Hence, the Lower Mekong Basin yield

Hence, the Lower Mekong Basin yields about 4.5 million tonnes of fish and aquatic products annually. The total economic value of the fishery is between USD 3.9 to USD 7 billion a year.[3] Wild capture fisheries alone have been valued at USD 2 billion a year.[16] This value increases considerably when the multiplier effect is included, but estimates vary widely.
An estimated 2.56 million tonnes of inland fish and other aquatic animals are consumed in the lower Mekong every year.[14] Aquatic resources make up between 47 percent and 80 percent of animal protein in rural diets for people who live in the Lower Mekong Basin.[16][19][20] Fish are the cheapest source of animal protein in the region and any decline in the fishery is likely to significantly impact nutrition, especially among the poor.[11][19][21][22] The size of this impact has not been established[21]
It is estimated that 40 million rural people, more than two-thirds of the rural population in the Lower Mekong Basin, are engaged in the wild capture fishery.[3] Fisheries contribute significantly to a diversified livelihood strategy for many people, particularly the poor, who are highly dependent on the river and its resources for their livelihoods.[15][16][20]
They provide a principal form of income for a large number of people and act as a safety net and coping strategy in times of poor agricultural harvests or other difficulties.[15][16][20] In Lao PDR alone, 71 percent of rural households (2.9 million people) rely on fisheries for either subsistence or additional cash income. Around the Tonle Sap Lake in Cambodia, more than 1.2 million people live in fishing communes and depend almost entirely on fishing for their livelihoods.[3]
Navigation[edit]
For thousands of years the Mekong River has been an important conduit for people and goods between the many towns situated along its banks. Traditional forms of trade in small boats linking communities continue today, however the river is also becoming an important link in international trade routes, connecting the six Mekong countries to each other, and also to the rest of the world.[3] The Mekong is still a wild river and navigation conditions vary greatly along its length. Broadly, navigation of the river is divided between upper and lower Mekong, with the 'upper' part of the river defined as the stretch north of the Khone Falls in southern Laos; and the 'lower' part as the stretch below these falls.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้นโขงลดลงอัตราผลตอบแทนอ่างประมาณ 4.5 ล้านตันของปลาและผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำเป็นประจำทุกปี มูลค่าทางเศรษฐกิจรวมของการประมงอยู่ระหว่าง usd 3.9 USD 7 พันล้านปี. [3] ประมงป่าคนเดียวได้รับมูลค่า 2 พันล้านเหรียญสหรัฐต่อปี. [16] ค่านี้เพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อผลคูณจะรวม แต่ ประมาณการแตกต่างกันไปอย่างกว้างขวาง.
ประมาณ 256 ล้านตันของปลาทะเลและสัตว์น้ำอื่น ๆ ที่มีการบริโภคในโขงลดลงทุกปี. [14] ทรัพยากรน้ำทำขึ้นระหว่างร้อยละ 47 และร้อยละ 80 ของโปรตีนจากสัตว์ในอาหารชนบทสำหรับคนที่อาศัยอยู่ในลุ่มน้ำโขงตอนล่าง. [16 ] [19] [20 ปลา] เป็นแหล่งที่ถูกที่สุดของโปรตีนจากสัตว์ในภูมิภาคและการลดลงในการประมงใด ๆ มีแนวโน้มที่จะส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญทางโภชนาการโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนยากจน. [11] [19] [21] [22] ขนาดของผลกระทบนี้ยังไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้น [21]
ก็คาดว่า 40 ล้านคนในชนบทมากกว่าสองในสามของประชากรในชนบท ลุ่มน้ำโขงตอนล่าง, มีส่วนร่วมในการจับปลาในป่า. [3] การประมงมีส่วนสำคัญกับกลยุทธ์การทำมาหากินที่หลากหลายสำหรับคนจำนวนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนยากจน,ที่มีความสูงขึ้นอยู่กับแม่น้ำและทรัพยากรที่มีอยู่สำหรับการดำรงชีวิตของพวกเขา. [15] [16] [20]
