I chose to write about Robert Creel

I chose to write about Robert Creeley’s Oh No. I thoroughly enjoyed the irony of the poem, and the mood overall. Creeley in my opinion talks about the journey of getting old, and the destination that you reach when you arrive. I interpreted this place to be heaven. The first line alludes to growing old, and the remainder of the poem says that when you reach heaven you will be given a chair that is unique to you, and all your friends will be there smiling with their own unique chairs as well. I took the nice chair to be everyone’s unique interpretation of what heaven will be like.



If you wander far enough
you will come to it
and when you get there
they will give you a place to sit
for yourself only, in a nice chair,
and all your friends will be there
with smiles on their faces
and they will likewise all have places.



The irony of the poem is that the title is something different than what is meant by the poem. It infers that the poem will be saddening, but the message is rather positive and uplifting. However, I also thought that the speaker can be giving an exaggeratedly positive spin on death, and the afterlife. That the poem is meant to be read with sarcasm. And if this was case the irony and mood of the poem would be completely different. The mood would be littered with contempt and the irony of the situation would be that the title is indicative of how the speaker feels, but the positive message would be interpreted as the naive outlook of the foolish. I thoroughly enjoy how two people can read this poem and come back with two different opinions on what the message is.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันเลือกที่จะเขียนเกี่ยวกับโรเบิร์ต Creeley โอ้ เลขอย่างชอบประชดกลอน และอารมณ์โดยรวม Creeley พูดถึงความคิดของฉันเกี่ยวกับการเดินทางของเก่า และปลายทางที่คุณเข้าถึงเมื่อคุณมาถึง ผมตีความทำให้ สวรรค์ บรรทัดแรก alludes เพื่อเติบโตเก่า และส่วนเหลือของกลอนกล่าวว่า เมื่อถึงสวรรค์ คุณจะได้รับเก้าอี้ที่ไม่ซ้ำกันให้คุณ และเพื่อนของคุณจะมียิ้ม มีเก้าอี้เฉพาะของตนเองเช่นกัน ผมเอาเก้าอี้เป็น ของทุกคนเฉพาะตีความว่าสวรรค์เป็นอย่างดีถ้าคุณเร่ไกลพอคุณจะมาถึงและ เมื่อคุณได้รับมีพวกเขาจะให้ที่นั่งสำหรับตัวเองเท่านั้น ในเก้าอี้ที่ดีและเพื่อนของคุณก็จะมีมีรอยยิ้มบนใบหน้าและพวกเขาจะในทำนองเดียวกันมีสถาน ประชดของบทกวีมีชื่อว่าบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างจากสิ่งที่มีขึ้นโดยกลอน มัน infers ว่า กลอนจะ saddening แต่ข้อความเป็นบวก และเลขานุการ อย่างไรก็ตาม ฉันยังคิดว่า ว่า ลำโพงที่สามารถจะให้หมุน exaggeratedly บวกการตาย และ afterlife ที่ ว่า กลอนจะหมายถึงการอ่านประชดประชัน และถ้านี้คือกรณี ประชดและอารมณ์ของบทกวีจะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง อารมณ์ที่จะ littered กับดูถูก และประชดของสถานการณ์จะว่าชื่อเรื่องส่อว่าผู้รู้สึก แต่จะแปลข้อความเป็นบวกเป็น outlook ขำน่าของที่โง่ ผมสนุกกับสองวิธีสามารถคนอ่านบทกวีนี้ และกลับมา มีความเห็นแตกต่างกันสองสิ่งที่เป็นข้อความอย่างละเอียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเลือกที่จะเขียนเกี่ยวกับโรเบิร์ต Creeley ของโอ้ที่ผมมีความสุขอย่างทั่วถึงประชดของบทกวีและอารมณ์โดยรวม Creeley ในการเจรจาความคิดของฉันเกี่ยวกับการเดินทางของการเก่าและปลายทางที่คุณมาถึงเมื่อคุณมาถึง ผมตีความว่าสถานที่ที่จะสวรรค์ บรรทัดแรก alludes กับการเจริญเติบโตเก่าและส่วนที่เหลือของบทกวีกล่าวว่าเมื่อคุณไปถึงสวรรค์คุณจะได้รับเก้าอี้ที่เป็นเอกลักษณ์ของคุณและเพื่อนของคุณจะมีรอยยิ้มที่มีเก้าอี้ที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเองได้เป็นอย่างดี ผมเอาเก้าอี้ที่ดีจะต้องมีการตีความที่ไม่ซ้ำกันของทุกคนในสิ่งที่สวรรค์จะเป็นเช่น. ถ้าคุณเดินไกลพอที่คุณจะมาถึงมันและเมื่อคุณได้รับมีพวกเขาจะให้สถานที่ที่จะนั่งด้วยตัวคุณเองเท่านั้นในเก้าอี้ที่ดีและ เพื่อนของคุณจะอยู่ที่นั่นด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขาและพวกเขาจะเหมือนกันมีสถานที่. ประชดของบทกวีคือชื่อเป็นบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างจากสิ่งที่หมายโดยบทกวี มันอ้างว่าบทกวีจะ saddening แต่ข้อความค่อนข้างบวกและยกระดับคุณภาพ แต่ผมก็คิดว่าลำโพงที่สามารถให้สปินบวก exaggeratedly ตายและชีวิตหลังความตาย ว่าบทกวีที่มีความหมายที่จะอ่านด้วยถ้อยคำ และถ้าเรื่องนี้เป็นกรณีประชดและอารมณ์ของบทกวีที่จะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง อารมณ์จะถูกเกลื่อนไปด้วยการดูถูกและประชดของสถานการณ์ที่จะเป็นไปได้ว่าชื่อที่บ่งบอกถึงวิธีลำโพงรู้สึก แต่ข้อความเชิงบวกจะถูกตีความว่าเป็นมุมมองของคนโง่ไร้เดียงสา ฉันได้เพลิดเพลินในวิธีการที่คนสองคนสามารถอ่านบทกวีนี้และกลับมาพร้อมกับสองความคิดเห็นที่แตกต่างกันเกี่ยวกับสิ่งที่ข้อความเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเลือกที่จะเขียนเกี่ยวกับโรเบิร์ตครีลีย์ โอ้ ไม่นะ ฉันมีความสุขอย่างทั่วถึงด้วยบทกวีและอารมณ์โดยรวม ครีลีย์ในความเห็นของฉันพูดคุยเกี่ยวกับการเดินทางของ ได้รับเก่า และปลายทางที่คุณไปเมื่อคุณมาถึง ผมตีความว่า สถานที่นี้เป็นสวรรค์ บรรทัดแรกชักจูงการเติบโตเก่าและส่วนที่เหลือของบทกวีกล่าวว่า เมื่อคุณไปถึงสวรรค์คุณจะได้รับเก้าอี้ที่เป็นเอกลักษณ์ให้คุณและเพื่อนของคุณจะมีรอยยิ้มด้วยตนเองเฉพาะเก้าอี้เช่นกัน ฉันเอาเก้าอี้ดีเพื่อให้ทุกคนกัน ตีความว่า สวรรค์จะชอบ



