Fahey and Christensen (2001) consid

Fahey and Christensen (2001) considered brand trust as a market-based assets that are
interconnected because it is exist externally and lies in the relationship with the end user of
the brand. At the same time, the emergence of relationship marketing as a starting point in a
study conducted by researchers or marketing practitioners suggest that trust is a major factor
in which the relationship between the customer and the brand (Morgan & Hunt, 1994).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Fahey และคริส (2001) การพิจารณาความน่าเชื่อถือของแบรนด์เป็นสินทรัพย์ที่ใช้ในตลาดที่มีการ
เชื่อมต่อระหว่างกันเพราะมันจะอยู่ภายนอกและอยู่ในความสัมพันธ์กับผู้ใช้ของ
แบรนด์ ในเวลาเดียวกัน, การเกิดขึ้นของการตลาดเชิงสัมพันธ์เป็นจุดเริ่มต้นใน
การศึกษาโดยนักวิจัยหรือผู้ปฏิบัติงานด้านการตลาดแนะนำให้ความไว้วางใจเป็นปัจจัยสำคัญ
ในการที่ความสัมพันธ์ระหว่างลูกค้าและแบรนด์ (มอร์แกนและฮันท์, 1994)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฟรย์ และ คริสเตนเซ่น ( 2001 ) ถือเป็นแบรนด์เชื่อถือเป็นตลาดที่ใช้สินทรัพย์ที่เชื่อมต่อกัน เพราะมันมีอยู่จริง
ภายนอกและอยู่ในความสัมพันธ์กับผู้ใช้
แบรนด์ ในเวลาเดียวกัน , การเกิดขึ้นของความสัมพันธ์ทางการตลาดเป็นจุดเริ่มต้นในการศึกษาโดยนักวิจัยหรือนัก

การตลาดแนะนำว่าเชื่อเป็นปัจจัยหลักซึ่งความสัมพันธ์ระหว่างลูกค้าและแบรนด์ ( มอร์แกน&ล่า , 1994 )