พวกเขาให้เป็นรูปแบบหลักของรายได้สำหรับจำนวนมากของผู้คนและทำหน้าที่เป็นสุทธิความปลอดภัยและกลยุทธ์การรับมือในช่วงเวลาของคนยากจน ผลผลิตทางการเกษตรหรือปัญหาอื่น ๆ . [15] [16] [20] ในประเทศลาวเพียงอย่างเดียวร้อยละ 71 ของครัวเรือนในชนบท (29,000,000 คน) พึ่งพาการประมงเพื่อการดำรงชีวิตอย่างใดอย่างหนึ่งหรือรายได้เงินสดเพิ่มเติม รอบทะเลสาบโตนเลสาบในประเทศกัมพูชากว่า 1.2 ล้านคนอาศัยอยู่ใน communes ประมงและขึ้นอยู่เกือบทั้งหมดในการตกปลาสำหรับการดำรงชีวิตของพวกเขา. [3]
นำร่อง [แก้ไข]
คนเป็นพัน ๆ ปีที่ผ่านมาแม่น้ำโขงได้รับท่อที่สำคัญสำหรับการ และสินค้าระหว่างหลายเมืองที่ตั้งอยู่ตามริมฝั่งของรูปแบบดั้งเดิมของการค้าในเรือขนาดเล็กที่เชื่อมโยงชุมชนอย่างต่อเนื่องในวันนี้ แต่แม่น้ำยังกลายเป็นสิ่งสำคัญในการเชื่อมโยงเส้นทางการค้าระหว่างประเทศที่เชื่อมต่อกันหกประเทศลุ่มแม่น้ำโขงกับแต่ละอื่น ๆ และยังส่วนที่เหลือของโลก. [3] แม่น้ำโขงคือ ยังคงเป็นแม่น้ำป่าและเงื่อนไขการนำแตกต่างกันมากตามความยาวของมัน ในวงกว้างนำทางของแม่น้ำเป็นตัวแบ่งแยกระหว่างบนและล่างแม่น้ำโขงมีส่วน 'บน' ของแม่น้ำตามที่กำหนดไว้เหนือยืดของตกโขนในภาคใต้ของลาว. และส่วนที่ 'ต่ำ' เป็นยืดด้านล่างน้ำตกเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำดังนั้น ลุ่มแม่น้ำโขงต่ำกว่าให้ประมาณ 4.5 ล้านตันของปลาและผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำเป็นประจำทุกปี มูลค่าทางเศรษฐกิจของการประมงอยู่ระหว่าง 3.9 USD เป็น USD 7 พันล้านปี[3] ประมงจับป่าคนเดียวได้ USD 2 พันล้านปี[16] เพิ่มค่านี้มากเมื่อผลคูณรวม แต่การประเมินแตกต่างกัน
2 การประเมินการ56 ล้านตันในประเทศปลาและสัตว์น้ำอื่น ๆ มีใช้ในแม่น้ำโขงลดลงทุกปี[14] ทรัพยากรน้ำได้ค่าระหว่าง 47 เปอร์เซ็นต์และ 80 เปอร์เซ็นต์ของโปรตีนสัตว์ในชนบทอาหารสำหรับผู้ที่อาศัยอยู่ในลุ่มแม่น้ำโขงต่ำกว่า[16][19][20] ปลาเป็นแหล่งที่ถูกที่สุดของโปรตีนสัตว์ในภูมิภาค และการปฏิเสธในการประมงมีแนวโน้มส่งผลกระทบอย่างมากต่อโภชนาการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนจน[11][19][21][22] ขนาดของผลกระทบนี้ไม่ได้จัดตั้งขึ้น [21]
มันคือประมาณว่า ชนบท 40 ล้าน คน มากกว่าสองในสามของประชากรชนบทในลุ่มแม่น้ำโขงต่ำกว่า เข้าร่วมอยู่ในประมงป่าจับ[3] ประมงร่วมอย่างมีนัยสำคัญกลยุทธ์การดำรงชีวิตที่หลากหลายสำหรับหลาย ๆ คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนจน ที่มีสูงขึ้นอยู่ในแม่น้ำและทรัพยากรสำหรับวิถีชีวิตของพวกเขา[15][16][20]
จะมีฟอร์มหลักของรายได้สำหรับคนจำนวนมาก และทำหน้าที่เป็นความปลอดภัยและกลยุทธ์รับมือใน harvests เกษตรยากจนหรือประสบปัญหาอื่น ๆ[15][16][20] ในลาวคนเดียว 71 เปอร์เซ็นต์ของครัวเรือนชนบท (29 ล้านคน) อาศัยประมงชีพหรือรายได้เงินสดเพิ่มเติม รอบทะเลสาบสาบในกัมพูชา มากกว่า 1.2 ล้านคนอาศัยอยู่ในเทศบาลในการตกปลา และพึ่งตกปลาสำหรับวิถีชีวิตของพวกเขาเกือบทั้งหมด[3]
นำ [แก้ไข]
พัน ๆ ปี ริมแม่น้ำโขงได้รับท่อร้อยสายสำคัญสำหรับคนและสินค้าระหว่างเมืองหลายแห่งของธนาคาร รูปแบบดั้งเดิมของการค้าในเรือขนาดเล็กที่เชื่อมโยงชุมชนต่อวันนี้ อย่างไรก็ตาม น้ำยังเป็น การเชื่อมโยงที่สำคัญในเส้นทางการค้าระหว่างประเทศ 6 ประเทศลุ่มน้ำโขงที่เชื่อมต่อกัน และส่วนเหลือของโลก[3] แม่น้ำโขงเป็นแม่น้ำป่า และนำเงื่อนไขแตกต่างกันมากตามความยาว ทั่วไป นำทางของแม่น้ำจะถูกแบ่งระหว่างบน และล่างโขง มีส่วน 'บน' กำหนดเป็นยืดจากน้ำตกโขนในลาวภาคใต้ แม่น้ำ ส่วน 'ล่าง' เป็นการยืดด้านล่างน้ำตกเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นจึงช่วยลดอนุ ภูมิภาค ลุ่มแม่น้ำโขงอ่างล้างหน้าและอัตราผลตอบแทนประมาณ 4.5 ล้านตันของปลาและสัตว์น้ำทุกปี ที่รวมมูลค่าทางเศรษฐกิจของการประมงอยู่ระหว่าง 3.9 ดอลลาร์สหรัฐฯกับดอลลาร์สหรัฐ 7 , 000 ล้านบาทซึ่งในปี.[ 3 ]ป่าจับสัตว์น้ำตามลำพังได้รับการมูลค่า 2 , 000 ล้านบาทซึ่งในปี.[ 16 ]แห่งนี้คือความคุ้มค่าเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อได้ตัวคูณมีผลรวมอยู่ที่ประมาณการไว้มากแต่แตกต่างกันไป.