ถ้าคุณไกลพอแล้ว
คุณจะมาได้

และเมื่อคุณได้รับมีพวกเขาจะให้คุณสถานที่ที่จะนั่ง
สำหรับตัวเองเท่านั้นในเก้าอี้ที่ดี
และเพื่อน ๆของคุณจะอยู่ที่นั่น

มีรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขาจะเหมือนกันทั้งหมดและมีสถานที่



ประชดของบทกวีที่ชื่อเป็นสิ่งที่แตกต่างจากสิ่งที่หมายโดยบทกวี มันอนุมานว่า บทจะเศร้า แต่ข้อความที่เป็นบวกมากกว่า และยกระดับคุณภาพ . อย่างไรก็ตามผมยังคิดว่า ผู้พูดสามารถให้สปินบวก exaggeratedly เกี่ยวกับความตาย และชีวิตหลังความตาย ว่าตั้งใจจะอ่านบทกวีกับคำถากถาง และถ้านี่เป็นคดีประชดและอารมณ์ของบทกวีจะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง อารมณ์จะเต็มไปด้วยการดูถูกและด้วยสถานการณ์จะว่าชื่อเรื่องบ่งบอกว่าผู้พูดรู้สึกแต่ข้อความที่เป็นบวกจะถูกตีความว่าเป็นแนวโน้มที่ไร้เดียงสาของคนโง่ ฉันเพลิดเพลินอย่างละเอียดว่าคนสองคนสามารถอ่านบทกวีนี้แล้วกลับมาพร้อมกับสองความคิดเห็นที่แตกต่างกันในที่ข้อความเป็น