The basic clothing for most Indians

The basic clothing for most Indians, men and women, is still a simple draped cloth. For women this is the sari, wrapped as an ankle-length skirt and draped over one shoulder, with a fitted shirt and petticoat underneath. Styles of tying the sari vary among regions and communities. Except for widows, who wear plain white, saris are generally colorful and can be made of cotton or the finest embroidered silks. Village men and men in some urban areas such as Kerala wear a cloth called a dhoti in its full-length form. In north India it is typically tied with one or both ends brought between the legs and tucked in, to form loose “pant” legs. In the south, the full cloth or a half-sized one is wrapped as a cylinder, an ankle-length skirt that can be pulled up and tucked in itself to form a short skirt when work requiring movement is done. Muslims tend to wear the half-cloth in colored cottons rather than the white with thin colored border favored by Hindus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสื้อผ้าพื้นฐานสำหรับอินเดีย ผู้ชาย และ ผู้หญิง ส่วนใหญ่ยังคงเป็นผ้าได้ภาย สำหรับผู้หญิง นี้เป็นส่าหรี ห่อเป็นกระโปรงมีความยาวข้อเท้า และมากกว่าหนึ่งไหล่ ผ่อนเสื้อและกระโปรงชั้นในภายใต้ ลักษณะของการผูกส่าหรีแตกต่างกันระหว่างภูมิภาคและชุมชน ยกเว้นแม่หม้าย ที่สวมชุดสีขาวล้วน saris สีสันโดยทั่วไป และสามารถทำจากผ้าฝ้ายหรือซิลค์ปักอย่างดี คนในหมู่บ้านและคนในพื้นที่บางเมืองเช่นเกรละสวมผ้าเรียกว่า dhoti เป็นแบบปราศจาก ในอินเดียเหนือ มักจะผูกกับหนึ่ง หรือทั้งสองปลายมาระหว่างขา และซ่อนตัวอยู่ใน ขา "กระหอบ" หลวมแบบฟอร์ม ในภาคใต้ ผ้าเต็มหรือขนาดครึ่งหนึ่งเป็นห่อเป็นรูปทรงกระบอก กระโปรงมีความยาวข้อเท้าที่สามารถดึงขึ้น และตั้งอยู่ในตัวเองแบบกระโปรงสั้นเมื่อเคลื่อนไหวต้องให้งานเสร็จ มุสลิมมักจะ สวมผ้าครึ่งในผ้าฝ้ายสีขาว มีเส้นขอบสีบางที่ปลอดฮินดู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อผ้าขั้นพื้นฐานสำหรับชาวอินเดียส่วนใหญ่ทั้งชายและหญิงยังคงพาดผ้าที่เรียบง่าย สำหรับผู้หญิงนี้เป็นส่าหรีห่อเป็นกระโปรงข้อเท้ายาวพาดไหล่กับเสื้อและกระโปรงชั้นติดตั้งใต้ รูปแบบของการคาดส่าหรีแตกต่างกันไปในภูมิภาคและชุมชน ยกเว้นหญิงม่ายที่สวมชุดสีขาวล้วนส่าหรีมีสีสันทั่วไปและสามารถทำจากผ้าฝ้ายหรือผ้าไหมที่ดีที่สุดปัก ชายวิลเลจและคนในพื้นที่เขตเมืองบางอย่างเช่นเกรละสวมใส่ผ้าที่เรียกว่า dhoti ในรูปแบบเต็มความยาวของมันได้ ในภาคเหนือของอินเดียมันจะเชื่อมโยงมักจะมีหนึ่งหรือทั้งสองนำมาระหว่างขาและซ่อนตัวในในรูปแบบหลวม "กางเกง" ขา ในภาคใต้, ผ้าเต็มหรือครึ่งหนึ่งขนาดเป็นห่อเป็นทรงกระบอก, กระโปรงยาวข้อเท้าที่สามารถดึงขึ้นและซ่อนตัวอยู่ในตัวเองในรูปแบบกระโปรงสั้นเมื่องานที่ต้องใช้การเคลื่อนไหวจะทำ ชาวมุสลิมมีแนวโน้มที่จะสวมใส่ครึ่งผ้าฝ้ายสีมากกว่าสีขาวที่มีเส้นขอบสีบางรับการสนับสนุนจากชาวฮินดู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสื้อผ้าพื้นฐานสำหรับชาวอินเดียส่วนใหญ่ ผู้ชายและผู้หญิง ก็ยังง่าย พาดผ้า สำหรับผู้หญิงนี้เป็นส่าหรี ห่อเป็นข้อเท้าความยาวกระโปรง draped กว่าไหล่เดียว มีเข็มขัด เสื้อ และ กระโปรงชั้นในที่อยู่ใต้ ลักษณะของการผูกผ้าส่าหรีแตกต่างกันระหว่างภูมิภาคและชุมชน ยกเว้นแม่ม่ายที่สวมใส่ธรรมดาสีขาวส่าหรีสีสันโดยทั่วไปและสามารถทำจากผ้าฝ้ายหรือผ้าไหมปักที่ดีที่สุด . ผู้ชายและผู้ชายบางหมู่บ้านในเขตเมืองเช่นเกรละใส่ผ้าเรียกว่าโธติในรูปแบบเต็ม . ในภาคเหนือของอินเดีย มันเป็นโดยทั่วไปจะเชื่อมโยงกับหนึ่งหรือทั้งสองปลายนำระหว่างขาและซุกอยู่ใน รูปแบบหลวม " หอบ " ขา ในภาคใต้ ผ้าเต็มหรือครึ่งขนาด 1 ห่อ เป็นรูปทรงกระบอกข้อเท้าความยาวของกระโปรงที่สามารถดึงขึ้นและอยู่ในตัวเองในรูปแบบกระโปรงสั้นเมื่อทำงานต้องเคลื่อนไหวแล้ว มุสลิมมักจะใส่ครึ่งผ้าฝ้ายสีมากกว่าขาวขอบสีบางโปรด โดยชาวฮินดู