PART 1. BASIC PRINCIPLESI. STUDY OF ETHICSEthics is derived from the G การแปล - PART 1. BASIC PRINCIPLESI. STUDY OF ETHICSEthics is derived from the G ไทย วิธีการพูด

PART 1. BASIC PRINCIPLESI. STUDY OF



PART 1. BASIC PRINCIPLES

I. STUDY OF ETHICS

Ethics is derived from the Greek word ethos, which means “characteristic way of acting.” Its Latin equivalent is mos, mores, meaning “tradition or custom.” Ethos includes cultural mannerism, religion, politics, laws, and social aspirations of a group of people. Ethos refers to those characteristics belonging to man as a rational being, endowed with intellect and free will.
The ethos of man as man is revealed in the following:
1. He is able to distinguish between good and evil, right and wrong, moral and immoral.
2. He feels within himself an obligation to do what is good and to avoid what is evil.
3. He feels himself accountable for his actions, expecting reward or punishments for them.
Today we use the word ethos to refer to the distinguishing disposition, character, or attitude of a specific people, culture, or group (as in, for example “the Thai ethos” or “the business ethos”). The etymology of ethics suggests its basic concerns: (1) individual character, including what it means to be “a good person”, and (2) the social rules that govern and limit our conduct, especially the ultimate rules concerning right and wrong, which we call morality.
Some philosophers like to distinguish ethics from morality. But in everyday parlance we interchange “ethical” and “moral” to describe people we consider good and actions we consider right. And we interchange ”unethical” and immoral” to describe what we consider bad people and wrong actions. We will follow that common usage.

Ethics, its meaning
Ethics is defined as the science of the morality of human acts. And because actions reflect the motives of the doer, Ethics is said to be the study of human rational behavior. That aspect of the subject matter, which primarily interests Ethics, is morality.
Human Acts are those actions performed by man, knowingly and freely. They are also called deliberate or intentional actions, or, voluntary actions. As such, they are differentiated from the so-called acts of man, which are instinctive and voluntary.
Morality is the quality of human acts by which they are constituted as good, bad or indifferent. That which is good is describes as moral; that which is bad is immoral, and that which is indifferent is amoral.
Human acts reveal the thoughts and inclinations of the person doing them. They are then manifestations of one’s character or moral conduct. A person who has the habit or inclination to do good is said to be virtuous. On the contrary, one who has the habit of doing wrong is vicious.
Moral standards are the basis of ethical conduct and differ significantly from nonmoral standards. What falls outside the sphere of moral concern is termed nonmoral. Moral standards are different because they concern behavior that is of serious consequence to human welfare that can profoundly injure or benefit people.

Importance of Ethics
Ethics is an indispensable knowledge. Without moral perception, man is only an animal. Without morality, man as rational being is a failure because moral knowledge is too essential to be dismissed.
Moral integrity is the only true measure of what man ought to be. The most powerful king, or the most successful professional, is nothing unless he too is morally upright. Morality is the foundation of every society. Without civic morality, communities perish; without personal morality their survival has no value. Every culture admits the importance of morality as a standard of behavior.

Ethics as Value Education
Ethics takes the form of Value Education. A value is something a person prizes, cherishes and esteems as important to him. It includes ideas, things, or experiences. The aim of Value education is to guide the individual in choosing wisely his values and in acting upon them. Ethics is the rational foundation of any attempt at Value Education. Ethics explains human values in relation to the ultimate purpose of human existence.

Ethics and Law
Ethical norms cover thoughts and feelings. Laws do not judge man’s thoughts and desires. Morality therefore, has wider implication than law because laws can either be moral or immoral. Thus, what is legal is not necessarily moral; but what is moral is necessarily worth legalizing. Ethics is not simply a body of do’s and don’ts in the manner laws are. Ethics is a personal commitment to uphold what is true and good. Ethics aims to develop the “right disposition and inner spirit” for accepting what is lawful.

Professional Codes of Ethics
The practice of a profession cannot be regulated entirely by legislation. Each profession therefore subscribes to a set of moral code. These are the rules that are supposed to govern the conduct of members of a given profession. This Code of Ethics guides the actuation of a professional where the law is silent or inadequate. A Code of Ethics implies that, before anything else, a professional is a person who has the obligation to listen to the “dictates of reason”. The need for it is obviously to the advantage of the profession.

Some Schools of Ethical Thoughts
1. Empiricism. The empiricists hold to the belief that sensory experience, that is, what can be fathomed by the senses (hearing, seeing, feeling, etc.) provides the only solid foundation for philosophy and ethics.
2. Rationalism. The rationalists believe that the logical exercise of the human mind, independent of any sensory experience, is adequate for the purposes of determining what is good or evil.
3. Revelationism. Advocates believe that people do not inherently know what is right and what is wrong. Ethical principles are derived from God and are manifested in individuals.
4. Situation Ethics. It contends that a monolithic code is useless inasmuch as each situation is unique in itself.

