The foliage, rhizome, and root resi

The foliage, rhizome, and root residues of cogongrass have
allelopathic properties that repress the germination and growth of several weed species (Koger and Bryson 2004;
Koger et al. 2004). Water extracts of cogongrass foliage and
roots inhibited germination and seedling growth of bermudagrass
[Cynodon dactylon (L.) Pers.] and Italian ryegrass [Lolium
perenne L. ssp. multiflorum (Lam.) Husnot] at concentrations
as low as 0.5% (wt/vol). Furthermore, incorporation of foliage
and rhizome plus root residues in soil at concentrations as low
as 0.25% (wt/wt) inhibited seed germination and shoot and
root growth, indicating that cogongrass tissue and extracts
may contain allelochemicals that contribute to its invasiveness
and extreme competitiveness. Additional studies showed that
rhizome and root exudates of cogongrass contain numerous
plant growth inhibitors with selective effects against tested
invasive species at the level of 0.1 mg ml21 (Xuan et al. 2009).
The most potent component identified was 2,4-di-tertbutylphenol,
followed by iso-eugenol and 4-acetyl-2-methoxyphenol.
The phytotoxicity of cogongrass leaf extracts has also been
associated with the presence of p-coumaric and o-coumaric,
gentisic, vanillic, benzoic, and p-hydroxybenzoic acids;
vanillin; and p-hydroxybenzaldehyde (Eussen and Niemann
1981). The activity in cold and hot water extracts of fresh and
dry plants parts and natural rain leachates of cogongrass was
linked to these compounds, in addition to caffeic, ferulic,
chlorogenic, and syringic acids (Hussain and Abidi 1991).
The leachates of leaves and roots/rhizomes of cogongrass
affected seed germination and seedling characteristics of radish
(Raphanus sativus L.), Indian mustard [Brassica juncea (L.)
Czern.], fenugreek (Trigonella foenum-graecum L.), and
garden tomato [Solanum lycopersicum L. var. cerasiforme
(Dunal) Spooner, J.J. Anderson, & R.K. Jansen] (Inderjit
and Dakshini 1991). The root/rhizome leachate was more
inhibitory than the leaf leachate. The same study also found
that of the 19 fungi detected in soils, Aspergillus fumigatus,
Aspergillus niger, and Aspergillus candidus decreased and
Aspergillus flavus increased in soils with cogongrass.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบ เหง้า และตกรากของหญ้าคามีคุณสมบัติ allelopathic ที่ปราบปรามการงอกและเจริญเติบโตของวัชพืชหลายชนิด (Koger และ Bryson 2004Koger et al. 2004) น้ำสารสกัดจากใบหญ้าคา และรากห้ามการงอกและเจริญเติบโตของแหล่งของ bermudagrass[หญ้าแพรก (L.) Pers] และ ryegrass อิตาลี [Loliumperenne L. ssp. แดง (Lam.) Husnot] ที่ความเข้มข้นต่ำสุดที่ 0.5% (wt/vol) นอกจากนี้ ประสานของใบเหง้าและรากตกค้างในดินความเข้มข้นต่ำสุดและ0.25% (wt/wt) ห้ามเมล็ดการงอก และการถ่ายภาพ และเจริญเติบโตของราก แสดงว่า เนื้อเยื่อหญ้าคา และสารสกัดจากอาจประกอบด้วย allelochemicals ที่เกี่ยวข้องกับ invasiveness ของและการแข่งขันมากขึ้น ศึกษาเพิ่มเติมพบว่าexudates เหง้าและรากของหญ้าคาประกอบด้วยจำนวนมากinhibitors เจริญเติบโตของพืช มีผลใช้กับทดสอบพันธุ์รุกรานของ ml21 0.1 mg (ซวน et al. 2009)ระบุส่วนประกอบมีศักยภาพมากที่สุดคือ 