Look at this advertisement," he ans

Look at this advertisement," he answered. "I had one sent to every paper this morning immediately after the affair."
He threw the paper across to me and I glanced at the place indicated. It was the first announcement in the "Found" column. "In Brixton Road, this morning," it ran, "a plain gold wedding ring, found in the roadway between the 'White Hart' Tavern and Holland Grove. Apply Dr. Watson, 221B, Baker Street, between eight and nine this evening."
"Excuse my using your name," he said. "If I used my own some of these dunderheads would recognize it, and want to meddle in the affair."
"That is all right," I answered. "But supposing anyone applies, I have no ring."
"Oh yes, you have," said he, handing me one. "This will do very well. It is almost a facsimile."
"And who do you expect will answer this advertisement."
"Why, the man in the brown coat—our florid friend with the square toes. If he does not come himself he will send an accomplice."
"Would he not consider it as too dangerous?"
"Not at all. If my view of the case is correct, and I have every reason to believe that it is, this man would rather risk anything than lose the ring. According to my notion he dropped it while stooping over Drebber's body, and did not miss it at the time. After leaving the house he discovered his loss and hurried back, but found the police already in possession, owing to his own folly in leaving the candle burning. He had to pretend to be drunk in order to allay the suspicions which might have been aroused by his appearance at the gate. Now put yourself in that man's place. On thinking the matter over, it must have occurred to him that it was possible that he had lost the ring in the road after leaving the house. What would he do, then? He would eagerly look out for the evening papers in the hope of seeing it among the articles found. His eye, of course, would light upon this. He would be overjoyed. Why should he fear a trap? There would be no reason in his eyes why the finding of the ring should be connected with the murder. He would come. He will come. You shall see him within an hour?"
"And then?" I asked.
"Oh, you can leave me to deal with him then. Have you any arms?"
"I have my old service revolver and a few cartridges."
"You had better clean it and load it. He will be a desperate man, and though I shall take him unawares, it is as well to be ready for anything."
I went to my bedroom and followed his advice. When I returned with the pistol the table had been cleared, and Holmes was engaged in his favourite occupation of scraping upon his violin.
"The plot thickens," he said, as I entered; "I have just had an answer to my American telegram. My view of the case is the correct one."
"And that is?" I asked eagerly.
"My fiddle would be the better for new strings," he remarked. "Put your pistol in your pocket. When the fellow comes speak to him in an ordinary way. Leave the rest to me. Don't frighten him by looking at him too hard."
"It is eight o'clock now," I said, glancing at my watch.
"Yes. He will probably be here in a few minutes. Open the door slightly. That will do. Now put the key on the inside. Thank you! This is a queer old book I picked up at a stall yesterday—'De Jure inter Gentes'—published in Latin at Liege in the Lowlands, in 1642. Charles' head was still firm on his shoulders when this little brown-backed volume was struck off."
"Who is the printer?"
"Philippe de Croy, whoever he may have been. On the fly-leaf, in very faded ink, is written 'Ex libris Guliolmi Whyte.' I wonder who William Whyte was. Some pragmatical seventeenth century lawyer, I suppose. His writing has a legal twist about it. Here comes our man, I think."
As he spoke there was a sharp ring at the bell. Sherlock Holmes rose softly and moved his chair in the direction of the door. We heard the servant pass along the hall, and the sharp click of the latch as she opened it.
"Does Dr. Watson live here?" asked a clear but rather harsh voice. We could not hear the servant's reply, but the door closed, and some one began to ascend the stairs. The footfall was an uncertain and shuffling one. A look of surprise passed over the face of my companion as he listened to it. It came slowly along the passage, and there was a feeble tap at the door.
"Come in," I cried.
At my summons, instead of the man of violence whom we expected, a very old and wrinkled woman hobbled into the apartment. She appeared to be dazzled by the sudden blaze of light, and after dropping a curtsey, she stood blinking at us with her bleared eyes and fumbling in her pocket with nervous, shaky fingers. I glanced at my companion, and his face had assumed such a disconsolate expression that it was all I could do to keep my countenance.
