Min Ho opened his eyes and when he

Min Ho opened his eyes and when he saw Shin Hye, he let out a deep long sigh. Without replying her, he squatted down on the floor and started to pick up the broken glasses.

“Ouch…” He winced when his finger was cut and blood started to ooze out. “Damn it.” He cursed under his breath.

Shin Hye creased her brows when she saw his finger dripping with blood. She quickly walked to the cabinet at the side and took the first aid box out. She took a sterile alcohol pad and kneeled beside Min Ho. She helped him to stop the bleeding and clean the cut on his finger.

Min Ho bit his lip when he felt the stinging pain as his eyes gazed at her face. She doesn’t say anything but she looked serious. He also noticed the black circles under her eyes. She must be very tired with her work in the hospital. He has not seen her in the apartment for few days already. She was so busy since she started her training in the hospital now.

After she put the plaster on his finger, she put the first aid box back to the cabinet and walked out of the room. She later come back with a broom in her hand and started to clean the broken glasses for him. When she was done, she wanted to walk out but Min Ho held her arm and stopped her. He took the broom and the bag of glasses away from her and put it at the side.

Shin Hye looked at him. “Wae?”

“Can you stay for a while?” Min Ho asked with his begging voice and puppy gaze. He really needs her now.

She held his gaze for a moment before she let out a defeated sigh. Without replying him, she just walked to his bed and sits down on the floor, leaning against the bed frame. Min Ho followed and sits down beside her. Neither of them says anything and just sits there quietly.

“You haven’t answer my question yet?” Shin Hye asked, breaking the silence first.

Min Ho turned to her and looked confused. “What question?”

“Why are you two always fighting?” She asked again. “Since you started to work in your father’s company, every time when I come back, I only see two of you fighting.”

He sighed deeply as he shrugged his shoulders. “I don’t know. I know she is angry because I’m always busy but I just took over my father’s management company and I really want to spend more time to do some result and show him that I’m capable. I don’t want other people to think that I’m sitting in this position just because I’m Lee Yeong Gyu’s son.”

“You should talk to her all this and not fight with her.” Shin Hye said.

Min Ho let out another sigh. “I tried. But she just couldn’t understand. And I know what she wants. She wants to stop studying and want to be a model in my company. I told her that I will help her to debut but I just need her to complete her degree. There is only one year left and I don’t understand why she want to give up now.”

Shin Hye took her hand to her mouth and yawned silently. She tried to keep her heavy-lidded eyes opened and focus on what he was saying. “She just feel lonely to study in the campus alone. She used to have all of us together with her. Give her some time and talk to her again when she calm down. She will understand.”

“She won’t understand. No matter how hard I tried to knock some sense into her pretty head, she just refused to listen.” Min Ho paused and inhaled a deep breath. “I don’t know what else I can do anymore. It’s already not easy to spend time with her but every time when we were together, we will end up fighting.”

“Good relationships don’t just happen. They take time, patience, understanding and two people who truly want to work things out together. It’s not going to be easy. Relationship is not only about good times being together. Both of you have to learn from the bad times together too.” Shin Hye said, as her eyes were almost close.

Min Ho chuckled. “How did you do that?”

“Do what?” Shin Hye asked softly.

“Make me feel so much better. You always have the ability to make me calm down and feel comfortable no matter how much problem I was facing. I missed the moment when all of us were still studying and have more time for each other.” He paused and bit his bottom lip. “I missed you. Missed talking with you like this. How I wish…” He stopped at mid-sentence when he felt something heavy landed on his shoulder. He turned to the side and saw Shin Hye’s head resting on his shoulder while her eyes were closed. The steady rhythm of her breathing shows that she was already deeply in sleep.

He smiled as he pulled himself lower so that she could sleep in a more comfortable position. He stared at her sleeping face as his hand naturally lifted up and brushed the loose strands of her hair away from her face.

“You must be very tired.” He whispered as his hand gently stroked the side of her face. “How I wish you can always stay here like this with me.” He continued with the sentence that was cut off just now.

“Being with you have always been so comfortable and relax. Why didn’t I meet you earlier? If the person I love is you, everything will be so much easier, right?” But just when the words slipped out of his mouth, his eyes slightly widened and were shocked by what he just said.

He quickly pulled his hand away from her face and averted his gaze. He pressed his hand against his chest and inhaled deeply, trying to calm his racing heart down. How could he think like that? Yoona is his girlfriend and Shin Hye is his best friend. He shouldn’t mix them up and make a comparison between them. He closed his eyes and hit his forehead lightly with his fist.

“I must be crazy to think like that.” He whispered as he opened his eyes again and turned to Shin Hye who was still deeply in sleep on his shoulder. “You are my best friend… my best friend.” He mumbled.

-------------------------------------------------------------

When you play the cold war with women, they normally play colder and win at the end. After a long and hard fight between Min Ho and Yoona, finally Min Ho was the one who gave up and gave in. Since Yoona have her way to persuade her parents to agree with her, he has no choice but to let her stop pursuing her studies and join his company. Although he still disagree with her not to complete her degree first but to prevent them continue to fight again, he force himself to accept and support what she wants to do.

However, he couldn’t deny that Yoona was really good and very suitable to be in this industry. In only one year, her beautiful and attractive outlook has brought her to a successful path and she has become one of the most popular rising stars in South Korea. It might be a good thing for Yoona and also his management company but for Min Ho, it was totally the opposite. Since Yoona joined his company, she have totally transformed to a different person and he started to wonder is this her real attitudes or the fame changed her. Her arrogance, her selfishness and her self-centred has make the people around her feel suffocated especially those who works closely with her.

As her boyfriend, he tried to understand and tried to find excuses of why she will become like this but everything has a limit. He can accept everything about her but not when she was too close with her male co-workers. It was not the first time people around were telling him about Yoona and their male model Choi Siwon being very close together. He don’t mind when she need to work with other men but if she crossed the line and his limit, he don’t think he can keep quiet anymore.

