.
3. Transformation and perception of the body in
illness
Baron (1985) argues that ‘health is the state of unselfconscious
being that illness shatters’ (p. 609). The perceptual
transformation of the body in illness was a prevalent theme
within the literature reviewed (Jablonski, 1994; Maddox
et al., 2001; McKinney and Deeny, 2002; Papathanassoglou
and Patiraki, 2003; Parker, 1999; Samuelson, 2011; Shih
et al., 1997; Storli et al., 2008; Strahan and Brown, 2005).
The theme highlighted how the taken for granted aspects
of smooth body functioning are disrupted by illness, as
well as by some treatment modalities within critical care.
Unsurprisingly a common symptom associated with illness
and medical intervention was pain (Adamson et al., 2004;
Green, 1996; Holland et al., 1997; Magarey and McCutcheon,
2005; Samuelson, 2011). The personal meaning of pain was
not given thorough consideration in the studies reviewed
although examples of pain and meaning were evident. These
included Adamson et al. (2004), Green (1996), Holland et al.
(1997), and Magarey and McCutcheon (2005) who described
how patients in pain, who were also delirious and did not
know that they were critically ill, struggled to understand
why they had pain and what it meant.
4. Transformation and perception of time
Some studies described how patients’ perceptions of time
were transformed during their experience of critical illness
and how this contributed to the way the situation
was understood (Granberg et al., 1998, 1999; Magarey and
McCutcheon, 2005; Papathanassoglou and Patiraki, 2003;
Storli et al., 2008). Facts given to patients by healthcare
professionals or by close family members highlight the differences
between time as perceived and the actual duration
of elements of the illness experience. This is not a matter
of correcting misperceptions, rather, understanding and
personal meaning seems to be facilitated as the contrast
between different chronologies are highlighted.
5. The critical care environment: technology and
dependence
Several studies, although surprisingly not all, described how
informants recalled and reflected on the technology in the
critical care environment (del Barrio et al., 2004; DeMeyer,
1967; Field et al., 2008; Holland et al., 1997; Jablonski,
1994; Lee et al., 2009; Minton and Carryer, 2005; Parker,
1999; Russell, 1999; Samuelson, 2011). The environment and
high technology treatment was described in relation to how
well it was recalled and how it affected informants when
they were in the critical care unit. For example, one study
described how being mechanically ventilated affected informants
ability to communicate and the work and sensation
of breathing (Hafsteindittir, 1996). Another study described
how the technology caused feelings of helplessness, anger,
denial and frustration (Jablonski, 1994).
The contrast between critical care and other clinical
areas or elements of the critical illness trajectory are not
given full consideration in the literature reviewed, with
some studies focussing specifically on leaving ICU and returning
to the ward (Field et al., 2008; Granberg et al., 1998,
1999; Jones et al., 2003; Maddox et al., 2001; McKinney and
Deeny, 2002; Minton and Carryer, 2005; Odell, 2000; Strahan
and Brown, 2005). In these the movement to a less technological
environment and less technologically based care
was highlighted. The personal meaning of this was explored
and informants often associated the reduction in technology
with improvement in their health. However, a range of
other meanings such as intrusion, discomfort dependence
and security were also described.
6. Care, communication and relationships with
healthcare professionals
Unsurprisingly care, communication and relationships with
healthcare professionals was a strong and prevalent theme
within the literature (Burfitt et al., 1993; del Barrio et al.,
2004; DeMeyer, 1967; Magarey and McCutcheon, 2005; Field
et al., 2008; Green, 1996; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis,
2008; Holland et al., 1997; Granberg et al., 1998, 1999;
Jablonski, 1994; Jones et al., 2003; Laitinen, 1996; Lee
et al., 2009; Maddox et al., 2001; McKinney and Deeny,
2002; Minton and Carryer, 2005; Papathanassoglou and
Patiraki, 2003; Parker, 1999; Samuelson, 2011; Storli et al.,
2008; Strahan and Brown, 2005). In most studies the
theme emerged, whilst in three studies it was intentionally
explored as the focus of the research (Burfitt et al., 1993;
Hafsteindittir, 1996; Hofhuis, 2008).
The findings of the studies regarding care, relationships
and communication ranged from relatively superficial
and descriptive accounts based on what informants could
remember to deeper reflections on the personal meaning
of human relationships during illness. Extremes of feeling,
and meaning were also evident. Human contact and
communication with healthcare professionals often had a
positive personal meaning for informants and was associated
with safety and security, for example Jablonski (1994) and
Hofhuis (2008). In contrast, feelings of ‘aloneness’ and separation
were recalled and often had very negative personal
meaning. Interestingly this did not result in a consistent
desire for human contact and communication since informants
also expressed feelings of the need for space and
isolation, peace and quiet.
A final salient issue within this element of the patients
personal experience is the great diversity one might expect
from any human interaction. Recall, evaluation and meaning
of care varied greatly between individuals. Unsurprisingly
what was recalled and described was often remarkably
positive or remarkably negative (Samuelson, 2011). The
informants described what they perceived as the positive
aspects of healthcare professionals as competence and caring.
