Chapter 197: Sublime Spirit Scriptu

Chapter 197: Sublime Spirit Scripture!

At this moment, the Song Clan Patriarch and Eccentric Song both stared at Meng Hao. In fact, without exception, all of the Song Clan members in the cloud layer were looking at him.

The attention of the Nascent Soul Cultivators of the five Sects and three Clans were all fixed on him as well.

To garner such attention showed how famous Meng Hao now was in the Southern Domain.

The Song Clansmen including Song Yunshu, plus Han Bei, Li Shiqi, Li Daoyi… everyone’s attention was focused solely on Meng Hao.

The Chosen from the various Sects and Clans, regardless of their frustration or helplessness, regardless of what thoughts were running through their heads, were looking up at Meng Hao. Wang Tengfei, Fatty, Wang Youcai, Qian Shuihen, Lu Song….

Atop the tree, at the pinnacle of this world, Meng Hao stood alone, the focus of all the heavens.

As soon as he stepped foot on the top of the tree, he felt the boundless spiritual energy in the area sucking toward him. It was definitely enough to complete his fifth Dao Pillar. Far below the top of the tree, the massive sea seemed smaller; now it looked like a mirror.

Beyond the edges of the mirror, was nothingness…. This world was not limitless. In fact, in the midst of the nothingness could be seen what appeared to be handwriting, floating there faintly.

The ancient will of the World Tree; respect its strength, remember its intentions. Painted in the spot where the World Tree destroyed itself.

It was signed with three characters. Shui Dongliu.

“Shui Dongliu… could it be that this entire world is… a painting?” Meng Hao’s eyes flickered as he stared at the words. Then he took a deep breath and allowed the spiritual energy to flow into him. The instant his fifth Dao Pillar reached ninety-percent completion, a person suddenly appeared up ahead of him!

It was an old man who had the demeanor of a transcendent being. He wore a long, gray robe, and it was impossible to tell exactly how old he was. He was clearly ancient, although was impossible to tell how many countless ages he had lived.

Meng Hao could sense no ripples emanating from the man’s Cultivation base. It seemed as if he were a mortal, not a Cultivator. And yet, considering how ancient he was, how could he possibly be mortal?

The old man looked at Meng Hao, his face calm and filled with unspeakable dignity. It seemed as if even the Heavens would flee from before him.

The old man spoke, his voice cool, “The Heavens are not the Heavens, the Earth is not the Earth. The stars are eternal, and the Dao will always be!” His words floated out gently, much the same as his hair floated gently around his body. “This place does not belong to the Heavens, nor to the Earth. This painting of the World Tree contains endlessly flowing memories. Drink of them, and the great Dao in front of you will lead you to the utmost heights. Select a path upon which to approach me.” Suddenly, nine snaking paths appeared among the twisted leaves of the tree’s crown. They all led toward the old man, who stood only a few hundred meters up ahead.

Each path led to the same destionation: the old man.

The old man lifted his hand. There between his fingers was a thumb-sized pearl. “Select a path upon which to approach me, and then take the pearl. Choose wrong, and you must start over.”

The pearl was white, and seemed to contain an entire world within its depths. Looking at it, Meng Hao noticed that it was not round. For some reason, it seemed to be the shape of a cube. It was very bizarre.

Suddenly, Meng Hao could sense the three-colored Resurrection Lily inside of him being suppressed slightly.

“Nine paths. And I have to pick one….” he frowned. By this time, Wang Tengfei and the others were approaching. However, they weren’t able to step onto the treetop. It seemed that there was some invisible force that prevented more than one person from being atop the tree.

Meng Hao thought for a while as he looked over the nine paths. He had no clue how to select a path. He looked at the man up ahead, and then his eyes gleamed. The man was holding the pearl with three fingers! After thinking for another moment, Meng Hao took a deep breath and then walked forward onto the third path.

The instant his foot stepped down on the path, the world seemed to turn upside down. A roaring filled his ears, and everything grew blurry for a moment. When everything became clear, he found that he was now at the very bottom of the tree!

