The Conference of Parties (COP 17)

The Conference of Parties (COP 17) Climate Conference held in Durban in November-December 2011 placed due impetus on some critical issues that emanate when climate change concerns intersect with trade policy issues. In fact, the interface between international trade and climate change is fast emerging as a 'new issue' even though it does not find mention in the originally drafted rules of the General Agreement on Tariffs and Trade (Gatt) or the World Trade Organization (WTO).


Some such issues raised by WTO at COP 17 include unilateral trade measures, climate protectionism and border measures, modalities for promotion and adoption of climate-friendly technology, role of intellectual property rights (IPRs), carbon labelling , and use of biofuels. Since developing countries are also under pressure to make such commitments, it would be crucial to revisit some such issues at the upcoming Brics Leaders' Summit hosted by New Delhi.

The 2011 Brics Summit, which came out with the Sanya Declaration, supported the Cancun Agreement and the mandate of the Bali Plan of Action on climate change. It also called for strengthening modalities of commitments to keep the Kyoto Protocol alive. One concern for developing countries is the unilateral trade measures (UTMs) adopted by developed countries, which could be an arbitrary or discriminatory restriction on international trade practices.

In fact, India's proposal for the Durban discussion at COP 17 also included this issue arguing that such unilateral measures violate the 'principle of common but differentiated responsibilities' as envisaged in Article 3 Para 1 of the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC).

Even China , which has been very active in climate change negotiations , supports the pragmatic implementation of this principle . Also, such practices violate the non-discriminatory principle of the WTO and hamper efforts at strengthening multilateralism. Brazil and South Africa have also shown keenness in renewing the Kyoto Protocol and support the idea of having new emission targets for industrialised countries.

Further discussion on the nuances of adhering to this principle can be undertaken at the Delhi summit , so that a common position of Brics on this issue is formally agreed upon. Related to this is the issue of climate protectionism and border measures being adopted by some developed countries to deal with binding commitments on emissions.