In addition, the meaning that nursing had for some
informants was that it was about having a professional person
caring for them who they had come to know personally
(Laitinen, 1996). Additionally skilled nursing embodied vigilance
and
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์
1 แปลงของการรับรู้:
ไม่จริงประสบการณ์และความฝันการศึกษาบางคนเน้นเฉพาะในองค์ประกอบของประสบการณ์ข้อมูล(Granberg et al, 1998, 1999. Magarey และ McCutcheon 2005; Papathanassoglou และPatiraki, 2003) ในการศึกษาอื่น ๆ ก็กลายเป็นสำคัญรูปแบบในประสบการณ์ข้อมูล(อดัมสัน, et al, 2004. สีเขียว 1996; Hafsteindittir 1996; Hofhuis 2008; ฮอลแลนด์., et al, 1997; Jablonski 1994. โจนส์, et al, 2003; Laitinen, 1996. ลี et al, 2009; แมดดอกซ์ et al, 2001;. McKinney และDeeny 2002; มินตันและ Carryer 2005; มัตส์ 2000 ปาร์กเกอร์, 1999; รัสเซล 1999; แซมวล 2011; ชิเอต อัล, 1997;. Storli et al, 2008;.. สตราฮานและบราวน์, 2005) รูปแบบที่อธิบายวิธีบุคคลที่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาคือการเปลี่ยนแปลงในระหว่างการเจ็บป่วยที่สำคัญ ซึ่งจะรวมถึงไม่สามารถที่จะแยกแยะความเป็นจริงจากภาพหลอนและความฝัน นี่คือปัญหาของความถูกต้องของการเรียกคืนของจริงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเทียบกับการรับรู้การเปลี่ยนแปลงและความหมายส่วนบุคคลที่เห็นได้ชัดเป็นครั้งแรก นี้อาจจะคิดว่าเป็น over-โค้งรูปแบบตั้งแต่การค้นพบอื่นๆ ที่อธิบายไว้ด้านล่างจะเป็นผลมาจากสิ่งที่ได้อธิบายให้ข้อมูล หากความทรงจำเหล่านี้และการตีความรับผลกระทบจากความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงของความเป็นจริงพวกเขาจะต้องเข้าใจที่ถูกมองผ่านเลนส์ของการรับรู้การเปลี่ยนแปลง. นี้เป็นเรื่องที่แพร่หลายมากภายในวรรณคดีการตรวจสอบและไม่น่าแปลกใจเพราะมันเป็นเอกสารที่ดีที่polypharmacy และ การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่สำคัญเป็นที่รู้จักกันที่จะเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงในความเข้าใจการรับรู้และการเรียกคืนการเปลี่ยนแปลงซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเพ้อเฉียบพลันในที่ป่วยหนัก(NICE 2010; Skrobik 2003; ทรูแมนและเอไล, 2003). นี้ไฮไลท์ที่สำคัญ เจ็บป่วยไม่ทำให้แต่ละเพียงความเสี่ยงในระดับที่ทางสรีรวิทยา การรับรู้คือการเปลี่ยนแปลงและด้วยความหมายที่ได้รับมาจากการรับรู้ว่าการเรียกคืนและ มันก็เห็นได้ชัดว่าเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ในระดับอารมณ์สามารถอธิบายเป็นที่น่าวิตกแม้ว่านี้ไม่เสมอคำที่ใช้โดยผู้ให้ข้อมูลของแต่ละบุคคล ความทุกข์นี้เกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาของข้อมูลของแต่ละบุคคลมากกว่าอะไรเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมภายนอกที่เกิดขึ้นจากความหลากหลายขององค์ประกอบของประสบการณ์ของการเจ็บป่วยที่สำคัญตั้งแต่ด้านของการดูแลและสภาพแวดล้อมในการฝันหลอนและความเจ็บปวด(Demeyer 1967; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis 2008;. ฮอลแลนด์, et al, 1997; Magarey และ McCutcheon 2005; ปาร์กเกอร์, 1999; รัสเซล 1999; แซมวล 2011; สตราฮานและบราวน์, 2005). 