The leachate could not be assessed

The leachate could not be assessed due to the impossibility of obtaining liquid samples from the extractor during the study. The efficient irrigation system adopted only provided the water content demanded by the culture. According to Cararo et al. (2006), drip irrigation also have the advantage of minimizing the direct contact of the liquid with the agricultural product; thus, hindering any possibility of contamination.
According to the data shown in Table 4, in relation to the initial soil conditions, the SAR showed an increase in all cases. The lowest value was found for the T1 test, which received no topdressing, and was irrigated with water. The highest SAR was obtained in the T5 test (nitrified effluent without fertilization), and it was significantly different from the T2, T3, T4, and T6 tests. According to Rengasamy and Olsson (1991), attention should be paid to the toxicity caused by SAR when its value is above 3.0 meq0.5 L−0.5. Thus, despite the significant increase, the compromising SAR values have yet to be achieved; however, this parameter should be kept under constant review to prevent or remedy its impact to the soil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ประเมิน leachate เนื่องจากเป็นไปได้ทำของการรับตัวอย่างของเหลวจาก extractor ในระหว่างการศึกษา ระบบชลประทานที่มีประสิทธิภาพนำให้ปริมาณน้ำที่ต้องการ โดยวัฒนธรรมเท่านั้น ตาม Cararo et al. (2006), หยดน้ำชลประทานยังมีข้อดีของการลดการติดต่อโดยตรงของของเหลวกับผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร ดังนั้น ขัดขวางมีความเป็นไปได้ของการปนเปื้อน
ตามข้อมูลที่แสดงในตาราง 4 เกี่ยวกับสภาพดินเริ่มต้น ปีการศึกษาที่พบเพิ่มขึ้นในทุกกรณี พบค่าต่ำสุดสำหรับการทดสอบ T1 ซึ่งรับไม่ topdressing และมีชลประทานน้ำ ปีการศึกษาสูงสุดได้รับในการทดสอบ T5 (nitrified น้ำทิ้ง โดยไม่มีการปฏิสนธิ), มันแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจาก T2, T3, T4 และ T6 ทดสอบ ตาม Rengasamy และ Olsson (1991), ความสนใจควรจะชำระให้ความเป็นพิษที่เกิดจากเขตปกครองพิเศษเมื่อค่าเหนือ 3.0 meq0.5 L−0.5 ดังนั้น แม้ มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ค่าเขตบริหารพิเศษสูญเสียยังไม่ได้ อย่างไรก็ตาม พารามิเตอร์นี้ควรเก็บไว้ระหว่างการทบทวนอย่างต่อเนื่องเพื่อป้องกัน หรือแก้ไขผลกระทบกับดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำชะขยะที่ไม่สามารถประเมินได้เนื่องจากเป็นไปไม่ได้ของการได้รับตัวอย่างของเหลวจากแยกในระหว่างการศึกษา ระบบชลประทานที่มีประสิทธิภาพนำมาใช้เพียง แต่ให้ปริมาณน้ำที่ต้องการของวัฒนธรรม ตามที่ Cararo ตอัล (2006), หยดน้ำชลประทานยังมีประโยชน์ในการลดการสัมผัสโดยตรงของของเหลวที่มีสินค้าเกษตรนั้น จึงขัดขวางความเป็นไปได้ใด ๆ ของการปนเปื้อน
ตามข้อมูลที่แสดงในตารางที่ 4 ในส่วนที่เกี่ยวกับสภาพดินเริ่มต้น SAR แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นในทุกกรณี ค่าต่ำสุดพบสำหรับการทดสอบ T1 ซึ่งไม่ได้รับการแต่งหน้าและได้รับการชลประทานที่มีน้ำ SAR ที่สูงที่สุดที่ได้รับในการทดสอบ T5 (น้ำทิ้งโดยไม่มีการปฏิสนธิ nitrified) และมันก็แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากการทดสอบ T2, T3, T4 และ T6 ตามที่ Rengasamy และโอลส์สัน (1991), ความสนใจควรจะจ่ายให้กับความเป็นพิษที่เกิดจากการ SAR เมื่อค่าของมันอยู่เหนือ 3.0 meq0.5 L-0.5 ดังนั้นแม้จะมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่กระทบต่อค่า SAR ยังไม่ได้ประสบความสำเร็จ; แต่พารามิเตอร์นี้ควรจะเก็บไว้ภายใต้การตรวจอย่างต่อเนื่องในการป้องกันหรือแก้ไขผลกระทบให้กับดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำที่ไม่สามารถประเมินได้ เนื่องจากไม่ได้รับตัวอย่างน้ำจากแยกระหว่างเรียน ระบบการชลประทานที่มีประสิทธิภาพรับรองให้เฉพาะปริมาณน้ำที่ต้องการ โดยวัฒนธรรม ตาม cararo et al . ( 2006 ) , หยดน้ำชลประทานยังได้ประโยชน์จากการติดต่อโดยตรงของของเหลวที่มีผลผลิตทางเกษตรกรรม ดังนั้นขัดขวางความเป็นไปได้ของการปนเปื้อน
ตามข้อมูลที่แสดงในตารางที่ 4 ในความสัมพันธ์กับสภาพดินเริ่มต้นที่ ซาร์ พบเพิ่มขึ้นในทุกกรณี ค่าต่ำสุดพบ T1 ทดสอบซึ่งได้รับการแต่งหน้า และเป็นเขตชลประทานที่มีน้ำ เพิ่มสูงสุดได้ใน T5 ทดสอบ ( nitrified น้ำทิ้งโดยไม่ fertilization )และมันก็แตกต่างจาก T2 , T3 , T4 และการทดสอบ T6 . ตาม rengasamy และ โอลส์สัน ( 1991 ) ควรให้ความสนใจกับความเป็นพิษที่เกิดจากซาร์เมื่อค่าของมันสูงกว่า 3.0 meq0.5 L − 0.5 ดังนั้น แม้จะมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ , สูญเสียค่า SAR ยังได้ อย่างไรก็ตามพารามิเตอร์นี้จะถูกเก็บไว้ภายใต้การตรวจสอบคงที่เพื่อป้องกัน หรือเยียวยาผลกระทบกับดิน