Book 6: Fame That Rocks the Ninth M

Book 6: Fame That Rocks the Ninth Mountain; the Path to True Immortality

Chapter 801: We Will Meet Again!

Meng Hao’s father and mother didn’t hesitate for even a moment. As long as there was a chance for Meng Hao to get better, they were willing to pay any price. If that price was a loss of freedom, and required them to relinquish their status and prestige and go to Planet South Heaven to guard it for 100,000 years…

Then they were willing!

They would leave Planet East Victory, and take Meng Hao and his older sister with them. They would leave the Fang Clan!

On the eve of their departure, the entire elder generation of the Fang Clan emerged to see them. Because they could not take anything with them that was contaminated with their Karma, Meng Hao’s father was forced to leave everything behind.

The only thing he took was an iron sword.

They did not take Meng Hao’s two Nirvana Fruits with them. The clan’s elder generation, including the Patriarch, chose to hold them in safe keeping. When Meng Hao recovered and returned, the two Nirvana Fruits would belong to him.

Meng Hao’s father sneered coldly in response to this. How could he not understand the true meaning behind the directive? Originally, he hadn’t planned to leave the Nirvana Fruits behind.

“Very well, the Nirvana Fruits will be left here with the Clan Chief,” he said, his eyes glittering with a sharp light. “In a few years, Hao’er will personally return to retrieve them!” With that, he tossed out the precious treasures that were the Nirvana Fruits.

Of course, what the elders didn’t know was that to Meng Hao’s father, these two precious treasures were actually the source of incredible sorrow.

They left a few days later, taking Meng Hao and his older sister with them. Ever since the most recent Nirvanic Rebirth, he had been lethargic and somewhat blank.

When they arrived at Planet South Heaven, they went to the remote State of Zhao, beneath Mount Daqing, and settled down in Yunjie County. Meng Hao’s sister didn’t stay with them. She went to the Eastern Lands, where she joined the Eastern Lands division of the Fang Clan, and focused on cultivation. She wanted to leave her father and mother alone to spend what remained of the seven years with her little brother.

During those seven years, Meng Hao was actually very happy. He gradually grew to be very intelligent, and began to focus on studying. On the eve of his seventh birthday, a violet wind gusted outside. His parents were heartbroken and anxious, but in order to save his life, they left. They had no other choice.

When he awoke and began to weep, his parents broke down….

**

Meng Hao opened his eyes. The tears streaming down his face had soaked his garments. The vision faded away, and he saw his father and mother sitting there in front of him.

He could now see some white hairs on his mother’s head that hadn’t been there before. His father’s face looked older than it had in the past.

They were looking at Meng Hao with a love that made his heart tremble.

Now he understood everything. His doubts were resolved. His questions were answered. When he saw the events that had taken place in his previous two lifetimes, they seemed like a dream. Yet now he had awakened, and still, everything that had happened during the dream remained in his head, and would never be wiped away.

“Seventh Year Tribulation….” he thought. “My parents agreed to guard this place for 100,000 years…. for me. 100,000 years….” Meng Hao couldn’t even wrap his head around such an incredible period of time. The twisted feeling in his heart was completely gone. He no longer felt wronged, and in fact, felt a bit of pain and regret.

His parents did not deserve blame.

They had paid far, far too much, and never complained even once. They did not make any demands of him, nor ask for any compensation. They only wanted… for him to be able to live.

Meng Hao trembled, and even more tears began to stream down his face.

“Mom….” he said softly. “Dad….”

Trembling, his mom stepped forward and took him into her arms. She was crying too.

“Hao’er, everything’s going to be fine. You transcended the tribulation. Everything will be okay….”