2 ความใกล้ชิดกับความตายนี้เป็นเรื่องธรรมดาที่อยู่ในวรรณคดีการตรวจสอบ(อดัมสัน, et al, 2004;. เดลริโอ, et al, 2004;. Demeyer 1967; Jablonski 1994. โจนส์ et al, 2003; Magarey และ McCutcheon 2005; McKinney และ Deeny 2002; ปาร์กเกอร์, 1999; Papathanassoglou และ Patiraki 2003; รัสเซล 1999; แซมวล 2011; Storli et al, 2008) และได้รับการเห็นได้ชัดบน. สองระดับ ประการแรกการก่อให้เกิดในหมู่ผู้ให้ข้อมูลของการตายของตัวเอง ประการที่สองว่าบุคคลรอบตัวพวกเขาอาจจะเป็นเพียงไม่กี่ฟุตห่างเสียชีวิต ที่ค่อนข้างเข้าใจผิดที่พบบ่อย แต่เป็นว่าผู้ป่วยอื่น ๆ ทั้งหมดเป็นตาย. ขนาดของรูปแบบนี้จะสุดขั้วในการศึกษาทั้งสองและชื่อของพวกเขา หนึ่งคือ Magarey และ McCutcheon (2005) การศึกษา: 'ตกปลากับคนตาย - เรียกคืนความทรงจำจากห้องไอซียู' ชื่อที่ได้มาจากความฝันให้ข้อมูลอย่างใดอย่างหนึ่งหรือเห็นภาพหลอนว่าเขาได้รับการตกปลากับพ่อของเขาที่เพิ่งเสียชีวิตไป10 ปีก่อน ในการศึกษาของปาร์คเกอร์ (1999) ที่มีชื่อว่า'On เผชิญหน้ากับชีวิตและความตาย' ความทรงจำของผู้ให้ข้อมูลรวมถึงประสบการณ์ของการหายใจลำบากอย่างรุนแรงและอื่นๆแง่มุมของธรรมชาติที่คุกคามชีวิตของการเจ็บป่วยที่สำคัญ. ก็ปรากฏว่าเผชิญหน้ากับความตายในสิ่งที่รูปแบบส่วนบุคคลที่เกิดขึ้นจริงหรือคิดกลัวเป็นลักษณะสำคัญของการเจ็บป่วยที่สำคัญสำหรับผู้ป่วย มันจึงมีประสิทธิภาพในการผลกระทบต่อผู้ที่อยู่รอดเจ็บป่วยที่สำคัญที่จะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในความหมายของชีวิตและสิ่งที่มันหมายถึงการที่จะมีชีวิตอยู่. 3 การเปลี่ยนแปลงและการรับรู้ของร่างกายในการเจ็บป่วยบารอน(1985) ระบุว่าสุขภาพเป็นรัฐของ unselfconscious การที่ชิ้นเจ็บป่วย (พี. 609) การรับรู้การเปลี่ยนแปลงของร่างกายในการเจ็บป่วยเป็นเรื่องที่แพร่หลายภายในวรรณกรรมสอบทาน(Jablonski 1994; แมดดอกซ์et al, 2001;. McKinney และ Deeny 2002; Papathanassoglou และ Patiraki 2003; ปาร์กเกอร์, 1999; แซมวล 2011; ชิเอตอัล, 1997;. Storli et al, 2008;.. สตราฮานและบราวน์, 2005) รูปแบบที่เน้นวิธีการดำเนินการด้านรับในการทำงานของร่างกายได้อย่างราบรื่นจะหยุดชะงักจากการเจ็บป่วยเช่น. เดียวกับบางรังสีรักษาภายในการดูแลที่สำคัญแปลกใจอาการที่พบบ่อยที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยและการแทรกแซงทางการแพทย์อาการปวด (อดัมสัน, et al, 2004. สีเขียว 1996; ฮอลแลนด์, et al, 1997;. Magarey และ McCutcheon, 2005; แซมวล 2011) ความหมายส่วนบุคคลของอาการปวดได้ไม่ได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบในการศึกษาทบทวนแม้ว่าตัวอย่างของความเจ็บปวดและความหมายชัดเจน เหล่านี้รวมถึงอดัมสันและอัล (2004), เขียว (1996), ฮอลแลนด์ et al. (1997) และ Magarey และ McCutcheon (2005) ที่อธิบายว่าผู้ป่วยที่อยู่ในความเจ็บปวดที่เขายังเพ้อและไม่ได้รู้ว่าพวกเขากำลังป่วยหนักพยายามที่จะเข้าใจว่าทำไมพวกเขามีความเจ็บปวดและสิ่งที่มันหมายถึง. 4 การเปลี่ยนแปลงและการรับรู้ของเวลาการศึกษาบางคนเล่าให้ฟังว่าการรับรู้ของผู้ป่วยของเวลาถูกเปลี่ยนระหว่างประสบการณ์ของพวกเขาจากการเจ็บป่วยที่สำคัญและวิธีการนี้มีส่วนทำให้วิธีการที่สถานการณ์ก็เป็นที่เข้าใจ(Granberg et al, 1998, 1999. Magarey และMcCutcheon 2005; Papathanassoglou และ Patiraki 2003;. Storli et al, 