Experimental Pragmatics: a Gricean

Experimental Pragmatics: a Gricean turn in the study of language

Ira A. Noveck , Anne Reboul
Show more
doi:10.1016/j.tics.2008.07.009
Get rights and content
Discerning the meaning of an utterance requires not only mastering grammar and knowing the meanings of words but also understanding the communicative (i.e. pragmatic) features of language. Although it has been an ever present aspect of linguistic analyses and discussions, it is only over the last ten years or so that cognitive scientists have been investigating – in a concerted fashion – the pragmatic features of language experimentally. We begin by highlighting Paul Grice’s contributions to ordinary language philosophy and show how it has led to this active area of experimental investigation. We then focus on two exemplary phenomena – ‘scalar inference’ and ‘reference resolution’ – before considering other topics that fit into the paradigm known as ‘experimental pragmatics’.

Discerning the meaning of an utterance requires more than just knowing the meaning of words and having a mastery of grammar. Understanding a speaker’s meaning involves, among other things, inferring conclusions, acceding to indirect requests and referring to objects in (or out of) view. More importantly, understanding an utterance requires access to, or hypotheses about, the speaker’s intention. In other words, understanding utterances involves understanding the communicative (i.e. pragmatic) features of language. Although it has been an ever present aspect of linguistic analyses and discussions, it is only over the last ten years or so that cognitive scientists have been investigating pragmatic features experimentally in a concerted fashion.

This relatively recent turn can be traced back further, namely to Paul Grice and his philosophical approach to utterance understanding. Here, we focus on Grice’s contributions to ordinary language philosophy and show how they have led to experimental investigations in the cognitive sciences. We then briefly review two areas of experimental investigation – ‘scalar inference’ and ‘reference resolution’ – that have been influenced by Gricean analyses. The first, which has been investigated more intensively in Europe, concerns the way the use of one – typically logical – term seems to imply the rejection of another stronger, related term (e.g. how ‘some’ implies ‘not all’). The second, which has been pursued mostly in North America, covers the way references to objects are made. We then turn to other topics that can or do fall under the rubric of what is often referred to as ‘experimental pragmatics’ [1]. To conclude, we underline how this scientific development is not entirely unexpected.

What does ‘mean’ mean?
Grice’s [2] initial contribution was to propose a novel analysis of meaning. He distinguished ‘sentence meaning’ (the semantic properties of a sentence assigned to it by the grammar) and ‘speaker’s meaning’ (what the speaker actually intended to communicate by uttering a sentence). Retrieving a sentence meaning from an actual utterance is a matter of decoding that sentence, that is, of discovering the semantic properties that the grammar pairs to its acoustic form. Retrieving the speaker’s meaning involves attributing to him or her a special kind of intention, the intention of producing a cognitive effect in an audience and of doing so by causing the audience to recognize that very intention. In other words, although linguistic communication is partly code-based, it cannot be reduced to a mere encoding–decoding process. It involves the attribution of mental states to the speaker.

Beginning in his William James lectures, Grice [2] went further by proposing that conversation rested on a ‘principle of cooperation’, requiring interlocutors to ‘make (their) conversational contribution such as is required, at the stage at which it occurs, by the accepted purpose or direction of the talk exchange in which (they) are engaged’. This principle was explicated in several maxims of conversation, which the speakers are supposed to follow. For example, the ‘Maxims of Quantity’ are ‘make your contribution as informative as is required and not more informative than is required’ and the Maxims of Quality basically say be truthful – ‘do not give information that is false or that is not supported by evidence’. The passage from sentence meaning to speaker’s meaning can then be explained by an inferential process that is guided by the expectation that the speaker has complied with the maxims. In this way, Grice [2] laid out philosophical foundations to communication.

Gricean principles were soon considered to explain experimental results, for example, with respect to metaphor [3], the development of sarcasm [4], survey responses [5] and reasoning problems 6 and 7. However, it soon became apparent that Grice’s [2] theory was not designed to make specific experimental predictions, but rather to make interesting distinctions between utterances. It would take offshoots having a cognitive theoretic bent to achieve experimental viability. This can be demonstrated best with our first case study, which often falls under the rubric of ‘scalar implicatures’.

Scales and Inference
John Stuart Mill noted (as cited in Ref. [8]), that utterances such as ‘I saw some of your children today’ are often interpreted as ‘I didn’t see all of your children today’ because if the speaker meant the more informative ‘all’, he would have said so. Although intuitive, this interpretation raises an inconsistency because the semantic meaning of ‘some’ is, in fact, compatible with ‘all’. (To appreciate this, consider a teacher who coyly tells her students ‘some of you passed the exam’ when in fact she knows they all did; although speaking truthfully, she is guilty only of not being forthcoming.) Explanations aside, this sort of narrowing of ‘some’ to mean ‘some but not all’ can seem so common that many believe that ‘some’ actually means ‘some but not all’. Grice [2] coined a term for this sort of inference – ‘generalized conversational implicatures’ – which are pragmatic inferences linked to propositions that seem to be common, making them valid pragmatically, but not logically. How exactly can Grice’s notion be put to work to be amenable to linguistic analysis?