The old crone drew out an evening paper, and pointed at our advertisement. "It's this as has brought me, good gentlemen," she said, dropping another curtsey; "a gold wedding ring in the Brixton Road. It belongs to my girl Sally, as was married only this time twelvemonth, which her husband is steward aboard a Union boat, and what he'd say if he come 'ome and found her without her ring is more than I can think, he being short enough at the best o' times, but more especially when he has the drink. If it please you, she went to the circus last night along with

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูโฆษณานี้ เขาตอบ "ฉันได้หนึ่งส่งกระดาษทุกเช้านี้ทันทีหลังจากที่เรื่อง"เขาโยนกระดาษระหว่างฉัน และฉัน glanced ที่ที่ระบุ มันเป็นประกาศแรกในคอลัมน์ "พบ" "ใน Brixton Road เช้านี้ มันวิ่ง, " ล้วนทองแหวนแต่งงาน พบในถนนระหว่าง 'ฮาร์ทขาว' แทเวิร์นและฮอลแลนด์โกรฟ ใช้ Dr. Watson, 221B ถนนสาธร ระหว่าง 8 และ 9 เย็นนี้""ขอโทษฉันโดยใช้ชื่อของคุณ เขากล่าวว่า "ถ้าฉันใช้ของฉันเองของ dunderheads เหล่านี้ จะรู้จัก และต้องยุ่งเรื่อง""ที่ถูก ฉันตอบ "แต่ supposing ใครใช้ มีแหวนไม่""โอ้ ใช่ คุณมี, " กล่าวว่า เขา handing ฉันหนึ่ง "นี้จะทำได้ดีมาก ได้เกือบโทรสาร""และที่คุณหวังจะตอบโฆษณานี้""ทำไม ผู้ชายในเสื้อคลุมสีน้ำตาล — เพื่อนของเราแรมฟลอริดกับเท้าสแควร์ ถ้าเขาไม่มาเอง เขาจะส่งรู้เห็น""เขาไม่ยิ่งมันเป็นอันตรายเกินไป""ไม่หรอก ถ้าดีกรณีถูกต้อง และไม่มีเหตุผลสมควรเชื่อว่า เป็น คนนี้จะค่อนข้างเสี่ยงต่ออะไรมากกว่าสูญเสียแหวน ตามความคิดของฉัน เขาลดลงในขณะที่ stooping ผ่านร่างกายของ Drebber แล้วก็ไม่พลาดเรื่องเวลา หลังจากออกจากบ้าน เขาพบการสูญเสียของเขา และรีบกลับมา ได้พบตำรวจอยู่ในความครอบครอง เพราะความโง่เขลาของตัวเองในออกเขียนเทียน เขาแกล้งทำเป็นเมาเพื่อ allay สงสัยความซึ่งอาจมีถูก aroused โดยลักษณะห้อง ตอนนี้ ใส่ตัวเองในสถานที่ของผู้ชายคนนั้น บนคิดเรื่องเหนือ มันต้องเกิดขึ้นกับเขาว่า มันเป็นไปได้ว่า เขาได้สูญเสียแหวนในถนนหลังจากออกจากบ้าน จะเขาอย่างไร แล้ว เขาจะดูออกกระหายสำหรับกระดาษเย็นในหวังของการเห็นบทความที่พบใน ตาของเขา แน่นอน จะอ่อนตามนี้ เขาจะปลื้ม ทำไมเขาจึงควรกลัวกับดัก จะมีเหตุผลในตาทำไมค้นหาแหวนควรเชื่อมโยงกับการฆาตกรรม เขาจะมา เขาจะมา คุณจะเห็นภายในหนึ่งชั่วโมงหรือไม่""แล้ว" ถาม"โอ้ คุณสามารถทิ้งฉันจะจัดการกับเขาแล้ว มีอาวุธใดๆ""ฉันมี revolver บริการเก่าของฉันและไม่กี่ตลับ""คุณดีความสะอาด และโหลด เขาจะเป็นคนหมดหวัง และแม้ว่าผมจะใช้เขา unawares จะดีพร้อมสำหรับอะไร"ฉันไปห้องนอนของฉัน และตามคำแนะนำของเขา เมื่อฉันกลับมาพร้อมกับปืนพก ได้รับการยกเลิกเลือกตาราง และโฮลมส์หมั้นในอาชีพของเขาชื่นชอบของ scraping เมื่อไวโอลินของเขา"เสียพล็อตทำจ่าย เขากล่าวว่า ฉันป้อน "ฉันมีเพียงมีคำตอบของฉันโทรเลขอเมริกัน มุมมองของฉันของกรณีและปัญหานั้นถูกต้อง""และนั่นคือ" ผมถามวัน"เทอโรซออีกฉันจะไปสายใหม่ เขากล่าว "ใส่ปืนพกของในกระเป๋าของคุณ เมื่อคนที่มาพูดกับเขาในทางปกติ ปล่อยส่วนเหลือให้ฉัน อย่าขู่เขา โดยมองว่ายากเกินไป""ก็แปดโมงตอนนี้ ฉันกล่าว ทิวทัศน์ที่นาฬิกา"ใช่ คงจะต่อกี่นาที เปิดประตูเล็กน้อย ที่จะทำ ตอนนี้ ใส่หมายเลขภายใน ขอบคุณ! นี้เป็นหนังสือเก่าแปลก ๆ ฉันเลือกขึ้นที่คอกเมื่อวานนี้ — 'De Jure อินเตอร์ Gentes' ซึ่งตีพิมพ์ในภาษาละตินในลีแอชในสกอตแลนด์ตอนใต้ ในไปด้วยการตกแต่ง หัวของชาร์ลส์ได้ยังคงยืนยันบนไหล่เขาเมื่อปริมาณน้ำตาลสำรองนี้น้อยหลงปิด""ใครคือเครื่องพิมพ์"Philippe de Croy ใครก็ตามเขาอาจได้รับการ ในการบินใบไม้ ในหมึกจางลงมาก เขียน 'Ex libris คัดสรร Guliolmi ' สงสัยว่า เจ้า William คัดสรร ทนายความบางศตวรรษ pragmatical seventeenth ฉันคิดว่า การเขียนของเขาได้บิดกฎหมายเกี่ยวกับ ต่อมามนุษย์เรา คิด"เขาพูดมีแหวนคมที่ระฆังได้ เชอร์ล็อกโฮลมส์กุหลาบเบา ๆ และย้ายของเขาในทิศทางของประตู เราได้ยินคนใช้ผ่านศาลาว่าการ และคลิกคมของสลักเธอเปิด"Dr. Watson อยู่นี่" ถามเสียงใส แต่ค่อนข้างรุนแรง เราไม่ได้ยินคนใช้นั้นตอบ แต่ประตูปิด และบางเริ่มขึ้นบันไดไป Footfall มีความไม่แน่นอนและสลับหนึ่ง แบบส่งผ่านใบหน้าของเพื่อนของฉันเขาฟังก็แปลกใจ มาช้าไปตามเส้นทาง และมีแตะเบาที่ประตู"มาใน ข้าที่เอสเธอร์ของฉัน แทนคนความรุนแรงซึ่งเราคาดว่า ผู้หญิงอายุมาก และมีรอยย่น hobbled เป็นอพาร์ทเม้น เธอปรากฏให้เป็น dazzled โดยลุกโชนอย่างฉับพลันของแสง และหลังจากวางการถอนสายบัว เธอยืนกะพริบที่เรา ด้วยสายตาของเธอ bleared และ fumbling ในกระเป๋าของเธอด้วยมือประสาท เสียงสั่น ฉัน glanced ที่เพื่อนของฉัน และหน้าที่ได้สันนิษฐานดังกล่าวใจนิพจน์การว่า มันเป็นทั้งหมดที่ฉันสามารถให้การสนับสนุนของฉันCrone เก่าดึงออกมีกระดาษเย็น และชี้ไปที่โฆษณาของเรา "มันเป็นนี้ได้มาฉัน สุภาพบุรุษที่ดี เธอกล่าวว่า ปล่อยถอนสายบัวอีก "การแต่งงานแหวนทองถนน Brixton