2008) ข้อเท็จจริงให้แก่ผู้ป่วยโดยการดูแลสุขภาพมืออาชีพหรือสมาชิกในครอบครัวที่ใกล้ชิดเน้นความแตกต่างระหว่างเวลาตามการรับรู้และระยะเวลาที่เกิดขึ้นจริงขององค์ประกอบของประสบการณ์การเจ็บป่วย นี้ไม่ได้เป็นเรื่องของการแก้ไขเข้าใจค่อนข้างเข้าใจและความหมายส่วนบุคคลดูเหมือนว่าจะมีการอำนวยความสะดวกเป็นความคมชัดระหว่างลำดับเหตุการณ์ที่แตกต่างกันจะถูกเน้น. 5 สภาพแวดล้อมการดูแลที่สำคัญ: เทคโนโลยีและการพึ่งพาการศึกษาจำนวนมากแม้ว่าจะแปลกใจไม่ได้ทั้งหมดที่อธิบายวิธีการให้ข้อมูลเล่าและสะท้อนให้เห็นถึงเทคโนโลยีที่. สภาพแวดล้อมการดูแลที่สำคัญ (เดลริโอ, et al, 2004; Demeyer,. 1967; สนาม et al, 2008; ฮอลแลนด์, et al, 1997;. Jablonski, 1994; Lee et al, 2009;. มินตันและ Carryer 2005; ปาร์กเกอร์, 1999; รัสเซล 1999; แซมวล 2011) สภาพแวดล้อมและการรักษาเทคโนโลยีชั้นสูงได้รับการอธิบายในความสัมพันธ์กับวิธีการที่ดีที่จะถูกเรียกคืนและวิธีการที่ได้รับผลกระทบให้ข้อมูลเมื่อพวกเขาอยู่ในหอผู้ป่วยวิกฤติ ยกตัวอย่างเช่นการศึกษาหนึ่งเล่าให้ฟังว่าถูกใช้เครื่องช่วยหายใจให้ข้อมูลได้รับผลกระทบความสามารถในการสื่อสารและการทำงานและความรู้สึกของการหายใจ(Hafsteindittir, 1996) การศึกษาอื่นอธิบายว่าเทคโนโลยีที่เกิดจากความรู้สึกของการไร้อำนาจความโกรธปฏิเสธและความยุ่งยาก(Jablonski, 1994). ความแตกต่างระหว่างการดูแลที่สำคัญและคลินิกอื่น ๆพื้นที่หรือองค์ประกอบของวิถีการเจ็บป่วยที่สำคัญจะไม่ได้รับการพิจารณาอย่างเต็มรูปแบบในวรรณคดีทบทวนกับบางการศึกษามุ่งเน้นเฉพาะในการออกจากห้องไอซียูและกลับมาเพื่อวอร์ด (สนาม et al, 2008;. Granberg et al, 1998. 1999; โจนส์ et al, 2003;. แมดดอกซ์ et al, 2001;. McKinney และDeeny 2002; มินตันและ Carryer 2005; มัตส์, 2000 สตราฮานและบราวน์, 2005) เหล่านี้ในการเคลื่อนไหวเพื่อเทคโนโลยีน้อยกว่าสภาพแวดล้อมและการดูแลน้อยตามเทคโนโลยีที่เป็นไฮไลต์ ความหมายส่วนบุคคลนี้มีการสำรวจและให้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องมักจะลดลงในด้านเทคโนโลยีที่มีการปรับปรุงในด้านสุขภาพของพวกเขา อย่างไรก็ตามช่วงของความหมายอื่น ๆ เช่นการบุกรุกพึ่งพาความรู้สึกไม่สบายและความปลอดภัยนอกจากนี้ยังได้อธิบาย. 6 ดูแลการสื่อสารและความสัมพันธ์กับบุคลากรทางการแพทย์ดูแลแปลกใจการสื่อสารและความสัมพันธ์กับผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพเป็นเรื่องที่แข็งแกร่งและแพร่หลายภายในวรรณกรรม(Burfitt et al, 1993;. เดลริโอ, et al. 2004; Demeyer 1967; Magarey และ McCutcheon, 2005 สนามet al, 2008. สีเขียวปี 1996; Hafsteindittir 1996; Hofhuis, 2008. ฮอลแลนด์, et al, 1997; Granberg et al, 1998, 1999. Jablonski 1994. โจนส์, et al, 2003; Laitinen, 1996; Lee et al, 2009;. แมดดอกซ์ et al, 2001;. McKinney และ Deeny, 2002; มินตันและ Carryer 2005; Papathanassoglou และPatiraki 2003; ปาร์กเกอร์, 1999; แซมวล 2011; Storli, et al. 2008; Strahan และบราวน์, 2005) ในการศึกษามากที่สุดรูปแบบโผล่ออกมาในขณะที่สามการศึกษามันก็จงใจสำรวจเป็นจุดสำคัญของการวิจัย(Burfitt et al, 1993;. Hafsteindittir 1996; Hofhuis 2008). ผลการศึกษาเกี่ยวกับการดูแลความสัมพันธ์และการสื่อสารอยู่ระหว่างจากที่ค่อนข้างตื้นบัญชีและบรรยายตามสิ่งที่ผู้ให้ข้อมูลสามารถจำที่จะสะท้อนลึกในความหมายส่วนบุคคลของความสัมพันธ์ของมนุษย์ในระหว่างการเจ็บป่วย