EXERCISE
a. Why is man a moral animal?
b. What do you expect to learn from Ethics?
c. Is ethics the same as religion?
d. Importance of morality in government?

II. ETHICS AND BUSINESS

Business Ethics is a specialized study of moral right and wrong. It concentrates on moral standards as they apply particularly to business policies, institutions, and behavior. Thus, business ethics is the study of what constitutes right and wrong, or good and bad, human conduct in business context.
Business ethics is a study of moral standards and how they apply to the systems and organizations through which modern societies produce and distribute goods and services, and to the people who work within these organizations. Business ethics is a form of applied ethics. It includes not only the analysis of moral norms and moral values, but also attempts to apply the conclusions of the analysis to the assortment of institutions, technologies, transactions, activities and pursuits, like business.
There are three different kinds of issues that business ethics investigates: systemic, corporate and individual issues. Systemic issues in business ethics are ethical questions raised about economic, political, legal, and other social systems within which businesses operate. These include questions about the morality of capitalism or the laws, regulations, industrial structures, and social practices within which businesses operate.
Corporate issues in business ethics are ethical questions raised about a particular company. These include questions about the morality of the activities, policies, practices, or organizational structure of an individual company.
Finally, individual issues in business ethics are ethical questions raised about a particular individual or particular individuals within a company. These include questions about the morality of the decisions, actions, or character of an individual.

Corporate Organizations and the Individual
Organizations are composed of human individuals and they act only when these individuals choose to act. Corporate organizations and their acts depend on human individuals. Thus, corporate acts originate in the choices and actions of human individuals, it is these individuals who must be seen as the primary bearers of moral duties and moral responsibility. Human individuals are responsible for what the corporation does because corporate actions flow wholly out of their choices and behaviors. If a corporation acts wrongly, it is because of what some individual or individuals in that corporation chose to do; if a corporation acts morally, it is because some individual or individuals in that corporation chose to have the corporation act morally. Nonetheless, it makes perfectly good sense to say that a corporate organization has moral duties and that it is morally responsible for its acts.

