4 Checklist of the species of the g

4 Checklist of the species of the genus Limnichthys

Limnichthys donaldsoni Schultz in Schultz, Chapman, Lachner &

Woods, 1960: SCHULTZ in SCHULTZ et al. 1960: 278, fig. 107.

– Distribution: Western Pacific Ocean: Ryukyu Islands

and Ogasawara Islands (Japan), Taiwan, Marshall Islands,

Queensland (Australia), Loyalty Islands (New Caledonia),

Cook Islands, Henderson Island (Pitcairn Group), Hawai-
ian Islands. – Hawaiian Islands populations have a different

colouration and may represent a different species; see photo-
graph of RANDALL (2005: 468).

Limnichthys fasciatus Waite, 1904: WAITE 1904: 178, pl. 23,

fig. 4. – Synonym: Limnichthys fasciatus major Whitley

1945: WHITLEY 1945: 31. – Distribution: Eastern Indian

Ocean: Western Australia; Western Pacific Ocean: Queens-
land and New South Wales (Australia), Lord Howe Island,

New Caledonia, Kermadec Islands (New Zealand), Solomon

Islands, Fiji, Gilbert Islands (Kiribati), Philippines, Taiwan,

southern Japan.

Limnichthys marisrubri n. sp. (present paper). – Distribution:

Gulf of Aqaba (Egypt, Israel), northern Red Sea.

Limnichthys nitidus Smith, 1958 (Fig. 4): SMITH 1958: 247, fig. 1.

– Distribution: Indian Ocean: KwaZulu-Natal (South Africa),

Mozambique, Comores, Réunion, Mauritius, Seychelles,

Cocos-Keeling Islands. – South African populations have a

slightly different colouration and may represent a different

species (Fig. 5).

Limnichthys orientalis Yoshino, Kon & Okabe, 1999: YOSHINO et

al. 1999: 82, figs. 2c, 4c, 5c, 6c, 7c. – Distribution: Ryukyu

Islands (Japan).

Limnichthys polyactis Nelson, 1978: NELSON 1978: 353, fig. 1A.

– Distribution: New Zealand.

Limnichthys rendahli Parrott, 1958: PARROTT 1958: 116. – Distri-
bution: New Zealand.

5 Key to species of the genus Limnichthys

1 Dorsal-fin rays 28 or more; anal-fin rays 30 or more; interorbi-
tal pores paired, with a distinct interspace. ............................. 2

– Dorsal-fin rays 27 or fewer; anal-fin rays 30 (rarely) or fewer;

interorbital pore(s) single or paired, with little or no inter-
space. ...................................................................................... 3

2 Origin of anal fin preceding that of origin of dorsal fin; snout

length usually less than half maximum body depth; cirri along

either side of lower jaw usually fewer than 20, of near uniform

length; pectoral-fin rays usually 12 or 13. ..............L. polyactis

– Origin of anal fin beneath or behind that of dorsal fin; snout

length usually greater than half maximum body depth; cirri

along either side of lower jaw usually more than 20, of al-
ternating size posteriorly; pectoral-fin rays usually 14 (range

13 –16). ....................................................................L. rendahli

3 Lateral band strongly or moderately developed; at least some

dorsal saddles reaching lateral band. ...................................... 4

– Lateral band weakly developed or absent; dorsal saddles not

reaching lateral band (if present at all). .................................. 5

4 Dorsal saddles 7– 9; combined number of dorsal-fin and anal-
fin rays 50 – 55 (usually 52 or more). ..................... L. fasciatus

– Dorsal saddles 11–14; combined number of dorsal-fin and

anal-fin rays 46 – 50 (usually 46 – 48)...........L. marisrubri n. sp.

5 Lateral line scales 41– 43; combined number of dorsal-fin and

anal-fin rays 45 – 48; pectoral fin rays 10 –11 ........ L. orientalis

– Lateral line scales 36 – 41; combined number of dorsal-fin and

anal-fin rays 46 – 53; pectoral fin rays 11–13. ......................... 6

6 Lateral line scales 39 – 41; combined number of dorsal-fin and

anal-fin rays 48 – 53; pectoral-fin rays 12 or 13..........L. nitidus

– Lateral line sc ales 36 – 38; combined number of dorsal-fin and

anal-fin rays 46 – 50; pectoral-fin rays usually 11 (rarely 10 or

12). ......................................................................L. donaldsoni

6 References

CLARK, E. (1971): The Red Sea garden eel. – Underwater Natural-
ist 7: 4 –10.