He was only a few hundred meters from the surface of the sea, falling downward. His mind reeled, and he forced himself to a stop. Looking up, he saw Wang Tengfei climbing up onto the top of the tree.

“I chose wrong, so I have to start over….” He frowned. Selecting a path seemed to involve little more than random guessing. How could one pick, other than going through the paths one by one?

Meng Hao muttered to himself for a moment. Then, his ey

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 197: วิญญาณประเสริฐพระคัมภีร์ขณะนี้ พระกองทัพเพลงและเพลงประหลาดทั้งจ้องไปที่เฮาเมง ในความเป็นจริง โดย เพลงสมาชิกในชั้นเมฆทั้งหมดกำลังมองเขาความสนใจของเครื่องพรวนดินวิญญาณ Nascent นิกายห้าและสามชนเผ่าได้คงหมดเขาเช่นการรวบรวมความสนใจดังกล่าวแสดงให้เห็นว่ามีชื่อเสียงเมงเฮาตอนนี้ในโดเมนที่ภาคใต้Clansmen เพลงที่รวมทั้งเพลง Yunshu บวก เป่ยฮั่น Li Shiqi, Li Daoyi...ความสนใจของทุกคนเน้นแต่เพียงผู้เดียวเฮาเมงเลือกจากนิกายต่าง ๆ และสมัครพรรคพวก ไม่คำนึงถึงความยุ่งยากหรือทำอะไรไม่ถูก คำนึงถึงสิ่งที่คิดถูกทำผ่านหัว มองหาค่าเฮาเมง วัง Tengfei ไขมัน วัง Youcai เคียน Shuihen เพลงลู...บนยอดต้นไม้ สุดยอดของโลกนี้ เมงเฮายืนเพียงอย่างเดียว โฟกัสของสวรรค์ทั้งหมดทันทีที่เขาก้าวเท้าด้านบนของต้นไม้ เขารู้สึกพลังงานทางจิตวิญญาณมากมายที่บริเวณที่ดูดเข้าหาเขา ได้แน่นอนเพียงพอที่จะทำเสาของเขาดาวห้า ล่างสุดด้านบนของต้นไม้ ทะเลใหญ่ดูเหมือนเล็กลง ตอนนี้ มันดูเหมือนกระจกในขอบของกระจก เป็นความว่างเปล่า... โลกนี้ไม่ได้ไร้ขีดจำกัด ในความเป็นจริง ท่ามกลางความว่างเปล่าอาจจะเห็นสิ่งที่ปรากฏเป็น ลายมือ มีลอยรวย ๆโบราณจะของต้นไม้โลก เคารพในความแข็งแรง ความตั้งใจการจำ ทาสีในจุดที่ต้นไม้โลกทำลายตัวเองเซ็นชื่อ ด้วยอักขระสามตัว อเฝย Shui"ฮวงจุ้ยอเฝย...อาจจะเป็นที่นี้ทั้งโลกเป็น... ภาพวาด? " เมงเฮาตา flickered เขาจ้องไปที่คำ แล้วเขาเอาหายใจลึก ๆ และให้พลังทางจิตวิญญาณจะไหลลงเขา ทันทีเขาเสาดาวห้าถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์การเสร็จสมบูรณ์ บุคคลก็ปรากฏขึ้นข้างหน้าของเขาก็เป็นคนมี demeanor ของการพ้น เขาสวมเสื้อคลุมตัวยาว สีเทา และไม่สามารถบอกว่า อายุเขา เขาเป็นโบราณอย่างชัดเจน แม้ว่าไม่สามารถบอกจำนวนนับไม่ถ้วนอายุเขาได้อาศัยอยู่เมงเฮาอาจรู้สึกระลอกไม่เล็ดลอดออกมาจากฐานการเพาะปลูกของมนุษย์ เหมือนกับว่าเขาเป็นมนุษย์ เกษตรกรไม่ และยัง พิจารณาว่าโบราณเขาเป็น ว่าเขาอาจจะเป็นมนุษย์หรือไม่ชายชรามองเมงเฮา ความสงบใบหน้าของเขา และเต็มไป ด้วยศักดิ์ศรีไม่สามารถบรรยายได้ ดูเหมือนว่า สวรรค์แม้จะหนีออกจากก่อนที่เขาชายชราพูด เขาเสียงเย็น, "สวรรค์ไม่ได้สวรรค์ โลกไม่ใช่โลก ดาวเป็นนิรันดร์ และดาวจะเป็น" คำพูดของเขาลอยออกเบา ๆ เหมือนผมลอยเบา ๆ ทั่วร่างกายของเขา "สถานที่นี้ไม่ได้เป็นของสวรรค์ ไม่ ให้แผ่นดิน ภาพวาดของต้นไม้โลกนี้ประกอบด้วยความทรงจำไหลไม่รู้จบ เครื่องดื่มของพวกเขา และดาวดีด้านหน้าของคุณจะนำคุณไปสูงสุด เลือกเส้นทางที่จะเข้าใกล้ฉัน" ทันใดนั้น เส้นทาง snaking เก้าปรากฏระหว่างใบบิดของมงกุฎของต้นไม้ พวกเขาทั้งหมดนำไปชรา ที่ยืนเพียงไม่กี่ร้อยเมตรขึ้นไปแต่ละเส้นทางนำไปสู่ destionation เดียวกัน: คนเก่าคนยกมือของเขา ระหว่างนิ้วมือของเขาได้ไข่มุกขนาดนิ้วหัวแม่มือ "เลือกเส้นทางที่จะเข้าใกล้ฉัน และจากนั้น ใช้ไข่มุก เลือกไม่ถูกต้อง และคุณต้องเริ่มต้นใหม่"ไข่มุกสีขาว และดูเหมือนจะ มีทั้งโลกภายในลึกของมัน มองมัน เมงเฮาเห็นว่า ก็ไม่ได้รอบ เหตุผลบางอย่าง มันดูเหมือนจะเป็นรูปร่างของ cube มันเป็นสิ่งที่แปลกประหลาดมากทันใดนั้น เมงเฮาอาจรู้สึกกมลชนม์สามสีภายในของเขาถูกปราบปรามเล็กน้อย"เก้าเส้นทาง และมีการเลือกหนึ่ง..."เขา frowned โดยเวลานี้ วัง Tengfei และคนอื่น ๆ ใกล้ อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สามารถจะก้าวเข้าสู่การแอ็ด ดูเหมือนว่า มันมีแรงบางอย่างที่ป้องกันไม่ให้ถูกบนยอดต้นไม้มากกว่าหนึ่งคนเมงเฮาคิดในขณะเขาดูผ่านเส้นทางเก้า เขาไม่มีเงื่อนงำวิธีการเลือกเส้นทาง เขามองคนที่ขึ้นไปข้างหน้า แล้ว ดวงตาของเขา gleamed ชายคนนั้นได้จับมุกสามนิ้ว หลังจากคิดอีกครู่ เมงเฮาเอาหายใจลึก ๆ และเดินไปข้างหน้าบนเส้นทางที่สามทันทีที่เท้าของเขาก้าวลงบนเส้นทาง โลกดูเหมือนจะ คว่ำ คำรามที่เต็มไปด้วยหูของเขา และทุกอย่างเติบโตเบลอช่วง เมื่อทุกอย่างชัดเจน เขาพบว่า เขาอยู่ที่ด้านล่างสุดของต้นไม้เขาเป็นเพียงไม่กี่ร้อยเมตรจากพื้นผิวของทะเล ล้มลง ท่องจิต และเขาบังคับตัวเองให้หยุด เขามองขึ้น เห็นวัง Tengfei ปีนขึ้นบนด้านบนของแผนภูมิ"ผมเลือกไม่ถูกต้อง เพื่อให้มีการเริ่มต้นใหม่..." เขา frowned เลือกเส้นทางดูเหมือนจะ เกี่ยวข้องกับเล็กน้อยคาดเดาสุ่ม วิธีสามารถหนึ่งเลือก ไม่ใช่จะผ่านเส้นทางหนึ่งเฮา เมงญี่ปุ่นเองช่วงนี้ จากนั้น เขา ey

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 197: Sublime วิญญาณพระคัมภีร์ตอนนี้เพลงแซ่พระสังฆราชและพิสดารเพลงทั้งสองจ้องที่เม้งเฮา ในความเป็นจริงโดยไม่มีข้อยกเว้นทั้งหมดของสมาชิกเพลงแซ่ในชั้นเมฆที่ถูกมองเขา. ความสนใจของที่พึ่งวิญญาณพรวนดินในห้านิกายและสามเผ่าทุกคนจับจ้องอยู่ที่เขาเช่นกัน. จะรวบรวมความสนใจดังกล่าวแสดงให้เห็นว่ามีชื่อเสียง เม้งเฮาตอนนี้อยู่ในโดเมนภาคใต้. เพลงผู้ดีรวมทั้งเพลง Yunshu บวกฮันบวร์กลี่ Shiqi หลี่ Daoyi ... สนใจของทุกคนได้รับการมุ่งเน้นเม้งเฮา. ทางเลือกจากนิกายต่างๆและสมัครพรรคพวกโดยไม่คำนึงถึงความยุ่งยากหรือทำอะไรไม่ถูกของพวกเขา โดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่คิดกำลังวิ่งผ่านหัวของพวกเขาถูกมองขึ้นไปที่เม้งเฮา วัง Tengfei ไขมันวัง Youcai เควน Shuihen ลูเพลง ... . บนยอดต้นไม้ที่จุดสุดยอดของโลกนี้เม้งเฮายืนอยู่คนเดียวเน้นของฟ้าสวรรค์ทั้งปวงได้. ทันทีที่เขาก้าวเท้าบนด้านบนของต้นไม้ เขารู้สึกว่าพลังทางจิตวิญญาณไม่มีที่สิ้นสุดในพื้นที่ดูดเข้าไปหาเขา มันเป็นแน่นอนพอที่จะเสร็จสมบูรณ์ Dao เสาห้าของเขา ต่ำกว่าด้านบนของต้นไม้ทะเลขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนมีขนาดเล็ก; ตอนนี้มันดูเหมือนกระจก. นอกเหนือจากขอบของกระจกเป็นความว่างเปล่า ... โลกนี้ไม่ได้ไร้ขีด จำกัด ในความเป็นจริงในท่ามกลางความว่างเปล่าอาจจะเห็นสิ่งที่ดูเหมือนจะเขียนด้วยลายมือลอยมีแผ่วเบา. เจตจำนงโบราณของต้นไม้โลก; เคารพความแข็งแรงให้จำไว้ว่าความตั้งใจของตน วาดในจุดที่ต้นไม้โลกทำลายตัวเอง. มันได้รับการเซ็นสัญญากับตัวละครทั้งสาม วงจุ้ย Dongliu. "วงจุ้ย Dongliu ... มันอาจเป็นไปได้ว่าทั้งโลกนี้คือ ... ภาพวาด?" ตาเม้งเฮาส์ flickered ในขณะที่เขาจ้องมองมาที่คำว่า จากนั้นเขาก็เอาลมหายใจลึกและได้รับอนุญาตให้พลังทางจิตวิญญาณที่จะไหลเข้าไปในตัวเขา ทันทีที่เสาดาวห้าของเขาเสร็จสิ้นถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์คนก็ปรากฏขึ้นข้างหน้าของเขา! มันเป็นชายชราคนหนึ่งที่มีความประพฤติของการเป็นพ้น เขาสวมยาวเสื้อคลุมสีเทาและมันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าวิธีการเก่า ๆ ที่เขาเป็น เขาเป็นคนโบราณอย่างชัดเจนแม้จะเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าหลายวัยที่นับไม่ถ้วนที่เขาเคยอาศัยอยู่. เม้งเฮาอาจรู้สึกไม่ระลอกเล็ดลอดออกมาจากฐานการเพาะปลูกของชายคนนั้น มันดูเหมือนกับว่าเขาเป็นมนุษย์ไม่ได้เป็นเกษตรกร