Life was not easy for Shin Hye either. After she completed her first year of the foundation training and gained the provisional registration, she was now in her second year and she was placed in different specialty for the length of three months placements each. This is to help the trainee make a decision about which specialty training programme to pursue in the future.

And for the first three months, Shin Hye was placed in the department of obstetric and gynaecology. Everything was fine as usual but that day, a woman with twin pregnancies was sent to the ER because of a premature labour. She was assigned to assist in the surgery with the senior doctors. The surgery was smooth but due to the health problem and the premature labour of the pregnant woman, the premature twin babies were born with immature lungs that lack a protein called surfactant that keeps small air sacs in the lungs from collapsing. Everyone was trying their best to save the babies but at the end, they still couldn’t make it and died before their mother could even hold them.

By the time Shin Hye came back from the hospital, it was already 10pm. She didn’t eat anything the whole day and what she wants to do now is to bury herself in the bed and force herself to sleep without thinking about the surgery today. But sometimes, things don’t always go as planned.

She thought after Yoona joined Min Ho’s company, their relationship will improved but she guess she was wrong. When she stepped into Amitié, Yoona and Min Ho was fighting in the living room… again.

“You know I don’t like it but you are doing it over and over again.” Min Ho raised his voice and was glaring murderously at Yoona.

“What is wrong with that? We are just colleagues and we are just working.” Yoona snapped back.

“Working? Are you sure both of you are just working? Two of you were in the company van for more than an hour. Tell me what were you guys ‘working’ inside there.” Min Ho asked angrily.

“You are unreasonable. I’m tired of talking to you.” Yoona said as she glanced over at Shin Hye and chuckled sarcastically. “You are angry because Siwon oppa and me were always together? Should I say the same thing to you too? You were always together with your ‘best friend’ too.”

Shin Hye looked at Yoona in confusion but before she could open her mouth to ask, Min Ho was faster than her.

“Don’t you dare to drag Shin Hye into this. I’m talking about you and Choi Siwon.” Min Ho said through gritted