COZZI, J. & CLARK, E. (1995): Darting behavior of a sandburrower

fish, Limnichthys nitidus (Creediidae), in the Red Sea. –

Environmental Biology of Fishes 44: 327– 336.

ESCHMEYER, W. N. & FRICKE, R. (eds.) (2011): Catalog of fishes,

electronic version (5 May 2011). – Internet publication, San

Francisco (California Academy of Sciences). http://research.

calacademy.org/research/Ichthyology/Catalog/fishcatmain.

asp.

FRICKE, R. (1983): A method of counting caudal fin rays of

actinopterygian fishes. – Braunschweiger naturkundliche

Schrif ten 1: 729 –733.

FRICKE, R., BILECENOGLU, M. & SARI, H. M. (2007): Annotated

checklist of fish and lamprey species (Gnathostomata and

Petromyzontomorphi) of Turkey, including a Red List of

threatened and declining species. – Stuttgarter Beiträge zur

Naturkunde, Serie A (Biologie) 706: 169 pp.

FRICKE, R. & ESCHMEYER, W. N. (2011): A guide to fish collections

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4 รายการตรวจสอบชนิดของสกุล LimnichthysLimnichthys donaldsoni ข้อในข้อ แชปแมน Lachner &ป่า 1960: ข้อในข้อ et al. 1960:278, 107 รูป– การกระจาย: แปซิฟิกตะวันตก: หมู่เกาะรีวกีวและหมู่ เกาะโอกาซาวาระ (ญี่ปุ่น), ไต้หวัน หมู่เกาะมาร์แชลล์รัฐควีนส์แลนด์ (ออสเตรเลีย), หมู่เกาะภักดี (นู),อาหารหมู่เกาะ เกาะเฮนเดอร์สัน (พิตแคร์น กลุ่ม) ฮาวาย-เอียนเกาะ – ประชากรเกาะฮาวายมีที่แตกต่างกันเพนกวิน และอาจแสดงถึงพันธุ์ ดูภาพ-กราฟของแรนดัล (2005:468)Limnichthys สามเหลี่ยม Waite, 1904: WAITE 1904:178 ปรับ 23รูป 4 – Synonym: Whitley หลักสามเหลี่ยม Limnichthys1945: WHITLEY 1945:31 – การกระจาย: อินเดียตะวันออกทะเล: ออสเตรเลียตะวันตก มหาสมุทรแปซิฟิก: ควีนส์-ที่ดินและนิวเซาท์เวลส์ (ออสเตรเลีย), เจ้าเกาะลอร์ดฮาวนิวแคลิโดเนีย หมู่เกาะ Kermadec (นิวซีแลนด์), โซโลมอนไอส์แลนด์ ฟิจิ หมู่เกาะกิลเบิร์ต (คิริบาส) ฟิลิปปินส์ ไต้หวันญี่ปุ่นLimnichthys ใน marisrubri sp. n. (ปัจจุบันกระดาษ) – การกระจาย:Gulf of Aqaba (อียิปต์ อิสราเอล), ภาคเหนือทะเลแดงLimnichthys หางบ่วงสมิธ 1958 (รูป 4): สมิ 1958:247 รูปที่ 1– กระจาย: มหาสมุทรอินเดีย: ทาล (แอฟริกาใต้),เซเชลส์ มอริเชียสเรอูนียง โมซัมบิก Comoresหมู่เกาะโคโค -แอฟริกาใต้ซึ่งมีการลูกแตก และอาจเป็นตัวแทนที่แตกต่างกันพันธุ์ (5 รูป)Limnichthys orientalis โยชิโนะ Kon & Okabe, 1999: โยชิโนะ etal. 1999:82 มะเดื่อ. 2 c, 4c, 5c, 6c, 7c – การกระจายสินค้า: ริวกิวเกาะ (ญี่ปุ่น)Limnichthys polyactis เนลสัน 1978: เนลสัน 1978:353 รูป 1A– การกระจาย: ไทยLimnichthys rendahli Parrott, 1958: PARROTT 1958:116 – ดิสทริค-bution: นิวซีแลนด์ชนิดของสกุล Limnichthys 5 คีย์ครีบ 1 รังสี 28 หรือมากกว่า ครีบก้นรังสี 30 หรือมากกว่า interorbi-รูขุมขนทัลจับคู่ กับ interspace ที่แตกต่างกัน ............................. 