World Tourism Organization (1985) d

World Tourism Organization (1985) defines cultural tourism as the movements of persons for essentially cultural motivations such as study tours, performing arts and cultural tours; travel to festivals and other related events. Essentially, cultural tourism is based on the mosaic of places, traditions, art forms, celebrations and experiences that portray one’s nation and its people. Cultural tourism is an important way to celebrate, preserve and promote a state's unique heritage, increase opportunities for artists, promote public arts participation and boost economic development. Heritage tourism can be classified as a subclass of cultural tourism. Both cultural and heritage tourism have become a growing segment of the tourism marketplace. Cultural tourists appear to be motivated for different reasons than do traditional tourists.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์การท่องเที่ยวโลก (1985) กำหนดวัฒนธรรมประเพณีเป็นความเคลื่อนไหวของบุคคลสำหรับหลักวัฒนธรรมโต่งเช่นเรียน ศิลปะ และวัฒนธรรม ทัวร์ เดินทางไปเทศกาลและกิจกรรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง หลัก ท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอยู่กับกระเบื้องโมเสคของสถาน ประเพณี ศิลปะ การเฉลิมฉลอง และประสบการณ์ที่วาดภาพของชาติและของคน ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมเป็นวิธีการที่สำคัญเพื่อฉลอง รักษา และส่งเสริมของรัฐเฉพาะเฮอริเทจ เพิ่มโอกาสสำหรับศิลปิน ส่งเสริมการมีส่วนร่วมและเพิ่มพัฒนาเศรษฐกิจศิลปะสาธารณะ ท่องเที่ยวมรดกสามารถแบ่งเป็นย่อยของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม ทั้งวัฒนธรรม และท่องเที่ยวเฮอริเทจได้กลายเป็น ตลาดท่องเที่ยวต่างกัน นักท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมจะ เป็นแรงจูงใจด้วยเหตุผลอื่นมากกว่าทำนักท่องเที่ยวแบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์การการท่องเที่ยวโลก (1985) กำหนดการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมการเคลื่อนไหวของคนสำหรับแรงจูงใจทางวัฒนธรรมเป็นหลักเช่นทัวร์การศึกษาศิลปะการแสดงและทัวร์วัฒนธรรม เดินทางไปยังเทศกาลและกิจกรรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง โดยพื้นฐานแล้วการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมจะขึ้นอยู่กับกระเบื้องโมเสคของสถ​​านประเพณีรูปแบบศิลปะการเฉลิมฉลองและประสบการณ์ที่วาดภาพหนึ่งของประเทศและประชาชน การท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมเป็นวิธีที่สำคัญเพื่อเฉลิมฉลอง, รักษาและส่งเสริมมรดกทางวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของรัฐ, เพิ่มโอกาสสำหรับศิลปินส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนและศิลปะการเพิ่มการพัฒนาทางเศรษฐกิจ การท่องเที่ยวมรดกสามารถจัดเป็น subclass ของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม ทั้งทางวัฒนธรรมและมรดกท่องเที่ยวได้กลายเป็นส่วนที่เติบโตของตลาดการท่องเที่ยว นักท่องเที่ยววัฒนธรรมดูเหมือนจะได้รับการกระตุ้นด้วยเหตุผลที่แตกต่างกันกว่านักท่องเที่ยวแบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์การการท่องเที่ยวโลก ( 1985 ) นิยามการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมเป็นความเคลื่อนไหวของคน วัฒนธรรม เป็น หลัก เช่น ในการศึกษาดูงาน ศิลปะการแสดง และทัวร์วัฒนธรรม ; การท่องเที่ยวเทศกาลและเหตุการณ์อื่น ๆที่เกี่ยวข้อง เป็นหลัก , การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม คือ ขึ้นอยู่กับ โมเสค สถานที่ ประเพณี รูปแบบศิลปะ , เฉลิมฉลองและประสบการณ์ที่วาดภาพของประเทศชาติและประชาชนการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมเป็นวิธีที่สำคัญเพื่อเฉลิมฉลอง , รักษาและส่งเสริมวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของรัฐ เพิ่มโอกาสให้ศิลปิน ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนศิลปะและเพิ่มการพัฒนาเศรษฐกิจ การท่องเที่ยวมรดกสามารถจัดเป็น subclass ของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม ทั้งทางวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวมรดกเป็นส่วนการเติบโตของการท่องเที่ยวตลาดนักท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมที่ปรากฏเป็นแรงจูงใจสำหรับเหตุผลที่แตกต่างกันมากกว่านักท่องเที่ยวแบบดั้งเดิม