มันเป็นของ Sally แฟนฉันแต่งงานแล้วเท่านี้ twelvemonth เวลา ซึ่งสามีเป็น steward บนเรือเรือร่วม และที่เขาว่า ถ้า เขามา ' ome และพบว่าเธอไม่ มีแหวนของเธอมีมากกว่าสามารถคิด เขาสั้นมากที่สุดโอครั้ง แต่เพิ่มเติมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขามีเครื่องดื่ม ถ้าจะกรุณาคุณ เธอไปกับคณะละครสัตว์คืนสุดท้ายด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดูโฆษณานี้ "เขาตอบ". ผมได้หนึ่งส่งไปยังกระดาษทุกเช้านี้ทันทีหลังจากที่ความสัมพันธ์. "
เขาโยนกระดาษข้ามกับฉันและฉันเหลือบมองไปที่สถานที่ที่ระบุไว้. มันเป็นประกาศครั้งแรกใน "พบ" คอลัมน์. "ในบริกซ์ตันถนนเช้านี้" มันวิ่ง "แหวนแต่งงานทองธรรมดาที่พบในถนนระหว่าง 'ไวท์ฮาร์ทส์แทเวิร์โกรฟและฮอลแลนด์ สมัครดร. วัตสัน 221B, ถนนเบเกอร์ระหว่างแปดเก้าและเย็นนี้. "
"ขอโทษโดยใช้ชื่อของคุณของฉัน" เขากล่าว. "ถ้าผมใช้ของตัวเองบางส่วนของ dunderheads เหล่านี้จะรับรู้มันและต้องการที่จะเข้าไปยุ่งในเรื่อง . "
"นั่นคือสิ่งที่ถูกต้อง" ผมตอบ. "แต่คิดว่าทุกคนที่ใช้ผมมีแหวน no."
"โอ้ใช่คุณมี" กล่าวว่าเขาส่งฉันหนึ่ง. "นี้จะทำอย่างดี มันเกือบจะโทรสาร. "
"และผู้ที่ทำคุณคาดหวังว่าจะตอบโฆษณานี้."
"ทำไมผู้ชายคนหนึ่งในเสื้อของเราเพื่อนก่ำสีน้ำตาลกับตารางนิ้วเท้า ถ้าเขาไม่ได้มาตัวเองว่าเขาจะส่งสมรู้ร่วมคิด. "
"เขาจะไม่คิดว่ามันจะเป็นอันตรายเกินไป?"
"ไม่ได้ทั้งหมด ถ้ามุมมองของฉันของกรณีที่มีความถูกต้องและผมก็มีเหตุผลที่จะเชื่อว่ามันเป็นทุกคนนี้ค่อนข้างจะมีความเสี่ยงที่จะสูญเสียอะไรกว่าแหวน ตามความคิดของฉันเขาทิ้งมันในขณะที่ก้มทั่วร่างกาย Drebber และไม่ได้คิดถึงมันตลอดเวลา หลังจากที่ออกจากบ้านที่เขาค้นพบการสูญเสียของเขาและรีบกลับ แต่ก็พบว่าตำรวจที่มีอยู่แล้วในความครอบครองเนื่องจากความโง่ของตัวเองในการเผาไหม้ออกจากเทียน เขาต้องแกล้งทำเป็นเมาเพื่อบรรเทาความสงสัยที่อาจได้รับการกระตุ้นโดยการปรากฏตัวของเขาอยู่ที่ประตู ตอนนี้ใส่ตัวเองในสถานที่ของมนุษย์ ที่คิดว่าไปมันจะต้องเกิดขึ้นกับเขาว่ามันเป็นไปได้ว่าเขาได้สูญเสียแหวนในถนนหลังจากที่ออกจากบ้าน สิ่งที่เขาจะทำแล้ว? เขากระหายที่จะมองออกไปสำหรับเอกสารเย็นในความหวังของการได้เห็นมันในหมู่บทความที่พบ ดวงตาของเขาแน่นอนจะสว่างตามนี้ เขาจะมีความสุขที่สุด ทำไมเขาควรจะกลัวกับดักหรือไม่? จะมีเหตุผลในสายตาของเขาว่าทำไมการค้นพบของแหวนควรจะเชื่อมต่อกับการฆาตกรรม เขาจะมา เขาจะมา คุณจะเห็นพระองค์ภายในหนึ่งชั่วโมง? "
"แล้ว?" ฉันถาม.