2– รังสีครีบ 27 หรือน้อย ครีบก้นรังสี 30 (ไม่ค่อย) หรือน้อยกว่าinterorbital pore(s) เดี่ยว หรือ คู่ มีน้อย หรือไม่มีอินเตอร์-พื้นที่ ...................................................................................... 32 จุดเริ่มต้นของครีบก้นก่อนที่จุดเริ่มต้นของครีบหลังปลา จมูกความลึกสูงสุดร่างกายมักจะน้อยกว่าครึ่งความยาว cirri ตามสองข้างล่าง jaw มักน้อยกว่า 20 ของใกล้เหมือนกันความยาว -ครีบรังสีปกติ 12 หรือ 13 .............. L. polyactis– จุดเริ่มต้นของครีบก้นอยู่ใต้ หรือเบื้อง หลังของครีบหลังปลา จมูกความยาวปกติมากกว่าความลึกครึ่งหนึ่งในร่างกายสูงสุด cirriริมสองข้างล่าง jaw มักจะมากกว่า 20 อัล-ternating ขนาดนิวเคลียส -ครีบรังสีปกติ 14 (ช่วง13 –16) .................................................................... L. rendahliด้านข้าง 3 วงขอ หรือปานกลางพัฒนา อย่างน้อยนั่งหลังถึงวงด้านข้าง ...................................... 4– ด้านข้างวงอ่อนพัฒนา หรือขาด งาน หลังนั่งไม่ได้ถึงด้านข้างวง (ถ้ามีทั้งหมด) .................................. 5นั่งหลัง 4 7 – 9 จำนวน ครีบหลัง และทวารรวม-กงรังสี 50 – 55 (ปกติ 52 หรือมากกว่า) ..................... สามเหลี่ยม L.– หลังนั่ง 11 – 14 รวมจำนวนของครีบหลัง และครีบก้นรังสี 46-50 (ปกติ 46 – 48) ... L. marisrubri n. spจากเส้นข้าง 5 ชั่ง 41-43 รวมจำนวนของครีบหลัง และครีบก้นรังสี 45 – 48 ครีบรังสี 10 –11 ... L. orientalis– เส้นข้างเครื่องชั่งน้ำหนัก 36 – 41 รวมจำนวนของครีบหลัง และครีบก้นรังสี 46-53 ครีบรังสี 11 – 13 ......................... 6เครื่องชั่ง 6 เส้นข้าง 39 – 41 รวมจำนวนของครีบหลัง และครีบก้นรังสี 48 – 53 หางบ่วง L. รังสีครีบ-12 หรือ 13...– เบียร์เส้นข้าง sc 36-38 รวมจำนวนของครีบหลัง และครีบก้นรังสี 46-50 -ครีบรังสีปกติ 11 (ไม่ค่อย 10 หรือ12). ...................................................................... L. donaldsoni6 อ้างอิงคลาร์ก E. (1971): ปลาไหลทะเลแดงสวน – ใต้น้ำธรรมชาติ-ist –10 7:4COZZI, J. & CLARK, E. (1995): พุ่งสมาธิการทำงานของ sandburrowerปลา หางบ่วง Limnichthys (Creediidae), ในทะเลแดง –ชีววิทยาสิ่งแวดล้อมของปลา 44:327-336ESCHMEYER, W. N. & FRICKE, R. (eds.) (2011): แค็ตตาล็อกของปลาแบบอิเล็กทรอนิกส์ (5 2554 พฤษภาคม) -อินเทอร์เน็ตเผยแพร่ ซานซานฟรานซิสโก (แคลิฟอร์เนียสถาบันวิทยาศาสตร์) http://researchcalacademy.org/research/Ichthyology/Catalog/fishcatmainaspFRICKE, R. (1983): วิธีการนับรังสีจางของปลา actinopterygian – Braunschweiger naturkundlicheSchrif สิบ –733 1:729FRICKE, R., BILECENOGLU, M. และส่าหรี H. M. (2007): คำอธิบายประกอบรายการตรวจสอบพันธุ์ปลาและปลาแลมป์เพรย์ (Gnathostomata และPetromyzontomorphi) ของตุรกี รวมทั้งรายการสีแดงสายพันธุ์ที่ถูกคุกคาม และลดลง – Stuttgarter Beiträge zurเบรชท์ แข่งซีรีเอ pp 706:169 (Biologie)FRICKE, R. & ESCHMEYER, N. W. (2011): แนะนำชุดปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4 รายการตรวจสอบของสายพันธุ์ของพืชและสัตว์ Limnichthys