One class of proposals has been influenced by an account developed by Laurence Horn (as summarized in Ref. [8]), a self-described neo-Gricean who aimed to streamline Grice’s maxims. For those cases like ‘some’, he argues that the derivation of generalized implicatures relies on pre-existing linguistic scales consisting in a set of expressions ranked by order of informativeness (e.g. ) where the former is less informative than the latter. When a speaker uses a term that is low in order of informativeness (e.g. ‘some’ in John Stuart Mill’s example earlier), the speaker can be perceived to implicate that the proposition that would have been expressed by the stronger term in the scale (all) is false. This can be generalized to a host of scales. Consider one for the logical terms ‘or’ and ‘and’ (where the former is less informative than the latter). If a speaker says that her suitor brought ‘flowers or champagne’, it can implicate that it is false that he brought both because the speaker would have been more appropriately informative by saying ‘flowers and champagne’. It is the ubiquity of scales that led many to dub narrowing a ‘scalar implicature’.

Following up on this approach, Stephen Levinson [9], a fellow neo-Gricean, proposes that these so-called scalar implicatures are generated automatically every time weak terms (on the scale of informativeness) are used. Furthermore, he proposes that these implicatures can be cancelled to provide the hearer with the semantic meaning in certain contexts. An even more circumscribed view comes from Chierchia and colleagues [10] who propose that scalar implicatures always occur, except in a specific grammatical category (referred to as ‘downward entailing’) that includes negations, question forms and antecedents of conditionals. This would predict that a phrase containing ‘or’ in the consequent of a conditional (the clause following ‘then’ in ‘if A then B or C’) should be read as exclusive (as ‘B or C but not both’), whereas a phrase containing ‘or’ in the antecedent of a conditional (the clause preceding ‘then’ in ‘if A or B then C’) would not (thus, ‘A or B’ here would be read as ‘A or B and perhaps both’) [11].

In contrast to this class of proposals that assumes that narrowings are omnipresent, relevance theory, an alternative post-Gricean theory, defends a diametrically opposing view. According to this account, the semantic reading of a term such as ‘some’ could very well be good enough, not needing narrowing at all, and when there is narrowing it is determined by context every time. In other words, relevance theory does not assume that a semantic reading of ‘some’ relies on a general and automatic mechanism that first narrows ‘some’ to ‘not all’. It also follows that relevance theory does not assume that access to the semantic meaning of ‘some’ requires an extra step that cancels the implicature. Furthermore, all other things being equal, relevance theory predicts that utterances understood with a narrowed meaning of ‘some’ ought to require more effort than those that are not [12].

It is in this post-Gricean theoretical environment that experimental work has been carried out on so-called scalar implicatures with both children and adults, producing robust results. Developmentally speaking, one finds that narrowed readings occur more frequently with age, indicating that interpretations from younger participants rely on semantic readings. Part of this claim comes from findings showing that children are less likely than adults to reject underinformative