Meng Hao’s father, who was once the eldest son and direct bloodline descendant of the Fang Clan, an astonishing Chosen who was still marveled at in the outside world, stepped forward and wrapped his arms around his wife and son.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บรรพที่ ๖: Fame ที่หินภูเขาเก้า เส้นทางไปความเป็นอมตะจริงบท 801: เราจะพบกันอีกแม่และพ่องห้าวไม่ได้ลังเลแม้ ตราบใดที่มีโอกาสสำหรับเมงเฮาจะดีกว่า พวกเขาก็ยินดีจ่ายราคาใด ๆ ถ้าราคาที่เป็นการสูญเสียอิสรภาพ และพวกเขาต้องสละสถานะและศักดิ์ศรี และไปโลกสวรรค์ใต้คุม 100,000 ปี...แล้ว ก็ยินดีพวกเขาจะออกจากโลกตะวันออกชัยชนะ และใช้เมงเฮาและพี่สาวของเขากับพวกเขา พวกเขาจะออกจากแคลนฟางในวันเดินทางของพวกเขา รุ่นพี่ทั้งในกองทัพฝางโผล่ออกมาจะเห็นพวกเขา เพราะพวกเขาไม่สามารถทำอะไรกับพวกเขาที่ถูกปนเปื้อน ด้วยกรรมของพวกเขา เมงเฮาพ่อถูกบังคับให้ทิ้งทุกอย่างสิ่งเดียวที่เขาเอาดาบเป็นเหล็กได้พวกเขาไม่ได้เอาเมงเฮาสองนิพพานผลไม้กับพวกเขา รุ่นพี่ของกองทัพ พระ รวมทั้งเลือกที่จะถือไว้ในที่เก็บที่ปลอดภัย เมื่อเมงเฮากู้คืน และส่งกลับ ผลไม้นิพพานสองจะเป็นของเขาพ่องเฮายิ้มเยาะจ้างงานในการตอบสนองนี้ ว่าเขาไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริงอยู่เบื้องหลังคำสั่ง ครั้งแรก เขาไม่ได้วางแผนทิ้งผลไม้นิพพาน"ดี ผลไม้นิพพานจะอยู่ที่นี่กับกองทัพหัวหน้า เขากล่าวว่า ตาระยิบระยับ ด้วยแสงคมชัด "กี่ปี Hao'er จะตัวกลับไปดึงพวกเขา" กับที่ เขาโยนออกสมบัติล้ำค่าที่ผลไม้นิพพานแน่นอน ผู้สูงอายุที่ไม่ได้ว่า เมงเฮาพ่อ สมบัติล้ำค่าเหล่านี้สองถูกจริงแหล่งที่มาของความเศร้าโศกอย่างไม่น่าเชื่อพวกเขาซ้ายกี่วันต่อมา น้องสาวเฮาเมงและอายุของเขากับพวกเขา นับตั้งแต่การเกิดใหม่ล่าสุด Nirvanic เขาได้ค่อนข้างว่างเปล่า และเฉื่อยชาเมื่อไปถึงที่สวรรค์ใต้โลก พวกเขาไประยะไกลรัฐของ Zhao ใต้ภูเขา Daqing และตัดสินลงใน Yunjie มณฑล น้องสาวเมงเฮาไม่ได้อยู่กับพวกเขา เธอไปดินแดนตะวันออก ที่เธอเข้าร่วมการแบ่งดินแดนตะวันออกของกองทัพฝาง และมุ่งเน้นการเพาะปลูก เธอต้องการปล่อยให้พ่อและแม่ของเธอคนเดียวที่จะใช้จ่ายอะไรอยู่เจ็ดปีกับน้องชายของเธอในระหว่างปีที่เจ็ด เมงเฮามีความสุขมากจริง เขาค่อย ๆ เติบโตขึ้นจะฉลาดมาก และเริ่มเน้นการเรียน ในวันเกิดของเขาเจ็ด ลมม่วง gusted นอก พ่อแม่ของเขากำลังอกหัก และกังวล แต่เพื่อช่วยชีวิต พวกเขาทิ้ง พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ๆเมื่อเขาตื่นขึ้น และเริ่มร้อง พ่อร้องไห้...**เมงเฮาเปิดตาของเขา การน้ำตาไหลหน้ามีแช่เสื้อผ้าของเขา วิสัยทัศน์ทันจางหาย และเขาเห็นพ่อของเขาและแม่นั่งอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้เขาสามารถเห็นขนสีขาวบนหัวของมารดาที่ไม่ได้มีก่อน ใบหน้าของพ่อของเขาดูเก่ากว่ามันมีในอดีตพวกเขามองหาเมงเฮา ด้วยความรักที่ทำให้หัวใจของเขาสั่นตอนนี้ เขาเข้าใจทุกอย่าง ข้อสงสัยของเขาได้รับการแก้ไข ตอบคำถามของเขา เมื่อเขาเห็นเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นในของเขาก่อนหน้านี้สองอายุการใช้งาน พวกเขาดูเหมือนความฝัน แต่ ตอนนี้เขาได้ตื่นตัว และยัง ทุกอย่างที่ได้เกิดขึ้นในระหว่างความฝันยังคงอยู่ในหัวของเขา และจะไม่เช็ดไป"เจ็ดปีความทุกข์ยาก..." เขาคิดกัน" พ่อยอมรับยามนี้ 100,000 ปี...สำหรับฉัน 100,000 ปี..." เมงเฮาไม่แม้จะตัดหัวของเขารอบน่าทึ่งช่วงระยะเวลา ความรู้สึกที่บิดในหัวใจของเขาก็หายไปอย่างสมบูรณ์ เขาไม่รู้สึกน้อย และในความเป็นจริง รู้สึกเจ็บปวดและเสียใจพ่อแม่ของเขาไม่สมควรได้รับตำหนิพวกเขามีเงินมากไกล ไกลเกินไป และไม่เคยบ่นแม้แต่ครั้งเดียว พวกเขาจึงไม่ทำให้ความต้องการของเขา หรือให้ พวกเขาเพียงต้องการ...เขาจะสามารถอยู่เฮา เมง trembled และน้ำตายิ่งเริ่มสตรีมลงใบหน้าของเขา"แม่..." เขากล่าวเบาๆ" พ่อ..."สั่น แม่ของเขาก้าวไปข้างหน้า และพาเขาเข้าไปในอ้อมแขนของเธอ เธอร้องไห้มากเกินไป"Hao'er ทุกอย่างเป็นไปได้ดี คุณ transcended ความทุกข์ยาก ทุกอย่างจะโอเค..."เมงเฮาพ่อ ผู้เป็นบุตรชายคนโตและลูกหลานยเลือดโดยตรงของกองทัพฝาง เลือกการอัศจรรย์ที่ยังคงถูก marveled ที่ในโลกภายนอก ก้าวไปข้างหน้า และห่อแขนรอบเขาภรรยาและลูกชายของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนังสือเล่มที่ 6: เกียรติยศที่ Rocks ภูเขาเก้า; เส้นทางการ True อมตะ