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาทีโฮจิมินห์เปิดตาของเขา และเมื่อเขาเห็น Shin Hye เขาให้ออกแยกกันยาวลึก โดยไม่มีการตอบกลับของเธอ เขา squatted ลงบนพื้น และเริ่มที่จะหยิบแว่นตาเสีย" Ouch..." เขา winced เมื่อนิ้วของเขาถูกตัดเลือดเริ่มไหลซึมออกมา "ไอ้ห่า" เขาสาปภายใต้ลมหายใจของเขาชิน Hye ผ้าเป็นรอยย่นผู้ชมของเธอเมื่อเธอเห็นนิ้วมือของเขาขจีกับเลือด เธออย่างรวดเร็วเดินไปตู้ด้าน และเอากล่องปฐมพยาบาลออก เธอเอาแผ่นใส่แอลกอฮอล์ และ kneeled ข้างโฮจิมินห์ Min เธอช่วยเขาเพื่อห้ามเลือด และทำความสะอาดตัดบนนิ้วของเขานาทีโฮจิมินห์บิต lip ของเขาเมื่อเขารู้สึกปวด stinging เป็นตาของเขาจ้องที่ใบหน้าของเธอ เธอไม่พูดอะไรแต่เธอดูจริงจัง นอกจากนี้เขายังสังเกตวงกลมสีดำภายใต้สายตาของเธอ เธอต้องเหนื่อยมากกับการทำงานของเธอในโรงพยาบาล เขายังไม่เห็นเธอในไม่กี่วันแล้ว เธอไม่ว่างดังนั้นเนื่องจากเธอเริ่มฝึกของเธอในโรงพยาบาลขณะนี้หลังจากเธอใส่ฉาบบนนิ้วของเขา เธอใส่กล่องปฐมพยาบาลกลับไปยังคณะรัฐมนตรี และเดินออกไปนอกห้อง เธอในภายหลังกลับมีไม้กวาดมีในมือของเธอ และเริ่มต้นการทำความสะอาดแว่นตาเสียเขา เมื่อเธอทำสำเร็จแล้ว เธอต้องเดินออกไป แต่นาทีโฮจิมินห์จัดแขน และหยุดเธอ เขาเอาไม้กวาดและกระเป๋าแว่นตาจากเธอ และวางด้านHye ชินมองที่เขา "Wae""คุณสามารถอยู่หนึ่ง" โฮจิมินห์นาทีถาม ด้วยสายตาเสียงและสุนัขของเขา begging จริง ๆ ต้องเธอตอนนี้เธอจัดสายตาของเขาช่วงก่อนปล่อยให้ออกแยกกันพ่าย ไม่ มีการตอบกลับเขา เธอเพียงเดินไปเตียงของเขา และตั้งลงบนพื้น พิงกับกรอบ โฮจิมินห์นาทีตาม และอยู่ลงข้างเธอ ไม่ได้ว่า อะไร และเพียงอยู่มีอย่างเงียบ ๆ"คุณยังไม่ได้ตอบคำถามของฉันได้" ชิน Hye ถาม ทำลายความเงียบที่แรกโฮจิมินห์นาทีเปิดเธอ และดูสับสน "อะไรคำถาม""ทำไมมีคุณสองจะต่อสู้หรือไม่" เธอถามอีกครั้ง "ตั้งแต่คุณเริ่มการทำงานในบริษัทของคุณพ่อ ทุกครั้งเมื่อฉันกลับมา เท่าเห็นสองคุณต่อสู้"เขาถอนหายใจลึกเป็นเขายักไหล่ไหล่เขา "ฉันไม่ทราบ ฉันรู้ว่า เธอจะโกรธฉันเสมอว่าง แต่ฉันเอาบริษัทจัดการพ่อ และผมอยากจะใช้เวลา การทำผลลัพธ์บางอย่างแสดงว่า ผมสามารถ ฉันไม่ต้องคนอื่นคิดว่า ฉันกำลังนั่งอยู่ในตำแหน่งนี้เพียง เพราะผมสน Lee Yeong Gyu""คุณควรพูดคุยกับเธอทั้งหมดนี้ และต่อสู้กับเธอไม่" Shin Hye กล่าวโฮจิมินห์นาทีให้ออกแยกกันอีก "ฉันพยายาม แต่เธอแค่ไม่เข้าใจ และฉันรู้ว่าเธอต้องการ เธอต้องหยุดเรียน และต้องการให้ รูปแบบในบริษัทของฉัน ฉันบอกเธอว่า ฉันจะช่วยเธอในการเปิดตัว แต่ฉันเพียงแค่เธอให้เสร็จสมบูรณ์ระดับของเธอ มีเหลือเพียง 1 ปี และไม่เข้าใจทำไมเธอต้องให้ตอนนี้" Hye ชินเอามือของเธอกับปากของเธอ และปากกว้างอยู่เบื้องหลัง เธอพยายามให้เธอ lidded หนักดวงตาเปิด และเน้นสิ่งที่เขาได้พูด "เธอเพิ่งรู้สึกโดดเดี่ยวการเรียนในมหาวิทยาลัยเดียวกัน เธอเคยมีเรากับเธอ ให้เธอบางเวลาและพูดคุยกับเธออีกครั้งเมื่อเธอสงบลง เธอจะเข้าใจ""เธอไม่เข้าใจ ไม่ยากพยายามเคาะความรู้สึกบางหัวของเธอสวย เธอเพิ่งปฏิเสธที่จะฟัง" โฮจิมินห์นาทีหยุดชั่วคราว และช่วยในการหายใจลึก ๆ "ฉันไม่ทราบอะไรที่ผมสามารถทำอีกต่อไป มันได้แล้วจะใช้เวลา กับเธอ แต่ทุก ครั้งเมื่อเรามีกัน เราจะสิ้นสุดการต่อสู้""ความสัมพันธ์ที่ดีไม่เพียงเกิดขึ้น พวกเขาใช้เวลา ความอดทน ความเข้าใจ และคนสองคนที่แท้จริงต้องการสิ่งที่ออกร่วมกัน ไม่ได้เป็นไปได้ง่าย ความสัมพันธ์ไม่ได้เกี่ยวกับดีเวลาอยู่ด้วยกัน ทั้งของคุณต้องเรียนรู้จากเวลาที่เลวร้ายกันเกินไป " Shin Hye กล่าวว่า เป็นดวงตาของเธอก็เกือบจะ ปิดโฮจิมินห์นาทีเบา ๆ "ว่าไม่ได้คุณทำอย่างไร""ทำอะไร" ชิน Hye ถามเบา ๆ"ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก คุณมีความสามารถในการทำให้ผมสงบสติอารมณ์ และรู้สึกสะดวกสบายไม่ว่าจำนวนปัญหาที่ฉันถูกหันเสมอ ฉันพลาดขณะเมื่อเราถูกยังเรียน และมีเวลามากกว่ากัน" เขาหยุดชั่วคราว และบิต lip ด้านล่างของเขา "ฉันพลาดคุณ ไม่พูดคุยกับคุณเช่นนี้ ว่าฉันต้องการ..." เขาหยุดที่ประโยคกลางเมื่อเขารู้สึกอย่างหนักที่ที่ดินบนบ่าของเขา เขาหันไปด้านข้าง และเห็น Shin Hye หัววางบนบ่าของเขาในขณะที่ตาของเธอถูกปิด จังหวะการหายใจของเธอมั่นคงแสดงว่า เธอเรียบร้อยอย่างลึกซึ้งในการนอนหลับเขายิ้มกับเขาทำลายตัวเองต่ำลงเพื่อให้เธอได้นอนในตำแหน่งที่สะดวกสบายมากขึ้น เขาจ้องไปที่ใบหน้าของเธอนอนหลับเป็นธรรมชาติยกขึ้นมือ และทาสี strands หลวมของผมออกจากใบหน้าของเธอ"คุณต้องเหนื่อยมาก" เขากระซิบเป็นมือแบบขีดลงเบา ๆ ด้านข้างของใบหน้าของเธอ "ว่าฉันต้องการจะพักที่นี่เช่นนี้กับฉัน" เขาต่อ ด้วยประโยคที่ถูกตัดออกเดี๋ยว"อยู่กับคุณเสมอได้มาก และผ่อนคลาย ทำไมไม่ฉันรู้จักก่อนหน้านี้หรือไม่ ถ้าคุณเป็นคนรัก ทุกอย่างจะง่ายขึ้นมาก ขวา" แต่เพียงคำเล็ดรอดออกจากปาก ตาเล็กน้อย widened แล้วก็ตกใจกลัวความผิดเขาแค่พูดเขารวดเร็วดึงมือออกจากใบหน้าของเธอ และ averted สายตาของเขา เขากดมือกับหน้าอกของเขา และการช่วยในลึก พยายามสงบห้องแข่งรถของเขา วิธีสามารถเขาคิดเช่นนั้น Yoona เป็นแฟนของเขา และ Shin Hye เป็นเพื่อนของเขา เขาไม่ควรผสมให้เข้ากัน และทำการเปรียบเทียบระหว่าง เขาปิดตาของเขา และตีหน้าผากเขาเบา ๆ ด้วยกำปั้นของเขา"ฉันต้องบ้าคิดเช่นนั้น" เขากระซิบเขาเปิดตาอีกครั้ง และเปิดให้ Shin Hye เจ้ายังคงลึกในการนอนหลับบนไหล่เขา "คุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน...เพื่อนที่ดีที่สุด" เขา mumbled-------------------------------------------------------------เมื่อคุณเล่นสงครามเย็นกับผู้หญิง พวกเขาปกติเล่นหนาว และชนะในตอนท้าย หลังการต่อสู้ยาวนาน และหนักระหว่างโฮจิมินห์ Min และ Yoona ในที่สุดนาทีโฮจิมินห์ได้ผู้แพ้ และให้ใน เนื่องจาก Yoona มีวิธีของเธอชักจูงพ่อแม่ให้ตรงกับเธอ เขาไม่มีทางเลือกให้เธอหยุดใฝ่หา เธอศึกษา และเข้าร่วมบริษัทของเขา ถึงแม้ว่าเขายังคงไม่เห็นด้วย กับเธอไม่ ให้เสร็จสมบูรณ์ระดับของเธอก่อน แต่ เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขายังคงต่อสู้อีก เขาบังคับตัวเองให้ยอมรับ และสนับสนุนสิ่งที่เธอต้องการจะทำอย่างไรก็ตาม เขาไม่ปฏิเสธว่า Yoona ดี และเหมาะที่จะอยู่ในอุตสาหกรรมนี้ เพียงหนึ่งปี outlook ของเธอสวยงาม และน่าสนใจได้นำเธอไปยังเส้นทางที่ประสบความสำเร็จ และเธอได้กลายเป็นหนึ่งในดาวเพิ่มขึ้นนิยมมากที่สุดในเกาหลีใต้ มันอาจเป็นสิ่งที่ดีสำหรับ Yoona และบริษัทจัดการของเขา แต่สำหรับโฮนาที มีทั้งหมดตรงข้าม ตั้งแต่ Yoona ร่วมบริษัทของเขา เธอได้แปลงทั้งหมดให้แก่บุคคลอื่น และเขาเริ่มสงสัยว่า นี่คือทัศนคติของเธอจริง หรือเปลี่ยนชื่อเสียงของเธอ เธอหยิ่ง ความเห็นแก่ตัวของเธอ และเธอเองศูนย์กลางได้ทำให้ผู้คนรอบข้างรู้สึกเธอ suffocated โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ทำงานใกล้ชิดกับเธอเป็นแฟนของเธอ เขาพยายามเข้าใจ และพยายามหาข้อแก้ตัวของทำไมเธอจะเป็นเช่นนี้ แต่ทุกอย่างมีขีดจำกัด เขาสามารถยอมรับทุกอย่างเกี่ยวกับเธอแต่ไม่เมื่อเธอใกล้ชิดกับเพื่อนร่วมงานของเธอชายเกินไป มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้คนรอบข้างได้บอกเขาเกี่ยวกับ Yoona และเพศชายของพวกเขารุ่น Choi Siwon ได้ใกล้ชิดกันมาก เขาไม่สนใจเมื่อเธอจำเป็นต้องทำงานกับคนอื่น แต่ถ้าเธอข้ามบรรทัดและขีดจำกัดของเขา เขาไม่คิดว่า เขาสามารถเก็บเงียบอีกต่อไปชีวิตไม่ง่าย Shin Hye อย่างใดอย่างหนึ่ง หลังจากที่เธอเสร็จเธอปีแรกของการฝึกอบรมของมูลนิธิ และได้รับการลงทะเบียนสำรอง เธอ ตอนนี้เธอสองปีและเธอถูกวางในพิเศษแตกต่างกันสำหรับความยาวของแต่ละตำแหน่งสามเดือน นี้จะช่วยฝึกอบรมทำการตัดสินใจเกี่ยวกับโครงการฝึกอบรมพิเศษที่ติดตามในอนาคตและสำหรับสามเดือนแรก Shin Hye ที่อยู่ในภาควิชาสูติศาสตร์ และนรีเวชวิทยา ไม่แพงตามปกติแต่วันนั้น ผู้หญิงที่ มีการตั้งครรภ์แฝดถูกส่งไป ER เนื่องจากแรงงานก่อนวัยอันควร เธอถูกกำหนดเพื่อช่วยในการผ่าตัดกับแพทย์อาวุโส การผ่าตัดไม่เรียบ แต่เนื่องจากปัญหาสุขภาพและแรงงานก่อนวัยอันควรของหญิงตั้งครรภ์ ทารกแฝดก่อนกำหนดเกิดกับปอด immature ที่ขาดโปรตีนที่เรียกว่า surfactant ที่เก็บถุงอากาศเล็ก ๆ ในปอดจากการยุบ ทุกคนพยายามดีที่สุดบันทึกทารก แต่ที่ท้าย พวกเขายังคงไม่สามารถทำได้ และตายก่อนแม่ยังสามารถเก็บพวกเขาโดยเวลา Shin Hye กลับมาจากโรงพยาบาล ได้แล้ว 22.00 น. เธอไม่กินอะไรทั้งวันและสิ่งที่เธอต้องการจะทำตอนนี้คือการ ฝังตัวเองในนอน และบังคับให้ตัวเองไปนอนโดยไม่คิดเกี่ยวกับการผ่าตัดวันนี้ แต่บางครั้ง สิ่งไม่เสมอไปเป็นไปตามแผนเธอคิดว่า หลังจาก Yoona ร่วมบริษัทนาทีโฮจิมินห์ ความสัมพันธ์จะดีขึ้นแต่เธอเดาเธอผิด เมื่อเธอก้าวเข้าสู่อย่างไร Amitié, Yoona และนาทีโฮจิมินห์มีการต่อสู้ในห้องนั่งเล่น...อีก"คุณรู้ว่า ฉันไม่ชอบ แต่คุณกำลังทำมันบ่อย ๆ" โฮจิมินห์นาทียกเสียงของเขา และถูกแกลริง murderously ที่ Yoonaอะไรคือผิดที่ เราเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน และเรากำลังทำงาน" Yoona จัดชิดกลับ"ทำงาน ใจคุณทั้งสองแน่ใจว่าคุณจะทำหรือไม่ สองของคุณอยู่ในรถตู้ของบริษัทกว่าชั่วโมง บอกว่า ถูกพวกคุณ 'ทำงาน' ภายในมี" โฮจิมินห์นาทีถาม angrily"คุณได้ unreasonable ฉันเบื่อพูดกับคุณ" Yoona กล่าวว่า เธอพลุ่ง Shin Hye และเบา ๆ sarcastically "คุณจะโกรธ เพราะ Siwon oppa และฉันถูกเสมอกันหรือไม่ ควรฉันพูดเหมือนกับคุณเกินไป คุณได้เสมอกับของ 'เพื่อน' มากเกินไป"ชิน Hye ดู Yoona อุตลุด แต่ก่อนเธออาจเปิดปากของเธอถาม โฮจิมินห์นาทีเร็วกว่าเธอ"ไม่คุณกล้าลาก Shin Hye ในนี้ ฉันพูดคุยเกี่ยวกับคุณและ Choi Siwon " นาทีโฮจิมินห์กล่าวผ่าน gritted

