At thatstress level, the elevated [

At that
stress level, the elevated [CO2] continued to moderate the effect of
the water deficit; Pn ofthe 750 WS plant was 165% greater than that
of the 390 WS plants. However, the compensation was only partial
because Pn of 750 WS plants was still significantly much lower
than Pn observed for the 750 WW and 390 WW plants in previous
days. In this more severe phase of water stress,the concentration of
750 L L−1 of CO2 likely was not sufficient to compensate the diffusional
resistances that eventually inhibited the CO2 transport from
the ambient air to carboxylation sites. Further, under such stress,
biochemical limitations in addition to diffusional resistances likely
existed (Chaves et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ว่า
ระดับความเครียดสูง [CO2] ต่อเนื่องถึงปานกลางผลของการ
ขาดดุลน้ำ; Pn ofthe 750 โรงงาน WS เป็น 165% มากกว่าที่
ของพืช 390 WS แต่ค่าตอบแทนที่เป็นบางส่วนเท่านั้น
เพราะ Pn 750 พืช WS ก็ยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญมากต่ำ
กว่า Pn สังเกต 750 WW และ 390 WW พืชในก่อนหน้านี้
วันที่ ในช่วงนี้รุนแรงมากขึ้นของความเครียดน้ำความเข้มข้นของ
750 LL-1 ของ CO2 ที่มีแนวโน้มไม่เพียงพอที่จะชดเชยแพร่
ต้านทานที่ในที่สุดก็สามารถยับยั้งการขนส่งก๊าซ CO2 จาก
อากาศโดยรอบเพื่อ carboxylation เว็บไซต์ นอกจากนี้ภายใต้ความกดดันดังกล่าว
มีข้อ จำกัด ทางชีวเคมีที่นอกเหนือไปจากความต้านทานแพร่แนวโน้มที่
มีอยู่ (Chaves et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ระดับความเครียดสูง [ CO2 ] อย่างต่อเนื่องเพื่อบรรเทาผลกระทบของการขาดน้ำของพืช ; อาหาร 750 WS 165 % มากกว่าที่จาก 390 สูตรพืช อย่างไรก็ตาม การชดเชยเพียงบางส่วนเพราะอาหาร 750 WS พืชยังมากกว่ากว่าอาหารที่สังเกตสำหรับ 750 WW และ 390 WW พืชในก่อนหน้านี้วัน ในขั้นตอนนี้รุนแรงมากขึ้นแล้งน้ำ ความเข้มข้นของ750 L L − 1 ของ CO2 อาจไม่เพียงพอที่จะชดเชย diffusionalความต้านทานที่ในที่สุดยับยั้งการขนส่ง CO2 จากอากาศเว็บไซต์คาร์บอกซิเลชัน . นอกจากนี้ภายใต้ความเครียดเช่นชีวเคมีจำกัดนอกเหนือไปจากแนวโน้ม diffusionalมีอยู่จริง ( ชาเวซ et al . , 2009 )