ขั้วของความรู้สึกและความหมายก็ยังเห็นได้ชัด ติดต่อมนุษยชนและการสื่อสารกับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพมักจะมีความหมายในเชิงบวกสำหรับส่วนบุคคลและข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัยเช่นJablonski (1994) และHofhuis (2008) ในทางตรงกันข้ามความรู้สึกของ 'aloneness และแยกกำลังนึกถึงและมักจะมีส่วนบุคคลเชิงลบมากความหมาย ที่น่าสนใจนี้ไม่ได้ส่งผลให้มีความสอดคล้องความปรารถนาที่จะติดต่อกับมนุษย์และการสื่อสารเนื่องจากข้อมูลยังแสดงความรู้สึกของความจำเป็นในพื้นที่และการแยกความสงบเงียบ. ปัญหาสำคัญสุดท้ายที่อยู่ในองค์ประกอบของผู้ป่วยนี้ประสบการณ์ส่วนตัวเป็นความหลากหลายที่ดีหนึ่งอาจคาดหวังจากการมีปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ใด ๆ การเรียกคืนการประเมินผลและความหมายของการดูแลที่แตกต่างกันอย่างมากระหว่างบุคคล แปลกใจในสิ่งที่ถูกเล่าและอธิบายอย่างน่าทึ่งก็มักจะบวกหรือลบอย่างน่าทึ่ง(แซมวล 2011) ให้ข้อมูลอธิบายถึงสิ่งที่พวกเขาเห็นว่าในเชิงบวกด้านของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพเป็นความสามารถและการดูแล. นอกจากนี้ยังมีความหมายที่พยาบาลมีบางข่าวก็คือว่ามันเกี่ยวกับการมีคนที่เป็นมืออาชีพการดูแลสำหรับพวกเขาที่พวกเขาได้มารู้จักเป็นการส่วนตัว(Laitinen , 1996) นอกจากนี้พยาบาลที่มีทักษะเป็นตัวเป็นตนระมัดระวังและ
1 แปลงของการรับรู้:
ไม่จริงประสบการณ์และความฝันการศึกษาบางคนเน้นเฉพาะในองค์ประกอบของประสบการณ์ข้อมูล(Granberg et al, 1998, 1999. Magarey และ McCutcheon 2005; Papathanassoglou และPatiraki, 2003) ในการศึกษาอื่น ๆ ก็กลายเป็นสำคัญรูปแบบในประสบการณ์ข้อมูล(อดัมสัน, et al, 2004. สีเขียว 1996; Hafsteindittir 1996; Hofhuis 2008; ฮอลแลนด์., et al, 1997; Jablonski 1994. โจนส์, et al, 2003; Laitinen, 1996. ลี et al, 2009; แมดดอกซ์ et al, 2001;. McKinney และDeeny 2002; มินตันและ Carryer 2005; มัตส์ 2000 ปาร์กเกอร์, 1999; รัสเซล 1999; แซมวล 2011; ชิเอต อัล, 1997;. Storli et al, 2008;.. สตราฮานและบราวน์, 2005) รูปแบบที่อธิบายวิธีบุคคลที่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาคือการเปลี่ยนแปลงในระหว่างการเจ็บป่วยที่สำคัญ ซึ่งจะรวมถึงไม่สามารถที่จะแยกแยะความเป็นจริงจากภาพหลอนและความฝัน นี่คือปัญหาของความถูกต้องของการเรียกคืนของจริงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเทียบกับการรับรู้การเปลี่ยนแปลงและความหมายส่วนบุคคลที่เห็นได้ชัดเป็นครั้งแรก นี้อาจจะคิดว่าเป็น over-โค้งรูปแบบตั้งแต่การค้นพบอื่นๆ ที่อธิบายไว้ด้านล่างจะเป็นผลมาจากสิ่งที่ได้อธิบายให้ข้อมูล หากความทรงจำเหล่านี้และการตีความรับผลกระทบจากความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงของความเป็นจริงพวกเขาจะต้องเข้าใจที่ถูกมองผ่านเลนส์ของการรับรู้การเปลี่ยนแปลง. นี้เป็นเรื่องที่แพร่หลายมากภายในวรรณคดีการตรวจสอบและไม่น่าแปลกใจเพราะมันเป็นเอกสารที่ดีที่polypharmacy และ การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่สำคัญเป็นที่รู้จักกันที่จะเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงในความเข้าใจการรับรู้และการเรียกคืนการเปลี่ยนแปลงซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเพ้อเฉียบพลันในที่ป่วยหนัก(NICE 2010; Skrobik 