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มินโฮเปิดตาของเขาและเมื่อเขาเห็นชินเฮเขาให้ออกถอนหายใจยาวลึก โดยไม่ต้องตอบเธอเขานั่งลงบนพื้นและเริ่มที่จะรับแว่นตาหัก. "โอ๊ย ... " เขาสะดุ้งเมื่อนิ้วมือของเขาถูกตัดและเลือดเริ่มไหลซึ่มออก "ประณามมัน." เขาสาปแช่งภายใต้ลมหายใจของเขา. ชินเฮจีบคิ้วของเธอเมื่อเธอเห็นนิ้วมือของเขาด้วยเลือดหยด เธอรีบเดินไปที่ตู้ด้านข้างและเอากล่องปฐมพยาบาลออก เธอหยิบแผ่นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อและคุกเข่าข้างมินโฮ เธอช่วยให้เขาหยุดเลือดออกและทำความสะอาดตัดบนนิ้วของเขา. มินโฮกัดริมฝีปากของเขาเมื่อเขารู้สึกเจ็บปวดที่กัดเป็นตาของเขาจ้องมองใบหน้าของเธอ เธอไม่ได้พูดอะไร แต่เธอมองอย่างจริงจัง นอกจากนี้เขายังสังเกตเห็นวงกลมสีดำใต้ตาของเธอ เธอจะต้องเหนื่อยมากกับการทำงานของเธอในโรงพยาบาล เขาไม่ได้เห็นเธอในอพาร์ทเม้นไม่กี่วันแล้ว เธอเป็นคนที่ยุ่งมากตั้งแต่เธอเริ่มต้นการฝึกอบรมของเธอในโรงพยาบาลในขณะนี้. หลังจากที่เธอใส่ปูนบนนิ้วของเขาเธอใส่กล่องปฐมพยาบาลกลับไปยังคณะรัฐมนตรีและเดินออกไปจากห้อง หลังจากนั้นเธอก็กลับมาพร้อมกับไม้กวาดในมือของเธอและเริ่มที่จะทำความสะอาดแว่นตาหักสำหรับเขา เมื่อเธอทำเธอต้องการที่จะเดินออกไป แต่มินโฮถือแขนของเธอและหยุดเธอ เขาเอาไม้กวาดและถุงแก้วห่างจากเธอและวางไว้ที่ด้านข้าง. ชินเฮมองไปที่เขา "แหวะ" "คุณสามารถอยู่ในขณะที่?" มินโฮถามด้วยเสียงขอทานของเขาและลูกสุนัขจ้องมอง เขาต้องการจริงๆของเธอในขณะนี้. เธอถือของเขาจ้องมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะให้ออกถอนหายใจพ่ายแพ้ โดยไม่ต้องตอบเขาเธอก็เดินไปที่เตียงของเขาและนั่งลงบนพื้นพิงกรอบเตียง มินโฮตามมาและนั่งลงข้างๆเธอ ทั้งของพวกเขาว่าอะไรและเพียงแค่นั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ . "คุณยังไม่ได้ตอบคำถามของฉันหรือยัง" ชินเฮถามทำลายความเงียบแรก. มินโฮหันไปมองเธอและสับสน "คำถามอะไร?" "ทำไมคุณสองคนมักจะต่อสู้?" เธอถามอีกครั้ง "ตั้งแต่คุณเริ่มต้นการทำงานใน บริษัท ของคุณพ่อทุกครั้งเมื่อผมกลับมาผมเห็นเพียงคุณสองคนต่อสู้." เขาถอนหายใจลึกในขณะที่เขายักไหล่ของเขา "ผมไม่ทราบว่า ฉันรู้ว่าเธอจะโกรธเพราะฉันมักจะยุ่ง แต่ฉันก็เอาไป บริษัท จัดการพ่อของฉันและฉันต้องการที่จะใช้เวลามากขึ้นที่จะทำผลบางอย่างและแสดงให้เขาเห็นว่าผมมีความสามารถ ผมไม่อยากให้คนอื่น ๆ จะคิดว่าผมกำลังนั่งอยู่ในตำแหน่งนี้เพียงเพราะฉันลูกชายของลียองกิวของ. " "คุณควรจะพูดคุยกับเธอทั้งหมดนี้และได้ต่อสู้กับเธอ." ชินเฮกล่าวว่า. มินโฮให้ ถอนหายใจออกมาอีก "ฉันพยายาม แต่เธอก็ไม่สามารถเข้าใจ และฉันรู้ว่าสิ่งที่เธอต้องการ เธอต้องการที่จะหยุดเรียนและต้องการที่จะเป็นนางแบบใน บริษัท ของฉัน ฉันบอกเธอว่าฉันจะช่วยเธอจะเปิดตัว แต่ฉันเพียงต้องการเธอให้เสร็จสมบูรณ์ปริญญาของเธอ มีเพียงหนึ่งปีที่เหลือและฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องการให้เพิ่มขึ้นในขณะนี้. " ชินเฮเอามือของเธอไปที่ปากของเธอและหาวเงียบ เธอพยายามที่จะให้ดวงตา lidded หนักของเธอเปิดออกและมุ่งเน้นไปที่สิ่งที่เขาพูด "เธอเพียงแค่รู้สึกเหงาจะศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยเพียงอย่างเดียว เธอเคยมีทั้งหมดของเราเข้าด้วยกันกับเธอ ให้เธอบางครั้งและพูดคุยกับเธออีกครั้งเมื่อเธอสงบลง เธอจะเข้าใจ. " "เธอจะไม่เข้าใจ ไม่ว่าฉันพยายามอย่างหนักที่จะทำให้ความรู้สึกบางอย่างในหัวของเธอสวยเธอก็ปฏิเสธที่จะฟัง. "มินโฮหยุดและสูดดมหายใจเข้าลึก ๆ "ผมไม่ทราบว่าอะไรที่ฉันสามารถทำได้อีกต่อไป แล้วก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะใช้เวลากับเธอ แต่ทุกครั้งเมื่อเราอยู่ด้วยกันเราจะสิ้นสุดการต่อสู้. " "ความสัมพันธ์ที่ดีไม่เพียงเกิดขึ้น พวกเขาใช้เวลาความอดทนความเข้าใจและคนสองคนที่ต้องการอย่างแท้จริงในการทำงานสิ่งที่ออกร่วมกัน มันไม่ได้เป็นไปได้ง่าย ความสัมพันธ์ไม่ได้เป็นเพียงเกี่ยวกับเวลาที่ดีอยู่ด้วยกัน คุณทั้งสองต้องเรียนรู้จากเวลาที่เลวร้ายกันมากเกินไป. "ชินเฮกล่าวว่าเป็นดวงตาของเธออยู่ใกล้เกือบ. มินโฮหัวเราะ "วิธีการที่คุณไม่ทำเช่นนั้น?" "ทำอะไร?" ชินเฮถามเบา ๆ . "ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก คุณมักจะมีความสามารถในการที่จะทำให้ฉันสงบลงและรู้สึกสะดวกสบายไม่ว่าปัญหาที่ฉันกำลังเผชิญ ฉันพลาดช่วงเวลาที่พวกเราทุกคนก็ยังคงศึกษาและมีเวลามากขึ้นสำหรับแต่ละอื่น ๆ . "เขาหยุดและกัดริมฝีปากล่างของเขา "ฉันคิดถึงเธอ พลาดการพูดคุยกับคุณเช่นนี้ ฉันหวังว่า ... "เขาหยุดที่กลางประโยคเมื่อเขารู้สึกว่าสิ่งที่หนักลงบนไหล่ของเขา เขาหันไปด้านข้างและเห็นหัวชินเฮของที่วางอยู่บนไหล่ของเขาในขณะที่ดวงตาของเธอถูกปิด จังหวะที่มั่นคงของการหายใจของเธอแสดงให้เห็นว่าเธอมีอยู่แล้วในการนอนหลับลึก. เขายิ้มในขณะที่เขาดึงตัวเองลดลงเพื่อที่เธอจะนอนหลับอยู่ในตำแหน่งที่สะดวกสบายมากขึ้น เขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของเธอนอนหลับเป็นมือของเขายกขึ้นตามธรรมชาติและแปรงเส้นหลวมของผมของเธอออกไปจากใบหน้าของเธอ. "คุณจะต้องเหนื่อยมาก." เขากระซิบเป็นมือของเขาเบา ๆ ลูบด้านข้างของใบหน้าของเธอ "ฉันหวังว่าคุณจะสามารถอยู่ที่นี่เช่นนี้กับฉัน." เขายังคงมีประโยคที่ถูกตัดออกไปเพียงแค่ตอนนี้. "อยู่กับคุณได้เสมอให้ความสะดวกสบายและผ่อนคลาย ฉันไม่ได้พบคุณก่อนหน้านี้ทำไม? ถ้าคนที่ผมรักคุณทุกอย่างจะง่ายขึ้นมากใช่มั้ย? "แต่เพียงเมื่อคำพูดหลุดออกจากปากของเขาดวงตาของเขาเพิ่มขึ้นเล็กน้อยและตกใจกับสิ่งที่เขากล่าวว่า. เขารีบดึงมือของเขาออกไปจากเธอ ใบหน้าและหันไปจ้องมองของเขา เขากดมือของเขากับหน้าอกของเขาและสูดดมลึกพยายามที่จะสงบแข่งหัวใจของเขาลง วิธีการที่เขาจะคิดเช่นนั้น? ยุนอาเป็นแฟนสาวของเขาและชินเฮเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา เขาไม่ควรผสมให้เข้ากันและทำให้การเปรียบเทียบระหว่างพวกเขา เขาปิดตาของเขาและตีหน้าผากของเขาเบา ๆ ด้วยกำปั้นของเขา. "ฉันจะต้องบ้าที่จะคิดเช่นนั้น." เขากระซิบขณะที่เขาเปิดตาของเขาอีกครั้งและหันไปชินเฮซึ่งยังคงลึกในการนอนหลับบนไหล่ของเขา "คุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ... เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน." เขาพึมพำ. ----------------------------------- -------------------------- เมื่อคุณเล่นสงครามเย็นกับผู้หญิงปกติแล้วพวกเขาเล่นที่หนาวเย็นและชนะในตอนท้าย หลังจากการต่อสู้อย่างหนักและยาวนานระหว่างมินโฮและยุนอาในที่สุดมินโฮเป็นคนหนึ่งที่ให้ขึ้นและให้ใน. ตั้งแต่ยุนอามีวิธีการของเธอที่จะชักชวนให้พ่อแม่ของเธอจะเห็นด้วยกับเธอเขาไม่มีทางเลือกนอกจากจะปล่อยให้เธอหยุดการใฝ่หาเธอ การศึกษาและเข้าร่วม บริษัท ของเขา แม้ว่าเขาจะยังคงไม่เห็นด้วยกับเธอไม่ได้ที่จะเสร็จสมบูรณ์ในระดับแรกของเธอ แต่เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขายังคงต่อสู้อีกครั้งเขาบังคับให้ตัวเองที่จะยอมรับและสนับสนุนสิ่งที่เธออยากจะทำ. แต่เขาไม่สามารถปฏิเสธได้ว่ายุนอาเป็นจริงที่ดีและเหมาะมากที่จะ อยู่ในอุตสาหกรรมนี้ ในเวลาเพียงหนึ่งปีแนวโน้มที่สวยงามและน่าสนใจของเธอได้พาเธอไปยังเส้นทางที่ประสบความสำเร็จและเธอได้กลายเป็นหนึ่งในความนิยมมากที่สุดดาวที่เพิ่มขึ้นในประเทศเกาหลีใต้ มันอาจจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับยุนอาและ บริษัท จัดการของเขา