Moral Standard to Multinational Corporation
Multinationals, because they operate in many different countries, are faced with a number of unique ethical dilemmas. As they operate in countries at different levels of development and with different standards and norms, they must determine which risks and which standards are ethically appropriate for a given country.
Because different societies have different ethical beliefs, ethical relativism is the theory that there is not rational way of determining whether an action is morally right or wrong other than by asking whether the people of this or that society believe it is morally right or wrong. Ethical relativism views that there are no ethical standards that are absolutely true and that applies or should be applied to the companies and people of all societies. Instead, relativism holds something is right for the people or companies in one particular society if it accords with their moral standards and wrong for them if it violates their moral standards.
The ethical relativist correctly reminds us that different societies have different moral beliefs, and that we should not simply dismiss the moral beliefs of other cultures when they do not match
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ส่วนที่ 1 หลักการพื้นฐานI. การศึกษาจริยธรรมจริยธรรมมาปัดคำภาษากรีก ซึ่งหมายถึง "ลักษณะวิธีของการทำหน้าที่" เทียบเท่าละตินคือ mos จารีตและวิถีประชา หมายถึง "ประเพณีหรือแบบกำหนดเอง" ปัดมีจริตนิยมวัฒนธรรม ศาสนา การเมือง กฎหมาย และความปรารถนาทางสังคมของกลุ่มคน ปัดหมายถึงลักษณะของมนุษย์เป็นการเชือด เต็มไป ด้วยสติปัญญาและจะปัดคนเป็นชายจะเปิดเผยในต่อไปนี้:1. เขาจะสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างดี และชั่ว ขวาผิด คุณธรรม และ immoral2. เขารู้สึกภายในตนเองมีข้อผูกมัด เพื่อทำสิ่งดี และหลีกเลี่ยงสิ่งชั่วร้าย3. รู้สึกรับผิดชอบการดำเนินการของเขา คาดหวังรางวัลหรือลงโทษสำหรับพวกเขา วันนี้เราใช้ปัดคำอ้างอิงแตกต่างครอบครอง อักขระ หรือทัศนคติของคนเฉพาะ วัฒนธรรม หรือกลุ่ม (ใน ตัวอย่าง "ปัดไทย" หรือ "ปัดธุรกิจ") ศัพทมูลวิทยาของจริยธรรมแนะนำข้อสงสัยของพื้นฐาน: (1) ตัว รวมถึงความหมาย ของการเป็น "คนดี" และกฎทางสังคมที่ควบคุม และจำกัดความประพฤติของเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกฎที่ดีที่สุดที่เกี่ยวกับสิทธิ และไม่ถูก ต้อง ซึ่งเราเรียกศีลธรรม (2)นักปรัชญาบางคนแยกแยะจริยธรรมจากศีลธรรม แต่ในชีวิตประจำวัน parlance เราแลกเปลี่ยน "จริยธรรม" และ "คุณธรรม" เพื่ออธิบายถึงคนที่เราพิจารณาดี แล้วการดำเนินการที่เราพิจารณาขวา และเราแลกเปลี่ยน "ศีลธรรม" และ immoral"เพื่ออธิบายสิ่งที่เราพิจารณาคนดีและการกระทำผิด เราจะทำตามที่การใช้งานทั่วไปจริยธรรม ความหมายมีกำหนดจรรยาบรรณเป็นศาสตร์ศีลธรรมของมนุษย์กระทำ และเนื่องจากการสะท้อนไม่สนคำครหาของ doer ที่ จริยธรรมกล่าวได้ว่า เป็นการศึกษาพฤติกรรมมนุษย์เชือด ที่ด้านสาระ ซึ่งสนใจหลักจริยธรรม ศีลธรรมได้มนุษย์กระทำการเหล่านั้นดำเนินการ โดยคน เจตนา และเป็นอิสระได้ พวกเขาจะเรียกการกระทำโดยเจตนา หรือโดยตั้งใจ หรือ สมัครใจดำเนินการ เช่น พวกเขามี differentiated จากกระทำของมนุษย์ เรียกว่าภาวะบอบบาง และสมัครใจศีลธรรมคือ คุณภาพของมนุษย์กระทำซึ่งพวกเขาจะทะลักเป็นดี เลว หรือสนใจ ที่ดีคืออธิบายเป็นศีลธรรม ที่ไม่ดีว่า immoral และว่า ที่สนใจคือคุณธรรมมนุษย์ทำหน้าที่เปิดเผยความคิดและ inclinations ของบุคคลที่จะทำได้ แล้วจะมีลักษณะของอักขระหรือคุณธรรมจรรยาบรรณของ คนที่มีนิสัยหรือแง่ไม่ดีว่า จะงาม ในตรงกันข้าม