2003; ทรูแมนและเอไล, 2003). นี้ไฮไลท์ที่สำคัญ เจ็บป่วยไม่ทำให้แต่ละเพียงความเสี่ยงในระดับที่ทางสรีรวิทยา การรับรู้คือการเปลี่ยนแปลงและด้วยความหมายที่ได้รับมาจากการรับรู้ว่าการเรียกคืนและ มันก็เห็นได้ชัดว่าเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ในระดับอารมณ์สามารถอธิบายเป็นที่น่าวิตกแม้ว่านี้ไม่เสมอคำที่ใช้โดยผู้ให้ข้อมูลของแต่ละบุคคล ความทุกข์นี้เกี่ยวข้องกับปฏิกิริยาของข้อมูลของแต่ละบุคคลมากกว่าอะไรเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมภายนอกที่เกิดขึ้นจากความหลากหลายขององค์ประกอบของประสบการณ์ของการเจ็บป่วยที่สำคัญตั้งแต่ด้านของการดูแลและสภาพแวดล้อมในการฝันหลอนและความเจ็บปวด(Demeyer 1967; Hafsteindittir, 1996; Hofhuis 2008;. ฮอลแลนด์, et al, 1997; Magarey และ McCutcheon 2005; ปาร์กเกอร์, 1999; รัสเซล 1999; แซมวล 2011; สตราฮานและบราวน์, 2005). 2 ความใกล้ชิดกับความตายนี้เป็นเรื่องธรรมดาที่อยู่ในวรรณคดีการตรวจสอบ(อดัมสัน, et al, 2004;. เดลริโอ, et al, 2004;. Demeyer 1967; Jablonski 1994. โจนส์ et al, 2003; Magarey และ McCutcheon 2005; McKinney และ Deeny 2002; ปาร์กเกอร์, 1999; Papathanassoglou และ Patiraki 2003; รัสเซล 1999; แซมวล 2011; Storli et al, 2008) และได้รับการเห็นได้ชัดบน. สองระดับ ประการแรกการก่อให้เกิดในหมู่ผู้ให้ข้อมูลของการตายของตัวเอง ประการที่สองว่าบุคคลรอบตัวพวกเขาอาจจะเป็นเพียงไม่กี่ฟุตห่างเสียชีวิต ที่ค่อนข้างเข้าใจผิดที่พบบ่อย แต่เป็นว่าผู้ป่วยอื่น ๆ ทั้งหมดเป็นตาย. ขนาดของรูปแบบนี้จะสุดขั้วในการศึกษาทั้งสองและชื่อของพวกเขา หนึ่งคือ Magarey และ McCutcheon (2005) การศึกษา: 'ตกปลากับคนตาย - เรียกคืนความทรงจำจากห้องไอซียู' ชื่อที่ได้มาจากความฝันให้ข้อมูลอย่างใดอย่างหนึ่งหรือเห็นภาพหลอนว่าเขาได้รับการตกปลากับพ่อของเขาที่เพิ่งเสียชีวิตไป10 ปีก่อน ในการศึกษาของปาร์คเกอร์ (1999) ที่มีชื่อว่า'On เผชิญหน้ากับชีวิตและความตาย' ความทรงจำของผู้ให้ข้อมูลรวมถึงประสบการณ์ของการหายใจลำบากอย่างรุนแรงและอื่นๆแง่มุมของธรรมชาติที่คุกคามชีวิตของการเจ็บป่วยที่สำคัญ. ก็ปรากฏว่าเผชิญหน้ากับความตายในสิ่งที่รูปแบบส่วนบุคคลที่เกิดขึ้นจริงหรือคิดกลัวเป็นลักษณะสำคัญของการเจ็บป่วยที่สำคัญสำหรับผู้ป่วย มันจึงมีประสิทธิภาพในการผลกระทบต่อผู้ที่อยู่รอดเจ็บป่วยที่สำคัญที่จะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในความหมายของชีวิตและสิ่งที่มันหมายถึงการที่จะมีชีวิตอยู่. 3 การเปลี่ยนแปลงและการรับรู้ของร่างกายในการเจ็บป่วยบารอน(1985) ระบุว่าสุขภาพเป็นรัฐของ unselfconscious การที่ชิ้นเจ็บป่วย (พี. 609) การรับรู้การเปลี่ยนแปลงของร่างกายในการเจ็บป่วยเป็นเรื่องที่แพร่หลายภายในวรรณกรรมสอบทาน(Jablonski 1994; แมดดอกซ์et al, 2001;. McKinney และ Deeny 2002; Papathanassoglou และ Patiraki 2003; ปาร์กเกอร์, 1999; แซมวล 2011; ชิเอตอัล, 1997;. Storli et al, 2008;.. สตราฮานและบราวน์, 2005) รูปแบบที่เน้นวิธีการดำเนินการด้านรับในการทำงานของร่างกายได้อย่างราบรื่นจะหยุดชะงักจากการเจ็บป่วยเช่น. เดียวกับบางรังสีรักษาภายในการดูแลที่สำคัญแปลกใจอาการที่พบบ่อยที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยและการแทรกแซงทางการแพทย์อาการปวด (อดัมสัน, et al, 2004. สีเขียว 1996; ฮอลแลนด์, et