Ethical egoism is the normative eth

Ethical egoism is the normative ethical position that moral agents ought to do what is in their own self-interest. It differs from psychological egoism, which claims that people can only act in their self-interest. Ethical egoism also differs from rational egoism, which holds that it is rational to act in one's self-interest.[1] Ethical egoism holds that actions whose consequences will benefit the doer can be considered ethical.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Egoism จริยธรรมคือ ตำแหน่งจริยธรรมกฎเกณฑ์ว่า ตัวแทนทางศีลธรรมควรจะทำอะไรอยู่ในประโยชน์ส่วนตนของเราเอง มันแตกต่างจากจิตวิทยา egoism ซึ่งอ้างว่า ท่านสามารถทำหน้าที่ในประโยชน์ส่วนตนของเราของพวกเขาเท่านั้น Egoism จริยธรรมยังแตกต่างจาก rational egoism ซึ่งถือว่า เป็นเหตุผลเพื่อประโยชน์ส่วนตนของเราของ [1] egoism จริยธรรมถือว่า การกระทำที่มีผลกระทบจะได้รับประโยชน์ doer ที่ถือได้ว่าจริยธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นแก่ผลประโยชน์ทับซ้อนคือตำแหน่งจริยธรรมกฎเกณฑ์ว่าตัวแทนคุณธรรมควรจะทำสิ่งที่อยู่ในความสนใจของตัวเองของพวกเขาเอง มันแตกต่างจากการเห็นแก่ตัวเองทางด้านจิตใจซึ่งอ้างว่าคนเท่านั้นที่สามารถทำหน้าที่ในความสนใจของตนเอง เห็นแก่ผลประโยชน์ทับซ้อนยังแตกต่างจากการเห็นแก่ตัวเองมีเหตุผลซึ่งถือได้ว่ามันเป็นเหตุผลที่จะทำหน้าที่ในความสนใจของตัวเองของคน. [1] เห็นแก่ผลประโยชน์ทับซ้อนถือได้ว่าการกระทำที่มีผลกระทบที่จะได้รับประโยชน์ผู้กระทำได้รับการพิจารณาจริยธรรม