Of course, the two pieces of paper

Of course, the two pieces of paper weren’t torn pages from Collection of Turmoil, but instead the strange melody that Jin GuangYao played, noted down by Lan WangJi back in the Room of Forbidden Books. At the time, Lan WangJi left one copy for Lan XiChen to compare and examine, while Wei WuXian put away the two copies of his and Lan WangJi’s, taking them with him. He happened to have been able to use it to trick Su She so that he grew suspicious and irritated. Along with him purposely mocking Su She beforehand, provoking him again and again, he became impatient as expected. In the end, without Wei WuXian having to say anything, Lan WangJi simply tossed out a surprise attack, and Su She exposed himself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แน่นอนว่าทั้งสองชิ้นส่วนของกระดาษไม่ฉีกขาดหน้าจากคอลเลกชันของความวุ่นวาย แต่แทนที่จะทำนองแปลกที่จิน Guangyao เล่นตั้งข้อสังเกตลงมาจากลาน WangJi กลับมาอยู่ในห้องพักของหนังสือต้องห้าม ในขณะที่ลาน WangJi ซ้ายหนึ่งสำเนาสำหรับลาน XiChen เพื่อเปรียบเทียบและตรวจสอบในขณะที่ Wei Wuxian นำไปสองสำเนาของเขาและลาน WangJi ของพาพวกเขากับเขา เขาเกิดขึ้นที่ได้รับสามารถที่จะใช้มันเพื่อหลอกลวงซูเธอเพื่อให้เขาเติบโตที่น่าสงสัยและระคายเคือง พร้อมกับเขาจงใจเยาะเย้ยซูเธอก่อนยั่วเขาอีกครั้งและอีกครั้งเขาก็กลายเป็นใจร้อนตามที่คาดไว้ ในท้ายที่สุดโดยไม่ต้อง Wei Wuxian ไม่ต้องพูดอะไรลาน WangJi เพียงแค่โยนออกจู่โจมและซูเธอเปิดเผยตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แน่นอนว่ากระดาษสองชิ้นไม่ฉีกหน้าจากคอลเลกชันของความวุ่นวายแต่แทนทำนองแปลกที่ Jin GuangYao เล่นจดบันทึกไว้โดย Lan WangJi กลับมาในห้องของหนังสือต้องห้าม ในขณะที่, Lan WangJi ซ้ายหนึ่งสำเนาสำหรับ Lan XiChen เพื่อเปรียบเทียบและตรวจสอบ, ในขณะที่ Wei WuXian ย้ายสำเนาทั้งสองของเขาและลานของเขาวังกะทะ, พาพวกเขาไปกับเขา. เขามีความสามารถที่จะใช้มันเพื่อหลอกลวงซูเธอเพื่อให้เขาเติบโตน่าสงสัยและระคายเคือง เขาตั้งใจจะกระตุ้นเขาอีกครั้งและอีกครั้งเขาก็กลายเป็นความอดทนตามที่คาดไว้ ในท้ายที่สุดโดยไม่มี Wei WuXian จะพูดอะไร, Lan WangJi เพียงแค่โยนออกการโจมตีประหลาดใจ, และซูเธอสัมผัสตัวเอง.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แน่นอนทั้งสองแผ่นไม่ได้ถูกฉีกออกจากแผ่นกระดาษจากหนังสือหายไปกับลมแต่แปลกเพลงที่คิม guangyao เล่นในหนังสือต้องห้ามถูกบันทึกไว้โดยลันวองกี ตอนนั้นวานกีทิ้งหนังสือสำหรับลานซีเช้าเปรียบเทียบตรวจสอบเว่ยไม่มีรัฐธรรมนูญและเขาและสองของแลงวองกีเอา เขาเกิดขึ้นที่จะใช้มันเพื่อหลอกลวงสหภาพโซเวียตทำให้เขาสงสัยและหงุดหงิด ครั้งแรกที่เขาจงใจเยาะเย้ยสหภาพโซเวียตเขาโกรธซ้ำแล้วซ้ำอีกแล้วใจร้อนอย่างที่คาดไว้ สุดท้ายไม่มีเว่ยเซียนคำ lanwangji เพียงแค่โยนการโจมตีอย่างฉับพลันสหภาพโซเวียตได้เปิดเผยตัวเอง