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วจนปฏิบัติศาสตร์ทดลอง: Gricean การเปิดใช้ในการศึกษาภาษาไอร่า A. Noveck, Anne Reboul ดูเพิ่มเติมdoi:10.1016/j.tics.2008.07.009ได้รับสิทธิและเนื้อหาหมายของ utterance ที่ฉลาดต้องไม่เพียงแต่เรียนรู้ไวยากรณ์ และรู้ความหมายของคำ แต่ยัง เข้าใจคุณลักษณะ (เช่นปฏิบัติ) หลักภาษา แม้ว่าจะได้รับข้อมูลด้านต่าง ๆ อยู่ตลอดเวลาวิเคราะห์ภาษาศาสตร์และสนทนา เป็นมากกว่าสิบปีเท่านั้นหรือเพื่อ ให้รับรู้นักวิทยาศาสตร์มีการตรวจสอบ –ในแฟชั่นกัน – ปฏิบัติลักษณะการทำงานของภาษา experimentally เราเริ่มต้น ด้วยการเน้นสรร Paul Grice ปรัชญาภาษาธรรมดา และแสดงว่าจะได้นำพื้นที่นี้ใช้งานสอบสวนทดลอง จากนั้นเรามุ่งเน้นในสองปรากฏการณ์เยี่ยง – 'สเกลาข้อ' และ 'อ้างอิงแก้ไข' – ก่อนพิจารณาหัวข้ออื่น ๆ ที่อยู่ในกระบวนทัศน์ที่เรียกว่า 'วจนปฏิบัติศาสตร์ทดลอง'ฉลาดความหมายของการ utterance ต้องรู้ความหมายของคำ และมีต้นแบบของไวยากรณ์มากกว่า เข้าใจความหมายของผู้บรรยายเกี่ยวข้อง ต่าง ๆ บทสรุป inferring ภาคยานุวัติการร้องขอทางอ้อม และการอ้างอิงวัตถุ (หรือออกจาก) ดู ที่สำคัญ เข้าใจการ utterance ต้องถึง หรือสมมุติฐานเกี่ยวกับ ความตั้งใจของลำโพง ในคำอื่น ๆ เข้าใจ utterances เกี่ยวข้องกับการทำความเข้าใจเกี่ยวกับคุณสมบัติหลัก (เช่นปฏิบัติ) ของภาษา แม้ว่าจะได้รับข้อมูลด้านต่าง ๆ อยู่ตลอดเวลาวิเคราะห์ภาษาศาสตร์และสนทนา เป็นมากกว่าสิบปีเท่านั้นหรือเพื่อ ให้รับรู้นักวิทยาศาสตร์มีการตรวจสอบคุณลักษณะปฏิบัติ experimentally ในแฟชั่นกันเปิดค่อนข้างล่านี้สามารถติดตามกลับเพิ่มเติม ได้แก่ Paul Grice และ utterance เข้าใจวิธีปรัชญาของเขา ที่นี่ เรามุ่งเน้นในส่วนของ Grice ปรัชญาภาษาธรรมดาและดูว่าพวกเขาได้นำไปสู่การสอบสวนทดลองด้านวิทยาศาสตร์ประชาน แล้วสั้น ๆ ทบทวนตรวจสอบทดลอง 'สเกลาข้อ' และ 'ความละเอียดของการอ้างอิง' – สองพื้นที่ที่ได้รับอิทธิพลจาก Gricean วิเคราะห์ ครั้งแรก ซึ่งมีการตรวจสอบมากในยุโรป เกี่ยวข้องกับวิธีใช้ระยะหนึ่ง –ตรรกะโดยทั่วไป – ดูเหมือนว่านัยการปฏิเสธของอื่นที่เกี่ยวข้อง แข็งแกร่งคำ (เช่นว่า 'บาง' หมายถึง 'ไม่ทั้งหมด') ที่สอง ที่ได้รับการดำเนินการส่วนใหญ่ในทวีปอเมริกาเหนือ ครอบคลุมวิธีการอ้างอิงวัตถุจะ เราเปิดไปหัวข้ออื่นที่สามารถ หรือตกอยู่ภายใต้ rubric ของอะไรมักจะเรียกว่า 'ทดลองวจนปฏิบัติศาสตร์' [1] เพื่อสรุป เราขีดเส้นใต้การพัฒนาทางวิทยาศาสตร์นี้ไม่ทั้งไม่คาดคิด'หมายถึง' อย่างไรสัดส่วนเริ่มต้นของ Grice [2] ได้เสนอการวิเคราะห์นวนิยายความหมาย เขาโดดเด่น 'ประโยคความหมาย' (คุณสมบัติความหมายของประโยคที่กำหนดให้ โดยไวยากรณ์) และ 'ผู้บรรยายความหมายของ' (อะไรลำโพงที่จริงวัตถุประสงค์ในการสื่อสาร โดยการกล่าวคำประโยค) เรียกหมายประโยคจาก utterance ที่จริงเป็นเรื่องของการที่ประโยค นั่นคือ การถอดรหัสของการค้นพบคุณสมบัติทางตรรกที่ไวยากรณ์จับคู่กับรูปแบบอะคูสติก ดึงความหมายของผู้เกี่ยวข้องกับ attributing เขาหรือเธอเจตนา ความตั้งใจผลิตผลรับรู้ในผู้ชม และทำเช่นนั้นโดยการทำให้ผู้ชมรับรู้ความตั้งใจที่ดีชนิดพิเศษ ในคำอื่น ๆ แม้ว่าการสื่อสารภาษาศาสตร์เป็นบางส่วนรหัสตาม มันไม่สามารถลดให้กระบวนการเข้ารหัส – ถอดรหัสเพียง มันเกี่ยวข้องกับแสดงที่มาของอเมริกาจิตเพื่อผู้เริ่มต้นในการบรรยายของเขา William James, Grice [2] ต่อไปอีกโดยเสนอว่า สนทนาคัดสรรใน 'หลักการของความร่วมมือ' interlocutors จะต้อง ' ทำให้สัดส่วน (ของ) สนทนาเช่นเป็นต้อง ในระยะที่เป็นที่เกิดขึ้น โดยการยอมรับวัตถุประสงค์หรือทิศทางของการแลกเปลี่ยนพูดคุยซึ่ง (พวกเขา) จะหมั้น ' หลักการนี้ถูก explicated ในหลายคำคมของการสนทนา ซึ่งลำโพงควรจะทำตาม ตัวอย่าง 'คำคมของปริมาณ' ใจ 'ให้ของที่เป็นข้อมูลจำเป็น และข้อมูลไม่มากขึ้นกว่าที่จำเป็น' คำคมคุณภาพพื้นพูดจะสุจริตใจ – 'ไม่ให้ข้อมูลที่เป็นเท็จ หรือที่ไม่สนับสนุน โดยหลักฐาน' เส้นทางจากความหมายของประโยคให้ความหมายของลำโพงแล้วจะอธิบาย ด้วยกระบวนการเพียงน้อยนิดที่แนะนำตามความคาดหวังที่ว่า ลำโพงที่มีกำกับ ด้วยคำคม ด้วยวิธีนี้ Grice [2] วางรากฐานปรัชญาการสื่อสารGricean หลักเร็ว ๆ นี้ได้ถืออธิบายผลการทดลอง ตัวอย่าง กับเทียบ [3], [4], ประชดประชันการพัฒนาสำรวจตอบ [5] และใช้เหตุผลปัญหา 6 และ 7 อย่างไรก็ตาม มันจนกลายเป็นชัดเจนว่า ทฤษฎี [2] ของ Grice ไม่ออกแบบมา เพื่อให้คาดคะเนทดลองเฉพาะ แต่แทนที่จะ ไปทำให้ความน่าสนใจระหว่าง utterances มันจะใช้เวลา offshoots มีความสนใจรับรู้ theoretic เพื่อทดลองการใช้ชีวิต ซึ่งสามารถจะแสดงส่วนกับเราครั้งแรกกรณีศึกษา ซึ่งมักจะอยู่ภายใต้ rubric ของ 'สเกลา implicatures'เครื่องชั่งน้ำหนักและข้อJohn Stuart Mill noted (as cited in Ref. [8]), that utterances such as ‘I saw some of your children today’ are often interpreted as ‘I didn’t see all of your children today’ because if the speaker meant the more informative ‘all’, he would have said so. Although intuitive, this interpretation raises an inconsistency because the semantic meaning of ‘some’ is, in fact, compatible with ‘all’. (To appreciate this, consider a teacher who coyly tells her students ‘some of you passed the exam’ when in fact she knows they all did; although speaking truthfully, she is guilty only of not being forthcoming.) Explanations aside, this sort of narrowing of ‘some’ to mean ‘some but not all’ can seem so common that many believe that ‘some’ actually means ‘some but not all’. Grice [2] coined a term for this sort of inference – ‘generalized conversational implicatures’ – which are pragmatic inferences linked to propositions that seem to be common, making them valid pragmatically, but not logically. How exactly can Grice’s notion be put to work to be amenable to linguistic analysis?One class of proposals has been influenced by an account developed by Laurence Horn (as summarized in Ref. [8]), a self-described neo-Gricean who aimed to streamline Grice’s maxims. For those cases like ‘some’, he argues that the derivation of generalized implicatures relies on pre-existing linguistic scales consisting in a set of expressions ranked by order of informativeness (e.g. ) where the former is less informative than the latter. When a speaker uses a term that is low in order of informativeness (e.g. ‘some’ in John Stuart Mill’s example earlier), the speaker can be perceived to implicate that the proposition that would have been expressed by the stronger term in the scale (all) is false. This can be generalized to a host of scales. Consider one for the logical terms ‘or’ and ‘and’ (where the former is less informative than the latter). If a speaker says that her suitor brought ‘flowers or champagne’, it can implicate that it is false that he brought both because the speaker would have been more appropriately informative by saying ‘flowers and champagne’. It is the ubiquity of scales that led many to dub narrowing a ‘scalar implicature’.Following up on this approach, Stephen Levinson [9], a fellow neo-Gricean, proposes that these so-called scalar implicatures are generated automatically every time weak terms (on the scale of informativeness) are used. Furthermore, he proposes that these implicatures can be cancelled to provide the hearer with the semantic meaning in certain contexts. An even more circumscribed view comes from Chierchia and colleagues [10] who propose that scalar implicatures always occur, except in a specific grammatical category (referred to as ‘downward entailing’) that includes negations, question forms and antecedents of conditionals. This would predict that a phrase containing ‘or’ in the consequent of a conditional (the clause following ‘then’ in ‘if A then B or C’) should be read as exclusive (as ‘B or C but not both’), whereas a phrase containing ‘or’ in the antecedent of a conditional (the clause preceding ‘then’ in ‘if A or B then C’) would not (thus, ‘A or B’ here would be read as ‘A or B and perhaps both’) [11].
In contrast to this class of proposals that assumes that narrowings are omnipresent, relevance theory, an alternative post-Gricean theory, defends a diametrically opposing view. According to this account, the semantic reading of a term such as ‘some’ could very well be good enough, not needing narrowing at all, and when there is narrowing it is determined by context every time. In other words, relevance theory does not assume that a semantic reading of ‘some’ relies on a general and automatic mechanism that first narrows ‘some’ to ‘not all’. It also follows that relevance theory does not assume that access to the semantic meaning of ‘some’ requires an extra step that cancels the implicature. Furthermore, all other things being equal, relevance theory predicts that utterances understood with a narrowed meaning of ‘some’ ought to require more effort than those that are not [12].