"โอ้คุณสามารถปล่อยให้ฉันที่จะจัดการกับเขาแล้ว คุณมีอาวุธใด ๆ ? "
"ผมมีปืนบริการเก่าของฉันและตลับหมึกไม่กี่."
"คุณได้ดีกว่าการทำความสะอาดและโหลด เขาจะเป็นคนที่หมดหวังและแม้ว่าฉันจะพาเขาไปโดยไม่รู้ตัวก็เป็นเช่นกันจะพร้อมสำหรับอะไร. "
ฉันไปที่ห้องนอนของฉันและปฏิบัติตามคำแนะนำของเขา. เมื่อผมกลับมาพร้อมกับปืนตารางได้รับการเคลียร์และโฮล์มส์ เป็นธุระในการประกอบอาชีพที่ชื่นชอบของเขาขูดกับไวโอลินของเขา.
"พล็อตข้น" เขากล่าวว่าเป็นฉันป้อน; "ฉันได้เพียงแค่มีคำตอบให้กับโทรเลขอเมริกันของฉัน มุมมองของฉันของกรณีที่เป็นหนึ่งที่ถูกต้อง. "
"และนั่นคืออะไร?" ฉันถามกระหาย.
"ไวโอลินของฉันจะดีกว่าสำหรับสายใหม่" เขากล่าว. "ใส่ปืนพกในกระเป๋าของคุณ เมื่อเพื่อนมาพูดกับเขาในทางที่สามัญ ออกจากส่วนที่เหลือให้ฉัน อย่าทำให้เขาตกใจโดยการมองไปที่เขาหนักเกินไป. "
"มันเป็น 08:00 ในขณะนี้" ผมพูดว่า glancing ที่นาฬิกาของฉัน.
"ใช่ เขาอาจจะอยู่ที่นี่ในไม่กี่นาที เปิดประตูออกไปเล็กน้อย ที่จะทำ ตอนนี้ใส่กุญแจสำคัญในภายใน ขอขอบคุณ! นี้เป็นเกย์หนังสือเก่าที่ผมเลือกขึ้นที่แผงเมื่อวานนี้-'De Jure ระหว่าง Gentes' ตีพิมพ์ในภาษาละตินที่ Liege ในที่ราบลุ่มใน 1642 หัวชาร์ลส์ "ยังคงเป็น บริษัท ที่บนไหล่ของเขาเมื่อนี้ปริมาณน้ำตาลน้อยได้รับการสนับสนุนเป็น หลงออก. "
"ใครเป็นเครื่องพิมพ์ได้หรือไม่"
"ฟิลิปป์เดอเดอครอยใครก็ตามที่เขาอาจจะได้รับ ทันทีใบในหมึกจางมากเขียน 'Ex Libris Guliolmi ไวท์.' ผมสงสัยว่าที่วิลเลียมไวท์เป็น ทนายความบางศตวรรษที่สิบเจ็ด pragmatical ฉันคิดว่า การเขียนของเขามีบิดกฎหมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ มาที่นี่คนของเราผมคิดว่า. "
ขณะที่เขาพูดมีแหวนคมที่ระฆัง. Sherlock Holmes เพิ่มขึ้นเบา ๆ และย้ายเก้าอี้ของเขาในทิศทางของประตู. เราได้ยินมาใช้ผ่านพร้อมห้องโถงและคลิกที่คมชัด สลักขณะที่เธอเปิดมัน.