และยังพิจารณาว่าโบราณเขาเป็นไปได้อย่างไรที่เขาอาจจะต้องตาย? ชายชรามองที่เม้งเฮาสงบใบหน้าของเขาและเต็มไปด้วยศักดิ์ศรีไม่สามารถบรรยายได้ มันดูเหมือนว่าแม้สวรรค์จะหนีไปจากก่อนหน้าเขา. ชายชราพูดเสียงของเขาเย็น "สวรรค์ไม่ได้สวรรค์โลกไม่ได้เป็นโลก ดาวเป็นนิรันดร์และดาวจะเป็น! "คำพูดของเขาลอยออกมาเบา ๆ มากเช่นเดียวกับผมของเขาเบา ๆ ลอยไปทั่วร่างกายของเขา "สถานที่แห่งนี้ไม่ได้อยู่ในสวรรค์หรือไปยังโลก ภาพวาดของต้นไม้โลกนี้มีความทรงจำที่ไหลอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เครื่องดื่มของพวกเขาและดาวที่ดีในหน้าของคุณจะนำคุณไปสู่ความสูงสูงสุด เลือกเส้นทางตามที่จะเข้ามาใกล้ฉัน. "ทันใดนั้นเก้าเส้นทาง snaking ปรากฏในหมู่ใบบิดของพระมหากษัตริย์ของต้นไม้ พวกเขาทั้งหมดจะนำไปสู่ชายชราที่ยืนอยู่เพียงไม่กี่ร้อยเมตรขึ้นไปข้างหน้า. แต่ละเส้นทางนำไปสู่การ destionation เดียวกัน. ชายชราชายชรายกมือของเขา มีนิ้วมือของเขาระหว่างมุกขนาดเท่าหัวแม่มือเป็น "เลือกเส้นทางตามที่จะเข้ามาใกล้ฉันแล้วใช้มุก เลือกไม่ถูกต้องและคุณจะต้องเริ่มต้นใหม่. " มุกเป็นสีขาวและดูเหมือนจะมีทั้งโลกภายในส่วนลึกของมัน มองหาที่มันเม้งเฮาสังเกตเห็นว่ามันเป็นรอบไม่ได้ ด้วยเหตุผลบางอย่างก็ดูเหมือนจะเป็นรูปทรงของก้อน มันเป็นที่แปลกประหลาดมาก. ทันใดนั้นเม้งเฮารู้สึกได้ถึงความสามสีคืนชีพลิลลี่ภายในของเขาถูกระงับเล็กน้อย. "เก้าเส้นทาง และฉันต้องเลือกหนึ่ง ... . "เขาขมวดคิ้ว โดยขณะนี้วัง Tengfei และคนอื่น ๆ ก็เดินเข้ามาใกล้ อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่สามารถที่จะก้าวขึ้นไปบนยอดไม้ มันดูเหมือนว่ามีบางอย่างที่กำลังมองไม่เห็นที่ทำให้คนมากกว่าหนึ่งคนจากการถูกบนยอดต้นไม้. เม้งเฮาคิดว่าในขณะที่ในขณะที่เขามองข้ามเส้นทางเก้า เขามีเงื่อนงำไม่มีวิธีการเลือกเส้นทาง เขามองไปที่ชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างหน้าแล้วดวงตาของเขา gleamed คนที่ถูกจับมุกด้วยสามนิ้ว! หลังจากคิดสักครู่อีกเม้งเฮาเอาลมหายใจลึกและจากนั้นก็เดินไปข้างหน้าบนเส้นทางที่สาม. ทันทีที่เท้าของเขาก้าวลงบนเส้นทางโลกดูเหมือนจะพลิกคว่ำ คำรามที่เต็มไปด้วยหูของเขาและทุกอย่างพร่ามัวเติบโตสักครู่ เมื่อทุกอย่างกลายเป็นที่ชัดเจนเขาพบว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ด้านล่างสุดของต้นไม้! เขาเป็นเพียงไม่กี่ร้อยเมตรจากพื้นผิวของน้ำทะเลได้ล้มลง จิตใจของเขาท่องและเขาบังคับตัวเองให้หยุด เงยหน้าขึ้นมองเขาเห็นวัง Tengfei ปีนขึ้นไปยังด้านบนของต้นไม้. "ผมเลือกที่ไม่ถูกต้องดังนั้นฉันต้องเริ่มต้นใหม่ ... ." เขาขมวดคิ้ว การเลือกเส้นทางที่ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับการน้อยกว่าการคาดเดาสุ่ม วิธีการหนึ่งที่สามารถเลือกอื่น ๆ กว่าจะผ่านเส้นทางหนึ่งโดยหนึ่ง? เม้งเฮาพึมพำกับตัวเองสักครู่ จากนั้น EY ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 197 : คัมภีร์วิญญาณอันสูงส่ง !ตอนนี้ เพลงตระกูลประมุขและพิสดารเพลงทั้งสองจ้องเมิ่งเฮ่า ในความเป็นจริงโดยไม่มีข้อยกเว้นทุกเพลงของสมาชิกในชั้นเมฆกำลังมองเขาอยู่ความสนใจของ nascent cultivators วิญญาณของห้านิกายและสามเผ่าทั้งหมดจับจ้องเขาด้วยเช่นกันที่จะรวบรวมความสนใจเช่นพบว่ามีชื่อเสียง เมงเฮาตอนนี้อยู่ในอาณาจักรใต้เพลง clansmen รวมทั้งเพลง yunshu บวก ฮันเบ หลี่ Shiqi , หลี่ daoyi . . . ความสนใจของทุกคนมุ่งแต่เพียงผู้เดียว เมิ่งฮ่าวเลือกจากสำนักต่างๆ และพรรคพวก ไม่ว่าเสียงหรือดวงของตนเอง ไม่ว่าความคิดที่วิ่งผ่านหัวของพวกเขาถูกมอง เมิ่งฮ่าว วัง Tengfei , ไขมัน , วัง youcai , Qian shuihen ลู่ เพลง . . . . . . .บนยอดต้นไม้ที่จุดสุดยอดของโลกนี้ เมิ่งฮ่าวยืนอยู่คนเดียว เน้นสวรรค์ทั้งหมดทันทีที่เขาก้าวเท้าบนยอดต้นไม้ เขาก็รู้สึกถึงพลังวิญญาณที่ไม่มีที่สิ้นสุดในพื้นที่ดูดต่อเขา มันเป็นมั่นเหมาะเพียงพอที่จะสมบูรณ์ของเขาที่ห้าดาวเสา ไกลด้านล่างด้านบนของต้นไม้ ทะเลใหญ่ดูเล็กลง ตอนนี้มันเหมือนกระจกเกินขอบของกระจก คือ ความว่างเปล่า . . . . . . . โลกนี้ไม่ไร้พรมแดน ในความเป็นจริง ในท่ามกลางความว่างเปล่าอาจจะเห็นสิ่งที่ปรากฏเป็นลายมือที่ลอยอยู่นั่นแผ่วเบาจะเก่าแก่ของต้นไม้โลก นับถือความแข็งแกร่งไว้ เจตนาของ ทาสีในจุดที่ต้นไม้โลก ทำลายตัวเองได้มีการลงนามกับสามตัวละคร ฮวงจุ้ย dongliu ." ฮวงจุ้ย dongliu . . . มันเป็นโลกที่ทั้งหมดนี้คือ . . . ภาพวาด ? " ก็เมิงเฮาตาริบหรี่ลงเมื่อเขาจ้องไปที่คำ แล้วเขาเอาลมหายใจลึกและให้พลังงานทางจิตวิญญาณที่จะไหลลงเขา ทันทีที่เสา 5 ดาวถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ความสมบูรณ์ คนก็ปรากฏขึ้น ข้างหน้าของเค้ามันคือชายชราที่มีพฤติการณ์ของการอยู่เหนือ . เขาสวมเสื้อยาวสีเทา และมันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกเค้าว่าเก่า เขาพบว่าโบราณ แต่ยังไม่สามารถบอกได้ว่ามากมายวัยเขายังมีชีวิตอยู่เมิ่งเฮ่ารู้สึกไม่กระเพื่อมที่เกิดจากฐานการเพาะปลูกของมนุษย์ มันดูราวกับว่าเขาเป็นคนธรรมดา ไม่ได้มี . และยังพิจารณาเขาเป็นวิธีโบราณ เขาอาจจะต้องตาย ?