คนมีนิสัยของการทำผิดเป็นทายามาตรฐานทางศีลธรรมเป็นพื้นฐานของจริยธรรม และแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากมาตรฐาน nonmoral ที่อยู่ภายนอกทรงกลมความกังวลทางศีลธรรมเรียกว่า nonmoral มาตรฐานจริยธรรมแตกต่างกันเนื่องจากพวกเขาเกี่ยวกับพฤติกรรมที่เป็นสัจจะอย่างจริงจังเพื่อสวัสดิการมนุษย์ที่สามารถซึ้งบาดเจ็บ หรือมีประโยชน์กับคนความสำคัญของจริยธรรมจริยธรรมเป็นความรู้สำคัญ โดยไม่มีการรับรู้คุณธรรม คนเป็นเพียงสัตว์ ไม่ มีศีลธรรม คนถูกเชือดเป็นความล้มเหลว เพราะความรู้คุณธรรมเป็นสิ่งจำเป็นมากเกินไปจะถูกยกเลิก คุณธรรมเป็นการวัดเฉพาะจริงของสิ่งที่มนุษย์ควรจะเป็น กษัตริย์มีประสิทธิภาพมากที่สุด หรือมืออาชีพประสบความสำเร็จมากที่สุด คืออะไรเว้นแต่เขาจะคุณธรรมตรงนี้ ศีลธรรมเป็นรากฐานของทุกสังคม ไม่ มีศีลธรรมพลเมือง ชุมชนพินาศ ไม่ มีศีลธรรมส่วนบุคคล ของพวกเขาอยู่รอดไม่มีค่า ทุกวัฒนธรรมยอมรับความสำคัญของจริยธรรมเป็นมาตรฐานของพฤติกรรมจริยธรรมเป็นการศึกษาค่าจริยธรรมใช้รูปแบบการศึกษาค่า ค่าเป็นรางวัลบุคคล cherishes และ esteems เป็นสิ่งที่สำคัญ มีความคิด กิจกรรม หรือประสบการณ์ จุดมุ่งหมายของการศึกษาค่าคือการ แนะนำบุคคล ในการเลือกอย่างชาญฉลาดของเขาค่า และ ในการทำหน้าที่เมื่อนั้น จริยธรรมเป็นรากฐานของความพยายามใด ๆ ที่ศึกษาค่าเชือด จริยธรรมอธิบายค่ามนุษย์เกี่ยวกับวัตถุประสงค์ที่ดีที่สุดของการดำรงอยู่ของมนุษย์จริยธรรมและกฎหมายบรรทัดฐานด้านจริยธรรมครอบคลุมความคิดและความรู้สึก กฎหมายไม่ตัดสินความคิดและความต้องการของมนุษย์ จริยธรรมดังนั้น จึงมีปริยายกว้างกว่ากฎหมาย เพราะกฎหมายสามารถเป็นคุณธรรม หรือ immoral คืออะไรกฎหมายจึงไม่จำเป็นต้องแรง แต่คุณธรรมคือจำเป็นต้องคุ้มค่า legalizing จริยธรรมไม่ใช่เพียงร่างกายของสิ่งที่ต้องปฏิบัติ และมีข้อควรระวังในกฎหมายลักษณะ จริยธรรมมีความมุ่งมั่นส่วนบุคคลค้ำดี และแท้จริงคืออะไร จริยธรรมมีจุดมุ่งหมายการพัฒนา "การจัดการที่เหมาะสมและวิญญาณ" การยอมรับเป็นสิ่งถูกกฎหมายรหัสอาชีพของจริยธรรมThe practice of a profession cannot be regulated entirely by legislation. Each profession therefore subscribes to a set of moral code. These are the rules that are supposed to govern the conduct of members of a given profession. This Code of Ethics guides the actuation of a professional where the law is silent or inadequate. A Code of Ethics implies that, before anything else, a professional is a person who has the obligation to listen to the “dictates of reason”. The need for it is obviously to the advantage of the profession.Some Schools of Ethical Thoughts1. Empiricism. The empiricists hold to the belief that sensory experience, that is, what can be fathomed by the senses (hearing, seeing, feeling, etc.) provides the only solid foundation for philosophy and ethics.2. Rationalism. The rationalists believe that the logical exercise of the human mind, independent of any sensory experience, is adequate for the purposes of determining what is good or evil.3. Revelationism. Advocates believe that people do not inherently know what is right and what is wrong. Ethical principles are derived from God and are manifested in individuals.4. Situation Ethics. It contends that a monolithic code is useless inasmuch as each situation is unique in itself.EXERCISEa. Why is man a moral animal?b. What do you expect to learn from Ethics?c. Is ethics the same as religion?d. Importance of morality in government?II. จริยธรรมและธุรกิจจริยธรรมเป็นการศึกษาเฉพาะของศีลธรรมที่ถูกต้อง และไม่ถูกต้อง มันเน้นมาตรฐานคุณธรรมเท่านั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งนโยบายธุรกิจ สถาบัน และลักษณะการทำงาน ดังนั้น จริยธรรมทางธุรกิจเป็นการศึกษาถึงองค์ประกอบเหมาะสม และไม่ถูก ต้อง หรือดี และ ร้าย มนุษย์ดำเนินการในบริบททางธุรกิจ จริยธรรมการศึกษามาตรฐานทางศีลธรรมและการใช้ระบบและองค์กรที่สังคมสมัยใหม่ผลิต และกระจายสินค้าและบริการ และคนที่ทำงานภายในองค์กรเหล่านี้ได้ จริยธรรมทางธุรกิจจริยธรรมทางธุรกิจที่ใช้รูปแบบได้ มันมีไม่เท่าการวิเคราะห์ของบรรทัดฐานทางศีลธรรม และค่านิยมทางศีลธรรม แต่ยังพยายามกับบทสรุปของการวิเคราะห์การจัดประเภทของสถาบัน เทคโนโลยี ธุรกรรม กิจกรรม และ ชั้น เช่นธุรกิจมีสามชนิดของปัญหาที่ตรวจสอบจริยธรรมทางธุรกิจ: ระบบ องค์กร และแต่ละปัญหา ปัญหาระบบในจริยธรรมทางธุรกิจจริยธรรมถามขึ้นเกี่ยวกับระบบทางสังคมเศรษฐกิจ การเมือง กฎหมาย และอื่น ๆ การที่มีธุรกิจได้ ได้แก่คำถามเกี่ยวกับศีลธรรมที่ทุนนิยม หรือกฎหมาย ข้อบังคับ โครงสร้างอุตสาหกรรม และสังคมแนวทางที่ปฏิบัติเอกชนในจริยธรรมทางธุรกิจจริยธรรมคำถามยกเกี่ยวกับบริษัทหนึ่ง ๆ ได้ ได้แก่คำถามเกี่ยวกับศีลธรรมที่กิจกรรม นโยบาย การปฏิบัติ หรือโครงสร้างองค์กรของแต่ละบริษัทFinally, individual issues in business ethics are ethical questions raised about a particular individual or particular individuals within a company. These include questions about the morality of the decisions, actions, or character of an individual. Corporate Organizations and the IndividualOrganizations are composed of human individuals and they act only when these individuals choose to act. Corporate organizations and their acts depend on human individuals. Thus, corporate acts originate in the choices and actions of human individuals, it is these individuals who must be seen as the primary bearers of moral duties and moral responsibility. Human individuals are responsible for what the corporation does because corporate actions flow wholly out of their choices and behaviors. If a corporation acts wrongly, it is because of what some individual or individuals in that corporation chose to do; if a corporation acts morally, it is because some individual or individuals in that corporation chose to have the corporation act morally. Nonetheless, it makes perfectly good sense to say that a corporate organization has moral duties and that it is morally responsible for its acts.Moral Standard to Multinational CorporationMultinationals, because they operate in many different countries, are faced with a number of unique ethical dilemmas. As they operate in countries at different levels of development and with different standards and norms, they must determine which risks and which standards are ethically appropriate for a given country.เนื่องจากสังคมที่แตกต่างกันมีความเชื่อจริยธรรมแตกต่างกัน relativism จริยธรรมเป็นทฤษฎีที่ไม่มีกำหนดการกระทำว่าถูก หรือผิดจากคุณธรรม โดยถามว่า คนนี้ หรือที่สังคมเชื่อวิธีเชือดเป็นคุณธรรมเหมาะสม หรือไม่ถูกต้อง มุมมองของจริยธรรม relativism ว่า มีไม่มีมาตรฐานทางจริยธรรมที่แท้จริงอย่างแน่นอน และที่ใช้ หรือควรใช้กับบริษัทและคนของสังคมทั้งหมด แทน relativism เก็บบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้องสำหรับพวกเขา และเหมาะสมสำหรับบริษัทหรือคนในสังคมเฉพาะหนึ่งถ้ามัน accords กับมาตรฐานทางศีลธรรมของพวกเขาถ้าจะละเมิดมาตรฐานทางศีลธรรมของพวกเขากุศลจริยธรรมอย่างนึกว่า สังคมต่างมีความเชื่อทางศีลธรรมต่าง ๆ และว่า เราควรไม่เพียงบอกเลิกความเชื่อจริยธรรมวัฒนธรรมอื่น ๆ เมื่อพวกเขาไม่ตรงกัน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!


