When I was a child, I saw my first

When I was a child, I saw my first Ghost in, very stereotypically, a graveyard. I lived in an old school in Stapleton, and opposite me was the church, it was down a long path, and had a field as its front garden. People used to play cricket there and I spent a lot of time in the church field playing with my sibling. I also went inside the church often, it was peaceful, and being young I seldom went into the graveyard alone, just scared of my own fear!

I remember the first time I saw a ghost was in the church graveyard. The way the church was situated you could see part of the graveyard and the side of the church from the field. The field was higher than the church itself as there was quite a downhill to the doors. I cannot quite remember my exact age but I remember I was in the field, I believe it was early afternoon by how light it was, and that me and my sibling where playing in the field with a pink air-o-bee. I remember looking out toward the church and I saw an older woman, standing just in the graveyard. She was very pale and wore something like an old Victorian night gown; it went down as far as I could see and had a high collar so I'm assuming it was Victorian. So, I'm frozen in terror being young but I knew it was a ghost. I also got the feeling that if I looked away and looked back she would be gone. I remember just staring at her; she gave off a stern emotion, but nothing threatening. I recall calling my siblings name and then looking over to find him for a split second and when I looked back she was gone. I also remember running home at the speed of light crying and calling for my dad!

So, that's the first ghost I ever saw, it's rather stereotypical isn't it? But, it's what I saw.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อฉันเป็นเด็กฉันเห็นผีครั้งแรกของฉันในมาก stereotypically, สุสาน ฉันอาศัยอยู่ในโรงเรียนเก่าในสเตเปิลและอยู่ตรงข้ามกับผมก็คือค​​ริสตจักรมันเป็นไปในทางที่ยาวและมีเขตข้อมูลเป็นสวนด้านหน้า คนใช้ในการเล่นคริกเก็ตที่นั่นและผมใช้เวลามากในคริสตจักรในด้านการเล่นกับพี่น้องของฉัน ฉันยังเดินเข้าไปในคริสตจักรมักจะมันเป็นที่เงียบสงบและเป็นเด็กผมไม่ค่อยเดินเข้าไปในสุสานเพียงอย่างเดียวเพียงแค่กลัวความกลัวของตัวเอง

! ผมจำได้ว่าครั้งแรกที่ฉันเห็นผีในสุสานคริสตจักร ทางคริสตจักรตั้งอยู่คุณจะได้เห็นส่วนหนึ่งของสุสานและด้านข้างของคริสตจักรจากสนาม สนามสูงกว่าตัวเองคริสตจักรที่มีค่อนข้างตกต่ำประตูฉันไม่สามารถค่อนข้างจำได้ว่าอายุที่แน่นอนของฉัน แต่ฉันจำได้ว่าฉันอยู่ในสนามผมเชื่อว่ามันเป็นช่วงบ่ายโดยวิธีการที่มันเป็นแสงและที่ฉันและพี่น้องของฉันที่เล่นในสนามที่มีสีชมพูเครื่อง o-ผึ้ง ผมจำได้ว่ามองออกไปทางคริสตจักรและฉันเห็นหญิงชราคนหนึ่งยืนอยู่ในสุสาน เธอก็อ่อนมากและสิ่งที่ต้องการสวมชุดคืนวิคตอเรียเก่ามันลงไปเท่าที่ฉันจะได้เห็นและมีคอสูงดังนั้นฉันสมมติว่ามันเป็นวิคตอเรีย ดังนั้นฉันแช่แข็งในความหวาดกลัวเป็นเด็ก แต่ฉันรู้ว่ามันเป็นผี ฉันยังมีความรู้สึกว่าถ้าผมมองออกไปและหันกลับไปมองเธอจะหายไป ฉันจำได้เพียงแค่จ้องมองที่เธอเธอให้ออกอารมณ์รุนแรง แต่ไม่มีอะไรที่เป็นอันตรายฉันจำได้เรียกชื่อพี่น้องของฉันแล้วมองไปหาเขาเพื่อแยกที่สองและเมื่อฉันหันกลับไปมองเธอก็หายไป ฉันยังจำได้ว่าการทำงานบ้านที่ความเร็วของแสงร้องไห้และเรียกร้องให้พ่อของฉัน

! เพื่อที่ผีครั้งแรกที่ผมเคยเห็นก็ค่อนข้างโปรเฟสเซอร์ไม่ได้หรือไม่ แต่มันเป็นสิ่งที่ฉันเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเด็ก ฉันเห็นผีของฉันแรกใน มาก stereotypically สุสาน ฉันอาศัยอยู่ที่โรงเรียนเก่าใน Stapleton และตรงข้ามผมเป็นคริสตจักร ได้ลงเส้นยาว และมีเขตเป็นของสวนด้านหน้า คนที่ใช้ในการเล่นคริกเก็ตมีและใช้เวลามากเวลาในฟิลด์คริสตจักรที่เล่นกับพี่น้องของฉัน เดินภายในคริสตจักรมักจะ มันดี และมีหนุ่มค่อยยิ้มเป็นสุสานคนเดียว กลัวความกลัวของตัวเองเพียง!