To comply with emission reduction as part of the Kyoto Protocol , the EU adopted an emission trading system, seen as a protectionist measure by developing countries. Border measures could adversely impact the overall export basket of developing countries, and more particularly the export competitiveness of their energy-intensive sectors. A better alternative to border measures can be environment-friendly technology transfer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประชุมของภาคี (ตำรวจ 17) อากาศประชุมในเดอร์บานจัดขึ้นในเดือนพฤศจิกายน 2011 ธันวาคมวางครบกำหนดแรงผลักดันในบางประเด็นสำคัญที่ emanate เมื่ออุณหภูมิเปลี่ยนความกังวลอิน มีปัญหานโยบายทางการค้า ในความเป็นจริง อินเตอร์เฟซระหว่างการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการค้านานาชาติได้อย่างรวดเร็วเกิดขึ้นเป็น 'ประเด็นใหม่' แม้ว่าจะไม่พบกล่าวถึงในกฎเดิม drafted ความตกลงทั่วไปว่าด้วยภาษีศุลกากร และการค้า (แกตต์) หรือองค์กรการค้าโลก (องค์การ)ปัญหาดังกล่าวที่ขึ้น โดยองค์การที่ 17 ตำรวจมีมาตรการทางการค้าฝ่าย มาตรการปกป้องและเส้นขอบของสภาพภูมิอากาศ modalities การโปรโมชั่นของเทคโนโลยีเป็นมิตรกับสภาพภูมิอากาศ บทบาทของสิทธิทรัพย์สินทางปัญญา (IPRs), ฉลากคาร์บอน และการใช้เชื้อเพลิงชีวภาพ เนื่องจากประเทศกำลังพัฒนายังอยู่ภายใต้ความดันเพื่อให้ผูกพันดังกล่าว มันจะต้องมาทบทวนบางประเด็นดังกล่าวที่ประชุมสุดยอดของผู้นำ Brics เกิดขึ้นโดยนิวเดลีสุดยอดของ Brics ที่ 2011 ซึ่งออกมากับการประกาศย่า สนับสนุนข้อตกลงที่แคนคูนและอาณัติของบาหลีวางแผนของการดำเนินการการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ มันเรียกว่าเข้มแข็ง modalities ของข้อผูกมัดเพื่อให้พิธีสารเกียวโตมีชีวิตอยู่ ความกังวลหนึ่งสำหรับประเทศกำลังพัฒนาเป็นมาตรการทางการค้าฝ่าย (UTMs) รับรอง โดยประเทศพัฒนาแล้ว ซึ่งอาจเป็นข้อจำกัดที่กำหนด หรือโจ่งแจ้งในปฏิบัติการค้าระหว่างประเทศในความเป็นจริง ข้อเสนอของอินเดียสำหรับสนทนาเดอร์บานที่ตำรวจ 17 รวมปัญหาโต้เถียงว่า มาตรการดังกล่าวฝ่ายละเมิด 'หลักการทั่วไป แต่สังเกตความรับผิดชอบ' เป็น envisaged ในบทความ 3 พารา 1 ของอนุสัญญากรอบสหประชาชาติในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (UNFCCC)แม้จีน ซึ่งถูกใช้งานมากในสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนเจรจา สนับสนุนงานปฏิบัติของหลักการนี้ ยัง นั้นขัดต่อหลักการขององค์การไม่โจ่งแจ้ง และขัดขวางความพยายามที่เพิ่ม multilateralism บราซิลและแอฟริกาใต้ได้แสดง keenness ในการต่ออายุพิธีสารเกียวโต และสนับสนุนความคิดของการมีเป้าหมายปล่อยก๊าซใหม่ประเทศ industrialisedสามารถจะดำเนินการสนทนาเพิ่มเติมความแตกต่างของการยึดมั่นในหลักการนี้ที่ซัมมิทเดลี ให้ตำแหน่งทั่วไปของ Brics ในปัญหานี้มีตกลงอย่างเป็นกิจจะลักษณะไว้ เกี่ยวข้องนี้เป็นเรื่องของการปกป้องสภาพภูมิอากาศ และเส้นขอบวัดถูกนำมาใช้ โดยบางประเทศพัฒนาจะจัดการกับผูกข้อผูกมัดในการปล่อยเพื่อให้สอดคล้องกับการลดปล่อยก๊าซเป็นส่วนหนึ่งของโพรโทคอลเกียวโต EU นำการเล็ดรอดค้าระบบ เห็นเป็นวัดนโยบายพัฒนาประเทศ วัดขอบอาจส่งผลกระทบตะกร้าส่งออกโดยรวมของประเทศกำลังพัฒนา และมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งแข่งขันส่งออกของภาคพลังงานมากนัก ไปวัดขอบได้ถ่ายทอดเทคโนโลยีสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประชุมของภาคี (COP 17) สภาพภูมิอากาศการประชุมที่จัดขึ้นในเดอร์บันในเดือนพฤศจิกายนถึงธันวาคม 2011 วางแรงผลักดันเนื่องจากในบางประเด็นที่สำคัญที่ออกมาเมื่อความกังวลการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศตัดกับประเด็นนโยบายการค้า