al, 1997;. Magarey และ McCutcheon, 2005; แซมวล 2011) ความหมายส่วนบุคคลของอาการปวดได้ไม่ได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบในการศึกษาทบทวนแม้ว่าตัวอย่างของความเจ็บปวดและความหมายชัดเจน เหล่านี้รวมถึงอดัมสันและอัล (2004), เขียว (1996), ฮอลแลนด์ et al. (1997) และ Magarey และ McCutcheon (2005) ที่อธิบายว่าผู้ป่วยที่อยู่ในความเจ็บปวดที่เขายังเพ้อและไม่ได้รู้ว่าพวกเขากำลังป่วยหนักพยายามที่จะเข้าใจว่าทำไมพวกเขามีความเจ็บปวดและสิ่งที่มันหมายถึง. 4 การเปลี่ยนแปลงและการรับรู้ของเวลาการศึกษาบางคนเล่าให้ฟังว่าการรับรู้ของผู้ป่วยของเวลาถูกเปลี่ยนระหว่างประสบการณ์ของพวกเขาจากการเจ็บป่วยที่สำคัญและวิธีการนี้มีส่วนทำให้วิธีการที่สถานการณ์ก็เป็นที่เข้าใจ(Granberg et al, 1998, 1999. Magarey และMcCutcheon 2005; Papathanassoglou และ Patiraki 2003;. Storli et al, 2008) ข้อเท็จจริงให้แก่ผู้ป่วยโดยการดูแลสุขภาพมืออาชีพหรือสมาชิกในครอบครัวที่ใกล้ชิดเน้นความแตกต่างระหว่างเวลาตามการรับรู้และระยะเวลาที่เกิดขึ้นจริงขององค์ประกอบของประสบการณ์การเจ็บป่วย นี้ไม่ได้เป็นเรื่องของการแก้ไขเข้าใจค่อนข้างเข้าใจและความหมายส่วนบุคคลดูเหมือนว่าจะมีการอำนวยความสะดวกเป็นความคมชัดระหว่างลำดับเหตุการณ์ที่แตกต่างกันจะถูกเน้น. 5 สภาพแวดล้อมการดูแลที่สำคัญ: เทคโนโลยีและการพึ่งพาการศึกษาจำนวนมากแม้ว่าจะแปลกใจไม่ได้ทั้งหมดที่อธิบายวิธีการให้ข้อมูลเล่าและสะท้อนให้เห็นถึงเทคโนโลยีที่. สภาพแวดล้อมการดูแลที่สำคัญ (เดลริโอ, et al, 2004; Demeyer,. 1967; สนาม et al, 2008; ฮอลแลนด์, et al, 1997;. Jablonski, 1994; Lee et al, 2009;. มินตันและ Carryer 2005; ปาร์กเกอร์, 1999; รัสเซล 1999; แซมวล 2011) สภาพแวดล้อมและการรักษาเทคโนโลยีชั้นสูงได้รับการอธิบายในความสัมพันธ์กับวิธีการที่ดีที่จะถูกเรียกคืนและวิธีการที่ได้รับผลกระทบให้ข้อมูลเมื่อพวกเขาอยู่ในหอผู้ป่วยวิกฤติ ยกตัวอย่างเช่นการศึกษาหนึ่งเล่าให้ฟังว่าถูกใช้เครื่องช่วยหายใจให้ข้อมูลได้รับผลกระทบความสามารถในการสื่อสารและการทำงานและความรู้สึกของการหายใจ(Hafsteindittir, 1996) การศึกษาอื่นอธิบายว่าเทคโนโลยีที่เกิดจากความรู้สึกของการไร้อำนาจความโกรธปฏิเสธและความยุ่งยาก(Jablonski, 1994). ความแตกต่างระหว่างการดูแลที่สำคัญและคลินิกอื่น ๆพื้นที่หรือองค์ประกอบของวิถีการเจ็บป่วยที่สำคัญจะไม่ได้รับการพิจารณาอย่างเต็มรูปแบบในวรรณคดีทบทวนกับบางการศึกษามุ่งเน้นเฉพาะในการออกจากห้องไอซียูและกลับมาเพื่อวอร์ด (สนาม et al, 2008;. Granberg et al, 1998. 1999; โจนส์ et al, 2003;. แมดดอกซ์ et al, 2001;. McKinney และDeeny 2002; มินตันและ Carryer 2005; มัตส์, 2000 สตราฮานและบราวน์, 2005) เหล่านี้ในการเคลื่อนไหวเพื่อเทคโนโลยีน้อยกว่าสภาพแวดล้อมและการดูแลน้อยตามเทคโนโลยีที่เป็นไฮไลต์ ความหมายส่วนบุคคลนี้มีการสำรวจและให้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องมักจะลดลงในด้านเทคโนโลยีที่มีการปรับปรุงในด้านสุขภาพของพวกเขา อย่างไรก็ตามช่วงของความหมายอื่น ๆ เช่นการบุกรุกพึ่งพาความรู้สึกไม่สบายและความปลอดภัยนอกจากนี้ยังได้อธิบาย. 6 ดูแลการสื่อสารและความสัมพันธ์กับบุคลากรทางการแพทย์ดูแลแปลกใจการสื่อสารและความสัมพันธ์กับผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพเป็นเรื่องที่แข็งแกร่งและแพร่หลายภายในวรรณกรรม(Burfitt