"ดร. วัตสันไม่อยู่ที่นี่?" ถามเสียงที่ชัดเจน แต่ค่อนข้างรุนแรง. เราไม่สามารถได้ยินเสียงตอบรับใช้ แต่ประตูปิดและบางคนเริ่มที่จะขึ้นบันได. ก้าวเท้าเป็น ความไม่แน่นอนและสับหนึ่ง. รูปลักษณ์ของความประหลาดใจผ่านใบหน้าของสหายของฉันในขณะที่เขาฟังมัน. มันมาอย่างช้า ๆ ไปตามทางเดินและมีประปาอ่อนแอที่ประตู.
"เข้ามา" ฉันร้องไห้.
ในหมายเรียกของฉัน แทนที่จะเป็นคนที่มีความรุนแรงซึ่งเราคาดว่าจะเป็นผู้หญิงที่เก่ามากและรอยย่น hobbled เข้าไปในอพาร์ตเมนต์. เธอปรากฏตัวขึ้นที่จะละลานตาด้วยแสงไฟอย่างฉับพลันของแสงและหลังจากวางถอนสายบัวเธอยืนอยู่ที่เรากระพริบตา bleared ของเธอและ อึกอักในกระเป๋าของเธอกับประสาทนิ้วมือสั่นคลอน. ผมเหลือบมองไปที่สหายของฉันและใบหน้าของเขาสันนิษฐานว่าเช่นการแสดงออกกลัดกลุ้มว่ามันเป็นทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้เพื่อให้ใบหน้าของฉัน.
ยายเฒ่าเก่าดึงกระดาษออกตอนเย็นและชี้ไปที่ของเรา การโฆษณา "มันเป็นเช่นนี้ได้นำผมสุภาพบุรุษที่ดี" เธอกล่าวลดลงถอนสายบัวอื่น "แหวนแต่งงานทองในถนนบริกซ์ตัน. มันเป็นของฉันสาวแซลลี่ที่ได้แต่งงานเพียงสิบสองเดือนในครั้งนี้ซึ่งสามีของเธอเป็นสจ๊วตบนเรือเรือยูเนี่ยนและสิ่งที่เขาบอกว่าถ้าเขามา 'โอมและพบเธอโดยไม่ แหวนของเธอมากกว่าที่ฉันสามารถคิดเขาเป็นสั้นพอที่ดีที่สุด o 'ครั้ง แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขามีเครื่องดื่ม. ถ้ามันโปรดที่คุณเธอเดินไปวงเวียนคืนที่ผ่านมาพร้อมกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดูโฆษณานี้ " เขาตอบ " . ฉันมีหนึ่งส่งไปทุกพิมพ์ตอนเช้านี้ทันทีหลังจากเหตุการณ์ "
เขาโยนกระดาษข้ามกับฉันและฉันดูสถานที่ที่ระบุ มันคือการประกาศครั้งแรกใน " พบ " คอลัมน์ " . ในถนนบริกซ์ตันเมื่อเช้า " วิ่ง " แหวนทองธรรมดา พบในถนนระหว่างโรงเตี๊ยม ' ไวท์ฮาร์ท และ ฮอลแลนด์ โกรฟ ใช้ ดร. วัตสัน221B ถนนเบเกอร์ ระหว่างแปดและเก้าค่ำนี้ "
" ฉันแก้ตัวโดยใช้ชื่อ " เขากล่าว ถ้าฉันใช้เงินของฉันเองบางส่วน dunderheads เหล่านี้จะรู้จักมันและต้องการที่จะแทรกแซงในเรื่อง "
" ไม่เป็นไร " ฉันตอบ " . แต่ถ้าใช้กับใคร ผมไม่มีแหวน "
" โอ้ใช่ , เธอกล่าวว่า " เขาส่งฉัน . " นี้จะทำงานได้ดีมาก มันเกือบจะเป็น "
โทรสาร" แล้วนายคิดว่าจะตอบโฆษณานี้ "
" ทำไมผู้ชายในเสื้อสีน้ำตาลเพื่อนหรูหราของเรากับเท้าสแควร์ ถ้าเขาไม่ได้มาด้วยตัวเอง เขาจะส่งเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด "
" เขาจะไม่พิจารณาว่ามันเป็นอันตรายเกินไป ?
