He sounded forlorn and grievous, as

He sounded forlorn and grievous, as though the fact that Chen Rong did not love him had given him inconsolable grief.
Chen Rong knew perfectly well that the man behind her was smart enough to have known her intentions. And yet she still whispered back, “No, I do feel something for you… but having feelings for you will drive me beyond salvation!”
Squeak. The door opened, shortly after which his tall snowy figure went farther and farther from her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาฟัง forlorn และ grievous ว่าความจริงว่า เฉินร่องไม่ได้รักเขาให้เขาเศร้าโศก inconsolableรองเฉินรู้อย่างสมบูรณ์แบบว่า คนหลังเธอฉลาดพอที่จะได้ทราบความตั้งใจของเธอ และยัง เธอยังกระซิบกลับ "ไม่ ฉันรู้สึกบางสิ่งบางอย่างสำหรับคุณ... แต่มีความรู้สึกคุณจะขับรถฉันเกินความรอดรับสารภาพ ประตูเปิด หลังจากที่รูปของเขาหิมะสูงไปไกล และไกล จากเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาฟังดูสิ้นหวังและโศกเศร้าราวกับว่าความจริงที่ว่าเฉินร่องไม่ได้รักเขาให้เขาปลอบความเศร้าโศก.
เฉินร่องรู้ว่าสมบูรณ์ดีว่าคนที่อยู่เบื้องหลังของเธอคือฉลาดพอที่จะได้รู้จักความตั้งใจของเธอ และยังเธอยังคงกระซิบกลับ "ไม่ฉันไม่รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างสำหรับคุณ ... แต่มีความรู้สึกของคุณจะขับรถฉันเกินความรอด!"
รับสารภาพ ประตูเปิดไม่นานหลังจากที่ร่างของเขาเต็มไปด้วยหิมะสูงไปไกลและไกลออกไปจากเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาดูสิ้นหวังและเศร้าโศกแม้ว่าความจริงที่ว่า เฉินหยงไม่ได้รักเขาให้เขาเสียใจไม่รู้เหมือนกันเฉินหยงก็รู้นี่ว่าผู้ชายข้างหลังเธอฉลาดพอที่จะรู้เจตนาของเธอ และยังกระซิบกลับว่า " ไม่ ผมรู้สึกบางอย่างกับคุณ . . . . . . . แต่ความรู้สึกที่มีต่อเธอจะทำให้ฉันเกินความรอด ! "ลั่นเอี๊ยดๆ ประตูเปิดไม่นานหลังจากที่รูปหิมะของเขาสูงออกไปห่างจากเธอ