แต่สำหรับมินโฮมันเป็นตรงข้ามกันโดยสิ้นเชิง ยุนอาตั้งแต่ร่วมงานกับ บริษัท ของเขาเธอได้เปลี่ยนโดยสิ้นเชิงกับคนที่แตกต่างกันและเขาก็เริ่มสงสัยว่านี่คือทัศนคติที่แท้จริงของเธอหรือชื่อเสียงของเธอเปลี่ยนไป ความเย่อหยิ่งของเธอเห็นแก่ตัวของเธอและตนเองเป็นศูนย์กลางของเธอมีทำให้คนที่อยู่รอบ ๆ ความรู้สึกของเธอหายใจไม่ออกโดยเฉพาะผู้ที่ทำงานใกล้ชิดกับเธอ. ในฐานะที่เป็นแฟนของเธอที่เขาพยายามที่จะเข้าใจและพยายามที่จะหาข้อแก้ตัวว่าทำไมเธอจะกลายเป็นเช่นนี้ แต่ทุกอย่างมี จำกัด เขาสามารถยอมรับทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ แต่ไม่ได้เมื่อเธอใกล้เกินไปกับเพื่อนร่วมงานชายของเธอ มันไม่ได้เป็นคนครั้งแรกรอบได้บอกเขาเกี่ยวกับยุนอาและชายรุ่นของพวกเขา Choi Siwon ได้อยู่ใกล้ชิดกันมาก เขาไม่คิดเมื่อเธอต้องทำงานกับคนอื่น ๆ แต่ถ้าเธอข้ามเส้นและขีด จำกัด ของเขาเขาไม่คิดว่าเขาสามารถเก็บเงียบอีกต่อไป. ชีวิตไม่ง่ายสำหรับชินเฮอย่างใดอย่างหนึ่ง หลังจากที่เธอเสร็จในปีแรกของการฝึกอบรมมูลนิธิและได้รับการลงทะเบียนชั่วคราวเธอเป็นตอนนี้ในปีที่สองของเธอและเธอถูกวางในพิเศษที่แตกต่างกันสำหรับความยาวของสามเดือนตำแหน่งของแต่ละคน นี้จะช่วยให้การฝึกอบรมในการตัดสินใจเกี่ยวกับการที่โปรแกรมการฝึกอบรมพิเศษที่จะไล่ตามในอนาคต. และสำหรับสามเดือนแรกของชินเฮวางอยู่ในภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา ทุกอย่างถูกปรับตามปกติ แต่วันนั้นผู้หญิงที่มีการตั้งครรภ์แฝดถูกส่งไปยัง ER เนื่องจากการคลอดก่อนกำหนด เธอได้รับมอบหมายให้ความช่วยเหลือในการผ่าตัดกับแพทย์อาวุโส การผ่าตัดเป็นไปอย่างราบรื่น แต่เนื่องจากมีปัญหาสุขภาพและการคลอดก่อนกำหนดของหญิงตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควรทารกแฝดเกิดมาพร้อมกับปอดที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะที่ขาดโปรตีนที่เรียกว่าลดแรงตึงผิวที่ช่วยให้ถุงลมเล็ก ๆ ในปอดจากการยุบ ทุกคนก็พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อบันทึกทารก แต่ในท้ายที่สุดพวกเขาก็ยังไม่สามารถทำให้มันและเสียชีวิตก่อนที่แม่ของพวกเขาแม้จะถือพวกเขา. ตามเวลาที่ชินเฮกลับมาจากโรงพยาบาลก็มีอยู่แล้ว 10:00 เธอไม่ได้กินอะไรทั้งวันและสิ่งที่เธออยากจะทำตอนนี้คือการฝังตัวเองอยู่ในห้องนอนและบังคับตัวเองให้นอนหลับโดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับการผ่าตัดในวันนี้ แต่บางครั้งสิ่งที่ไม่เคยเป็นไปตามแผน. เธอคิดว่าหลังจากที่ร่วมงานกับ บริษัท ยุนอามินโฮของความสัมพันธ์ของพวกเขาจะดีขึ้น แต่เธอคิดว่าเธอเป็นคนที่ไม่ถูกต้อง เมื่อเธอก้าวเข้าไปในAmitié, ยุนอาและมินโฮกำลังต่อสู้อยู่ในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง ... . "คุณรู้ว่าฉันไม่ชอบมัน แต่คุณกำลังทำมันซ้ำแล้วซ้ำอีก." มินโฮยกเสียงของเขาและถูกจ้องมองฆาตกรรมที่ยุนอา . "อะไรคือสิ่งที่ผิดปกติกับที่? เราเป็นเพียงเพื่อนร่วมงานและเรามีเพียงแค่การทำงาน. "ยุนอา snapped กลับ. "ทำงาน? คุณแน่ใจทั้งสองของคุณเป็นเพียงการทำงาน? คุณสองคนอยู่ในรถตู้ของ บริษัท มานานกว่าชั่วโมง บอกสิ่งที่พวกคุณ 'ทำงาน' ภายในมี. "มินโฮถามด้วยความโกรธ. "คุณจะไม่มีเหตุผล ฉันเหนื่อยกับการพูดคุยกับคุณ. "ยุนอากล่าวว่าขณะที่เธอมองกว่าที่ชินเฮและหัวเราะประชด "คุณจะโกรธเพราะพี่ซีวอนและฉันมักจะร่วมกัน? ผมควรจะพูดในสิ่งเดียวกันกับคุณเกินไป? คุณมักจะร่วมกับเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณมากเกินไป. " ชินเฮมองไปที่ยุนอาในความสับสน แต่ก่อนที่เธอจะอ้าปากจะถามมินโฮได้เร็วกว่าของเธอ. "คุณไม่กล้าที่จะลากชินเฮในนี้ ผมพูดเกี่ยวกับคุณและ Choi Siwon. "มินโฮกล่าวผ่าน gritted