ผมจำได้ว่า ครั้งแรกที่ผมเห็นเป็นผีในสุสานโบสถ์ วิธีตั้งคริสตจักรคุณสามารถดูส่วนของสุสานและด้านของคริสตจักรจากฟิลด์ ฟิลด์ถูกสูงกว่าคริสตจักรเองมีทางลงค่อนข้างให้ประตู ผมค่อนข้างไม่สามารถจำได้ว่า อายุของฉันแน่นอน แต่ผมจำได้ในฟิลด์ ผมเชื่อว่า มันเป็นเวลาบ่ายอ่อน โดยวิธีแสงมันเป็น และที่ผมและพี่น้องของฉันเล่นในฟิลด์สีชมพูอากาศ-o-ผึ้ง ผมจำได้ว่า มองออกไปที่คริสตจักร และฉันเห็นผู้หญิงคนเก่า ยืนในสุสาน เธอคือซีดมาก และสวมชุดการคืนเก่าวิกตอเรีย เหมือน มันก็ลงเท่าที่ผมได้เห็น และมีคอสูงดังนั้นฉันทะลึ่งมันเป็นวิกตอเรียน ดังนั้น ฉันกำลังถูกตรึงไว้ในความหวาดกลัวที่กำลังหนุ่ม แต่ผมรู้ว่า มันเป็นผี นอกจากนี้ผมยังมีความรู้สึกว่า ถ้าฉันมองไป และมองไป เธอจะหายไป ผมจำได้ว่า เพียงแค่จ้องเธอ เธอให้ปิดอารมณ์ตรง ๆ แต่ไม่คุกคาม นึกเรียกชื่อพี่น้องของฉัน และมองผ่านในการค้นหาเขาแยกที่สอง และเมื่อผมมองย้อนกลับ เธอไป อย่าลืมทำงานที่ความเร็วของแสงร้องไห้ และเรียกพ่อบ้าน!

นั่นคือผีแรกผมเคยเห็น เป็น stereotypical ค่อนข้างไม่ได้ แต่ มันเป็นสิ่งที่ฉันเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อผมเป็นเด็กผมเห็นผีเป็นครั้งแรกของฉันเป็นอย่างมากใน stereotypically สุสาน ผมเคยอยู่ในโรงเรียนเก่าที่ใน stapleton และอยู่ตรงข้ามกับผมเป็นโบสถ์ที่เป็นไปตามทางเดินยาวและมีฟิลด์ที่เป็นสวนด้านหน้าของโรงแรม ผู้ใช้ในการเล่นคริกเก็ตมีและผมทุ่มเทกับเรื่องของเวลาในฟิลด์โบสถ์ที่พร้อมด้วยการเล่นแบบกระชับมิตรของฉัน ผมยังเข้าไป ภายใน โบสถ์ก็มักจะเป็นอันเงียบสงบและเป็นหนุ่มผมไม่เคยเข้าไปในสุสานแห่งนี้เพียงคนเดียวกลัวของตัวเองผมกลัว!

ผมจำได้ว่าครั้งแรกที่ผมเห็นผีก็ในสุสานแห่งโบสถ์ วิธีที่โบสถ์ที่ตั้งอยู่คุณไม่สามารถรับชมส่วนพื้นที่ของสุสานแห่งนี้และด้านข้างของโบสถ์ได้จากฟิลด์นี้ ฟิลด์ที่อยู่ที่ระดับสูงกว่าโบสถ์ที่มีขึ้นเขาลงเขาที่ค่อนข้างเป็นประตูที่ฉันไม่สามารถจำได้ว่าอายุที่แน่นอนของผมแต่ผมจำได้ว่าผมอยู่ในฟิลด์ที่ผมเชื่อว่ามันเป็นช่วงบ่ายโดยไฟได้อย่างไรมันและที่ผมและแบบกระชับมิตรของฉันที่เล่นในฟิลด์ที่พร้อมด้วยสีชมพูที่อากาศ - o - ผึ้ง ผมจำได้ว่ามองออกไปโบสถ์และผมเห็นผู้หญิงคนนั้นรุ่นเก่าที่ยืนอยู่ในสุสานแห่งนี้ เธอเป็นสีอ่อนเป็นอย่างมากและสวมใส่บางสิ่งบางอย่างเช่นชุดราตรีในยามค่ำคืนตามแบบ Victorian ที่เก่าแก่ได้มันก็ลงไปเท่าที่จะดูและมีปลอกคอสูงทำให้ผมถือว่าเป็นตามแบบ Victorian ดังนั้นผมแช่แข็งอยู่ในความหวาดกลัวเป็นหนุ่มแต่ผมรู้ว่ามันเป็นผีที่ ผมยังมีความรู้สึกที่ว่าหากมองออกไปและมองกลับไปเธอจะออกไป ผมจำได้ว่ามองเธอเพียงเธอก็ทำให้ความรู้สึกปิดท้ายแต่ไม่มีอะไรเป็นอันตรายต่อฉันจำได้โทรชื่อพี่น้องของผมแล้วมองผ่านไปในการค้นหาเขาเพื่อแยกที่สองและเมื่อผมมองย้อนกลับไปเธอก็หายไป ผมยังจำได้ว่ากลับบ้านด้วยความเร็วของแสงร้องและการโทรให้พ่อของฉัน!

ดังนั้นที่ของผีเป็นครั้งแรกที่ผมเคยเห็นมันเป็น stereotypical มากไม่ได้ แต่มันเป็นสิ่งที่ผมเห็น