It is in this post-Gricean theoretical environment that experimental work has been carried out on so-called scalar implicatures with both children and adults, producing robust results. Developmentally speaking, one finds that narrowed readings occur more frequently with age, indicating that interpretations from younger participants rely on semantic readings. Part of this claim comes from findings showing that children are less likely than adults to reject underinformative

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เน้นการทดลอง: เปิด Gricean ในการศึกษาภาษาไอราเอNoveck แอนน์ Reboul แสดงเพิ่มเติมดอย: 10.1016 / j.tics.2008.07.009 รับสิทธิและเนื้อหาฉลาดความหมายของคำพูดที่ต้องไม่เพียง แต่การเรียนรู้ไวยากรณ์และความหมาย ของคำ แต่ยังทำความเข้าใจเกี่ยวกับการสื่อสาร (เช่นในทางปฏิบัติ) คุณสมบัติของภาษา แม้ว่าจะได้รับสิ่งที่เคยนำเสนอการวิเคราะห์ภาษาและการอภิปรายก็เป็นเพียงในช่วงสิบปีที่ผ่านมาหรือเพื่อให้องค์ความรู้วิทยาศาสตร์ได้รับการตรวจสอบ - ในแฟชั่นร่วมกัน - คุณสมบัติของภาษาในทางปฏิบัติการทดลอง เราเริ่มต้นโดยเน้นผลงานของพอลกริชปรัชญาภาษาสามัญและแสดงวิธีการที่จะนำไปสู่การนี้พื้นที่ใช้งานของการตรวจสอบการทดลอง จากนั้นเราจะมุ่งเน้นไปที่สองปรากฏการณ์ที่เป็นแบบอย่าง - 'อนุมานสเกลาร์' และ 'ความละเอียดอ้างอิง -. ก่อนที่จะพิจารณาเรื่องอื่น ๆ ที่เหมาะสมในกระบวนทัศน์ที่เรียกว่า' เน้นการทดลอง 'ฉลาดความหมายของคำพูดต้องมีมากกว่าเพียงแค่รู้ความหมายของคำและมีการเรียนรู้ของไวยากรณ์ การทำความเข้าใจความหมายของลำโพงเกี่ยวข้องกับเหนือสิ่งอื่นใด, การอนุมานข้อสรุปลงนามการร้องขอทางอ้อมและหมายถึงวัตถุใน (หรือออกจาก) มุมมอง ที่สำคัญการทำความเข้าใจคำพูดที่ต้องใช้การเข้าถึงหรือสมมติฐานเกี่ยวกับความตั้งใจของผู้พูด ในคำอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการทำความเข้าใจคำพูดทำความเข้าใจเกี่ยวกับการสื่อสาร (เช่นในทางปฏิบัติ) คุณสมบัติของภาษา แม้ว่าจะได้รับสิ่งที่เคยนำเสนอการวิเคราะห์ภาษาและการอภิปรายก็เป็นเพียงในช่วงสิบปีที่ผ่านมาหรือเพื่อให้องค์ความรู้วิทยาศาสตร์ได้รับการตรวจสอบคุณสมบัติในทางปฏิบัติการทดลองในรูปแบบร่วมกัน. นี้เปิดที่ผ่านมาค่อนข้างสามารถตรวจสอบกลับต่อไปคือการ พอลกริชและแนวทางปรัชญาของเขาที่จะเข้าใจคำพูด ที่นี่เราจะมุ่งเน้นไปที่การมีส่วนร่วมของกริชปรัชญาภาษาสามัญและแสดงวิธีการที่พวกเขาได้นำไปสู่การตรวจสอบการทดลองในองค์ความรู้วิทยาศาสตร์ จากนั้นเราจะตรวจสอบในเวลาสั้น ๆ สองด้านของการตรวจสอบการทดลอง - 'อนุมานสเกลาร์' และ 'ความละเอียดอ้างอิง - ที่ได้รับอิทธิพลจาก Gricean วิเคราะห์ ครั้งแรกที่ได้รับการตรวจสอบอย่างเข้มงวดมากขึ้นในยุโรปที่เกี่ยวข้องกับวิธีการใช้อย่างใดอย่างหนึ่ง - มักจะตรรกะ - ระยะดูเหมือนว่าจะบ่งบอกถึงการปฏิเสธของผู้อื่นที่แข็งแกร่งในระยะที่เกี่ยวข้อง (เช่นวิธีการที่ 'บาง' หมายถึง 'ไม่ทั้งหมด) ที่สองซึ่งได้รับการดำเนินการส่วนใหญ่ในทวีปอเมริกาเหนือครอบคลุมอ้างอิงทางไปยังวัตถุที่จะทำ จากนั้นเราจะหันไปหัวข้ออื่น ๆ ที่สามารถหรือตกอยู่ภายใต้เกณฑ์ของสิ่งที่มักจะเรียกว่า 'เน้นการทดลอง' [1] สรุปเราขีดเส้นใต้ว่าการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์นี้ไม่ได้ทั้งหมดที่ไม่คาดคิด. อะไร 'หมายถึง' หมายถึงอะไรกริชของ[2] ผลงานที่เริ่มต้นที่จะนำเสนอการวิเคราะห์นวนิยายของความหมาย เขาประสบความสำเร็จ 'ประโยคความหมาย (คุณสมบัติความหมายของประโยคที่ได้รับมอบหมายตามไวยากรณ์) และ' ความหมายของลำโพง (ลำโพงสิ่งที่ตั้งใจจริงในการสื่อสารโดยการเปล่งประโยค) ดึงประโยคความหมายจากคำพูดที่เกิดขึ้นจริงเป็นเรื่องของการถอดรหัสประโยคนั้นว่ามีคุณสมบัติของการค้นพบความหมายที่คู่ไวยากรณ์ในรูปแบบอะคูสติกของ ดึงความหมายของผู้พูดที่เกี่ยวข้องกับเจตนารมณ์ที่จะให้เขาหรือเธอเป็นชนิดพิเศษของความตั้งใจความตั้งใจในการผลิตผลองค์ความรู้ในกลุ่มผู้ชมและการทำเช่นนั้นโดยทำให้ผู้ชมที่จะยอมรับว่ามีความตั้งใจมาก ในคำอื่น ๆ แม้ว่าการสื่อสารทางภาษาคือส่วนหนึ่งเป็นรหัสที่ใช้ก็ไม่สามารถจะลดลงไปเป็นกระบวนการเข้ารหัสถอดรหัสเพียง มันเกี่ยวข้องกับการแสดงที่มาของรัฐที่อยู่ทางจิตกับลำโพง. จุดเริ่มต้นในการบรรยายของเขาวิลเลียมเจมส์, กริช [2] เดินต่อไปโดยนำเสนอการสนทนาที่วางอยู่บนหลักการของความร่วมมือ 'ต้องเป็นต้นไปให้ (พวกเขา) ผลงานการสนทนาดังกล่าวตามที่เป็นอยู่ จำเป็นต้องใช้ในขั้นตอนที่มันเกิดขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อได้รับการยอมรับหรือทิศทางของการแลกเปลี่ยนพูดคุยที่ (พวกเขา) มีส่วนร่วม ' หลักการนี้ได้รับการชี้แจงในหลายแง่ของการสนทนาซึ่งลำโพงที่ควรจะทำตาม ยกตัวอย่างเช่น 'คำคมของจำนวน' เป็น 'ทำให้ผลงานของคุณเป็นข้อมูลที่จำเป็นและไม่ได้ให้ข้อมูลมากกว่าจะต้อง' และคำคมคุณภาพโดยทั่วไปพูดเป็นความจริง - 'ไม่ได้ให้ข้อมูลที่เป็นเท็จหรือที่ไม่ได้รับการสนับสนุน จากหลักฐาน ' ทางเดินจากความหมายประโยคความหมายของผู้พูดนั้นจะสามารถอธิบายได้ด้วยกระบวนการอนุมานว่าเป็นแนวทางโดยการคาดการณ์ว่าลำโพงได้ปฏิบัติตามคติ ด้วยวิธีนี้กริช [2] ออกมาวางรากฐานปรัชญากับการสื่อสาร. หลักการ Gricean ได้รับการพิจารณาเร็ว ๆ นี้ในการอธิบายผลการทดลองเช่นที่เกี่ยวกับอุปมา [3] การพัฒนาของถ้อยคำ [4], ตอบแบบสำรวจ [5] ปัญหาการให้เหตุผล 6 และ 7 แต่มันก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่ากริชของ [2] ทฤษฎีไม่ได้ถูกออกแบบมาเพื่อทำให้การคาดการณ์การทดลองที่เฉพาะเจาะจง แต่จะทำให้ความแตกต่างระหว่างคำพูดที่น่าสนใจ มันจะใช้เวลาหน่อมีทฤษฎีองค์ความรู้โค้งงอเพื่อให้บรรลุศักยภาพในการทดลอง นี้สามารถแสดงให้เห็นได้ดีที่สุดกับกรณีศึกษาครั้งแรกของเราที่มักจะตกอยู่ภายใต้เกณฑ์ของ implicatures เกลา '. the ชั่งน้ำหนักและการอนุมานจอห์นสจ็วร์ตั้งข้อสังเกต (ตามที่อ้างถึงใน Ref. [8]) ซึ่งคำพูดเช่น "ผมเห็นบางส่วนของ บุตรหลานของคุณวันนี้จะถูกตีความมักจะเป็น 'ผมไม่ได้ดูทั้งหมดของลูก ๆ ของคุณวันนี้เพราะถ้าผู้พูดหมายถึงข้อมูลเพิ่มเติม' ทั้งหมดที่เขาจะได้กล่าวว่าดังนั้น แม้ว่าจะใช้งานง่ายนี้ทำให้เกิดการตีความความไม่สอดคล้องกันเพราะความหมายของ 'บางอย่าง' ในความเป็นจริงเข้ากันได้กับ 'ทั้งหมด' (เพื่อชื่นชมนี้พิจารณาครูที่เอียงอายบอกเธอว่านักเรียนบางส่วนของคุณผ่านการสอบ 'ในเมื่อความจริงเธอรู้ว่าพวกเขาทั้งหมดได้. แม้ว่าจะพูดตามความเป็นจริงเธอเป็นความผิดเพียงคนเดียวไม่เป็นอนาคต) คำอธิบายกันจัดเรียงของนี้ ตีบของ 'บาง' หมายถึง 'บางส่วน แต่ไม่ทั้งหมด' เพื่อให้สามารถดูทั่วไปที่หลายคนเชื่อว่า 'บาง' จริงหมายถึง 'บางส่วน แต่ไม่ทั้งหมด กริช [2] คำประกาศเกียรติคุณสำหรับการเรียงลำดับของการอนุมานนี้ - 'implicatures สนทนาทั่วไป - ซึ่งเป็นข้อสรุปในทางปฏิบัติที่เชื่อมโยงกับข้อเสนอที่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติที่ทำให้พวกเขาที่ถูกต้องในทางปฏิบัติ แต่ไม่ได้มีเหตุผล วิธีการว่าสามารถคิดกริชของจะนำไปทำงานเพื่อจะคล้อยตามการวิเคราะห์ภาษา? ชั้นหนึ่งของข้อเสนอได้รับอิทธิพลจากบัญชีที่พัฒนาโดยลอเรนฮอร์น (ตามที่สรุปไว้ใน Ref. [8]) ซึ่งเป็นตัวอธิบายนีโอ Gricean ที่มีวัตถุประสงค์ เพื่อเพิ่มความคล่องตัวแง่ของกริช สำหรับกรณีดังกล่าวเช่น 'บาง' เขาระบุว่าแหล่งที่มาของ implicatures ทั่วไปอาศัยบนตาชั่งภาษาที่มีอยู่ก่อนประกอบด้วยชุดของการแสดงออกอันดับตามคำสั่งของ informativeness (เช่น





