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มินโฮลืมตาขึ้น และเมื่อเขาเห็นชินเฮ เขาปล่อยออกยาวลึกถอนหายใจ ไม่มีการตอบกลับของเธอ เขาก้มลงไปที่พื้นและเริ่มหยิบแว่นตาหัก

" โอ๊ย . . . . . . . " เขา winced เมื่อนิ้วของเขาถูกตัด เลือดเริ่มไหลซึมออกมา " ให้ตายสิ " เขาด่าภายใต้ลมหายใจของเขา . . . . . .

ชิน เฮ ตูดเธอขมวดคิ้ว เมื่อเห็นนิ้วมือของเขาหยดเลือดเธอรีบเดินไปที่ตู้ที่ด้านข้าง แล้วเอากล่องปฐมพยาบาลออกมา เธอเอาแผ่นแอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อและคุกเข่าข้างมินโฮ เธอช่วยเขาเพื่อหยุดเลือดและทำความสะอาดแผลที่นิ้วของเขา

มินโฮกัดริมฝีปากของเขาเมื่อเขารู้สึกแสบปวดสายตาของเขาจ้องมองใบหน้าของเธอ . เธอไม่พูดอะไร แต่เธอดูจริงจัง เขาก็สังเกตเห็นวงกลมสีดำใต้ตาของเธอเธอคงเหนื่อยกับการทำงานในโรงพยาบาล เขาไม่ได้เห็นเธอในพาร์ทเมนต์สำหรับไม่กี่วันแล้ว เธอยุ่งมาก ตั้งแต่เธอเริ่มการฝึกในโรงพยาบาลแล้ว

หลังจากเธอใส่ปลาสเตอร์บนนิ้วของเขา เธอวางกล่องปฐมพยาบาลกลับตู้ และเดินออกจากห้อง หลังจากนั้นเธอก็กลับไปกับไม้กวาดในมือของเธอและเริ่มทำความสะอาดแว่นตาหักเขาเมื่อเธอทำ เธอต้องการที่จะเดินออกไปแต่มินโฮจับแขนเธอและหยุดเธอ เขาเอาไม้กวาดและถุงใส่แว่นของเธอไปวางไว้ข้าง

ชิน เฮ มองไปที่เขา " แว ? "

" เธออยู่สักพัก " มินโฮถามด้วยเสียงและสายตาของเขาขอทานลูกสุนัข . เขาต้องการเธอตอนนี้

เธอสบตาเขานิ่งครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะปล่อยออกมาเสียทีเฮ้อ . ไม่ตอบเขาเธอแค่เดินไปที่เตียงของเขาและนั่งลงบนพื้น พิงกับเตียง เฟรม มินโฮตามและนั่งลงข้างๆเธอ พวกเขาไม่ได้บอกอะไร แค่นั่งเฉยๆ เงียบๆ

" คุณยังไม่ได้ตอบผมเลย " ชินเฮถามทำลายความเงียบก่อน

มินโฮหันไปและมองงงๆ " ถามอะไร ? "

" ทำไมคุณสองคนชอบทะเลาะกัน " เธอถามอีกครั้ง" ตั้งแต่เธอเริ่มทำงานในบริษัทของพ่อ ทุกครั้ง เมื่อผมกลับมา ผมเห็น คุณ 2 คนทะเลาะกัน "

เขาถอนหายใจ เขายักไหล่บ่า " ไม่รู้สิ ฉันรู้ว่าเธอโกรธเพราะฉันยุ่งมากแต่ฉันแค่เอามากกว่า บริษัท จัดการของพ่อผม และผมต้องการที่จะใช้เวลามากขึ้นในการทำผลและแสดงให้เขาเห็นว่าฉันมีความสามารถฉันไม่ต้องการให้คนอื่นคิดว่าฉันกำลังนั่งอยู่ในตำแหน่งนี้ เพราะฉันคือ ลี ยองกิวลูก "

" คุณควรพูดกับเธอแบบนี้ และไม่ทะเลาะกับเธอ . . . " ชินเฮพูด

มินโฮปล่อยออกมาอีก เฮ้อ " ฉันพยายามแล้ว แต่เธอก็ไม่อาจเข้าใจ และฉันก็รู้ว่าเธอต้องการอะไร เธอต้องหยุดเรียน และอยากที่จะเป็นนางแบบในบริษัทของฉันฉันบอกเธอว่าฉันจะช่วยเธอเดบิวต์ แต่ฉันก็ต้องการเธอเพื่อให้ระดับของเธอ มีเหลือแค่ปีเดียว และผมก็ไม่เข้าใจว่าเธอต้องการที่จะให้ขึ้นตอนนี้ "

ชินเฮเอาเธอมือของเธอปากหาวอย่างเงียบๆ เธอพยายามที่จะเก็บตาเปลือกตาหนักของเธอเปิด และมุ่งเน้นในสิ่งที่เขาพูด " เธอแค่รู้สึกเหงา เข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยเพียงอย่างเดียว