" ไม่ใช่ทั้งหมด ถ้ามุมมองของฉัน ใน กรณี ที่ถูกต้อง และผมก็เชื่อว่า มันคือ ชายผู้นี้ยอมเสี่ยงดีกว่าเสียแหวนตามความคิดของผม เขา ทำ มันหล่นขณะก้มลงเหนือร่าง drebber ไม่คิดถึงมันเลย หลังจากออกจากบ้านเขาค้นพบการสูญเสียของเขา และรีบกลับ แต่เจอตำรวจแล้วในครอบครอง เพราะความโง่ของเขาเอง จากเทียนไหม้ เขาต้องแกล้งเมาเพื่อขจัดความสงสัยซึ่งอาจถูกกระตุ้นโดยเขาปรากฏตัวที่ประตูตอนนี้ใส่ตัวเองในสถานที่ของผู้ชายคนนั้น ในการคิดเรื่องจบ มันต้องเกิดขึ้นกับเขา มันก็เป็นไปได้ว่าเขาได้สูญเสียแหวนในถนนหลังออกจากบ้าน เขาจะทำอะไรล่ะ ? เขาจะตั้งหน้าตั้งตามองออกไปสำหรับตอนเย็นเอกสารในความหวังของการเห็นในบทความที่พบ ตาของเขาแน่นอน จะแสงตามนี้ เขาจะต้องดีใจมาก ทำไมเขาต้องกลัวกับดักจะได้ไม่ต้องมีเหตุผลในสายตาของเขา ทำไมหาของแหวนควรจะเกี่ยวข้องกับการฆาตกรรม เขาจะมา เขาจะมา คุณจะเห็นเขาในหนึ่งชั่วโมง ?
" แล้ว ? " ผมถาม .
" โอ้ คุณสามารถปล่อยให้ฉันจัดการกับเขา คุณมีแขน ?
" ผมเก่าบริการปืนและไม่กี่ตลับ "
" คุณน่าจะทำความสะอาดมันและโหลดมัน เขาจะเป็นคนที่สิ้นหวังและแม้ว่าผมจะพาเขาไปอย่างไม่รู้ตัว มันก็พร้อมสำหรับทุกอย่าง "
ฉันไปที่ห้องนอนของฉัน และตามที่เขาแนะนำ เมื่อฉันกลับมาพร้อมกับปืนพกตารางได้รับการล้างและโฮล์มส์ เป็นธุระในอาชีพของเขาชื่นชอบขูดบนไวโอลินของเขา .
" เรื่องเข้มข้นขึ้น " เขากล่าวว่า ฉันเข้ามา " ผมเพิ่งได้ตอบโทรเลขอเมริกันของฉันมุมมองของฉันของคดีถูกต้อง "
" และนั่นคือ ? ฉันถามอย่างกระตือรือร้น .
" ซอจะเป็นดีใหม่สตริง , " เขากล่าว . " วางปืนของคุณในกระเป๋าของคุณ เมื่อเพื่อนมาพูดกับเขาในวิธีที่ธรรมดา ปล่อยให้ฉันจัดการเอง อย่าขู่เขา มองเขามากเกินไป "
" มัน 8 โมงแล้วนะ " ฉันกล่าว glancing ที่นาฬิกาของฉัน .
