The resources of the Fang Clan are

The resources of the Fang Clan are extremely profound…. They definitely deserve to be one of the Four Great Clans. However, when the Ji Clan attacks, could it really be resolved so simply?”

“The Fang Clan has unleashed all of their secret weapons. Does the Ji Clan… have anything left in reserve?”

“Could it be that the three Dao Realm experts outside the sealing shield will join in the battle?”

“Not likely. The Three Great Daoist Societies… have already quelled the uprisings in their respective organizations. If those three dared to enter the fight, the Three Great Daoist Societies would definitely seize the opportunity to make a move!”

“So… what trick does the Ji Clan have up its sleeve?” The Dao Realm Patriarchs all watched closely.

“Something’s off!” As Meng Hao looked around, he realized that apparently, nobody else had the same feeling as him. He seemed to be the only one in the entire clan who thought something fishy was going on.

Up in midair, booms rang out from the battles going on. Fang Yanxu was in a position of complete superiority, and when he attacked, massive explosions resulted. The three Quasi-Dao old men were already injured, and could just barely fight back. Blood spurted out from their wounds constantly, and they were clearly on the verge of being eradicated in spirit and body.

Down below, the traitorous clan members were suffering successive defeats. They were suffering gruesome and severe casualties, and it appeared to be impossible for them to ever again seize the upper hand.

Despite that, the sense of imminent disaster continued to grow stronger in Meng Hao.

He wasn’t sure why, but subconsciously, he found himself looking around at the members of the Fang Clan in the ancestral mansion. His gaze swept about, and just when he was about to give up, his eyes suddenly went wide, and fixed upon a single person.

That was… Fang Donghan!

Back on Planet South Heaven, he had helped Meng Hao escape from an ambush. After Meng Hao returned to the Fang Clan, he had not acted with any sort of hostility. Apparently, his main goal was to incite Meng Hao and Fang Wei into fighting each other. After they were both injured, then he would be able to rise to prominence.

That was what Meng Hao had always assumed. Now, as he looked over at Fang Donghan, his heart began to pound. That was because Fang Donghan’s lips were suddenly twisted into a smile of derision. Apparently,he was not among the traitors, yet no fighting had occurred in his vicinity. He stood there, apparently able to remain concealed from the views of all others, completely overlooked by everyone around him.

Perhaps you could even say that he had been forgotten!

It was impossible to say what method he had used to make all of the other clan members forget his existence….

He was visible, but anyone that looked at him couldn’t remember who he was; it was a strange sensation indeed.

When Meng Hao looked at him, he could apparently sense it, and looked back. Their gazes locked on to each other, and Meng Hao’s mind filled with roaring. His face flickered as an unprecedented sensation of crisis exploded out within him.

Even as that happened, Meng Hao’s vision swam, and he suddenly felt as if he were entering another world. It was a world where everything was as crimson as blood. The ground was like a mass of gore, and roaring sounds filled the air. All of a sudden, countless iron chains snaked up from the ground. They were red, as if they had been stained by unimaginable amounts of blood, and they flew out in Meng Hao’s direction, instantly wrapping around him to bind him up.

He was absolutely powerless to resist, almost as if he had turned into a mortal. Even more terrifying to Meng Hao was the fact that he was incredibly sleepy, as if he couldn’t even keep his eyelids open.

No matter how alarmed he became, he was incapable of controlling his own body, and was clearly on the verge of falling fast asleep.

As the chains closed in on him, all of a sudden, the first generation Patriarch’s Nirvana Fruit suddenly began to vibrate inside of his bag of holding.

A tremor ran through him, and then he began to quiver all over. He suddenly woke up, and his eyes widened. The vision he had been experiencing shattered into fragments, which then turned into a windstorm that swept about in all directions. It was as if some massive power had reached out, grabbed ahold of him, and wrenched him forcibly out of that world.

Blood sprayed from his mouth as his vision returned to normal. He was still on Planet East Victory, in the Fang Clan. He could see Fang Donghan smiling at him, a cold, deviant smile. The sensation Meng Hao got was that of unspeakable fear and terror. It was as if there was something hiding inside of Fang Donghan… some sort of towering Immortal Divinity that could crush even the Dao Realm!