ส่วนที่ 1 หลักการพื้นฐานครั้งที่หนึ่ง การศึกษาจริยธรรมจริยธรรมมาจากร๊อคคำภาษากรีกซึ่งหมายถึง "วิธีการลักษณะของการแสดง." เทียบเท่าละตินของมันคือมอส, วัฒนธรรม, ความหมาย "ประเพณีหรือที่กำหนดเอง." Ethos รวมถึงวัฒนธรรมที่ติดปากศาสนาการเมืองกฎหมายและแรงบันดาลใจทางสังคม ของกลุ่มคนที่มี ร๊อคหมายถึงลักษณะของผู้ที่เป็นมนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีเหตุผลกอปรด้วยสติปัญญาและจะฟรี. ร๊อคของชายคนหนึ่งเป็นคนที่ถูกเปิดเผยในต่อไปนี้: 1 เขาสามารถที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างความดีและความชั่วถูกและผิดศีลธรรมและผิดศีลธรรม. 2 เขารู้สึกภายในตัวเองภาระที่จะต้องทำในสิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีและเพื่อหลีกเลี่ยงสิ่งที่เป็นความชั่วร้าย. 3 เขารู้สึกว่าตัวเองรับผิดชอบต่อการกระทำของเขาคาดหวังว่าจะได้รับรางวัลหรือการลงโทษสำหรับพวกเขา. วันนี้เราใช้ร๊อคคำว่าการอ้างถึงการจำหน่ายที่แตกต่างของตัวละครหรือทัศนคติของคนเฉพาะวัฒนธรรมหรือกลุ่ม (ในขณะที่ตัวอย่างเช่น "ไทย ร๊อค "หรือ" ร๊อคธุรกิจ ") รากศัพท์ของจริยธรรมให้เห็นความกังวลพื้นฐาน (1) ตัวบุคคลรวมถึงสิ่งที่มันหมายถึงการเป็น "คนดี" และ (2) กฎระเบียบทางสังคมที่ควบคุมและ จำกัด การปฏิบัติของเราโดยเฉพาะอย่างยิ่งกฎระเบียบที่ดีที่สุดเกี่ยวกับการที่ถูกต้องและไม่ถูกต้อง ซึ่งเราเรียกศีลธรรม. นักปรัชญาบางคนชอบที่จะแยกแยะความแตกต่างจากจริยธรรมคุณธรรม แต่ในสำนวนในชีวิตประจำวันที่เราแลกเปลี่ยน "จริยธรรม" และ "ศีลธรรม" เพื่ออธิบายคนที่เราพิจารณาที่ดีและการกระทำของเราจะพิจารณาที่เหมาะสม และเราแลกเปลี่ยน "ผิดจรรยาบรรณ" และศีลธรรม "เพื่ออธิบายสิ่งที่เราพิจารณาคนเลวและการกระทำที่ไม่ถูกต้อง เราจะปฏิบัติตามที่ใช้งานร่วมกัน. จริยธรรมความหมายของจริยธรรมที่ถูกกำหนดให้เป็นวิทยาศาสตร์ของศีลธรรมของการกระทำของมนุษย์ และเนื่องจากการกระทำที่สะท้อนให้เห็นถึงแรงจูงใจของการกระทำที่จริยธรรมกล่าวจะศึกษาพฤติกรรมของมนุษย์ที่มีเหตุผล แง่มุมของเรื่องซึ่งส่วนใหญ่สนใจจริยธรรมที่เป็นคุณธรรม. การกระทำของมนุษย์ที่มีการกระทำเหล่านั้นดำเนินการโดยคนรู้เท่าทันและเป็นอิสระ พวกเขาจะเรียกว่าการกระทำโดยเจตนาหรือจงใจหรือการกระทำด้วยความสมัครใจ เช่นนี้พวกเขามีความแตกต่างจากการกระทำที่เรียกว่าคนที่มีสัญชาตญาณและความสมัครใจ. คุณธรรมคือคุณภาพของการกระทำของมนุษย์โดยที่พวกเขาได้รับการบัญญัติเป็นสิ่งที่ดีที่ไม่ดีหรือไม่แยแส สิ่งที่ดีคืออธิบายว่าศีลธรรม; สิ่งที่ไม่ดีผิดศีลธรรมและสิ่งที่เป็นไม่แยแสศีลธรรมคือ. การกระทำของมนุษย์เปิดเผยความคิดและความโน้มเอียงของบุคคลที่พวกเขาทำ พวกเขาก็มีอาการของตัวละครตัวหนึ่งหรือศีลธรรม คนที่มีนิสัยหรือความโน้มเอียงที่จะทำดีมีการกล่าวกันว่าเป็นคุณงามความดี ในทางตรงกันข้ามคนที่มีนิสัยของการทำผิดเป็นหิน. the มาตรฐานคุณธรรมเป็นพื้นฐานของจริยธรรมและแตกต่างจากมาตรฐาน nonmoral สิ่งที่อยู่นอกขอบเขตของความกังวลทางศีลธรรมที่เรียกว่า nonmoral มาตรฐานทางจริยธรรมที่แตกต่างกันเพราะพวกเขาเกี่ยวกับพฤติกรรมที่มีผลร้ายแรงต่อสวัสดิการของมนุษย์อย่างสุดซึ้งที่สามารถทำร้ายหรือเป็นประโยชน์ต่อประชาชน. ความสำคัญของจริยธรรมจริยธรรมเป็นความรู้ที่ขาดไม่ได้ โดยไม่ต้องรับรู้คุณธรรมคนเป็นเพียงสัตว์ โดยไม่ต้องมีคุณธรรมคนว่าเป็นเหตุผลคือความล้มเหลวเพราะความรู้ทางศีลธรรมเกินไปเป็นสิ่งจำเป็นที่จะถูกไล่ออก. ความซื่อสัตย์คุณธรรมเป็นวัดที่แท้จริงเพียงอย่างเดียวของสิ่งที่มนุษย์ควรจะเป็น พระมหากษัตริย์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดหรือมืออาชีพที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคืออะไรถ้าเขาเกินไปตรงศีลธรรม