Limnichthys donaldsoni ชูลทซ์ในชูลทซ์แชปแมน Lachner และ

วูดส์ 1960: SCHULTZ ใน SCHULTZ et al, 1960: 278 มะเดื่อ 107

- การกระจาย: ตะวันตกมหาสมุทรแปซิฟิก: หมู่เกาะริวกิว

และหมู่เกาะ Ogasawara (ญี่ปุ่น), ไต้หวัน, หมู่เกาะมาร์แชลล์,

ควีนส์แลนด์ (ออสเตรเลีย), หมู่เกาะโลยัลตี้ (New Caledonia),

หมู่เกาะคุก, เฮนเดอไอส์แลนด์ (พิตแคร์นกรุ๊ป) Hawai-
หมู่เกาะเอียน - ประชากรหมู่เกาะฮาวายมีที่แตกต่างกัน

สีและอาจเป็นตัวแทนของสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน ดูแบ่งปันรูปภาพ
กราฟของ RANDALL (2005: 468)

Limnichthys fasciatus เวทท์ 1904: WAITE 1904: 178, PL 23

มะเดื่อ 4. - ชื่อพ้อง: Limnichthys fasciatus สำคัญ Whitley

1945: WHITLEY 1945: 31 - การกระจาย: ภาคตะวันออกอินเดีย

นโอเชียน: เวสเทิร์นออสเตรเลีย; มหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก: Queens-
ที่ดินและนิวเซาธ์เวลส์ (ออสเตรเลีย), เกาะลอร์ดฮาว,

นิวแคลิโดเนีย, หมู่เกาะ Kermadec (นิวซีแลนด์), ซาโลมอน

หมู่เกาะฟิจิหมู่เกาะกิลเบิร์ (ประเทศคิริบาส), ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน,

ทางตอนใต้ของประเทศญี่ปุ่น

Limnichthys marisrubri n SP (กระดาษปัจจุบัน) - การกระจาย:

อ่าวตู (อียิปต์อิสราเอล), ภาคเหนือทะเลแดง

Limnichthys nitidus สมิ ธ 1958 (รูปที่ 4.) SMITH 1958: 247 มะเดื่อ 1.

- การกระจาย: Indian Ocean: ควาซูลูนา (แอฟริกาใต้),

โมซัมบิก Comores, เรอูนียงประเทศมอริเชียสเซเชลส์

หมู่ Keeling Islands - ประชากรแอฟริกาใต้มี

สีที่แตกต่างกันเล็กน้อยและอาจจะเป็นตัวแทนที่แตกต่างกัน

ชนิด (รูปที่ 5).

Limnichthys orientalis โนะธนากร & Okabe, 1999: โนะ et

al, 1999: 82 มะเดื่อ 2C, 4C, 5c, 6C, 7C - การกระจาย: Ryukyu

Islands (ญี่ปุ่น)

Limnichthys polyactis เนลสัน 1978: NELSON 1978: 353 มะเดื่อ 1A

- การกระจาย: นิวซีแลนด์

Limnichthys rendahli แพร์รอท 1958: PARROTT 1958: 116 - Distri-
bution: นิวซีแลนด์

5 กุญแจสำคัญในสายพันธุ์ของพืชและสัตว์ Limnichthys

รังสี 1 ครีบหลังครีบ 28 หรือมากกว่านั้น รังสีทวารครีบ 30 หรือมากกว่านั้น interorbi-
รูขุมขนตาลคู่กับ interspace ที่แตกต่างกัน ............................. 2

- รังสีครีบหลังครีบ 27 หรือน้อยกว่า; ทางทวารหนักครีบรังสี 30 (ไม่ค่อย) หรือน้อยกว่า;

interorbital รูขุมขน (s) เดียวหรือจับคู่กับไม่มีระหว่างน้อยหรือ
พื้นที่ .................................................. .................................... 3

