Joshua(2012) states that studies ha

Joshua(2012) states that studies have looked at various factors that affect pronunciation including phonetic context (e.g., Canfield 1940), style variation (e.g., Diaz-Campos 2006, Gonzales-Bueno 1995, Major 2004, Shively 2008, Zampini 1994), L1 transfer (e.g., Major 2001), and experience abroad (e.g., Diaz-Campos 2004, 2006, Lafford 2006, Stevens 2001).
Motivation has been shown to affect language learning in general (Gardner 1985) but its
role in pronunciation has yet to be explored. The relationship between cultural sensitivity
and the acquisition of pronunciation has also been relatively understudied. The current
study further explores the relationship between these variables and pronunciation. Many
studies have shown that students‟ pronunciation improves as they progress through levels
of instruction (e.g. Face 2006, Rose 2010). Including this as a variable will provide an
idea of the relative strength of the relationships of the other variables (i.e., motivation and
cultural sensitivity) and pronunciation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โจชัว (2012) กล่าวว่าการศึกษาได้มองไปที่ปัจจัยต่างๆที่มีผลต่อการออกเสียงรวมทั้งบริบทการออกเสียง (เช่นแคนฟีลด์ 1940) การเปลี่ยนแปลงรูปแบบ (เช่น Diaz-Campos 2006 กอนซาเล-Bueno ปี 1995 ที่สำคัญปี 2004 Shively 2008 Zampini 1994) โอน L1 (เช่นเมเจอร์ 2001) และประสบการณ์ในต่างประเทศ (เช่น Diaz-Campos ปี 2004 ปี 2006 Lafford 2006 สตีเว่น 2001).
การสร้างแรงจูงใจได้รับการแสดงที่จะส่งผลกระทบต่อการเรียนรู้ภาษาโดยทั่วไป (การ์ดเนอร์ 1985)
แต่บทบาทในการออกเสียงยังไม่ได้ที่จะสำรวจ ความสัมพันธ์ระหว่างความไวทางวัฒนธรรมและการเข้าซื้อกิจการของการออกเสียงยังได้รับค่อนข้าง understudied ปัจจุบันศึกษาต่อไปสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเหล่านี้และการออกเสียง หลายการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่านักเรียน"การออกเสียงตามที่พวกเขาช่วยเพิ่มความคืบหน้าผ่านระดับการเรียนการสอน(เช่นหน้า 2006 โรส 2010) รวมนี้เป็นตัวแปรจะให้ความคิดของความแข็งแกร่งของความสัมพันธ์ของตัวแปรอื่น ๆ (เช่นแรงจูงใจและความไวทางวัฒนธรรม) และการออกเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจชัว ( 2554 ) ระบุว่า การศึกษาต้องดูที่ปัจจัยต่างๆที่มีผลต่อการออกเสียง รวมทั้งบริบทสัทอักษร ( เช่น Canfield 1940 ) , รูปแบบการเปลี่ยนแปลง ( เช่น ดิแอซ Campos 2006 กอนซาเลส Bueno 1995 เมเจอร์ 2004 , 2008 zampini ไชฟ์ลี่ , 1994 ) , L1 โอน ( เช่นสาขา 2001 ) และประสบการณ์ในต่างประเทศ เช่น ดิแอซ Campos 2004 , 2006 , lafford 2549 สตีเวนส์
2001 )แรงจูงใจที่ได้รับการแสดงที่จะมีผลต่อการเรียนรู้ภาษาโดยทั่วไป ( การ์ดเนอร์ 1985 ) แต่บทบาทในการออกเสียง
ยังไม่ได้สำรวจ ความสัมพันธ์ระหว่าง
และการออกเสียงความไวทางวัฒนธรรมยังได้รับค่อนข้างกรุงเทพมหานคร . การศึกษาปัจจุบัน
เพิ่มเติม แสดงความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร และการออกเสียง
มากมายมีการศึกษาแสดงให้เห็นว่านักเรียนออกเสียง‟ปรับปรุงตามที่พวกเขาความคืบหน้าผ่านระดับ
สอน ( เช่นกุหลาบหน้า 2006 , 2010 ) รวมทั้งเป็นตัวแปรนี้จะให้ความคิดของความแข็งแรงสัมพัทธ์
ของความสัมพันธ์ของตัวแปรอื่นๆ เช่น แรงจูงใจ และความไวทางวัฒนธรรม

) และการออกเสียง