ที่คาดว่า 2 .56 ล้านตันของทะเลและปลาสัตว์น้ำอื่นๆถูกในที่ต่ำกว่าอนุ ภูมิภาค ลุ่มแม่น้ำโขงทุกปี.[ 14 ]ทรัพยากรสัตว์น้ำทำให้ขึ้นระหว่างร้อยละ 47 และร้อยละ 80 ของสัตว์โปรตีนในชนบทลดน้ำหนักสำหรับประชาชนที่อาศัยอยู่ในที่ต่ำกว่าอนุ ภูมิภาค ลุ่มแม่น้ำโขงอ่างล้างหน้า.[ 16 ][ 19 ][ 20 ]ปลาที่มีราคาถูกที่สุดแหล่งที่มาของสัตว์โปรตีนในเขตพื้นที่และลดลงในการจับปลาจะได้ส่งผลกระทบต่อ ภาวะ โภชนาการ ,โดยเฉพาะในหมู่คนจนที่.[ 11 ][ 19 ][ 21 ][ 22 ]ขนาดของผลกระทบนี้ไม่ได้มีการจัดตั้ง[ 21 ]
มีการประมาณการว่าที่ 40 ล้านคนในชนบทมากกว่าสองในสามของประชากรในชนบทที่อยู่ในระดับต่ำกลุ่มอนุ ภูมิภาค ลุ่มแม่น้ำโขงอ่างล้างหน้าที่มีส่วนร่วมในป่าถ่าย ภาพ การประมง.[ 3 ]ที่กรมประมงมีส่วนช่วยอย่างมากในการดำรงชีวิตความหลากหลายสำหรับผู้คนจำนวนมากโดยเฉพาะคนยากจนผู้ที่มีระดับสูงขึ้นอยู่กับแม่น้ำและทรัพยากรของวิถีชีวิต.[ 15 ][ 16 ][ 20 ]
ซึ่งจะให้หลักรูปแบบของรายได้สำหรับจำนวนมากของผู้คนและทำหน้าที่เป็นความ ปลอดภัย และสันกำแพงกลยุทธ์ในช่วงเวลาที่มีคนยากจนสินค้าเกษตรพืชผลหรืออื่นๆปัญหา.[ 15 ][ 16 ][ 20 ]ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวคนเดียว, 71% ของครัวเรือนชนบท( 2 .9 ล้านคน)ต้องอาศัยที่กรมประมงสำหรับทั้งยังชีพหรือรายได้เพิ่มเติม โดยรอบโตนเลสาบ Lake ในกัมพูชามากกว่า 1.2 ล้านคนอาศัยอยู่ในตำบลการตกปลาและขึ้นอยู่กับเกือบจะทั้งหมดในการตกปลาสำหรับกระเบียดกระเสียรชัก.[ 3 ],ของพวกเขา
การนำทาง[แก้ไข]:
สำหรับหลายพันปีกลุ่มอนุ ภูมิภาค ลุ่มแม่น้ำโขงแม่น้ำที่ได้รับการท่อร้อยสายที่สำคัญสำหรับสินค้าและผู้คนระหว่างเมืองจำนวนมากที่ตั้งอยู่ตามแนวริมฝั่งของพื้นที่รูปแบบดั้งเดิมของการค้าในเรือขนาดเล็กการเชื่อมโยงชุมชนดำเนินการต่ออย่างไรก็ตามในปัจจุบันแม่น้ำที่มีความเชื่อมโยงที่สำคัญในเส้นทางการค้าระหว่างประเทศยังการเชื่อมต่อหกประเทศลุ่มแม่น้ำโขงเข้าด้วยกันและยังมีส่วนที่เหลือของโลกได้[ 3 ]กลุ่มอนุ ภูมิภาค ลุ่มแม่น้ำโขงที่ได้รับยังแม่น้ำป่าและเงื่อนไขการนาวิเกตแตกต่างกันมากไปตามความยาวของพื้นที่ และความสามารถการนาวิเกตของแม่น้ำที่ถูกแบ่งออกเป็นระหว่างกลุ่มอนุ ภูมิภาค ลุ่มแม่น้ำโขงตอนบนและล่างพร้อมด้วย''ด้านบนเป็นส่วนหนึ่งของแม่น้ำที่ทอดตัวอยู่ทางด้านทิศเหนือของ khone Falls ในประเทศลาวทางตอนใต้และ'ด้านล่างของที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทอดตัวอยู่ด้านล่าง Falls .
เหล่านี้