Fang Donghan looked deeply at Meng Hao, as if he were somewhat surprised that Meng Hao had been

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรัพยากรของกองทัพฝางจะลึกซึ้งมาก... แน่นอนสมควรเป็นหนึ่งในกองทัพที่ดี 4 อย่างไรก็ตาม เมื่อกองทัพจิโจมตี สามารถมันจริง ๆ สามารถแก้ไขได้ดังนั้นเพียงแค่""กองทัพฝางได้ปลดปล่อยอาวุธลับของพวกเขาทั้งหมด กองทัพจิ...ไม่มีอะไรเหลือใน? ""อาจจะเป็นว่า ผู้เชี่ยวชาญด้านดินแดนดาวสามนอกโล่ปิดผนึกจะเข้าร่วมในการต่อสู้""ไม่เชิง สามดี Daoist สังคม...มีแล้ว quelled ลุกฮือในองค์กรของตนตามลำดับ ถ้าสามผู้กล้าเพื่อป้อนการต่อสู้ สังคม Daoist ดีสามจะแน่นอนคว้าโอกาสที่จะให้ย้าย""ดังนั้น... สิ่งหลอกลวงกองทัพจิมีค่าของแขน? " ขึงแดนดาวทั้งหมดเฝ้าดูอย่างใกล้ชิด"อย่างของปิด" เป็นเมงเฮามองไปรอบ ๆ เขาตระหนักว่า เห็นได้ชัด คนอื่นมีความรู้สึกเดียวกับเขา เขาดูเหมือนจะเป็นเพียงหนึ่งในกองทัพทั้งหมดที่คิดแปลก ๆ เกิดขึ้นค่ากลางเวหา บอมส์รังออกจากการรบที่เกิดขึ้น Yanxu ฝางในตำแหน่งกลัวสมบูรณ์ และเมื่อเขาโจมตี ระเบิดครั้งใหญ่ส่งผลให้ สามดาว Quasi คนเก่าได้รับบาดเจ็บแล้ว และอาจเพิ่งจะต่อสู้กลับ เลือด spurted ออกจากแผลต่อเนื่อง และพวกเขาชัดเจนหมิ่นถูกกำจัดให้หมดจิตวิญญาณและร่างกายลงด้านล่าง สมาชิกแคลนขายชาติกำลังทุกข์ต่อ ๆ มาชนะ พวกเขากำลังทุกข์ผู้เสียชีวิตน่าสยดสยอง และรุนแรง และมันปรากฏว่าเป็นไปไม่ได้อีก ยึดบนมือถึงแม้ว่า ความรู้สึกของภัยพิบัติจวนเจียนยังคงเติบโตขึ้นในเมงเฮาเขาไม่แน่ใจว่า ทำไม แต่ไม่ รู้ตัว เขาพบว่าตัวเองมองไปรอบ ๆ ที่เป็นสมาชิกของกองทัพฝางในแมนชั่นของบรรพบุรุษ สายตาของเขากวาดเกี่ยวกับ และเพียงเมื่อเขากำลังจะให้ขึ้น ตาของเขาก็ไปกว้าง และถาวรเมื่อคนเดียวนั่นคือ... ฝาง Donghanกลับสู่โลกใต้สวรรค์ เขาได้ช่วยเมงเฮาหนีจากนี้ หลังจาก Meng เฮากลับไปกองทัพฝาง เขาไม่ได้ปฏิบัติ ด้วยการจัดเรียงของความเกลียดชัง เห็นได้ชัด เป้าหมายหลักของเขาถูกยุยงเฮาเมงและฝางเว่ยเข้าต่อสู้แต่ละอื่น ๆ หลังจากที่พวกเขา ทั้งสองได้รับบาดเจ็บ จาก นั้นเขาจะสามารถที่จะเพิ่มขึ้นมานั่นคืออะไรเมงเฮาได้เสมอสันนิษฐาน ตอนนี้ ตามที่เขามองไปที่ฝาง Donghan หัวใจของเขาเริ่มกระหน่ำ นั่นเป็น เพราะริมฝีปากฝาง Donghan ได้กะทันหันในรอยยิ้มของ derision เห็นได้ชัด เขาก็ไม่ได้อยู่ในหมู่ผู้ทรยศ ยังไม่มีการต่อสู้เกิดขึ้นในบริเวณใกล้เคียงเขา เขายืนอยู่ที่นั่น มองข้ามสามารถเห็นได้ชัดยังคงซ่อนจากมุมมองของคนอื่น ๆ ทั้งหมด อย่างสมบูรณ์ โดยทุกคนรอบ ๆ ตัวเขาบางทีคุณอาจถึงกับพูดว่า เขาได้ถูกลืมมันเป็นไปไม่ได้จะบอกว่า เขาได้ใช้ทั้งหมดของสมาชิกแคลนอื่น ๆ วิธีลืมเขาดำรงอยู่...เขามองเห็นได้ แต่คนที่มองไปที่เขาไม่สามารถจำที่เขา มันเป็นความรู้สึกที่แปลกจริง ๆเมื่อเฮาเมงมองเขา เขาสามารถเห็นได้ชัดรู้สึก และมองกลับ Gazes การล็อกออนเข้ากัน และเมงห้าวใจเต็มไป ด้วยคำราม ใบหน้าของเขา flickered เป็นความรู้สึกที่เป็นประวัติการณ์ของวิกฤตกระจายภายในตัวเขาแม้ที่เกิดขึ้น วิสัยทัศน์เมงเฮาน้ำ และเขาก็รู้สึกว่าเขาได้เข้าสู่อีกโลกหนึ่ง มันเป็นโลกที่ทุกอย่างกำลังเป็นเข้มเป็นเลือด พื้นดินเป็นเช่นมวลของกอร์ และคำรามเสียงเติมอากาศ ทันที โซ่เหล็กนับไม่ถ้วน snaked ขึ้นจากพื้นดิน พวกเขามีสีแดง ว่ามีการย้อมสี โดยจำนวนเงินที่เป็นไปไม่ได้ของเลือด และพวกเขาบินออกในทิศทางเมงเฮา ห่อรอบรัดเขาทันทีพระองค์อย่างไม่มีอำนาจในการต่อต้าน เกือบจะเป็นว่าเขาได้กลายเป็นมนุษย์ ยิ่งน่ากลัวไปเมงเฮาความจริงที่เขาเป็น ง่วงนอนอย่างไม่น่าเชื่อว่าเขาไม่สามารถแม้กระทั่งให้เปลือกตาของเขาเปิดได้ไม่ตกใจไรเขา เขาไม่สามารถควบคุมร่างกายของเขาเอง และชัดเจนบนปากเหวของการหลับรวดเร็วเป็นโซ่ปิดในบนเขา ปุบปับ ผลไม้การนิพพานของพระรุ่นแรกก็เริ่มสั่นภายในถือถุงของเขาการสั่นสะเทือนวิ่งผ่านเขา และจากนั้น เขาเริ่มสั่นไปหมด เขาก็ตื่นขึ้นมา และตาของเขาถึงเวลา วิสัยทัศน์ที่เขาได้รับประสบทำลายเป็นชิ้น ๆ ที่แล้ว กลายเป็น windstorm ที่กวาดเกี่ยวกับในทุกทิศทาง มันเป็นเหมือนพลังมหาศาลถึงออก ahold คว้าของเขา และแผ่นกระจกเขาบังคับให้ออกจากโลกที่เลือดที่พ่นจากปากของเขาเป็นวิสัยทัศน์ของเขากลับสู่ปกติ เขาก็ยังคงอยู่ในโลกตะวันออกสู่ชัยชนะ ในกองทัพฝาง เขาสามารถเห็น Donghan ฝางยิ้มที่เขา ยิ้มเย็น deviant เมงเฮามีความรู้สึกที่ไม่สามารถบรรยายความกลัวและความหวาดกลัวได้ มันก็เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างที่ซ่อนอยู่ภายใน Donghan ฝาง...เทพอมตะบางสูงตระหง่านเรียงลำดับของที่สามารถทำลายแม้อาณาจักรดาวDonghan ฝางมองลึกเมงเฮา เสมือนว่าค่อนข้างประหลาดใจว่า ได้รับเมงเฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทรัพยากรของฝางตระกูลเป็นที่ลึกซึ้งมาก ... แน่นอนพวกเขาสมควรที่จะเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลที่ดี แต่เมื่อการโจมตีจีแซ่สามารถจริงๆมันได้รับการแก้ไขเพื่อให้เพียงแค่? "