2 ต้นกำเนิดของครีบทวารก่อนที่ของการกำเนิดของครีบหลัง; จมูก

ยาวมักจะน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของความลึกของร่างกายสูงสุด Cirri พร้อม

ด้านข้างของขากรรไกรล่างมักจะน้อยกว่า 20 ของเครื่องแบบที่อยู่ใกล้กับทั้ง

ความยาว รังสีทรวงอกครีบมักจะ 12 หรือ 13 .............. L polyactis

- ต้นกำเนิดของครีบทวารใต้หรือด้านหลังของครีบหลัง; จมูก

ยาวมักจะมากกว่าครึ่งหนึ่งของความลึกของร่างกายสูงสุด Cirri

พร้อมทั้งสองข้างของขากรรไกรล่างมักจะมากกว่า 20 ของอัล
ขนาด ternating ปลายทาง; รังสีทรวงอกครีบมักจะ 14 (ช่วง

13 -16) .................................................. .................. L rendahli

3 วงด้านข้างอย่างรุนแรงหรือปานกลางพัฒนา; อย่างน้อยบางส่วน

อานม้าหลังถึงวงด้านข้าง ...................................... 4

- วงด้านข้างได้รับการพัฒนาอย่างอ่อนหรือขาดหายไป; อานม้าหลังไม่

ถึงวงด้านข้าง (ถ้ามีที่ทั้งหมด) .................................. 5

4 ครีบหลังอาน 7- 9; รวมจำนวนครีบหลังครีบและ anal-
รังสีครีบ 50-55 (ปกติ 52 หรือมากกว่า) ..................... fasciatus ลิตร

- หลังอาน 11-14; รวมจำนวนครีบหลังครีบและ

รังสีทวารครีบ 46-50 (ปกติ 46-48) ........... L marisrubri n SP

5 เส้นข้างลำตัวเครื่องชั่งน้ำหนัก 41- 43; รวมจำนวนครีบหลังครีบและ

ทวารหนักครีบรังสี 45-48; ครีบอกครีบรังสี 10 -11 ลิตร ........ orientalis

- เส้นข้างลำตัวเครื่องชั่งน้ำหนัก 36-41; รวมจำนวนครีบหลังครีบและ

ทวารหนักครีบรังสี 46-53; รังสีขาม้า 11-13 ......................... 6

6 เส้นข้างลำตัวเครื่องชั่งน้ำหนัก 39-41; รวมจำนวนครีบหลังครีบและ

ทวารหนักครีบรังสี 48-53; รังสีทรวงอกครีบ 12 หรือ 13 .......... L nitidus

- ด้านข้างเบียร์บรรทัด SC 36-38; รวมจำนวนครีบหลังครีบและ

ทวารหนักครีบรังสี 46-50; รังสีทรวงอกครีบมักจะ 11 (ไม่ค่อย 10 หรือ

12) .................................................. .................... L donaldsoni

6

คลาร์กอี (1971): สวนปลาไหลทะเลสีแดง - Natural- ใต้น้ำ
ist 7: 4 -10

COZZI เจ & คลาร์ก, อี (1995): พุ่งพฤติกรรมของ sandburrower

ปลา Limnichthys nitidus (Creediidae) ในทะเลแดง -

ชีววิทยาสิ่งแวดล้อมของปลา 44: 327- 336

ESCHMEYER, WN & FRICKE, R. (บรรณาธิการ). (2011): แคตตาล็อกของปลา

รุ่นอิเล็กทรอนิกส์ (5 พฤษภาคม 2011) - สิ่งพิมพ์อินเตอร์เน็ต, ซาน

ฟรานซิส (แคลิฟอร์เนีย Academy of Sciences) http: // วิจัย

calacademy.org/research/Ichthyology/Catalog/fishcatmain

งูเห่า.

FRICKE, R. (1983): วิธีการนับรังสีครีบหางของ

ปลา actinopterygian - Braunschweiger naturkundliche

Schrif สิบ 1: 729 -733

FRICKE หม่อมราชวงศ์ BILECENOGLU, M. & ส่าหรี HM (2007): ข้อเขียน

รายการตรวจสอบของปลาและปลาทูนาสปีชีส์ (Gnathostomata และ

Petromyzontomorphi) ของตุรกีรวมทั้งสีแดงรายชื่อ

ที่ถูกคุกคามและการลดลงของสายพันธุ์ - Stuttgarter Beiträge Zur

. Naturkunde, กัลโช่ (Biologie) 706: 169 PP

FRICKE, R. & ESCHMEYER, WN (2011): คู่มือการคอลเลกชันปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 รายการของชนิดของพืชสกุล limnichthyslimnichthys donaldsoni Schultz ใน Schultz , แชปแมน lachner & ,ป่า , 1960 : Schultz ใน Schultz et al . 1960 : 278 รูปที่ 107- การกระจาย : ตะวันตกมหาสมุทรแปซิฟิก : หมู่เกาะบริติชลีเวิร์ดและหมู่เกาะโองาซาวาระ ( ญี่ปุ่น ) , ไต้หวัน , หมู่เกาะมาร์แชลล์ควีนส์แลนด์ ( ออสเตรเลีย ) เกาะความจงรักภักดี ( นิวแคลิโดเนีย )หมู่เกาะคุก เฮนเดอร์สัน ( พิตแคร์นเกาะฮาวาย - กลุ่ม )เอียน เกาะ ประชากร - เกาะฮาวายมีแตกต่างกันการใช้สีและอาจเป็นตัวแทนของสปีชีส์ที่แตกต่างกัน ; ดูภาพ -กราฟของ แรนดัลล์ ( 2548 : 468 )limnichthys fasciatus Waite 1904 : Waite ) : 178 , ต้น 23 ,รูปที่ 4 คำที่เกี่ยวข้อง : limnichthys – fasciatus สาขาวิทลี่2488 : Whitley 1945 : 31 จำหน่าย : ตะวันออก–อินเดียมหาสมุทร : ออสเตรเลียตะวันตก ตะวันตกของมหาสมุทรแปซิฟิก : - พระราชินีที่ดินและนิวเซาธ์เวลส์ ( ออสเตรเลีย ) , ลอร์ดฮาวไอส์แลนด์ ,นิวแคลิโดเนีย , หมู่เกาะเคอร์มาเดค ( นิวซีแลนด์ ) , โซโลมอนเกาะฟิจิ หมู่เกาะกิลเบิร์ต ( Italy ) , ฟิลิปปินส์ , ไต้หวันภาคใต้ของญี่ปุ่นlimnichthys marisrubri . sp . ( ปัจจุบันกระดาษ ) - การกระจาย :อ่าวชื่ออัคคาบา ( อียิปต์ , อิสราเอล ) แดงภาคเหนือทะเลlimnichthys nitidus สมิท 1958 ( รูปที่ 4 ) : สมิท 1958 : 247 , รูปที่ 1- การกระจาย : มหาสมุทรอินเดีย : kwazulu Natal ( แอฟริกาใต้ )โมซัมบิก , คอโมโรส , R é union , มอริเชียส , เซเชลส์โคโค่ คีลิงเกาะ ประชากร - แอฟริกาใต้มีที่แตกต่างกันเล็กน้อยสีและอาจเป็นตัวแทนของต่าง ๆชนิด ( ภาพที่ 5 )limnichthys orientalis โยชิโนะ คอน & โอคาเบะ , 1999 : โยชิโนะและอัล 1999 : 82 , มะเดื่อ . 2c 4c 5C 6C , , , , และการกระจาย : ริวธัน .เกาะ ( ญี่ปุ่น )limnichthys polyactis เนลสัน , 1978 : เนลสัน 1978 : 353 รูปที่ 1A .- การกระจาย : นิวซีแลนด์limnichthys rendahli แพร์เริต 1958 : แพร์เริต 1958 : 116 . distri - จำกัดbution : นิวซีแลนด์5 คีย์ชนิดของสกุล limnichthys1 ครีบหลังครีบทวารหนัก rays 28 หรือมากกว่า interorbi - รังสี 30 หรือมากกว่าTal รูคู่กับ interspace แตกต่างกัน ............................. 2และครีบก้นครีบรังสีหรือรังสีน้อยลง ; 30 ( แทบ ) หรือน้อยกว่า ;interorbital รูขุมขน ( s ) เดี่ยวหรือคู่ที่มีน้อยหรือไม่มีการระหว่างพื้นที่ ...................................................................................... 3 .2 จุดเริ่มต้นของครีบก้น ก่อนหน้านี้ที่จุดเริ่มต้นของครีบ ; จมูกความยาวสูงสุดของร่างกายมักจะน้อยกว่าครึ่งเซอริตามความลึกทั้งสองข้างของขากรรไกรล่างมักจะน้อยกว่า 20 ใกล้ เครื่องแบบความยาว ; ขาม้ารังสีมักจะ 12 หรือ 13 ยกระดับ polyactis L- จุดเริ่มต้นของครีบก้นครีบใต้หรือด้านหลังของจมูก ;ความยาวสูงสุดครึ่งร่างกายมักจะมากกว่าความลึก เซอริไปทั้งสองข้างของขากรรไกรล่างปกติมากกว่า 20 , al -ternating ขนาด posteriorly ; ขาม้ารังสีมักจะ 14 ( ช่วง13 – 16 ) .................................................................... rendahli L3 การวงดนตรีขอ หรือพัฒนาปานกลาง ; อย่างน้อยบางด้านหลังด้านข้างอานถึงวง ...................................... 4 .และวงดนตรีอย่างอ่อนหรือขาดการพัฒนา ; บนอานม้าไม่การเข้าถึงด้านข้างวง ( ถ้าปัจจุบันเลย ) .................................. 54 บนอานม้า 7 – 9 ; ตัวเลขรวมของครีบหลังและก้น -ครีบรังสี 50 – 55 ( ปกติ 52 หรือมากกว่า ) ..................... fasciatus L- หลังอาน 11 – 14 ; ตัวเลขรวมของครีบ และครีบทวารหนัก rays 46 – 50 ( ปกติ 46 – 48 ) 10 ลิตร marisrubri . sp .5 เส้นข้างระดับ 41 และ 43 ; ตัวเลขรวมของครีบ และครีบทวารหนัก rays 45 - 48 ; ขาม้ารังสี 10 – 11 . . . . . L . orientalisเกล็ดเส้นข้างลำตัว 36 –– 41 ; ตัวเลขรวมของครีบ และครีบทวารหนัก rays 46 – 53 ; ขาม้ารังสี 11 – 13 ......................... 6เกล็ดเส้นข้างลำตัว 6 39 และ 41 ; ตัวเลขรวมของครีบ และครีบทวารหนัก rays 48 - 53 ; ขาม้ารังสี 12 หรือ 13 . nitidus L- เส้นข้างตัว SC Ales 36 และ 38 ; ตัวเลขรวมของครีบ และครีบทวารหนัก rays 46 - 50 ; ขาม้ารังสีปกติ 10 หรือ 11 ( ไม่ค่อย12 ) ...................................................................... donaldsoni L6 อ้างอิงคล้าก , E . ( 2514 ) : ทะเลแดงสวนปลาไหล และธรรมชาติใต้น้ำเป็น 7 : 4 – 10คอซซี่ เจ & คลาร์ก , E . ( 1995 ) : พฤติกรรมของ sandburrower dartingปลา limnichthys nitidus ( creediidae ) ในทะเลสีแดง จำกัดชีววิทยาสิ่งแวดล้อมปลา 44 : 327 - 336eschmeyer W . N & fricke , R ( แผนที่ ) ( 2011 ) : แคตตาล็อกของปลารุ่นอิเล็กทรอนิกส์ ( 5 พฤษภาคม 2554 ) สิ่งพิมพ์และอินเทอร์เน็ต , ซานซานฟรานซิสโก ( สถาบันวิทยาศาสตร์แคลิฟอร์เนีย ) http : / / วิจัยcalacademy.org/research/ichthyology/catalog/fishcatmain .ASPfricke , R ( 1983 ) : วิธีการนับครีบหางรังสีของปลา actinopterygian . naturkundliche โบรนชวีเจอร์จำกัดschrif สิบ 1 : 729 – 733 .fricke , R bilecenoglu , M & M ซารี , H . ( 2007 ) : บันทึกย่อรายการของ ปลา และ อซาโมอาห์ กียาน ( gnathostomata ชนิดและpetromyzontomorphi ) ของตุรกี รวมถึงสีแดงรายชื่อขู่และชนิดลดลง - stuttgarter beitr และ GE ซัวnaturkunde เซเรียอา ( ชีววิทยา ) , 706 : 169 .fricke