) ซึ่งอดีตเป็นข้อมูลน้อยกว่าหลัง เมื่อลำโพงใช้คำว่าอยู่ในระดับต่ำในการสั่งซื้อของ informativeness (เช่น 'บางอย่าง' ในตัวอย่างจอห์นสจ็วร์ก่อนหน้านี้) ลำโพงสามารถรับรู้การมีส่วนร่วมที่ข้อเสนอที่จะได้รับการแสดงโดยระยะที่แข็งแกร่งในระดับ (ทั้งหมด ) เป็นเท็จ นี้สามารถทั่วไปกับโฮสต์ของเครื่องชั่ง พิจารณาอย่างใดอย่างหนึ่งสำหรับคำตรรกะ 'หรือ' และ 'และ' (ที่อดีตเป็นข้อมูลน้อยกว่าหลัง) ถ้าลำโพงบอกว่าแฟนของเธอนำ 'ดอกไม้หรือแชมเปญ' ก็สามารถมีส่วนร่วมว่ามันเป็นเท็จว่าเขานำทั้งสองเพราะลำโพงจะได้รับข้อมูลมากขึ้นอย่างเหมาะสมโดยกล่าวว่า 'ดอกไม้และแชมเปญ' มันเป็นความแพร่หลายของเครื่องชั่งที่นำมากมายที่จะทำสำเนาลดว่า 'เกลา implicature'. the ติดตามวิธีการนี้สตีเฟ่นเลวินสัน [9], เพื่อนนีโอ Gricean เสนอว่าสิ่งเหล่านี้ที่เรียกว่า implicatures เกลาสร้างขึ้นโดยอัตโนมัติทุกครั้งที่อ่อนแอ เงื่อนไข (โย informativeness) จะนำมาใช้ นอกจากนี้เขาแนะว่า implicatures เหล่านี้สามารถถูกยกเลิกเพื่อให้ผู้ฟังที่มีความหมายในบริบทบางอย่าง มุมมองแม้ circumscribed มากขึ้นมาจาก Chierchia และเพื่อนร่วมงาน [10] ที่เสนอว่า implicatures เกลามักจะเกิดขึ้นยกเว้นในหมวดหมู่ไวยากรณ์ที่เฉพาะเจาะจง (เรียกว่า 'ลง entailing') ที่มี negations รูปแบบคำถามและบรรพบุรุษของเงื่อนไข นี้จะคาดการณ์ว่าเป็นวลีที่มี 'หรือ' ในผลเนื่องมาจากเงื่อนไข (ข้อต่อไปนี้ 'แล้ว' ใน 'ถ้าจากนั้น B หรือ C') ควรจะอ่านเป็นพิเศษ (ในขณะที่ 'B หรือ C แต่ไม่ใช่ทั้งสอง') ในขณะที่วลีที่มี 'หรือ' ในอดีตของเงื่อนไข (คำสั่งก่อนหน้านี้ 'แล้ว' ใน 'ถ้า A หรือ B แล้ว C') จะไม่ (เช่น 'A หรือ B' ที่นี่จะได้รับการอ่านเป็น 'A หรือ B และ บางทีอาจจะเป็นทั้ง ') [11]. ในทางตรงกันข้ามกับระดับของข้อเสนอนี้อนุมานว่า narrowings มีอยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่งทฤษฎีความเกี่ยวข้องทฤษฎีโพสต์ Gricean ทางเลือกปกป้องมุมมองของฝ่ายตรงข้ามเชียร ตามบัญชีนี้การอ่านความหมายของคำเช่น 'บางอย่างดีอาจจะดีพอไม่จำเป็นต้องลดที่ทั้งหมดและเมื่อมีการกวดขันมันจะถูกกำหนดโดยบริบททุกครั้ง ในคำอื่น ๆ ทฤษฎีความเกี่ยวข้องไม่ได้คิดว่าการอ่านความหมายของ 'บาง' อาศัยกลไกทั่วไปและอัตโนมัติที่แรกแคบ 'บาง' เป็น 'ไม่ได้ทั้งหมด' นอกจากนี้ยังเป็นไปตามทฤษฎีที่เกี่ยวข้องไม่ถือว่าการเข้าถึงความหมายของความหมายว่า 'บาง' ต้องมีขั้นตอนพิเศษที่ยกเลิก implicature นอกจากนี้ทุกสิ่งอื่น ๆ เหมือนกันทฤษฎีความเกี่ยวข้องคาดการณ์ว่าเป็นการเข้าใจกับความหมายที่แคบของบางอย่างควรจะต้องใช้ความพยายามมากขึ้นกว่าผู้ที่ไม่ได้ [12]. มันอยู่ในสภาพแวดล้อมการโพสต์ Gricean ทฤษฎีที่งานทดลองที่ได้รับ ดำเนินการในสิ่งที่เรียกว่า implicatures สเกลาร์ที่มีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ผลิตผลลัพธ์ที่แข็งแกร่ง พัฒนาการพูดหนึ่งที่พบว่าการอ่านลดลงเกิดขึ้นบ่อยครั้งมากขึ้นตามอายุที่แสดงให้เห็นว่าการตีความจากผู้เข้าร่วมที่มีอายุน้อยกว่าขึ้นอยู่กับการอ่านความหมาย เป็นส่วนหนึ่งของการเรียกร้องนี้มาจากผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าเด็กมีโอกาสน้อยกว่าผู้ใหญ่จะปฏิเสธ underinformative