ในความเป็นจริง, การเชื่อมต่อระหว่างการค้าระหว่างประเทศและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นไปอย่างรวดเร็วที่เกิดขึ้นใหม่เป็น 'เรื่องใหม่' แม้ว่าจะไม่พบการกล่าวถึงในกฎร่างเดิมของความตกลงทั่วไปว่าด้วยภาษีศุลกากรและการค้า (Gatt) หรือองค์การการค้าโลก (WTO ). บางปัญหาดังกล่าวขึ้นโดยองค์การการค้าโลกที่ COP 17 รวมถึงมาตรการการค้าฝ่ายเดียวการปกป้องสภาพภูมิอากาศและมาตรการชายแดนรังสีสำหรับการส่งเสริมการขายและการยอมรับของเทคโนโลยีภูมิอากาศที่เหมาะกับบทบาทของสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญา (ทรัพย์สินทางปัญญา), การติดฉลากคาร์บอนและการใช้เชื้อเพลิงชีวภาพ เนื่องจากประเทศกำลังพัฒนายังมีแรงกดดันที่จะทำให้ภาระผูกพันดังกล่าวก็จะเป็นสิ่งสำคัญที่จะทบทวนปัญหาดังกล่าวบางส่วนในการประชุมสุดยอดผู้นำ Brics ที่จะเกิดขึ้น 'เป็นเจ้าภาพโดยนิวเดลี. 2011 Brics ประชุมสุดยอดซึ่งออกมาพร้อมกับการประกาศ Sanya สนับสนุนข้อตกลงแคนคูน และคำสั่งของบาหลีแผนปฏิบัติการเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ นอกจากนี้ยังเรียกร้องให้มีการเสริมสร้างรังสีของภาระผูกพันที่จะให้พิธีสารเกียวโตมีชีวิตอยู่ หนึ่งกังวลสำหรับประเทศกำลังพัฒนาเป็นมาตรการทางการค้าฝ่ายเดียว (UTMs) นำโดยประเทศที่พัฒนาแล้วซึ่งอาจจะเป็นข้อ จำกัด โดยพลการหรือการเลือกปฏิบัติในการปฏิบัติทางการค้าระหว่างประเทศ. ในความเป็นจริงข้อเสนอของอินเดียสำหรับการอภิปรายเดอร์บันที่ COP 17 ยังรวมถึงปัญหาการโต้เถียงที่เช่นนี้ มาตรการฝ่ายเดียวละเมิด 'หลักการของความรับผิดชอบร่วมกัน แต่มีความแตกต่างที่เป็นภาพในข้อ 3 วรรค 1 ของยูเอ็นกรอบอนุสัญญาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (UNFCCC). แม้ประเทศจีนซึ่งได้รับการใช้งานมากในการเจรจาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ, สนับสนุนการดำเนินการในทางปฏิบัติของ หลักการนี้ นอกจากนี้การปฏิบัติดังกล่าวละเมิดหลักการไม่เลือกปฏิบัติขององค์การการค้าโลกและขัดขวางความพยายามเสริมสร้างระบบพหุภาคีนิยม บราซิลและแอฟริกาใต้ได้แสดงให้เห็นความกระตือรือร้นในการต่ออายุพิธีสารเกียวโตและสนับสนุนความคิดของการมีเป้าหมายการปล่อยใหม่สำหรับประเทศอุตสาหกรรม. นอกจากนี้การอภิปรายเกี่ยวกับความแตกต่างของการยึดมั่นในหลักการนี้สามารถดำเนินการที่ประชุมสุดยอดนิวเดลีเพื่อให้ตำแหน่งที่พบบ่อยของ Brics ในเรื่องนี้เป็นที่ตกลงกันอย่างเป็นทางการเมื่อ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เป็นปัญหาของการปกป้องสภาพภูมิอากาศและมาตรการชายแดนถูกนำไปใช้โดยประเทศที่พัฒนาแล้วบางอย่างเพื่อจัดการกับภาระผูกพันที่มีผลผูกพันในการปล่อย. เพื่อให้สอดคล้องกับการลดการปล่อยก๊าซเป็นส่วนหนึ่งของพิธีสารเกียวโต, สหภาพยุโรปนำมาใช้ระบบการซื้อขายการปล่อยเห็นเป็นกีดกัน วัดโดยประเทศกำลังพัฒนา มาตรการชายแดนกระทบอาจส่งผลกระทบการส่งออกโดยรวมตะกร้าของประเทศกำลังพัฒนาและอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการแข่งขันการส่งออกของภาคพลังงานมากของพวกเขา ทางเลือกที่ดีกว่าที่จะใช้มาตรการชายแดนสามารถเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมการถ่ายโอนเทคโนโลยี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประชุมของภาคี ( COP 17 ) บรรยากาศการประชุมที่จัดขึ้นในเดอร์บานในเดือนพฤศจิกายน ธันวาคม ๒๕๕๔วางเด็ดขาดเนื่องจากในประเด็นสำคัญที่เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ emanate เมื่อตัดกับประเด็นนโยบายการค้า ในความเป็นจริงอินเตอร์เฟซระหว่างการค้าระหว่างประเทศและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอย่างรวดเร็วที่เกิดขึ้นใหม่เป็นใหม่ ' ปัญหา ' แม้ว่าจะไม่พบกล่าวถึงในตอนแรกร่างกฎของความตกลงทั่วไปว่าด้วยภาษีศุลกากรและการค้า ( GATT ) หรือองค์การการค้าโลก ( WTO )