" ฝางแซ่มี unleashed ทั้งหมดของอาวุธลับของพวกเขา ที่ไม่ Ji แซ่ ... มีอะไรเหลืออยู่ในสำรอง? "

" มันอาจเป็นไปได้ว่าผู้เชี่ยวชาญสามอาณาจักร Dao นอกโล่ปิดผนึกจะเข้าร่วมในการต่อสู้หรือไม่ "

" ไม่น่าจะ สามเยี่ยม Daoist สังคม ... ได้แล้วปราบจลาจลในองค์กรของตน หากผู้ที่สามกล้าที่จะเข้าสู่การต่อสู้สามเยี่ยม Daoist สังคมแน่นอนจะคว้าโอกาสที่จะทำให้การย้าย! "

" ดังนั้น ... สิ่งที่เคล็ดลับที่ไม่ Ji แซ่มีขึ้นที่แขน? "อาณาจักร Dao พระสังฆราชทุกจับตาดูอย่างใกล้ชิด.

" บางสิ่งบางอย่าง ออก! "ในขณะที่เม้งเฮามองไปรอบ ๆ เขาตระหนักว่าเห็นได้ชัดว่าไม่มีใครมีความรู้สึกเช่นเดียวกับเขา เขาดูเหมือนจะเป็นเพียงคนเดียวในตระกูลทั้งที่คิดว่าบางสิ่งบางอย่างคาวที่เกิดขึ้น.

ขึ้นอยู่กลางอากาศ, บอมส์ดังออกมาจากการสู้รบที่เกิดขึ้น ฝาง Yanxu อยู่ในตำแหน่งที่เหนือกว่าที่สมบูรณ์และเมื่อเขาโจมตีระเบิดขนาดใหญ่ส่งผลให้ สาม Quasi-Dao ชายชราได้รับบาดเจ็บแล้วและก็สามารถแทบจะต่อสู้กลับ เลือด spurted ออกจากบาดแผลของพวกเขาอย่างต่อเนื่องและพวกเขาได้อย่างชัดเจนบนปากเหวของการถูกกำจัดให้หมดไปด้วยจิตวิญญาณและร่างกาย.

ลงมาด้านล่างสมาชิกตระกูลขายชาติถูกทรมานความปราชัย พวกเขาได้รับความทุกข์ทรมานบาดเจ็บล้มตายที่น่ากลัวและรุนแรงและมันดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะยึดเคยอีกครั้งบนมือ.

แม้จะมีความรู้สึกของการเกิดภัยพิบัติที่ใกล้เข้ามาอย่างต่อเนื่องที่จะเติบโตที่แข็งแกร่งในเม้งเฮา.

เขาไม่แน่ใจว่าทำไม แต่จิตใต้สำนึก เขาพบว่าตัวเองมองไปรอบ ๆ ที่สมาชิกของตระกูลฝางในคฤหาสน์ของบรรพบุรุษ สายตาของเขากวาดเกี่ยวกับและเพียงเมื่อเขากำลังจะให้ขึ้นทันใดนั้นสายตาของเขาไปกว้างและคงอยู่กับคนเพียงคนเดียว.

นั่นคือ ... ฝาง Donghan!

กลับไปที่โลกใต้สวรรค์เขาได้ช่วยเม้งเฮาหลบหนีจากการซุ่มโจมตี หลังจากกลับไปที่ฝางแซ่เม้งเฮาเขาไม่ได้ทำหน้าที่ที่มีการเรียงลำดับของความเกลียดชังใด ๆ เห็นได้ชัดว่าเป้าหมายหลักของเขาคือการปลุกระดมเม้ง Hao และฟังเหว่ยเข้าต่อสู้กัน หลังจากที่พวกเขาทั้งสองคนได้รับบาดเจ็บแล้วเขาจะสามารถที่จะเพิ่มขึ้นถึงความโดดเด่น.

นั่นคือสิ่งที่เม้งเฮาสันนิษฐานว่าเสมอ ตอนนี้ในขณะที่เขามองไปที่ฝาง Donghan หัวใจของเขาเริ่มที่จะนำพา นั่นเป็นเพราะริมฝีปากฝาง Donghan ถูกบิดเข้ามาในรอยยิ้มของเยาะเย้ย เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้อยู่ในหมู่คนทรยศที่ยังไม่มีการต่อสู้ที่เกิดขึ้นในบริเวณใกล้เคียงของเขา เขายืนอยู่ที่นั่นเห็นได้ชัดว่าสามารถที่จะยังคงมองไม่เห็นจากมุมมองของคนอื่น ๆ ทุกคนมองข้ามอย่างสมบูรณ์โดยทุกคนรอบ ๆ ตัวเขา.