et al, 1993;. เดลริโอ, et al. 2004; Demeyer 1967; Magarey และ McCutcheon, 2005 สนามet al, 2008. สีเขียวปี 1996; Hafsteindittir 1996; Hofhuis, 2008. ฮอลแลนด์, et al, 1997; Granberg et al, 1998, 1999. Jablonski 1994. โจนส์, et al, 2003; Laitinen, 1996; Lee et al, 2009;. แมดดอกซ์ et al, 2001;. McKinney และ Deeny, 2002; มินตันและ Carryer 2005; Papathanassoglou และPatiraki 2003; ปาร์กเกอร์, 1999; แซมวล 2011; Storli, et al. 2008; Strahan และบราวน์, 2005) ในการศึกษามากที่สุดรูปแบบโผล่ออกมาในขณะที่สามการศึกษามันก็จงใจสำรวจเป็นจุดสำคัญของการวิจัย(Burfitt et al, 1993;. Hafsteindittir 1996; Hofhuis 2008). ผลการศึกษาเกี่ยวกับการดูแลความสัมพันธ์และการสื่อสารอยู่ระหว่างจากที่ค่อนข้างตื้นบัญชีและบรรยายตามสิ่งที่ผู้ให้ข้อมูลสามารถจำที่จะสะท้อนลึกในความหมายส่วนบุคคลของความสัมพันธ์ของมนุษย์ในระหว่างการเจ็บป่วย ขั้วของความรู้สึกและความหมายก็ยังเห็นได้ชัด ติดต่อมนุษยชนและการสื่อสารกับผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพมักจะมีความหมายในเชิงบวกสำหรับส่วนบุคคลและข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัยเช่นJablonski (1994) และHofhuis (2008) ในทางตรงกันข้ามความรู้สึกของ 'aloneness และแยกกำลังนึกถึงและมักจะมีส่วนบุคคลเชิงลบมากความหมาย ที่น่าสนใจนี้ไม่ได้ส่งผลให้มีความสอดคล้องความปรารถนาที่จะติดต่อกับมนุษย์และการสื่อสารเนื่องจากข้อมูลยังแสดงความรู้สึกของความจำเป็นในพื้นที่และการแยกความสงบเงียบ. ปัญหาสำคัญสุดท้ายที่อยู่ในองค์ประกอบของผู้ป่วยนี้ประสบการณ์ส่วนตัวเป็นความหลากหลายที่ดีหนึ่งอาจคาดหวังจากการมีปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ใด ๆ การเรียกคืนการประเมินผลและความหมายของการดูแลที่แตกต่างกันอย่างมากระหว่างบุคคล แปลกใจในสิ่งที่ถูกเล่าและอธิบายอย่างน่าทึ่งก็มักจะบวกหรือลบอย่างน่าทึ่ง(แซมวล 2011) ให้ข้อมูลอธิบายถึงสิ่งที่พวกเขาเห็นว่าในเชิงบวกด้านของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพเป็นความสามารถและการดูแล. นอกจากนี้ยังมีความหมายที่พยาบาลมีบางข่าวก็คือว่ามันเกี่ยวกับการมีคนที่เป็นมืออาชีพการดูแลสำหรับพวกเขาที่พวกเขาได้มารู้จักเป็นการส่วนตัว(Laitinen , 1996) นอกจากนี้พยาบาลที่มีทักษะเป็นตัวเป็นตนระมัดระวังและ
การแปล กรุณารอสักครู่..
All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.All the memories.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- We often meet kids
- 목베개인지 자이로드롭 안전장치인지.. 아무튼... 안뇨오오옹~~~~
- ผู้บริโภค
- he called the attention from himself to
- 品質連絡書19H008NG表運用手順
- ประตูทิศตะวันออก ประตูทิศใต้ และประตูทิศ
- Well here
- ส้มตำมีแบบไหน
- エリンギ
- สเกลจำนวนสินค้า
- So you like science fiction movies?
- Hi - you've got 345MB of data remaining
- I''ve always been a clown
- Would you still be sleepy then?
- Don’t just think you’ll wall walk.
- 当我快要撑不下去的时候，是鸣人支撑了我
- For the future
- เราจะพูดคุยเรื่องราวระหว่างกันทุกวัน
- คุณกินข้าวเช้าหรือยัฃ
- ฉันจะให้คุณเห็นว่าผมรักคุณมากแค่ไหน
- ฉันคิดว่ามันคงเจ็บมาก และคงไม่มีความสุขก
- รอประมาณ 30 นาที
- JEATH stands for Japan, England, America
- รอประมาณ 30 นาที
