Section 106 does indeed speak of ''

Section 106 does indeed speak of ''unlawful'' reproduction, distribution, or communication to the public of a work or of an adaptation or a transformation of a work. That is to say, such acts are ''unlawful'' when occurring otherwise than in a manner allowed by law and without the copyright owner's consent. One might then come to the somewhat imprecise conclusion that, in view of the comprehensive grant of exploitation rights under Section 15, this criminal provision comes very close to adopting a general concept of the infringement, as does the civil provision. But the difference between them lies precisely in the fact that the acts punished under Section 106 refer exclusively to the exploitation rights of the author.

Infringement of moral rights, on the contrary, does not on the whole call for criminal sanctions, although Section 107 does make exceptions of two special cases. These cases involve criminal sanctions for wrongful designation of authorship on works of graphic and sculptural arts, namely in cases of misdesignation of authorship on the original of such a work without the consent of the author, as well as in cases of misdesignation of authorship on copies, adaptations or transformations of an artistic work so as to pass them off as originals. Otherwise, infringement of moral rights, as these are established in Sections 12 through 14, is not covered by criminal sanctions. Further, pursuant to this restriction of criminal sanctions relative to infringement of moral rights, mere infringement of Section 62 (prohibition of modifications) or of Section 63 (indication of source) within the uses permitted by the limitations of copyright8)_and_footnotes(n197);.vk n197 is also not met with criminal penalties. Of course, according to Section 97, civil sanctions, in all cases, would be available.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วน 106 แน่นอนพูดของ ''ผิดกฎหมาย '' ทำซ้ำ แจกจ่าย หรือสื่อสารสาธารณะเพื่อการทำงาน หรือการปรับตัวหรือการเปลี่ยนแปลงของการทำงาน กล่าวคือ กิจการดังกล่าว ''ผิดกฎหมาย '' เมื่อเกิดมิฉะนั้นกว่าในลักษณะได้รับอนุญาต ตามกฎหมาย และ ไม่ได้รับความยินยอมของเจ้าของลิขสิทธิ์ หนึ่งแล้วจะมาสรุปค่อนข้าง imprecise ที่ มุมมองให้ครอบคลุมสิทธิแสวงหาประโยชน์ส่วน 15 บทบัญญัติทางอาญานี้มามากใกล้กับการใช้แนวคิดทั่วไปของละเมิด กับบทบัญญัติประมวลกฎหมายแพ่ง แต่ความแตกต่างระหว่างอยู่ในความจริงที่ทำหน้าที่ลงโทษภายใต้ส่วน 106 อ้างอิงการใช้ประโยชน์จากสิทธิของผู้เขียน แม่นยำ

ละเมิดสิทธิทางศีลธรรม ดอก ไม่ในทั้งหมดเรียกการลงโทษทางอาญา แม้ว่าบอกให้ยกเว้นกรณีพิเศษสอง กรณีนี้เกี่ยวข้องกับการลงโทษทางอาญาสำหรับคดีการกำหนดของเสียในการทำงานของกราฟิก และรูปศิลปะ คือในกรณีของ misdesignation เสียกับต้นฉบับของงานดังกล่าวโดยไม่ได้รับความยินยอมของผู้เขียน เช่นกันกับในกรณีของ misdesignation ของเสียบนสำเนา ท้อง หรือแปลงของศิลปกรรมเพื่อส่งออกเป็นต้นฉบับ มิฉะนั้น ละเมิดสิทธิทางศีลธรรม เป็นเหล่านี้จะสร้างในส่วน 12 ถึง 14 ไม่ครอบคลุม โดยการลงโทษทางอาญา เพิ่มเติม ตามนี้ข้อจำกัดของการลงโทษทางอาญาเมื่อเทียบกับการละเมิดสิทธิทางศีลธรรม ละเมิดเพียง 62 ส่วน (prohibition ปรับเปลี่ยน) หรือ ของส่วน 88 (บ่งชี้แหล่งที่มา) ในการใช้ที่ได้รับอนุญาต โดยข้อจำกัดของ copyright8)_and_footnotes(n197);vk n197 ยังไม่ตรงกับกับโทษทางอาญา แน่นอน ตามส่วน 97 ลงโทษแพ่ง กรณีใด จะใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาตรา 106 มาพูด ' ' ' 'unlawful ทำซ้ำ แจกจ่าย หรือการสื่อสารสาธารณะของงานหรือของการปรับตัวหรือการเปลี่ยนแปลงของการทำงาน จะบอกว่า ทำแบบนี้ ' 'unlawful ' ' เมื่อที่เกิดขึ้นนอกเหนือจากในลักษณะที่อนุญาตโดยกฎหมายและโดยปราศจากความยินยอมของเจ้าของลิขสิทธิ์ หนึ่งอาจเดินทางจะค่อนข้างคลุมเครือสรุปได้ว่าในมุมมองของ แกรนท์ ครอบคลุมสิทธิประโยชน์ตาม มาตรา 15 บัญญัติความผิดทางอาญานี้มาอยู่ใกล้กับการนําแนวคิดทั่วไปของละเมิด ไม่การโยธา แต่ความแตกต่างระหว่างพวกเขาอยู่แน่นอน ในความเป็นจริงการกระทำลงโทษตามมาตรา 106 อ้างอิงเฉพาะการใช้สิทธิของผู้เขียน

การละเมิดจริยธรรม สิทธิในทางตรงกันข้าม ไม่ได้เกี่ยวกับการโทรทั้งหมดสำหรับการลงโทษทางอาญา แม้ว่ามาตรา 107 มีข้อยกเว้น 2 กรณีพิเศษ กรณีนี้เกี่ยวข้องกับการลงโทษทางอาญาสำหรับการกระทำละเมิดของงานเขียนของกราฟิกและประติมากรรมศิลปะ คือในรายของ misdesignation ของผู้แต่งในต้นฉบับ เช่น ทำงานโดยไม่ได้รับความยินยอมของผู้เขียนเช่นเดียวกับในกรณีของ misdesignation ของผลงานในชุดดัดแปลงหรือเปลี่ยนงาน ศิลปะจึงจะผ่านออกโดยดั้งเดิม มิฉะนั้น การละเมิดสิทธิ เช่น เหล่านี้มีขึ้นในส่วนที่ 12 ถึง 14 ที่ไม่ครอบคลุมโดยการลงโทษทางอาญา เพิ่มเติมตามนี้ ข้อ จำกัด ของการลงโทษทางอาญากับการละเมิดสิทธิทางศีลธรรมเพียงการฝ่าฝืน มาตรา 62 ( การแก้ไข ) หรือ มาตรา 63 ( ระบุแหล่งที่มา ) ภายในใช้รับอนุญาตจากข้อ จำกัด ของ copyright8 ) _and_footnotes ( n197 ) ; VK n197 ยังไม่ได้เจอกับบทลงโทษทางอาญา แน่นอน ตามมาตรา 97 , โยธาลงโทษทุกกรณี จะสามารถใช้ได้ .