บางทีคุณอาจจะบอกว่าเขาได้รับการลืม!

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าวิธีการสิ่งที่เขาได้ใช้ในการทำทั้งหมดของอื่น ๆ สมาชิกตระกูลลืมการดำรงอยู่ของเขา ... .

เขาเป็นคนที่มองเห็นได้ แต่ทุกคนที่มองไปที่เขาจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร; มันเป็นความรู้สึกที่แปลกแน่นอน.

เมื่อเม้งเฮามองไปที่เขาดูเหมือนว่าเขารู้สึกได้ถึงความมันและหันกลับไปมอง อาศัยการมองตาของพวกเขาถูกขังอยู่ในแต่ละอื่น ๆ และจิตใจเม้งเฮาส์ที่เต็มไปด้วยเสียงคำราม ใบหน้าของเขา flickered เป็นความรู้สึกเป็นประวัติการณ์ของวิกฤตระเบิดออกภายในตัวเขา.

แม้ในขณะที่เกิดขึ้นว่ายเม้งเฮาวิสัยทัศน์และเขาก็รู้สึกราวกับว่าเขากำลังเข้าสู่อีกโลกหนึ่ง มันเป็นโลกที่ทุกอย่างเป็นสีแดงเข้มเป็นสีเลือด พื้นดินเป็นเหมือนมวลของกอร์และเสียงคำรามที่เต็มไปด้วยอากาศ ทั้งหมดในทันที, โซ่เหล็กนับไม่ถ้วน snaked ขึ้นมาจากพื้นดิน พวกเขาเป็นสีแดงราวกับว่าพวกเขาได้รับการย้อมสีโดยจำนวนเงินที่เป็นไปไม่ได้ของเลือดก็บินออกไปในทิศทางเม้งเฮาส์ทันทีห่อรอบ ๆ ตัวเขาจะผูกเขาขึ้น.

เขาเป็นอย่างไม่มีอำนาจที่จะต่อต้านเกือบจะเป็นถ้าเขาได้กลายเป็นมนุษย์ . แม้จะน่ากลัวมากขึ้นเพื่อเม้งเฮาก็คือความจริงที่ว่าเขาเป็นง่วงนอนอย่างไม่น่าเชื่อว่าเขาไม่สามารถที่จะให้เปลือกตาของเขาเปิด.

ไม่ว่าตกใจเขาก็กลายเป็นเขาเป็นความสามารถในการควบคุมร่างกายของเขาเองและเห็นได้ชัดว่าหมิ่น นอนหลับได้อย่างรวดเร็ว.

ในฐานะที่เป็นโซ่ปิดในเขาทั้งหมดในทันทีรุ่นแรกของพระสังฆราชนิพพานผลไม้ก็เริ่มที่จะสั่นสะเทือนภายในกระเป๋าของเขาในการถือครอง.

สั่นสะเทือนวิ่งผ่านเขาและจากนั้นเขาก็เริ่มที่จะสั่นสะเทือนไปทั่ว ทันใดนั้นเขาก็ตื่นขึ้นมาและดวงตาของเขากว้างขึ้น วิสัยทัศน์ของเขาได้รับการประสบแตกเป็นเศษเล็กเศษน้อยที่แล้วกลายเป็นวาตภัยที่กวาดเกี่ยวกับในทุกทิศทาง มันเป็นเหมือนกับว่าบางพลังมหาศาลได้เอื้อมมือออกไปคว้าเอโฮลด์ของเขาและดึงเขาออกมาจากการบังคับว่าโลก.

เลือดฉีดพ่นออกมาจากปากของเขาเป็นวิสัยทัศน์ของเขากลับสู่ปกติ เขายังคงอยู่ในโลกตะวันออกชัยชนะในตระกูลฝาง เขาจะได้เห็นฝาง Donghan ยิ้มที่เขาเย็นรอยยิ้มที่เบี่ยงเบน ความรู้สึกเม้งเฮาได้เป็นที่ของความกลัวพูดไม่ได้และความหวาดกลัว มันเป็นเหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างซ่อนตัวอยู่ในฝาง Donghan ... การจัดเรียงของสูงตระหง่านอมตะเทพบางอย่างที่อาจสนใจแม้แต่อาณาจักร Dao!

ฝาง Donghan มองลึกที่เม้งเฮาราวกับว่าเขาค่อนข้างแปลกใจว่าเม้งเฮาได้รับ