The walk home is fairly uneventful,

The walk home is fairly uneventful, with nothing accompanying them but the crunch of snow beneath their boots and the silence of nearby sounds absorbed by the powder. Ichimatsu pays little mind to Karamatsu shivering beside him; it's his fault he didn't wear a coat. He breathes into the air from behind his scarf, the warmth condensing on the yarn. Karamatsu's wearing his too, but it doesn't seem to be doing much good as he buries his nose into the blue fibers.

Before he can be questioned, Ichimatsu tugs off one of his gloves with his teeth and tosses it to the other. It hits Karamatsu in the chest and falls into the snow before said male can catch it, and he looks up at Ichimatsu, dumbfounded. The other refuses eye contact with him, staring pointedly at his feet as he continues walking. Karamatsu blinks, then picks the glove up off the ground, sliding it onto his hand. It fits perfectly.

He curls his fingers a few times in childish enjoyment, then jogs to catch up with his brother, feeling slightly warmer than before. Only then does he notice Ichimatsu's now bare hand shoved in his pocket, just as his own ungloved hand is. "Hey, Ichimatsu--" He starts, reaching for the other. Said male looks up just as Karamatsu slips his hand into Ichimatsu's jacket pocket, threading his naked fingers with his brother's. Ichimatsu flushes, entire face reddening as Karamatsu smiles at him, saying, "Your hand's cold, right?"

The younger of the two stares at him for a moment, then snaps his head back to the ground. "Dumbass. I'll kill you." He mutters under his breath, but Karamatsu doesn't seem to hear. Their paces fall into an identical pattern.

They reach the house eventually, the snow still falling hard around them. Karamatsu withdraws his hand from Ichimatsu's pocket, stomping his boots to rid them of snow and handing back his brother's glove. "Thanks." He says, grinning, and Ichimatsu looks away. Karamatsu makes to walk inside, but the other's hand on his arm stops him. He turns, still smiling pointlessly and tilting his head at his brother to ask what's wrong. Ichimatsu's dead-fish eyes bore into him, causing him to flinch slightly, when he opens his mouth and says, "Kiss me."

"..."

"...Eh?"

Ichimatsu looks rather impatient as Karamatsu's cheeks steadily heat up. "I said," he repeats, "kiss me."

It's now that the other fully registers his brother's statement, and his face all but bursts into flame. He quickly buries it in his hands, too embarrassed to meet Ichimatsu's gaze again. "You can't just say that..." He whines, his words muffled into his palms. His brother pulls his scarf down away from his face, eliciting a shiver from him as he grasps Karamatsu's forearms, tugging them down and away from his face. "Come on." He mutters, forcefully pulling the other's hands away. He nearly snorts once he sees the tears brimming in his brother's eyes, and an unusual warmth pools in his chest. Karamatsu squeezes his eyelids closed, blatantly refusing to look at Ichimatsu again as the latter's hands slip up from Karamatsu's elbows to loosely grip his wrists and pull them toward him. "Aren't you supposed to be my role model, niisan." He murmurs, leaning his face closer to aforementioned niisan. Karamatsu juts his bottom lip out, replying back with "Good role models don't kiss their little brothers!"

Ichimatsu huffs out a breathy laugh at that, releasing the other's wrists in favor of cupping Karamatsu's warm cheeks and nudging him closer until they're not inches apart. "I don't care." He whispers, his lips meeting his brother's softly, a deviation from Ichimatsu's usual demeanor. It takes a few seconds for Karamatsu to loosen up and stop puckering, but once he does he realizes Ichimatsu's mouth is chapped, but he finds he doesn't really mind. He supposes he'll loan him some lip balm later.

He pulls away after a few moments to breathe, his eyes widening at the sight of his younger brother's half-liddec eyes boring into him like a tiger eyeing a gazelle. "H-Hey, it's kinda cold out here, so--" He swallows. "--let's get inside, yeah?"

Ichimatsu's tongue darts out and wets his lips, making Karamatsu flinch as he's pulled in again, his brother's fingers nearly burning his skin. "No." He mutters curtly into Karamatsu's mouth, and for a moment there is no cold around them, only the heat between.





"I'm ho-ome."