บางปัญหาดังกล่าวขึ้นโดย WTO ที่ตำรวจ 17 รวมถึงมาตรการทางการค้า โดยการปกป้องสภาพภูมิอากาศและมาตรการ , ชายแดนวิธีส่งเสริมและยอมรับเทคโนโลยีภูมิอากาศเป็นกันเอง บทบาทของทรัพย์สินทางปัญญา ( ทรัพย์สินทางปัญญา ) , ฉลากคาร์บอน , และการใช้เชื้อเพลิงชีวภาพ . เนื่องจากการพัฒนาประเทศยังอยู่ภายใต้ความดันเพื่อให้ภาระผูกพันดังกล่าว จะเป็นสิ่งสําคัญเพื่อทบทวนบางอย่างเช่นปัญหาในการประชุมผู้นำ BRICS ประชุมสุดยอดเป็นเจ้าภาพโดยนิวเดลี .

2011 BRIC Summit ,ซึ่งออกมากับการประกาศสัญญาสนับสนุนข้อตกลงแคนคูน และอาณัติของบาหลีแผนปฏิบัติการในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ มันเรียกว่าการรักษา modalities ของภาระผูกพันพิธีสารเกียวโตยังมีชีวิตอยู่ ปัญหาหนึ่งของการพัฒนาประเทศ คือ มาตรการทางการค้าฝ่ายเดียว ( utms ) นำโดยประเทศพัฒนาซึ่งอาจเป็นกฎเกณฑ์ หรือเลือกปฏิบัติ ข้อกำหนดในการปฏิบัติทางการค้าระหว่างประเทศ

ในความเป็นจริง ข้อเสนอของอินเดียเดอร์บันอภิปรายที่ตำรวจ 17 ยังรวมถึงปัญหานี้เถียงกันว่ามาตรการฝ่ายเดียวดังกล่าวละเมิดหลักการของความรับผิดชอบร่วมกัน แต่ ' ' ซึ่งเป็นภาพในบทความ 3 พารา 1 ของอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ( เพิ่ม

)แม้แต่จีนซึ่งได้ถูกใช้งานมากในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศการเจรจาสนับสนุนการปฏิบัติของหลักการนี้ ยังไม่มีการเลือกปฏิบัติ เช่น การปฏิบัติที่ละเมิดหลักการของ WTO และขัดขวางความพยายามในการเสริมสร้างหลายด้าน .บราซิลและแอฟริกาใต้ได้แสดงความกระตือรือร้นในการต่ออายุพิธีสารเกียวโต และสนับสนุนความคิดของการมีเป้าหมายการปล่อยใหม่สำหรับประเทศอุตสาหกรรม .

การอภิปรายเพิ่มเติมเกี่ยวกับความแตกต่างของการยึดมั่นในหลักการนี้สามารถแลกได้ในการประชุมสุดยอดอินเดีย ดังนั้นโดยทั่วไปตำแหน่งของ BRICS ในเรื่องนี้อย่างเป็นทางการ ตกลงกันที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ คือเรื่องของการปกป้องสภาพภูมิอากาศและมาตรการชายแดนเป็นลูกบุญธรรม โดยบางประเทศที่พัฒนาเพื่อจัดการกับภาระผูกพันในการปล่อย

เพื่อให้สอดคล้องกับการลดมลพิษเป็นส่วนหนึ่งของพิธีสารเกียวโต สหภาพยุโรปได้รับการปล่อยระบบค้า เห็นเป็นวัด โดยร่วมกันพัฒนาประเทศมาตรการชายแดนอาจส่งผลกระทบในทางลบโดยรวมส่งออกตะกร้าของประเทศกำลังพัฒนามากขึ้น โดยเฉพาะการแข่งขันในการส่งออกของพลังงานที่เข้มข้นมากยิ่งขึ้น เป็นทางเลือกที่ดีเพื่อมาตรการชายแดนสามารถถ่ายทอดเทคโนโลยีที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม