---A roar echoed in the black sky.Y

---A roar echoed in the black sky.

Yes, even though it had the shape of a human, the beast was unmistakably a monster.

There is no will, no ego, just a clump of tyranny set on destruction. An avatar of overwhelming destruction. Its glowing appearance gave off the impression of a mythical creature and anyone that sees it will suffer the purest and most fundamental form of fear.

Reiryoku was swirling around it as the core, and was mowing down the trees in its blast radius. In this moonless night, the light emitted from it was so dazzling.


“You….have to be kidding me……….”

While hearing the roar that shook the air, sky and earth, Kotori clenched her fist as if to stop her trembling fingers.

That trembling was probably caused by her restrained fear. But, it was not caused by the roaring monster she was seeing right now---------rather, it’s probably caused by the emotions due to what she was going to do now.

Yes. Kotori had secretly made up her mind in her heart many years ago. She was burdened with this mission.

If this monster was to appear.

She would use her very hands to----kill it.

But, the first thing that came back when she saw it was not her sense of duty or killing intent; it was just pure sadness and regret.

Why have things come to this? There might have been many ways to prevent this? Those thoughts swirled inside her mind and it was making her have issues with breathing.

But, it was too late.

Everything was settled.

Everything-----has ended.

What’s left is for Kotori to close the curtains.

Kotori called the name of the [Monster] with a painful voice.

“Why………….just why, Shidou………!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

--A ร้องได้พูดย้ำในท้องฟ้าสีดำใช่ แม้ว่าจะมีรูปร่างของมนุษย์ สัตว์ร้ายได้เพี้ยนมอนสเตอร์มีจะไม่ ไม่อาตมา เพียงกอของ tyranny ไว้ทำลาย การอวตารของครอบงำทำลาย ลักษณะของเร่าร้อนให้ปิดการแสดงผลของสิ่งมีชีวิตในตำนาน และทุกคนที่เห็นมันจะทรมานแบบนี่ และพื้นฐานที่สุดของความกลัวReiryoku หมุนรอบรอบเป็นหลัก และถูก mowing ลงต้นในรัศมีของระเบิด ในคืนนี้ moonless แสงที่เปล่งออกมาจากนี่ดังนั้น"คุณ...ต้องจะล้อเล่นฉันนั้น... "ในขณะที่ได้ยินเสียงคำรามที่จับอากาศ ท้องฟ้า และแผ่นดิน Kotori กัดกำปั้นของเธอเหมือนจะหยุดมือของเธอ tremblingที่ตะลึงงันอาจจะเกิดจากเธอทรงกลัว แต่ มันไม่ได้เกิดจากมอนสเตอร์คำรามที่เธอได้เห็นตอน--ค่อนข้าง มันอาจจะเกิดจากอารมณ์จากสิ่งที่เธอกำลังทำขณะนี้ใช่ Kotori มีแอบได้ขึ้นใจของเธอในหัวใจของเธอหลายปีที่ผ่านมา เธอไม่เป็นภาระกับภารกิจนี้ถ้ามอนสเตอร์นี้จะ ปรากฏขึ้นเธอจะใช้มือของเธอมากไป---ฆ่ามันแต่ สิ่งแรกที่มาพร้อมกลับเมื่อเธอเห็นมันไม่ใช่ของเธอความรู้สึกของหน้าที่หรือเจตนาฆ่า มันเป็นความโศกเศร้าเพียงบริสุทธิ์และริเกร็ตทำไมสิ่งที่ได้มานี้ อาจมีหลายวิธีที่จะป้องกันไม่ให้ ความคิดเหล่านั้น swirled ภายในใจของเธอ และมันได้ทำให้เธอมีปัญหาเกี่ยวกับการหายใจBut, it was too late.Everything was settled.Everything-----has ended.What’s left is for Kotori to close the curtains.Kotori called the name of the [Monster] with a painful voice.“Why………….just why, Shidou………!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

--- เสียงคำรามก้องอยู่ในท้องฟ้าสีดำ. ใช่แม้ว่ามันจะมีรูปร่างของมนุษย์สัตว์เป็นแน่แท้มอนสเตอร์. ไม่มีจะเป็นอัตตาไม่เพียงกอของการปกครองแบบเผด็จการตั้งอยู่บนการทำลาย อวตารของการทำลายล้างอย่างท่วมท้น ลักษณะเรืองแสงของมันให้ปิดการแสดงผลของสิ่งมีชีวิตที่เป็นตำนานและทุกคนที่เห็นว่ามันจะประสบรูปแบบบริสุทธิ์และพื้นฐานที่สุดของความกลัว. Reiryoku ก็หมุนรอบตัวมันเป็นหลักและได้รับการตัดต้นไม้ในรัศมีของระเบิด ในเดือนมืดนี้แสงที่ปล่อยออกมาจากมันเป็นพราวดังนั้น. "คุณ ... .have ที่จะหลอกฉัน ......... ." ในขณะที่ได้ยินเสียงคำรามที่สั่นอากาศท้องฟ้าและแผ่นดิน Kotori clenched กำปั้นของเธอราวกับจะหยุดเธอ นิ้วมือสั่น. สั่นนั่นคืออาจเกิดจากความกลัวของเธอยับยั้ง แต่มันก็ไม่ได้เกิดจากมอนสเตอร์คำรามที่เธอได้เห็นในขณะนี้ --------- แต่มันอาจเกิดจากอารมณ์อันเนื่องมาจากสิ่งที่เธอกำลังจะทำในขณะนี้. ใช่ Kotori ได้แอบขึ้นใจของเธอในหัวใจของเธอเมื่อหลายปีก่อน เธอได้รับภาระกับภารกิจนี้. ถ้ามอนสเตอร์นี้ก็จะปรากฏ. เธอจะใช้มือของเธอไป ---- ฆ่ามัน. แต่สิ่งแรกที่กลับมาเมื่อเธอเห็นว่ามันไม่ได้เป็นความรู้สึกของเธอจากการปฏิบัติหน้าที่หรือเจตนาฆ่า; มันเป็นความโศกเศร้าที่บริสุทธิ์ยุติธรรมและเสียใจ. ทำไมสิ่งที่จะมาถึงนี้หรือไม่? อาจจะมีหลายวิธีที่จะป้องกันไม่ให้? ความคิดเหล่านั้นหมุนวนอยู่ในใจของเธอและมันก็ทำให้เธอมีปัญหาเกี่ยวกับการหายใจ. แต่มันก็สายเกินไป. ทุกอย่างถูกตัดสิน. ทุกอย่าง ----- ได้สิ้นสุดลง. ซ้ายอะไรสำหรับ Kotori จะปิดผ้าม่าน. Kotori เรียกชื่อ ของ [มอนสเตอร์] ด้วยเสียงที่เจ็บปวด. "ทำไม ............ .just ทำไม Shidou ......... !"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

--- เสียงคำรามดังก้องบนท้องฟ้าสีดำ

ครับ ถึงแม้ว่ามันจะมีรูปร่างของมนุษย์ สัตว์ ร้านเราเป็นสัตว์ประหลาด

ไม่มีจะไม่มีอัตตา ก็กอทรราชชุดในการทำลาย สัญลักษณ์ของการทำลายอย่างท่วมท้น ลักษณะเรืองแสงของมันให้ปิดการแสดงผลของกินนร และทุกคนที่เห็นก็จะประสบรูปแบบบริสุทธิ์ และพื้นฐานที่สุดของความกลัว .

reiryoku ก็หมุนวนอยู่รอบ ๆ มันเป็นหลักและตัดหญ้าลงต้นไม้ในรัศมีของระเบิด ในคืนเดือนมืดนี้ แสงที่ปล่อยออกมาจากมันดังนั้นพราว


" คุณ . . . . . . . ต้องล้อเล่นแน่ๆ . . . "

ตอนที่ได้ยินเสียงสั่นสะเทือนอากาศ ดิน ฟ้า และ โคโทริ มุฐิของเธอราวกับจะหยุดนิ้วที่สั่นเทาของเธอ

ที่สั่นอาจเกิดจากความกลัวกักขังเธอ แต่มันไม่ได้เกิดจากเสียงคำรามของมอนสเตอร์ที่เธอเจอแล้วครับแต่มันอาจจะเกิดจากอารมณ์ความรู้สึกจากสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ตอนนี้

ครับ โคโทริ แอบทำตามใจตัวเองในหัวใจเธอ เมื่อหลายปีก่อน เธอกำลังหนักใจกับภารกิจนี้

ถ้าตัวนี้ปรากฏ

เธอจะใช้มือมากเธอ ---- ฆ่ามัน

แต่สิ่งแรกที่กลับมา เมื่อเธอเห็นมันไม่ใช่ของเธอ ความรู้สึกของหน้าที่ หรือ เจตนาฆ่า มันเป็นเพียงความเศร้าที่บริสุทธิ์และเสียใจ

ทำไมมันเป็นแบบนี้ ? อาจมีหลายวิธีเพื่อป้องกันนี้ ความคิดที่ฟุ้งอยู่ภายในจิตใจของเธอ และมันก็ทำให้เธอมีปัญหากับการหายใจ .

แต่มันก็สายไปแล้ว ทุกอย่างลงตัว

.

-----

ทุกอย่างก็จบสิ่งที่เหลือคือ โคโทริจะปิดผ้าม่าน

โคโทริเรียกชื่อ [ Monster ] กับเจ็บปวดเสียง

" ทำไม……แค่ทำไม shidou . . . ! "