"Welcome back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ้านเดินได้ค่อนข้าง uneventful มีอะไรมาพร้อมกับวิกฤติด้านของหิมะใต้รองเท้าของพวกเขาและความเงียบของเสียงเข้ากับผงใกล้เคียง Ichimatsu จ่ายน้อยใจให้ Karamatsu สั่นอยู่ข้างเขา มันเป็นความบกพร่องของเขาเขาไม่สวมเสื้อ เขาเซ็ทปืนพอเขาผ้าพันคอ ไอกลั่นตัวบนเส้นด้าย Karamatsu ของสวมใส่ของเขาเกินไป แต่ดูไม่เหมือนจะทำดีกับเขา buries เขาจมูกเป็นเส้นใยสีฟ้าก่อนที่เขาสามารถจะไต่สวน Ichimatsu tugs ปิดหนึ่งถุงมือกับฟันของเขา และ tosses อีก มันฮิต Karamatsu ในหน้าอก และอยู่ในหิมะก่อนเพศชายดังกล่าวสามารถจับ และเขาค้นหาใน Ichimatsu, dumbfounded อื่น ๆ ปฏิเสธตากับเขา จ้อง pointedly เท้าของเขาขณะที่เขายังคงเดิน Karamatsu กะพริบ แล้วเลือกถุงมือที่ปิดพื้น บานเลื่อนมือของเขาไว้ มันพอดีกันเขา curls นิ้วมือของเขากี่ครั้งในกายพูดแบบเด็ก แล้ว jogs ไปกับพี่ชายของเขา ความรู้สึกเล็กน้อยอุ่นกว่าก่อน หลังจากนั้น เขาไม่สังเกต Ichimatsu ของเอามือ shoved ในกระเป๋าของเขา ตอนนี้ เหมือนเหลือ ungloved ของเขาเองเป็นการ " Hey, Ichimatsu-" เขาเริ่ม เข้าถึงในอื่น ๆ กล่าวว่า ลักษณะชายค่าเหมือน Karamatsu จัดส่งมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อของ Ichimatsu เธรดของเขามือเปล่ากับพี่ชายของเขา Ichimatsu ล้าง ทั้งหน้า reddening เป็นยิ้ม Karamatsu ที่เขา บอกว่า "มือคุณเย็น ขวา"อายุสอง stares ที่เขาครู่ นั้นจัดชิดศีรษะของเขากลับไปพื้นดิน "Dumbass ฉันจะฆ่าคุณ" เขา mutters ภายใต้ลมหายใจของเขา แต่ Karamatsu ดูเหมือนจะไม่ ได้ยิน ก้าวของพวกเขาตกอยู่ในรูปแบบเหมือนกันพวกเขามาถึงบ้านในที่สุด หิมะยังคง ตกหนักรอบพวกเขา Karamatsu ถอนมือจากกระเป๋าของ Ichimatsu, stomping รองเท้าของเขาในการกำจัดพวกเขาหิมะ และ handing กลับถุงมือของน้อง "ขอบคุณ" เขากล่าว ว่า grinning และ Ichimatsu ดูไป Karamatsu ช่วยให้การเดินทางภายใน แต่อื่น ๆ ของมือบนแขนของเขาหยุดเขา เขาเปิด ยังคง ยิ้มเปล่า ๆ และเอียงศีรษะที่น้องถามอะไรไม่ถูกต้อง ตาของ Ichimatsu ตายปลาชอนเขา ทำให้เขาเล็กน้อย flinch เมื่อเปิดปากของเขา และกล่าว ว่า "จูบฉัน""...""... เอ๊ะ"Ichimatsu ดูค่อนข้างรักกับแก้มของ Karamatsu ความร้อนขึ้นอย่างต่อเนื่อง "ฉันกล่าวว่า เขาทำซ้ำ "จูบฉัน "ตอนนี้ที่อื่น ๆ เต็มทะเบียน งบของพี่ชายของเขา และหน้าของเขาทั้งหมด แต่ระเบิดเป็นเปลวไฟได้ เขาได้อย่างรวดเร็ว buries มันในมือของเขา เกินไปอายกับสายตาของ Ichimatsu อีกด้วย "คุณไม่สามารถเพียงแค่บอกว่า..." เขา whines คำพูดของเขา muffled เป็นปาล์มของเขา น้องดึงผ้าพันคอของเขาลงจากใบหน้าของเขา eliciting เป็นศิวะจากเขาขณะที่เขา grasps forearms ของ Karamatsu อีกลง และออก จากใบหน้าของเขา "มา" เขา mutters ประดึงมืออีกเป็นไป เขาเกือบ snorts เมื่อเขาเห็นน้ำตาที่ brimming ในตาของพี่ชายของเขา และสระว่ายน้ำมีความผิดปกติในอกของเขา Karamatsu squeezes เปลือกตาของเขาปิด ปฏิเสธ blatantly ตา Ichimatsu อีกมือหลังของใบจากของ Karamatsu elbows ซึ่งจับเขาข้อ และดึงพวกเขาเข้าหาเขา "ไม่คุณควรจะเป็นของฉันแบบ niisan" เขา murmurs พิง niisan ใกล้ดังกล่าวของเขาใบหน้า Karamatsu ผุด lip ด้านล่างเขาออก