" ครับ เขาจะมาที่นี่ในไม่กี่นาทีเปิดประตูเล็กน้อย สิ่งที่จะทำ ตอนนี้วางกุญแจไว้ข้างใน ขอบคุณครับ นี้เป็นหนังสือที่ผมหยิบเกย์เก่าที่ร้านเมื่อวาน - 'de บางอย่างระหว่าง gentes ' - ตีพิมพ์ในภาษาละตินที่ ลีแอช ในพื้นที่ราบ ใน 1642 . หัวของชาร์ลยังมั่นคง บนไหล่ของเขา เมื่อได้รับการสนับสนุนน้อยสีน้ำตาลเล่มโดนปิด . "
" ใครเป็นเครื่องพิมพ์ ?
" ฟิลิปป์ เดอ croy ใครก็ตามที่เขาจะได้รับในบินใบสีจางมาก หมึกเขียน ' อดีต libris guliolmi ไวท์ ฉันสงสัยว่า วิลเลี่ยม ไวท์เป็น บาง pragmatical ศตวรรษที่ทนายความมั้ง การเขียนของเขามีบิดทางกฎหมายเกี่ยวกับมัน ที่นี่เพื่อนของเรา ผมคิดว่า "
เขาพูดมีคมที่แหวนระฆัง เชอร์ล็อค โฮล์มส์ กุหลาบเบาๆ แล้วย้ายเก้าอี้ของเขาในทิศทางของประตูเราได้ยินคนใช้ผ่านไปตามทางเดิน และ คม คลิกของกลอนที่เธอเปิดมัน .
" ดร. วัตสันอยู่ที่นี่ ? " ถามที่ชัดเจน แต่ที่ค่อนข้างแข็งกร้าวเสียง เราไม่สามารถได้ยินเสียงของคนรับใช้ ตอบ แต่ประตูปิด และบางคนเริ่มที่จะปีนบันได การ footfall เป็นไม่แน่นอนและสับ 1 ดูแปลกผ่านใบหน้าของคู่สนทนา เขาฟังแล้วมันมาอย่างช้าๆ ไปตามทางเดิน และมีการแตะที่อ่อนแอประตู .
" เข้ามา " ฉันร้อง .
ที่ของฉันเรียกแทนผู้ชายของความรุนแรงที่เราคาด เก่ามากและเหี่ยว ผู้หญิงโขยกเข้าอพาร์ทเม้นท์ ดูเหมือนเธอจะละลานตาลุกโชนอย่างฉับพลันของแสง และหลังจากปล่อยถอนสายบัว เธอยืนกระพริบที่เรากับเธอ bleared ตาและอึกอักในกระเป๋าของเธอกับประสาทนิ้วสั่น ผมเห็นเพื่อนของผม และใบหน้าของเขาก็ถือว่าเป็นเศร้าใจที่แสดงออกมันคือทั้งหมดที่ฉันสามารถทำเพื่อให้ใบหน้าของฉัน .
ตาแก่ดึงออกเย็นกระดาษ และชี้ที่โฆษณาของเรา มันทำให้ผมเป็นสุภาพบุรุษที่ดี , " เธอกล่าวว่า ปล่อยถอนสายบัวอีก ; " แต่งงานแหวนทองในถนนบริกซ์ตัน มันเป็นของฉันสาวแซลลี่ที่แต่งงานแล้วเท่านั้นเวลาหนึ่งปี ซึ่งสามีของเธอเป็นสจ๊วตบนเรือสหภาพ และสิ่งที่เขาพูด ถ้าเขามา ' ome และพบว่าเธอไม่มีแหวนให้เธอมากกว่าที่ฉันคิด เขาตัวเตี้ยไม่พอที่ดีที่สุดของครั้ง แต่มากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาได้ดื่ม ได้โปรด ช่วยเขาไปละครเมื่อคืน พร้อมกับ