But who is she with?’ said Mr Carte

But who is she with?’ said Mr Carteret.
‘A young man. She met him on the aeroplane,’ Mrs Carteret said.
‘Now go to sleep.’
Outside the bedroom window the moon was shining brightly.
‘Nobody told me there was a young man on the aeroplane’, said Mr
Carteret crossly.
‘You saw him,’ Mrs Carteret said. ‘He was there when you met her
at the airport.’
‘I don’t remember,’ said her husband.
‘Yes, you do. You noticed his hat. You said so. It was light
green…’
‘Oh dear!’ said Mr Carteret. ‘That man? But he’s too old for her. He
must be nearly forty.’
‘He’s twenty-eight, dear. Now go to sleep.’
‘I can’t sleep,’ said Mr Carteret. ‘Three o’clock in the morning and I
can’t get to sleep.’
‘Just lie still, dear, and you’ll soon fall asleep,’ said his wife.
It was a warm night in July. A gentle wind whispered in the trees
outside the bedroom window. It sounded like a car coming. Mr Carteret sat up and listened. But it was only the wind.
‘Where are you going now?’ said Mrs Carteret.
‘I’m going downstairs for a drink of water. I can’t sleep. I can never
sleep in moonlight – I don’t know why. And it’s very hot too.’
‘Put your slippers on,’ said Mrs Carteret sleepily.
He found his slippers and put them on. He went down to the kitchen
and turned on the tap. The water was warmish. He let the water
run until it was cool enough to drink. Then he opened the kitchen
door and went out into the garden. The moon shone on his roses.
Mr Carteret could see the shape and colour of every flower. There
they were: red and yellow and white, very soft and sweet-smelling.
Each flower was wet with dew. He stood on the short green grass
and looked up at the sky. The moon was very bright. It was like a
strong, white electric light shinning down on the garden.
The wind whispered again in the trees. Again Mr Carteret thought it
was a car coming. Suddenly he felt helpless and miserable.
‘Sue,’ he said aloud, ‘Sue . . . where are you? What are you doing?
Susie, Susie, you don’t usually stay out so late.’
Susie. He always called her Susie when he was specially pleased
with her. Usually he called her Sue. When he was cross with her,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ที่เธอมีอยู่หรือไม่ ' กล่าวว่า อย่างไร Carteret นาย' ชายหนุ่ม เธอได้พบเขาบนเครื่องบิน กล่าวว่า อย่างไร Carteret ของนาง'ตอนนี้ไปนอน'นอกหน้าต่างห้องนอน จันทร์มันสดใส'ไม่มีใครบอกฉันมีชายหนุ่มบนเครื่องบิน' กล่าวว่า นายอย่างไร Carteret crossly'คุณเห็นเขา นางอย่างไร Carteret กล่าว ' เขามีเมื่อคุณได้พบเธอที่สนามบิน ''จำไม่ได้ กล่าวว่า สามีของเธอ' ใช่ คุณทำ คุณสังเกตเห็นหมวกของเขา คุณพูดได้ มันเป็นไฟสีเขียว...'' โอ้ รัก!' กล่าวว่า อย่างไร Carteret นาย ' ผู้ชายคนนั้น แต่คงจะเก่าเกินไปสำหรับเธอ เขาต้องเกือบสี่สิบ '' เขาเป็นยี่สิบแปด เรียน ตอนนี้ ไปนอน "'นอนไม่หลับ กล่าวว่า อย่างไร Carteret นาย ' สามโมงเย็นในตอนเช้าและไม่ไปนอนด้วย "'เพียงยังคงโกหก รัก และคุณจะเร็วหลับ กล่าวว่า ภรรยาของเขามันเป็นคืนที่อบอุ่นในเดือนกรกฎาคม ลมเบา ๆ กระซิบในต้นไม้นอกหน้าต่างห้องนอน ได้แต่เพียงแห่งเช่นรถมา อย่างไร Carteret นายเสาร์ขึ้น และฟัง แต่มันเป็นเพียงลม'จะไปตอนนี้หรือไม่ "ว่า อย่างไร Carteret นาง' ฉันจะดื่มน้ำด้านล่าง นอนไม่หลับ ฉันสามารถไม่เคยนอนในแสงจันทร์ – ฉันไม่ทราบสาเหตุ และมันจะร้อนมากเกินไป '"ใส่รองเท้าแตะของคุณ กล่าวว่า อย่างไร Carteret ของนาง sleepilyเขาพบรองเท้าแตะของเขา และเก็บ เขาลงไปในครัวและเปิดประปา น้ำ warmish ได้ เขาให้น้ำทำงานจนกว่ามันก็เย็นพอที่จะดื่ม แล้ว เขาเปิดห้องครัวประตู และออกไปในสวน ดวงจันทร์ shone บนกุหลาบของเขาอย่างไร Carteret นายสามารถเห็นรูปร่างและสีของดอกไม้ทุก มีพวกเขา: สีแดง และสีเหลือง และสีขาว มากนุ่ม และ หอมหวานแต่ละดอกมีเปียกกับ dew เขายืนบนหญ้าสีเขียวสั้นและมองขึ้นท้องฟ้า ดวงจันทร์สว่างมาก มันเป็นเหมือนการแข็งแรง สีขาวไฟเงาลงในสวนลมกระซิบอีกครั้งในต้น อีก อย่างไร Carteret นายคิดว่า มันได้รถมา ทันใดนั้นเขารู้สึกอนาถ และกำพร้า'ฟ้อง พูดออกเสียง, ' ฟ้อง...อยู่ไหน คุณทำอะไรอยู่Susie, Susie คุณไม่ปกติอยู่ออกเพื่อให้สาย 'Susie เขามักจะเรียกว่า Susie ของเธอเมื่อเขามีความยินดีเป็นพิเศษกับเธอ ปกติเขาเรียกว่าฟ้องเธอ เมื่อเขาถูกไขว้กับเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ผู้ที่อยู่กับเธอ? กล่าวว่านายคาร์.
'ชายหนุ่มคนหนึ่ง เธอได้พบกับเขาบนเครื่องบิน 'นางคาร์กล่าว.
'ตอนนี้ไปนอน.
นอกหน้าต่างห้องนอนของดวงจันทร์ส่องแสงสดใส.
'ไม่มีใครบอกผมว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งบนเครื่องบิน' กล่าวว่านาย
คาร์ crossly.
'คุณ เห็นเขาว่า 'นางคาร์กล่าวว่า 'เขาอยู่ที่นั่นเมื่อคุณได้พบกับเธอ
ที่สนามบิน. '
'ผมจำไม่ได้กล่าวว่าสามีของเธอ.
'ใช่คุณทำ คุณสังเกตเห็นหมวกของเขา คุณกล่าวว่าดังนั้น มันเป็นแสง
สีเขียว ... '
'โอ้ที่รัก! กล่าวว่านายคาร์ 'ผู้ชายคนนั้น? แต่เขาแก่เกินไปสำหรับเธอ เขา
จะต้องเป็นเกือบสี่สิบ. '
'เขาเป็นยี่สิบแปดที่รัก ตอนนี้ไปนอน. '
'ฉันไม่สามารถนอนหลับ' กล่าวว่านายคาร์ 'สามโมงเช้าและฉัน
ไม่สามารถได้รับการนอน. '
'แค่นอนนิ่งที่รักและคุณเร็ว ๆ นี้จะหลับ' กล่าวว่าภรรยาของเขา.
มันเป็นคืนที่อบอุ่นในเดือนกรกฎาคม ลมกระซิบอ่อนโยนในต้นไม้
นอกหน้าต่างห้องนอน มันฟังเหมือนรถมา นายคาร์ลุกขึ้นนั่งและฟัง แต่มันก็เป็นเพียงลม.
'คุณจะไปไหนตอนนี้? กล่าวว่านางคาร์.
'ฉันจะลงมาชั้นล่างสำหรับการดื่มน้ำ ฉันนอนไม่หลับ ฉันไม่เคยสามารถ
นอนหลับอยู่ในแสงจันทร์ - ฉันไม่ทราบว่าทำไม และมันก็ร้อนมากเกินไป. '
'ใส่รองเท้าแตะของคุณบนกล่าวว่านางคาร์เหงาหงอย.
เขาพบรองเท้าแตะของเขาและนำพวกเขาใน เขาเดินลงไปที่ห้องครัว
และหันประปา น้ำ warmish เขาปล่อยให้น้ำ
วิ่งจนกว่าจะเย็นพอที่จะดื่ม จากนั้นเขาก็เปิดห้องครัว
ประตูและเดินออกไปในสวน ดวงจันทร์ส่องบนดอกกุหลาบของเขา.
นายคาร์จะได้เห็นรูปทรงและสีของดอกไม้ทุก มี
พวกเขา. แดงและสีเหลืองและสีขาวนุ่มและหอมฉุย
แต่ละดอกก็เปียกน้ำค้าง เขายืนอยู่บนหญ้าสีเขียวสั้น
และมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ดวงจันทร์เป็นความสว่างมาก มันเป็นเหมือน
ที่แข็งแกร่งไฟสีขาววาววับลงบนสวน.