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัจนปฏิบัติศาสตร์ทดลอง : gricean เปิดในการศึกษาภาษา

IRA . noveck แอนน์ reboul

ดอย : แสดงเพิ่มเติม 10.1016 / j.tics . 2008.07.009

ผู้ได้รับสิทธิและเนื้อหาความหมายของที่ต้องไม่เพียง แต่การเรียนรู้ไวยากรณ์และการรู้ความหมายของคำ แต่ยังเข้าใจการสื่อสาร ( เช่น ปฏิบัติ ) คุณสมบัติของ ภาษาถึงแม้ว่ามันเป็นลักษณะของการวิเคราะห์ทางภาษาศาสตร์และการอภิปรายในปัจจุบันเคยเป็นเพียงกว่า 10 ปีหรือดังนั้น นักวิทยาศาสตร์ด้านสืบสวนได้–ในแฟชั่นร่วมกัน–คุณสมบัติในทางปฏิบัติของภาษานี้เราเริ่มต้นด้วยการเน้นพอลกริชบอกบุญปรัชญาภาษาสามัญและแสดงวิธีการทำให้พื้นที่ใช้งานของการทดลอง เราเน้นด้านการเป็นแบบอย่าง และสองปรากฏการณ์ ' ' และ ' ' อ้างอิง ' ) ก่อนที่จะพิจารณาความละเอียดอื่น ๆหัวข้อที่พอดีในกระบวนทัศน์ที่เรียกว่า ' เรียนภาษา ' .