ชายชรามองที่เมิ่งฮ่าว สีหน้าสงบ และเต็มไปด้วยศักดิ์ศรี จนไม่อาจจะบรรยายได้ . ดูเหมือนว่าแม้สวรรค์จะหนีไปจากเขาชายชราพูด เสียงของเขาเย็น " ฟ้าไม่ฟ้า โลกที่ไม่ใช่โลก ดาวเป็นนิรันดร์ และ ดาวจะเป็น ! " คำพูดของเขาลอยออกมาเบาๆ เหมือนผมลอยเบา ๆรอบ ๆตัวเขา " สถานที่นี้ไม่ได้อยู่ในฟ้าสวรรค์ และโลก ภาพวาดของต้นไม้โลกมีไม่รู้จบไหลความทรงจำ เครื่องดื่มของพวกเขาและที่ดี ดาวในด้านหน้าของคุณจะนำคุณให้สูงที่สุด เลือกเส้นทางที่ใกล้ฉัน " จู่ๆ เก้า snaking เส้นทางปรากฏระหว่างบิดใบมงกุฎของต้นไม้ พวกเขาทั้งหมด LED ต่อชายชราที่ยืนอยู่เพียงไม่กี่ร้อยเมตรข้างหน้าแต่ละเส้นทางไปสู่ destionation เดียวกัน : ชายชราชายชรายกขึ้นมือของเขา ระหว่างนิ้วมือของเขาได้ง่ายๆ ขนาดไข่มุก " เลือกเส้นทางที่เข้าใกล้ฉัน แล้ว ใช้มุก เลือกผิด และคุณต้องเริ่มต้นใหม่ "ไข่มุกขาว และดูจะมีทั้งโลกภายในลึกๆ ดูแล้ว เมิ่งฮ่าว สังเกตุว่ามันไม่กลม สำหรับเหตุผลบางอย่าง มันเหมือนเป็นรูปลูกบาศก์ มันเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดทันใดนั้น เมิ่งฮ่าวรู้สึกสามสีเปราะหอมภายในเขาจะเก็บกดเล็กน้อย" 9 เส้นทาง และผมต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง . . . . . . . " ขมวดคิ้ว โดยเวลานี้ วัง Tengfei และคนอื่นๆแล้ว อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่สามารถก้าวขึ้นสู่ยอดไม้ ดูเหมือนมีบางคนมองไม่เห็นพลังป้องกันมากกว่าหนึ่งคนจากบนต้นไม้เมิ่งฮ่าวคิดสักพัก เขาดู 9 เส้นทาง เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะเลือกเส้นทาง เขาดูแมนขึ้นเลย แล้วก็ชอบดวงตา . ผู้ชายถือไข่มุก สามนิ้ว หลังจากคิดสักพักอื่น เมิ่งฮ่าวสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเดินไปสู่เส้นทางที่สามทันทีที่เขาก้าวเท้าลงบนเส้นทางที่โลกจะหันคว่ำลง คำรามใส่หูของเขา และทุกอย่างก็พร่ามัวไปชั่วขณะ เมื่อทุกอย่างเป็นที่ชัดเจน เขาพบว่า เขาอยู่ที่ด้านล่างสุดของต้นไม้เขาก็แค่ไม่กี่ร้อยเมตรจากพื้นผิวทะเล , ล้มลง จิตใจของเขา reeled เขาบังคับตัวเองให้หยุด เงยหน้าขึ้นมอง เขาเห็นวัง Tengfei ปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้" ผมเลือกผิด ผมต้องเริ่มใหม่ . . . . . . . " ขมวดคิ้ว การเลือกเส้นทางที่ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับน้อยกว่าแบบสุ่มเดา วิธีการหนึ่งอาจเลือกอื่น ๆ กว่าจะผ่านเส้นทางหนึ่งโดยหนึ่งเมิ่งเฮ่าพึมพำกับตัวเองครู่หนึ่ง แล้วเขาเ ย