ลมกระซิบอีกครั้งในต้นไม้ อีกครั้งนายคาร์คิดว่ามัน
เป็นรถที่มา ทันใดนั้นเขารู้สึกว่าทำอะไรไม่ถูกและมีความสุข.
'ซู' เขาพูดออกมาดัง ๆ 'ซู . . คุณอยู่ที่ไหน? คุณกำลังทำอะไร?
ซูซี่ซูซี่คุณมักจะไม่อยู่ออกมาสาย. '
ซูซี่ เขามักจะเรียกว่าซูซี่ของเธอเมื่อเขายินดีเป็นพิเศษ
กับเธอ เขามักจะเรียกเธอว่าซู เมื่อเขาถูกข้ามกับเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่นางเป็นใคร ? ' นาย Carteret .
' หนุ่ม เธอเจอเค้าบนเครื่องบิน , ' คุณนาย Jersey กล่าวว่า ตอนนี้ไปนอน
'
ภายนอกหน้าต่างห้องนอนพระจันทร์ก็ส่องแสงเจิดจ้า
'nobody บอกผมว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งบนเครื่องบินของนาย

" crossly Carteret . เห็นเขา ' คุณนาย Jersey กล่าวว่า เขาอยู่ที่นั่นเมื่อคุณเจอเธอที่สนามบิน
'
" จำไม่ได้
' สามี' ใช่ คุณทำ คุณสังเกตเห็นหมวกของเขา คุณพูดอย่างนั้น มันเบา
สีเขียว . . . . . . . '
' โอ พระเจ้า ! ' นาย Carteret . ' ผู้ชายคนนั้นเหรอ ? แต่เขาแก่เกินไปสำหรับเธอ เขา
ต้องเกือบสี่สิบ '
เขาคือ 28 , ที่รัก ไปนอนเถอะ '
" นอนไม่หลับ ' นาย Carteret . ' สามโมงเช้าผม
นอนไม่หลับ '
แค่นิ่งๆ ที่รัก และเร็ว ๆนี้คุณจะหลับ
' ภรรยามันเป็นคืนที่อบอุ่น ในเดือนกรกฎาคม สายลมอ่อนโยนที่กระซิบในต้นไม้
ข้างนอกหน้าต่างห้องนอน มันเหมือนรถกำลังมา นาย Carteret ลุกขึ้นนั่งและฟัง แต่มันเป็นเพียงลม . . .
'where เธอจะไปตอนนี้เลยเหรอ ' คุณนาย Carteret .
ฉันกำลังจะลงไปข้างล่างเพื่อดื่มน้ำ ฉันไม่สามารถนอนหลับได้ ผมไม่เคย
นอนในแสงจันทร์และฉันไม่รู้ว่าทำไม และมันร้อนมากเกินไป '
'put ของคุณรองเท้าแตะ ,' คุณนาย Carteret - .
เขาพบรองเท้าแตะของเขาและใส่ เขาเดินลงไปที่ห้องครัว
เปิดก๊อก น้ำซึ่งทำให้อุ่น . เขาปล่อยน้ำ
วิ่งจนมันเย็นพอที่จะดื่ม แล้วเขาเปิดประตูครัว
และเดินออกไปในสวน ดวงจันทร์ส่องแสงอยู่บนดอกกุหลาบของเขา .
คุณ Jersey สามารถเห็นรูปร่างและสีสันของทุกดอก มี
มีสีแดงและสีเหลืองและสีขาวความนุ่มและหวานหอม .
แต่ละดอกก็เปียกด้วยน้ำค้าง เขายืนอยู่บนสั้น
หญ้าสีเขียวและเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า พระจันทร์สว่างมาก มันเหมือน
แข็งแรง ขาวไฟส่องแสงลงบนสวน
ลมกระซิบอีกครั้งในต้นไม้ อีกครั้งคุณ Carteret คิดว่ามัน
ได้รถแล้ว ทันใดนั้น เขารู้สึกหมดหวังและหดหู่
'sue ' เขาพูดออกมาดังๆ " ฟ้อง . . . . . . . คุณอยู่ไหน ?คุณจะทำอะไร ?
ซูซี่ ซูซี่ คุณไม่ได้มักจะอยู่ดึก '
ซูซี่ เขามักจะเรียกว่า ซูซี่เธอ เมื่อเขายินดีเป็นพิเศษ
กับเธอ ปกติเขาเรียกนางซู เมื่อเขาข้ามกับเธอ