จริยธรรมเป็นรากฐานของสังคมทุก โดยไม่ต้องมีคุณธรรมเทศบาลชุมชนพินาศ โดยไม่ต้องมีคุณธรรมส่วนบุคคลรอดของพวกเขาไม่มีค่า ทุกวัฒนธรรมยอมรับความสำคัญของการมีคุณธรรมเป็นมาตรฐานของพฤติกรรม. จริยธรรมเป็นค่าการศึกษาจริยธรรมใช้รูปแบบของการศึกษาค่า ค่ารางวัลเป็นสิ่งที่คนที่ทะนุถนอมและถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญกับเขา ซึ่งจะรวมถึงความคิดสิ่งหรือประสบการณ์ จุดมุ่งหมายของการศึกษามูลค่าคือการแนะนำบุคคลในการเลือกอย่างชาญฉลาดค่าของเขาและในการทำหน้าที่แก่พวกเขา จริยธรรมเป็นรากฐานเหตุผลของความพยายามใด ๆ ที่การศึกษามูลค่า จริยธรรมอธิบายคุณค่าของมนุษย์ในความสัมพันธ์กับวัตถุประสงค์สูงสุดของการดำรงอยู่ของมนุษย์. จริยธรรมและกฎหมายบรรทัดฐานทางจริยธรรมครอบคลุมคิดและความรู้สึก กฎหมายไม่ได้ตัดสินความคิดของมนุษย์และความปรารถนา คุณธรรมจึงมีความหมายกว้างกว่ากฎหมายเพราะกฎหมายที่สามารถเป็นได้ทั้งทางศีลธรรมหรือผิดศีลธรรม ดังนั้นสิ่งที่เป็นกฎหมายที่ไม่จำเป็นต้องมีคุณธรรม แต่สิ่งที่เป็นคุณธรรมที่จำเป็นต้องเป็นมูลค่ากฎหมาย จริยธรรมไม่เพียงร่างของสิ่งที่ต้องทำและ don'ts ในกฎหมายที่มีลักษณะ จริยธรรมเป็นความมุ่งมั่นที่จะรักษาส่วนบุคคลสิ่งที่ถูกต้องและดี จริยธรรมมีเป้าหมายที่จะพัฒนา "จำหน่ายที่เหมาะสมและจิตวิญญาณภายใน" สำหรับการยอมรับในสิ่งที่ถูกต้องตามกฎหมาย. รหัสระดับมืออาชีพของจริยธรรมการประกอบวิชาชีพการไม่สามารถควบคุมได้ทั้งหมดตามกฎหมาย แต่ละวิชาชีพจึงสมัครชุดของรหัสทางศีลธรรม เหล่านี้เป็นกฎที่ควรจะควบคุมพฤติกรรมของสมาชิกของวิชาชีพที่กำหนด รหัสนี้แนะนำจริยธรรมการดำเนินการของมืออาชีพที่กฎหมายจะเงียบหรือไม่เพียงพอ จรรยาบรรณหมายถึงว่าก่อนสิ่งอื่นใดเป็นมืออาชีพเป็นคนที่มีภาระผูกพันที่จะฟัง "คำสั่งของเหตุผล" ความจำเป็นในการจะเห็นได้ชัดเพื่อประโยชน์ของวิชาชีพ. โรงเรียนบางส่วนของความคิดทางจริยธรรม1 ประสบการณ์นิยม empiricists ค้างไว้เพื่อความเชื่อที่ว่าประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสที่มีสิ่งที่สามารถหยั่งโดยประสาทสัมผัส (การได้ยินการมองเห็นความรู้สึกและอื่น ๆ ) มีรากฐานที่มั่นคงเฉพาะปรัชญาและจริยธรรม. 2 หลักการให้หรือใช้เหตุผล rationalists เชื่อว่าการออกกำลังกายที่ตรรกะของจิตใจมนุษย์เป็นอิสระจากประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสใด ๆ ที่เพียงพอสำหรับวัตถุประสงค์ของการกำหนดสิ่งที่เป็นดีหรือชั่วได้. 3 Revelationism ประชาสัมพันธ์เชื่อว่าคนที่ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่โดยเนื้อแท้ที่ถูกต้องและสิ่งที่ผิด หลักการทางจริยธรรมจะได้มาจากพระเจ้าและจะประจักษ์ในบุคคลที่. 4 จริยธรรมสถานการณ์ มันเชื่อว่ารหัสเสาหินจะไม่ได้ผลดังนั้นในแต่ละสถานการณ์ที่เป็นเอกลักษณ์ในตัวเอง. การออกกำลังกาย ทำไมเป็นคนสัตว์ศีลธรรม? ข อะไรที่คุณคาดหวังที่จะเรียนรู้จากจริยธรรม? ค เป็นจริยธรรมเช่นเดียวกับศาสนา? d ความสำคัญของการมีคุณธรรมในรัฐบาล? ครั้งที่สอง จริยธรรมและธุรกิจจริยธรรมทางธุรกิจคือการศึกษาเฉพาะของสิทธิทางศีลธรรมและผิด มันมุ่งเน้นที่มาตรฐานทางศีลธรรมที่พวกเขานำมาใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับนโยบายธุรกิจสถาบันการศึกษาและพฤติกรรม ดังนั้นจริยธรรมทางธุรกิจคือการศึกษาของสิ่งที่ถือว่าถูกต้องและผิดหรือดีและไม่ดีความประพฤติของมนุษย์ในบริบททางธุรกิจ. the จริยธรรมธุรกิจการศึกษาของมาตรฐานทางจริยธรรมและวิธีที่พวกเขานำไปใช้กับระบบและองค์กรโดยที่สังคมสมัยใหม่ผลิตและจำหน่ายสินค้า และบริการให้กับผู้ที่ทำงานในองค์กรเหล่านี้ จริยธรรมทางธุรกิจที่เป็นรูปแบบของจริยธรรมประยุกต์ ซึ่งจะรวมถึงไม่เพียง แต่การวิเคราะห์ของบรรทัดฐานทางศีลธรรมและค่านิยมทางศีลธรรม แต่ยังพยายามที่จะใช้ข้อสรุปของการวิเคราะห์เพื่อการแบ่งประเภทของสถาบันเทคโนโลยีการทำธุรกรรมกิจกรรมและการแสวงหาความรู้เช่นธุรกิจ. มีสามชนิดที่แตกต่างกันของปัญหาที่จริยธรรมธุรกิจ สืบหา: ระบบปัญหาองค์กรและบุคคล ปัญหาระบบในจริยธรรมธุรกิจคำถามเกี่ยวกับจริยธรรมยกเศรษฐกิจการเมืองกฎหมายและระบบอื่น ๆ ที่อยู่ในสังคมซึ่งดำเนินธุรกิจ เหล่านี้รวมถึงคำถามเกี่ยวกับศีลธรรมอันดีของทุนนิยมหรือกฎหมายระเบียบโครงสร้างอุตสาหกรรมและการปฏิบัติทางสังคมภายในที่ดำเนินธุรกิจ. ปัญหาขององค์กรในการจริยธรรมทางธุรกิจที่มีจริยธรรมยกคำถามเกี่ยวกับ บริษัท โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เหล่านี้รวมถึงคำถามเกี่ยวกับศีลธรรมอันดีของกิจกรรมที่นโยบายการปฏิบัติหรือโครงสร้างองค์กรของ บริษัท แต่ละ. สุดท้ายในแต่ละปัญหาจริยธรรมทางธุรกิจเป็นคำถามเกี่ยวกับจริยธรรมยกบุคคลใดบุคคลหนึ่งหรือบุคคลโดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใน บริษัท เหล่านี้รวมถึงคำถามเกี่ยวกับศีลธรรมอันดีของการตัดสินใจการกระทำหรือลักษณะของบุคคล. องค์กรนิติบุคคลและบุคคลองค์กรที่มีองค์ประกอบของมนุษย์และบุคคลที่พวกเขาทำหน้าที่ได้ก็ต่อเมื่อบุคคลเหล่านี้เลือกที่จะทำหน้าที่ องค์กรและการกระทำของพวกเขาขึ้นอยู่กับบุคคลที่มนุษย์ ดังนั้นการกระทำขององค์กรมาในการเลือกและการกระทำของบุคคลที่มนุษย์ก็เป็นบุคคลเหล่านี้ที่ต้องได้รับการมองว่าเป็นผู้ถือหลักของการปฏิบัติหน้าที่ทางศีลธรรมและความรับผิดชอบทางศีลธรรม บุคคลที่มนุษย์มีความรับผิดชอบในสิ่งที่ บริษัท ไม่เนื่องจากการดำเนินการของ บริษัท ในเครือการไหลออกของตัวเลือกและพฤติกรรมของพวกเขา หาก บริษัท ทำหน้าที่ผิดพลาดมันเป็นเพราะสิ่งที่แต่ละคนบางคนหรือบุคคลใน บริษัท ที่เลือกที่จะทำ; ถ้า บริษัท ที่ทำหน้าที่ทางศีลธรรมเป็นเพราะแต่ละคนบางคนหรือบุคคลใน บริษัท ที่เลือกที่จะมีการกระทำ บริษัท ศีลธรรม กระนั้นก็ทำให้รู้สึกดีอย่างสมบูรณ์แบบที่จะบอกว่าเป็นองค์กรที่องค์กรมีหน้าที่ทางศีลธรรมและว่ามันเป็นทางศีลธรรมรับผิดชอบในการกระทำของตน. มาตรฐานจริยธรรมในการข้ามชาติคอร์ปอเรชั่นบริษัท ข้ามชาติเพราะพวกเขาทำงานในหลายประเทศกำลังเผชิญกับจำนวนของประเด็นขัดแย้งทางจริยธรรมที่ไม่ซ้ำกัน . ขณะที่พวกเขาทำงานในประเทศที่อยู่ในระดับที่แตกต่างกันของการพัฒนาและมีมาตรฐานที่แตกต่างกันและบรรทัดฐานพวกเขาจะต้องตรวจสอบว่ามีความเสี่ยงและที่มาตรฐานมีจริยธรรมที่เหมาะสมสำหรับประเทศที่กำหนด. เพราะสังคมที่แตกต่างกันมีความเชื่อทางจริยธรรมที่แตกต่างกัน relativism จริยธรรมเป็นทฤษฎีที่ว่ามีไม่ได้ วิธีที่เหตุผลของการพิจารณาว่าการกระทำทางศีลธรรมเป็นสิทธิหรืออื่น ๆ ที่ไม่ถูกต้องกว่าด้วยการบอกว่าคนนี้หรือสังคมที่เชื่อว่ามันเป็นศีลธรรมที่ถูกหรือผิด relativism จริยธรรมมีความเห็นว่าไม่มีมาตรฐานทางจริยธรรมที่เป็นจริงอย่างแน่นอนและที่ใช้หรือควรจะนำไปใช้กับ บริษัท และผู้คนในทุกสังคม แต่ relativism ถือเป็นสิ่งที่เหมาะสมสำหรับคนหรือ บริษัท ในสังคมหนึ่งโดยเฉพาะถ้ามันสอดคล้องกับมาตรฐานทางศีลธรรมของพวกเขาและไม่ถูกต้องสำหรับพวกเขาหากมีการละเมิดมาตรฐานทางศีลธรรมของพวกเขา. relativist จริยธรรมอย่างถูกต้องเตือนเราว่าสังคมที่แตกต่างกันมีความเชื่อทางศีลธรรมที่แตกต่างกันและที่ เราควรจะไม่เพียง แต่ยกเลิกความเชื่อทางศีลธรรมของวัฒนธรรมอื่น ๆ เมื่อพวกเขาไม่ตรงกับ

























































การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: