The concept that emotions induce ea

The concept that emotions induce eating in obese individuals has received
greatest attention in psychosomatic models of obesity. The last major review
on this subject was done in 1957 by Kaplan and Kapian. They conciuded that
"the ultimate cause of the great majority of cases of obesity is psychologically
determined hyperphagia" (p. 199). Their anxiety-reduction model proposed
that overeating by obese individuals reduces anxiety and that this is responsible
for the development and maintenance of the hyperphagia believed to cause
obesity. The concept that emotion strongly influences eating, hereafter referred
to as "emotional eating," has generated considerable interest in clinical and
experimental studies.
The purpose of this paper is to review the post-1957 literature on the relationship
between emotion and eating in adult obesity. This literature can be
divided between the clinical and other nonlaboratory studies and the studies
that use laboratory procedures. Most of the nonlaboratory studies have used

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดที่ว่า อารมณ์ก่อให้เกิดในบุคคลที่อ้วนได้รับความสนใจมากที่สุดในรุ่น psychosomatic ของโรคอ้วน ตรวจสอบหลักสุดท้ายในเรื่องนี้ได้แล้วทั้ง Kaplan และ Kapian พวกเขา conciuded ที่"สาเหตุที่ดีที่สุดส่วนใหญ่ดีของกรณีและปัญหาของโรคอ้วนคือ psychologicallyกำหนด hyperphagia" (p. 199) นำเสนอรูปแบบการลดความวิตกกังวลที่ overeating โดยบุคคลที่อ้วนลดความวิตกกังวลและเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการพัฒนาและบำรุงรักษาของ hyperphagia เชื่อว่าทำโรคอ้วน แนวคิดที่ว่า อารมณ์อย่างยิ่งมีผลต่อการรับประทานอาหาร การอ้างอิงโดยการเป็น "อารมณ์กิน ได้สร้างจำนวนมากสนใจในทางคลินิก และการศึกษาทดลองวัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ทบทวนวรรณกรรม 1957 ลงในความสัมพันธ์อารมณ์และการรับประทานในผู้ใหญ่โรคอ้วน วรรณคดีนี้ได้แบ่งที่ทางคลินิก และอื่น ๆ nonlaboratory การศึกษา และการศึกษาที่ใช้ขั้นตอนปฏิบัติ มีใช้มากที่สุดของการศึกษา nonlaboratory

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดที่ทำให้เกิดอารมณ์การรับประทานอาหารในคนอ้วนได้รับ
ความสนใจมากที่สุดในรุ่นจิตใจของโรคอ้วน การตรวจสอบที่สำคัญที่ผ่านมา
ในเรื่องนี้ได้ทำในปี 1957 โดย Kaplan และ Kapian พวกเขา conciuded ว่า
"สาเหตุที่ดีที่สุดของส่วนใหญ่ของกรณีของโรคอ้วนคือจิตใจ
มุ่งมั่นที่ hyperphagia "(พี. 199) รูปแบบความวิตกกังวลลดลงของพวกเขาเสนอ
ว่าการกินมากเกินไปโดยบุคคลที่เป็นโรคอ้วนจะช่วยลดความวิตกกังวลและว่าเรื่องนี้จะเป็นผู้รับผิดชอบ
สำหรับการพัฒนาและการบำรุงรักษาของ hyperphagia เชื่อว่าจะก่อให้เกิด
โรคอ้วน แนวคิดที่มีอิทธิพลต่ออารมณ์การรับประทานอาหารอย่างรุนแรงเรียกว่าต่อจากนี้
ว่า "การรับประทานอาหารอารมณ์" ได้สร้างความสนใจเป็นอย่างมากในทางคลินิกและ
การศึกษาทดลอง.
วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการทบทวนวรรณกรรมโพสต์ 1957 เกี่ยวกับความสัมพันธ์
ระหว่างอารมณ์และการรับประทานอาหารของโรคอ้วนในวัยผู้ใหญ่ . วรรณกรรมนี้สามารถ
แบ่งระหว่างการศึกษาไม่ใช่ของห้องปฏิบัติการทางคลินิกและอื่น ๆ และการศึกษา
ที่ใช้วิธีการตรวจทางห้องปฏิบัติการ ส่วนใหญ่ของการศึกษาไม่ใช่ของห้องปฏิบัติการได้ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดที่อารมณ์ชวนกินบุคคลอ้วนได้รับความสนใจมากที่สุดในรูปแบบของ
ทางจิตโรคอ้วน สุดท้ายหลักทบทวน
ในเรื่องนี้ได้ใน พ.ศ. 2500 โดย Kaplan และ kapian . พวกเขา conciuded ที่
" ที่สุด เพราะส่วนใหญ่ที่ดีของกรณีของโรคอ้วนคือ จิตใจแน่วแน่ hyperphagia
" ( หน้า 199 ) รูปแบบของการเสนอ
ความวิตกกังวลที่มากเกินไปโดยเฉพาะบุคคลตุ๊ช่วยลดความวิตกกังวล และนี่คือความรับผิดชอบ
สำหรับการพัฒนาและการบำรุงรักษาของ hyperphagia เชื่อว่าสาเหตุ
โรคอ้วน แนวคิดที่มีอิทธิพลต่ออารมณ์ขอกินข้าว ภายหลังเจ้าตัว
เป็น " กินอารมณ์ " ได้สร้างความสนใจเป็นอย่างมากในการศึกษาทดลองทางคลินิกและ

.การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวน post-1957 วรรณกรรมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์และกิน
โรคอ้วนในผู้ใหญ่ วรรณคดีสามารถ
แบ่งระหว่างทางคลินิกและการศึกษาอื่น ๆ และศึกษา nonlaboratory
ที่ใช้วิธีการทางห้องปฏิบัติการ ที่สุดของการศึกษา nonlaboratory ได้ใช้