2, 4 ดี-tertbutylphenolตาม iso ยูเจนอลและ 4-acetyl-2-methoxyphenolนอกจากนี้ยังมี phytotoxicity สารสกัดจากใบหญ้าคาเชื่อมโยงกับสถานะของ p-coumaric และ o coumaricgentisic, vanillic, benzoic และกรด p-hydroxybenzoicวานิลลิน และ p-hydroxybenzaldehyde (Eussen และ Niemann1981) . กิจกรรมในน้ำอุ่นแยกอาหารสด และแห้งพืชส่วนและ leachates ฝนธรรมชาติของหญ้าคาถูกเชื่อมโยงกับสารเหล่านี้ แห่งกับ caffeic, ferulicchlorogenic และกรด syringic (ชาร์และ Abidi 1991)Leachates ของใบและราก/เหง้าของหญ้าคาการงอกของเมล็ดได้รับผลกระทบและลักษณะแหล่งของหัวผักกาด(Raphanus sativus L.), กาดอินเดีย [ผัก juncea (L.)Czern], fenugreek (Trigonella L. foenum-graecum), และสวนมะเขือเทศ [Solanum lycopersicum L. เพียง cerasiforme(Dunal) ฮาวแลนด์ j.j. ในแอนเดอร์สัน & แจ นเซนอาร์เค] (Inderjitก Dakshini 1991) Leachate เหง้า/รากได้มากขึ้นลิปกลอสไขกว่า leachate ใบไม้ การศึกษาเดียวกันยัง พบของเชื้อรา 19 ที่พบในดินเนื้อปูน Aspergillus fumigatusไนเจอร์ aspergillus และ Aspergillus candidus ลดลง และAspergillus flavus เพิ่มในดินเนื้อปูนกับหญ้าคา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบเหง้าและรากของตกค้าง cogongrass มี
คุณสมบัติ allelopathic ที่ระงับการงอกและการเจริญเติบโตของวัชพืชหลายคน (Koger และไบ 2004;
Koger et al, 2004). สารสกัดน้ำของใบ cogongrass และ
ยับยั้งการงอกของรากและการเจริญเติบโตของ bermudagrass
[หญ้าแพรก (L. ) Pers.] และอิตาลี ryegrass [Lolium
perenne แอลเอสเอส multiflorum (Lam.) Husnot] ที่ระดับความเข้มข้น
ที่ต่ำเป็น 0.5% (น้ำหนัก / ปริมาตร) นอกจากนี้การรวมตัวของใบ
และเหง้ารากบวกตกค้างในดินที่ระดับความเข้มข้นที่ต่ำ
เป็น 0.25% (น้ำหนัก / น้ำหนัก) ยับยั้งการงอกของเมล็ดและการถ่ายภาพและการ
เจริญเติบโตของรากแสดงให้เห็นว่าเนื้อเยื่อ cogongrass และสารสกัดจาก
อาจมี allelochemicals ที่นำไปสู่การรุกรานของมัน
และการแข่งขันที่รุนแรง . การศึกษาเพิ่มเติมพบว่า
เหง้าและรากของ exudates cogongrass มีจำนวนมาก
สารยับยั้งการเจริญเติบโตของพืชที่มีผลกระทบกับการทดสอบเลือก
ชนิดแพร่กระจายที่ระดับ 0.1 มิลลิกรัม ml21 (Xuan et al. 2009).
องค์ประกอบที่มีศักยภาพมากที่สุดระบุเป็น 2,4-di-tertbutylphenol ,
ตามมาตรฐาน ISO-eugenol และ 4-acetyl-2-methoxyphenol.
พิษของสารสกัดจากใบ cogongrass ยังได้รับการ
ที่เกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของ P-coumaric และ o-coumaric,
gentisic, vanillic, เบนโซอิกและกรด P-hydroxybenzoic;
vanillin ; และ P-hydroxybenzaldehyde (Eussen และ Niemann
1981) กิจกรรมในสารสกัดจากน้ำเย็นและร้อนของสดและ
ชิ้นส่วนพืชแห้งและน้ำชะฝนตามธรรมชาติของ cogongrass ถูก
เชื่อมโยงกับสารเหล่านี้นอกเหนือไปจาก caffeic, ferulic,
chlorogenic และกรด syringic (ฮุสเซนและ Abidi 1991).
น้ำชะของใบและ ราก / เหง้าของ cogongrass
ได้รับผลกระทบการงอกของเมล็ดและลักษณะของต้นกล้าของหัวไชเท้า
(Raphanus sativus L. ) มัสตาร์ดอินเดีย [Brassica juncea (L. )
Czern.], Fenugreek (Trigonella foenum-graecum L. ) และ
มะเขือเทศสวน [Solanum lycopersicum L . var cerasiforme
(Dunal) สปูนเนอร์, เจเจเดอร์สันและ RK Jansen] (Inderjit
และ Dakshini 1991) ราก / เหง้าน้ำชะขยะได้มากขึ้น
กว่าการยับยั้งน้ำชะขยะใบ การศึกษาเดียวกันยังพบ
ว่า 19 เชื้อราที่ตรวจพบในดิน, Aspergillus fumigatus,
ไนเจอร์ Aspergillus และ Aspergillus Candidus ลดลงและ
Aspergillus flavus ที่เพิ่มขึ้นในดินที่มี cogongrass