ให้ความหมายของที่ต้องใช้มากกว่าแค่การรู้ความหมายของคำ และมีการเรียนรู้ไวยากรณ์ เข้าใจความหมายของผู้พูด เกี่ยวข้องกับ , ในสิ่งอื่นๆ , การสรุป , ลงนามการร้องขอทางอ้อมและหมายถึงวัตถุ ( หรือออก ) ดู ที่สำคัญคือ ความเข้าใจที่ต้องมีการเข้าถึงหรือสมมติฐานเกี่ยวกับเจตนาของผู้พูด ในคำอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารเพื่อความเข้าใจความเข้าใจ ( คือปฏิบัติ ) คุณสมบัติของภาษา ถึงแม้ว่ามันเป็นลักษณะของการวิเคราะห์ทางภาษาศาสตร์และการอภิปรายในปัจจุบันเคยเป็นเพียงกว่า 10 ปีหรือดังนั้น นักวิทยาศาสตร์ด้านสืบสวนได้มีการทดลองอย่างจริงจังในแฟชั่นร่วมกัน

เปิดค่อนข้างล่าสุดนี้สามารถสืบย้อนกลับเพิ่มเติม ได้แก่ พอล กริชและวิธีการทางปรัชญาของเขาที่เข้าใจ ที่นี่เราเน้นกริชก็บอกบุญปรัชญาภาษาสามัญ และแสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้นำไปสู่การสืบสวนการทดลองวิทยาศาสตร์ในด้านสติปัญญาเราก็ทบทวนสั้น ๆสองพื้นที่ทดลองสืบสวน ) ' ' และ ' ' ด้านการอนุมานความอ้างอิง–ที่ได้รับอิทธิพลจาก gricean วิเคราะห์ข้อมูล ครั้งแรก ซึ่งได้สอบสวนเพิ่มเติมอย่างละเอียดในยุโรป เกี่ยวกับวิธีการใช้และระยะหนึ่งโดยตรรกะและดูเหมือนว่าจะบ่งบอกการอื่นที่เกี่ยวข้อง ( เช่นวิธีการที่แข็งแกร่ง , คํา ' ' หมายถึง ' ไม่ ' )ที่สอง ซึ่งได้ติดตามส่วนใหญ่ในอเมริกาเหนือ ครอบคลุมวิธีอ้างอิงวัตถุที่ทำ เราก็เปิดไปหัวข้ออื่น ๆที่สามารถทำให้ตกอยู่ภายใต้การบีบอัดของสิ่งที่มักจะเรียกว่า ' จริงจัง ' ทดลอง [ 1 ] สรุปเราขีดเส้นใต้วิธีการพัฒนาทางวิทยาศาสตร์นี้ไม่ได้ทั้งหมดที่ไม่คาดคิด

' หมายถึง ' หมายถึงอะไร ?
กริช [ 2 ] เริ่มต้นผลงานเพื่อเสนอการวิเคราะห์นวนิยายของความหมาย เขาแยกแยะความหมายประโยค ' ' ( คุณสมบัติทางความหมายของประโยคที่กำหนดให้ โดยไวยากรณ์ ) และ ' ' ( สิ่งที่ผู้พูดหมายถึงผู้พูดตั้งใจสื่อสารกล่าวประโยค ) เรียกประโยคความหมายจากการพูดจริง คือเรื่องของการถอดรหัสที่ประโยคนั่นคือค้นพบคุณสมบัติทางความหมายว่าไวยากรณ์คู่รูปแบบอะคูสติก การสนทนาของความหมายเกี่ยวข้องกับและเขาหรือเธอเป็นชนิดพิเศษของเจตนา เจตนาของผลิตผลทางปัญญาในผู้ชมและในการทำเช่นนั้น โดยให้ผู้ชมรับรู้ว่าเป็นเจตนา ในคำอื่น ๆแม้ว่าการสื่อสารทางภาษาเป็นรหัสตามมันไม่สามารถลดลงไปเพียงการเข้ารหัสและถอดรหัสกระบวนการ มันเกี่ยวข้องกับลักษณะสภาพจิตใจผู้พูด

เริ่มต้นของเขา วิลเลี่ยม เจมส์ บรรยาย กริช [ 2 ] ไปเพิ่มเติม โดยเสนอการสนทนาที่วางอยู่บนหลักการของความร่วมมือที่ ' ' ต้อง ' ให้ผู้ฟัง ( ของพวกเขา ) การบริจาค เช่น จะใช้ในขั้นตอนที่มันจะเกิดขึ้นโดยยอมรับวัตถุประสงค์หรือทิศทางของการพูดคุยแลกเปลี่ยนในที่ ( พวกเขา ) จะหมั้น ' หลักการนี้คือ explicated ในหลายแม็กซิมของการสนทนา ซึ่งผู้พูดควรจะปฏิบัติตาม ตัวอย่างเช่น' ปริมาณ ' ' แม็กซิม ที่ให้การสนับสนุนของคุณเป็นข้อมูลที่ถูกต้องและข้อมูลเพิ่มเติมกว่าที่จำเป็น และแม็กซิม คุณภาพโดยทั่วไปพูดได้จริง– ' ไม่ได้ให้ข้อมูลที่เป็นเท็จหรือที่ไม่ได้รับการสนับสนุนโดยหลักฐาน '