ตอบกลับกลับมาพร้อมกับ "แบบจำลองบทบาทดีไม่จูบของพี่น้อย"Huffs Ichimatsu breathy หัวเราะว่า ปล่อยข้ออื่น ๆ ของสามารถ cupping แก้มอุ่นของ Karamatsu และมันพริ้วอยู่เขาใกล้ชิดจนกว่าพวกเขาจะไม่แยกนิ้วออก "ฉันไม่สนใจ" เขา whispers ริมฝีปากของเขาประชุมน้องของเบา ๆ เบี่ยงเบนจากกิริยาท่าทางปกติของ Ichimatsu ใช้เวลากี่วินาทีสำหรับ Karamatsu คลายขึ้น และหยุด puckering แต่เมื่อเขาไม่ เขาตระหนักถึงปากของ Ichimatsu จะมีรอยแตก แต่เขาพบว่า เขาไม่จริงใจ เขา supposes เขาจะยืมเขาบางริมฝีปากในภายหลังHe pulls away after a few moments to breathe, his eyes widening at the sight of his younger brother's half-liddec eyes boring into him like a tiger eyeing a gazelle. "H-Hey, it's kinda cold out here, so--" He swallows. "--let's get inside, yeah?"Ichimatsu's tongue darts out and wets his lips, making Karamatsu flinch as he's pulled in again, his brother's fingers nearly burning his skin. "No." He mutters curtly into Karamatsu's mouth, and for a moment there is no cold around them, only the heat between. "I'm ho-ome." "Welcome back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ้านเดินเท้าเป็นเหตุการณ์ที่ค่อนข้างมีอะไรที่มาพร้อมกับพวกเขา แต่กระทืบหิมะใต้รองเท้าของพวกเขาและความเงียบของเสียงที่ใกล้เคียงดูดซึมโดยผง Ichimatsu จ่ายใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะ Karamatsu ตัวสั่นอยู่ข้างเขา มันเป็นความผิดของเขาที่เขาไม่ได้สวมเสื้อ เขาหายใจในอากาศจากด้านหลังผ้าพันคอของเขาอบอุ่นควบแน่นบนเส้นด้าย Karamatsu ของการสวมใส่ของเขามากเกินไป แต่ก็ไม่ได้ดูเหมือนจะทำดีเท่าที่เขาฝังจมูกของเขาเป็นเส้นใยสีฟ้า. ก่อนที่เขาจะถูกสอบสวน, Ichimatsu tugs หนึ่งออกถุงมือของเขากับฟันของเขาและโยนมันไปที่อื่น ๆ มันฮิต Karamatsu ในหน้าอกและตกอยู่ในหิมะก่อนที่จะกล่าวว่าชายสามารถจับมันและเขาเงยหน้าขึ้นมอง Ichimatsu, ตะลึง อื่น ๆ ที่ไม่ยอมสบตากับเขาจ้องมองเขม็งที่เท้าของเขาในขณะที่เขายังคงเดิน Karamatsu กะพริบแล้วหยิบถุงมือขึ้นจากพื้นดินเลื่อนมันลงบนมือของเขา มันเหมาะอย่างสมบูรณ์. เขาหยิกนิ้วมือของเขาไม่กี่ครั้งในด้านความบันเทิงหน่อมแน้มแล้ววิ่งเหยาะๆจะจับขึ้นกับน้องชายของเขารู้สึกอุ่นขึ้นเล็กน้อยกว่าก่อน เท่านั้นแล้วเขาไม่สังเกตเห็นตอนนี้ Ichimatsu เปลือยของมือยัดในกระเป๋าของเขาเช่นเดียวกับ ungloved มือของเขาเอง "เฮ้ Ichimatsu--" เขาเริ่มต้นถึงอื่น ๆ กล่าวว่าชายเงยหน้าขึ้นเช่นเดียวกับบิล Karamatsu มือของเขาในกระเป๋าเสื้อ Ichimatsu ของเกลียวนิ้วมือเปล่าของเขากับน้องชายของเขา วูบวาบ Ichimatsu, สีแดงทั่วทั้งใบหน้าเป็น Karamatsu ยิ้มให้เขาว่า "เย็นมือของคุณใช่มั้ย?" น้องของทั้งสองจ้องไปที่เขาสักครู่แล้วยึดหัวของเขากลับไปที่พื้นดิน "งี่เง่า. ฉันจะฆ่าคุณ." เขาพึมพำภายใต้ลมหายใจของเขา แต่ Karamatsu ดูเหมือนจะไม่ได้ยิน ก้าวของพวกเขาตกอยู่ในรูปแบบที่เหมือนกัน. พวกเขามาถึงบ้านในที่สุดหิมะยังคงตกลงมาอย่างหนักรอบตัวพวกเขา Karamatsu ถอนมือของเขาออกมาจากกระเป๋า Ichimatsu ของย่ำรองเท้าของเขาที่จะกำจัดพวกเขาของหิมะและการส่งกลับถุงมือน้องชายของเขา "ขอบคุณ." เขาบอกว่ายิ้มและ Ichimatsu มีลักษณะออกไป Karamatsu ทำให้การเดินภายใน แต่มืออื่น ๆ บนแขนของเขาหยุดเขา เขาหันยังคงยิ้มเปล่าและเอียงศีรษะของเขาที่พี่ชายของเขาที่จะขอมีอะไรผิดปกติ Ichimatsu ตาตายปลาเจาะเข้าไปในตัวเขาทำให้เขาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเขาเปิดปากของเขาและกล่าวว่า "Kiss me." "... " "... เอ๊ะ?" Ichimatsu มีลักษณะค่อนข้างใจร้อนเป็นแก้มของ Karamatsu อย่างต่อเนื่องความร้อนขึ้น . "ผมพูดว่า" เขาซ้ำ "จูบฉัน." ก็ตอนนี้ที่ลงทะเบียนอื่น ๆ อย่างเต็มที่คำสั่งพี่ชายของเขาและใบหน้าของเขาทั้งหมด แต่ระเบิดเข้าไปในเปลวไฟ เขารีบฝังไว้ในมือของเขาอายเกินไปที่จะตอบสนองความ Ichimatsu จ้องมองอีกครั้ง "คุณไม่สามารถเพียงแค่บอกว่า ... " เขา whines คำพูดของเขาในลำคอเข้าไปในฝ่ามือของเขา พี่ชายของเขาดึงผ้าพันคอของเขาลงไปจากใบหน้าของเขาทึ่งสั่นจากเขาในขณะที่เขาคว้าแขน Karamatsu ของการดึงพวกเขาลงและอยู่ห่างจากใบหน้าของเขา "เข้ามา." เขาพึมพำ, เข้มแข็งดึงมืออื่น ๆ ออกไป เขาเกือบจะพยักหน้าเมื่อเขาเห็นน้ำตาเต็มไปในสายตาของพี่ชายของเขาและสระว่ายน้ำความอบอุ่นผิดปกติในหน้าอกของเขา Karamatsu บีบเปลือกตาของเขาปิดโจ๋งครึ่มปฏิเสธที่จะมองไปที่ Ichimatsu อีกครั้งในฐานะมือของหลังเพลี่ยงพล้ำจากข้อศอก Karamatsu ของการจับคับข้อมือของเขาและดึงพวกเขาที่มีต่อเขา "คุณไม่ควรจะเป็นแบบอย่างที่ดีของฉัน niisan." เขาพึมพำพิงใบหน้าของเขาใกล้ชิดกับ niisan ดังกล่าวข้างต้น Karamatsu ขึงริมฝีปากล่างของเขาออกมาตอบกลับมาพร้อมกับ "แบบอย่างที่ดีไม่ได้จูบน้องชายเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขา!" Ichimatsu huffs ออกหัวเราะลมหายใจที่ว่าปล่อยข้อมืออื่น ๆ ในความโปรดปรานของ cupping แก้มอบอุ่น Karamatsu และดุนเขาใกล้ชิดจนกว่าพวกเขา ' ไม่ได้นิ้วออกจากกัน "ฉันไม่สนใจ." เขากระซิบริมฝีปากของเขาประชุมพี่ชายของเขาเบา ๆ การเบี่ยงเบนจากความประพฤติปกติ Ichimatsu ของ มันต้องใช้เวลาไม่กี่วินาทีสำหรับ Karamatsu เพื่อคลายขึ้นและหยุด puckering แต่เมื่อเขาทำเขาตระหนักปาก Ichimatsu คือแตก แต่เขาพบว่าเขาไม่ทราบจริงๆ เขาซึมเขาจะยืมเขาปากบาล์มต่อมา. เขาดึงออกไปหลังจากนั้นไม่กี่นาทีในการหายใจดวงตาของเขาขยับขยายที่สายตาของน้องชายของเขาดวงตาครึ่ง liddec น่าเบื่อเข้าไปในตัวเขาเช่นเสือ eyeing ละมั่งที่ "H-เฮ้มันเย็นนะออกจากที่นี่ so--" เขากลืน "--let ได้รับภายในจ้ะ?" ลิ้น Ichimatsu ของลูกดอกออกมาและปล่อยให้ริมฝีปากของเขาทำให้ Karamatsu สะดุ้งขณะที่เขาดึงอีกครั้งนิ้วมือน้องชายของเขาเกือบเผาไหม้ผิวของเขา "ไม่ใช่" เขาพึมพำห้วนเข้าไปในปากของ Karamatsu และสำหรับช่วงเวลาที่มีความเย็นรอบ ๆ พวกเขาไม่เพียงความร้อนระหว่าง. "ฉันโฮโอม." "ยินดีต้อนรับกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดินกลับบ้านค่อนข้างเรื่อยๆ โดยไม่มีอะไรเลยกับพวกเขา แต่ครั้น หิมะใต้รองเท้าของพวกเขาและความเงียบของใกล้เคียงเสียงดูดซับด้วยแป้ง ichimatsu จ่ายน้อยจิตใจที่จะ karamatsu ตัวสั่นอยู่ข้างๆ มันคือความผิดของเขา เขาไม่ได้ใส่เสื้อ เขาหายใจในอากาศจากด้านหลังผ้าพันคอของเขา ความอบอุ่นที่ควบแน่นบนเส้นด้าย karamatsu ใส่เขาเช่นกันแต่มันดูเหมือนจะไม่ได้ทำอะไรมาก เขาฝังจมูกลงในเส้นใยสีฟ้า

ก่อนที่เขาจะถูกสอบสวน ichimatsu ลากออกจากถุงมือของเขากับฟันของเขาและโยนมันในอื่น ๆ ฮิต karamatsu ในหน้าอกและล้มลงในหิมะก่อนที่จะบอกว่า ผู้ชายสามารถจับมันและเขามองดู ichimatsu อึ้ง . อีกคนไม่ยอมสบตากับเขาจ้องมองที่เท้าของเขาอย่างชัดเจน เขายังคงเดิน karamatsu กระพริบตา แล้วหยิบถุงมือขึ้นจากพื้น เลื่อนมันลงบนมือของเขา พอดีเลย

เค้าหยิกนิ้วมือของเขาไม่กี่ครั้งในความสนุกสนานเหมือนเด็กๆ แล้ววิ่งให้ทันกับพี่ชายของเขา ความรู้สึกที่อบอุ่นกว่าเดิม แล้วเขาสังเกตเห็น ichimatsu ตอนนี้มือถือ ยัดใส่ในกระเป๋าของเขา เช่นเดียวกับมือ ungloved ของเขาเองคือ" เฮ้ ichimatsu . . . " เขาเริ่มเอื้อมๆ กล่าวว่า ชาย ดูดีขึ้นมา karamatsu ลื่นมือของเขาลงใน ichimatsu เสื้อแจ็คเก็ต กระเป๋า เกลียวนิ้วเปลือย กับพี่ชาย ichimatsu วูบวาบทั้งใบหน้าแดง karamatsu เป็นรอยยิ้มที่เขาบอกว่า " มือหนาว ใช่ไหม ?

น้องทั้งสองคนจ้องเขาอยู่ครู่หนึ่ง แล้วดึงหัวของเขากลับมาสู่พื้นดิน " ไอ้โง่เอ๊ยผมจะฆ่าคุณ " เขางึมงำภายใต้ลมหายใจของเขา แต่ karamatsu ดูเหมือนไม่ได้ยิน ก้าวของพวกเขาตกอยู่ในรูปแบบเหมือนกัน

จะถึงบ้านในที่สุด หิมะยังคงตกลงมาอย่างหนักรอบ ๆพวกเขา karamatsu ถอนมือจาก ichimatsu ของกระเป๋า ถ้ารองเท้าของเขาเพื่อกำจัดของพวกเขาหิมะและ handing กลับถุงมือของพี่ชายของเขา . " ขอบคุณ " เขาพูด ยิ้ม และ ichimatsu ดูทันที