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใบ เหง้า และราก , ตกค้างของหญ้าคามี
ทดสอบคุณสมบัติที่ระงับการงอกและการเจริญเติบโตของวัชพืชหลาย ( และ koger ไบรสัน 2004 ;
koger et al . 2004 ) สารสกัดน้ำจากใบหญ้าคาและรากยับยั้ง
งอกและการเจริญเติบโตของต้นกล้า bermudagrass
[ หญ้าแพรก ( L . ) ที่พัก ] และอิตาลี ryegrass [ lolium
perenne . ssp . มัลติฟลอรั่ม ( Lam) husnot ] ที่ความเข้มข้น
เป็นต่ำเป็น 0.5 เปอร์เซ็นต์ ( น้ำหนัก / ปริมาตร ) นอกจากนี้ การรวมตัวกันของใบและราก เหง้า บวก
ตกค้างในดินที่ความเข้มข้นต่ำ
เป็น 0.25% ( wt / wt ) สามารถยับยั้งการงอกของเมล็ดและการเจริญเติบโตของรากและยิง
แสดงว่าเยื่อหญ้าคาและสารสกัด
อาจประกอบด้วย allelochemicals ที่มีส่วนร่วมของการผ่าตัด
และการแข่งขันที่รุนแรง การศึกษาเพิ่มเติมพบว่า
เหง้าและรากของหญ้าคาประกอบด้วยสารที่หลั่งสารยับยั้งการเติบโตของพืชที่มีผลการต่อต้านมากมาย

ชนิด invasive ทดสอบที่ระดับ 0.1 มิลลิกรัม ml21 ( ซวน et al . 2552 ) .
มีพลังมากที่สุดส่วนประกอบที่ระบุเป็น 2,4-di-tertbutylphenol
ตาม ISO , eugenol และความเป็นพิษของสารสกัด 4-acetyl-2-methoxyphenol .

ใบหญ้าคาได้ที่เกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของ p-coumaric o-coumaric
gentisic vanillic , และ , เบนโซอิก และกรดวานิล p-hydroxybenzoic ;
; และ p-hydroxybenzaldehyde ( eussen และนี
1981 ) กิจกรรมในเย็นและสารสกัดน้ำร้อนสดและชิ้นส่วนพืชแห้งและฝนธรรมชาติ

ที่เชื่อมโยงกับค่าของหญ้าคา คือ สารประกอบเหล่านี้ นอกจาก Caffeic ferulic chlorogenic
, , ,syringic ( Hussain และกรด และ abidi 1991 ) .
ค่าของใบและรากเหง้าของหญ้าคา /
ผลกระทบและลักษณะของเมล็ดหัวไชเท้า
( ผักกาดหัว L . ) ผักกาดผักอินเดียจันเซีย ( L . )
czern ] อาหารสัตว์ ( trigonella foenum graecum L . ) และ
สวนมะเขือเทศ [ โซลานัม lycopersicum L . var . cerasiforme
( dunal ) สปูนเนอร์ เจเจ แอนเดอร์สัน & r.k. Jansen ] ( inderjit
และ dakshini 1991 ) ราก / เหง้า น้ำชะมูลฝอยมากขึ้น
ยับยั้งกว่าใบไม้ ขยะ การศึกษาเดียวกันพบว่าเชื้อรา
19 ที่ตรวจพบในดิน เชื้อรา Aspergillus fumigatus
, Aspergillus niger และลดลงและการควบคุมเชื้อรา Aspergillus candidus
เพิ่มขึ้นในดินมีหญ้าคา .