We think of words as the basic unit

We think of words as the basic units of language. When a baby begins to
speak, One-word commands such as
‘Go!’ or ‘Sit!’, although they crop up relatively seldom in everyday conversation
or reading, are not in any way odd or un-English. Nevertheless,
learning to talk in early childhood seems to be a matter of putting words
together,r, not of taking sentences apart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราคิดว่า คำเป็นหน่วยพื้นฐานของภาษา เมื่อเด็กเริ่มพูด คำสั่งคำหนึ่งเช่น"ไป ' หรือ 'นั่ง ' ถึงแม้ว่าพวกเขาตัดค่าค่อนข้างบทบาทในชีวิตประจำวันหรืออ่าน ไม่ดังแปลก หรือภาษาอังกฤษไม่ อย่างไรก็ตามเรียนรู้ปฐมวัยพูดดูเหมือนจะ เป็นเรื่องของการวางคำกัน r ไม่ของประโยคออกจากกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราคิดว่าคำพูดเป็นหน่วยพื้นฐานของภาษา
เมื่อลูกน้อยเริ่มที่จะพูดคำสั่งหนึ่งคำเช่น
'ไป' หรือ 'นั่ง'
แม้ว่าพวกเขาจะปลูกขึ้นค่อนข้างไม่ค่อยในการสนทนาในชีวิตประจำวันหรือการอ่านไม่ได้ในทางใดทางคี่หรือยกเลิกภาษาอังกฤษ แต่การเรียนรู้ที่จะพูดคุยในวัยเด็กน่าจะเป็นเรื่องของการวางคำด้วยกันR, ไม่ได้ของการใช้ประโยคออกจากกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราคิดว่า คำที่เป็นหน่วยพื้นฐานของภาษา เมื่อทารกเริ่ม
พูดหนึ่งคำสั่ง เช่น
จง ! ' หรือ ' นั่ง ! ' ถึงแม้ว่าพวกเขาปลูกขึ้นค่อนข้างบ่อยในการสนทนา ในชีวิตประจำวัน หรือ
อ่านไม่ได้ในทางใด คี่ หรือ ยูเอ็น ภาษาอังกฤษ โดย
เรียนรู้ที่จะพูดในวัยเด็กดูเหมือนจะเป็นเรื่องของการวางคำ
ด้วยกัน , R , ไม่ใช้ประโยคออกจากกัน