บทที่ 801: เราจะได้พบกันอีก!

พ่อและแม่เม้งเฮาส์ไม่ลังเลแม้แต่สักครู่ ตราบใดที่ยังเป็นโอกาสสำหรับเม้งเฮาได้รับดีกว่าที่พวกเขามีความเต็มใจที่จะจ่ายในราคาใด ๆ หากราคาที่เป็นความสูญเสียของเสรีภาพและพวกเขาต้องสละสถานะและศักดิ์ศรีของพวกเขาและไปที่โลกใต้สวรรค์เพื่อป้องกันมันสำหรับ 100,000 ปี ...

จากนั้นพวกเขาเต็มใจ!

พวกเขาจะออกจากดาวเคราะห์ตะวันออกชัยชนะและใช้เม้ง Hao และพี่ น้องสาวกับพวกเขา พวกเขาจะออกจากฝางแซ่!

ในวันของการเดินทางของพวกเขารุ่นพี่ทั้งหมดของฝางแซ่โผล่ออกมาจะเห็นพวกเขา เพราะพวกเขาไม่สามารถเอาอะไรกับพวกเขาที่ถูกปนเปื้อนด้วยกรรมของพวกเขาพ่อเม้งเฮาส์ถูกบังคับให้ทิ้งทุกอย่างที่อยู่เบื้องหลัง.

สิ่งเดียวที่เขาเอาเป็นดาบเหล็ก.

พวกเขาไม่ได้ใช้เวลาเม้งเฮาสองผลไม้นิพพานกับพวกเขา รุ่นพี่ของตระกูลรวมทั้งพระสังฆราชเลือกที่จะถือพวกเขาในการรักษาความปลอดภัย เมื่อเม้งเฮากู้คืนและกลับมาทั้งสองผลไม้นิพพานจะอยู่กับเขา.

พ่อเม้งเฮาส์ยิ้มเยาะอย่างเย็นชาในการตอบนี้ วิธีการที่เขาไม่สามารถเข้าใจความหมายที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังคำสั่งหรือไม่ แต่เดิมเขาไม่ได้วางแผนที่จะออกจากผลไม้นิพพานอยู่เบื้องหลัง.

"ดีมากผลไม้นิพพานจะถูกทิ้งไว้ที่นี่ด้วยหัวหน้าเผ่า" เขากล่าวว่าดวงตาของเขาระยิบระยับด้วยแสงที่คมชัด "ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา Hao'er เองจะกลับไปเรียกพวกเขา!" ด้วยความที่เขาโยนออกสมบัติอันมีค่าที่มีผลไม้นิพพาน.

แน่นอนสิ่งที่ผู้สูงอายุไม่ทราบก็คือว่าถึงพ่อเม้งเฮาส์เหล่านี้ สองสมบัติที่มีค่าเป็นจริงแหล่งที่มาของความเศร้าโศกอย่างไม่น่าเชื่อ.

พวกเขาออกไม่กี่วันต่อมาการเม้ง Hao และพี่สาวของเขากับพวกเขา นับตั้งแต่ล่าสุด Nirvanic วิญญาณเขาได้รับการเซื่องซึมและค่อนข้างว่างเปล่า.

เมื่อพวกเขามาถึงโลกใต้สวรรค์ที่พวกเขาเดินไปที่ห่างไกลของรัฐ Zhao ใต้ภูเขา Daqing และตัดสินลงใน Yunjie เคาน์ตี้ น้องสาวของเม้ง Hao ไม่ได้อยู่กับพวกเขา เธอเดินไปดินแดนตะวันออกที่เธอเข้าร่วมในดินแดนภาคตะวันออกของตระกูลฝางและจดจ่ออยู่กับการเพาะปลูก เธออยากจะจากบิดามารดาเพียงอย่างเดียวที่จะใช้เธอสิ่งที่ยังคงอยู่ในเจ็ดปีกับน้องชายคนเล็กของเธอ.

ในช่วงเจ็ดปีเม้งเฮาเป็นจริงมีความสุขมาก เขาค่อย ๆ เริ่มจะฉลาดมากและเริ่มให้ความสำคัญกับการศึกษา เนื่องในวันคล้ายวันเกิดในวันที่เจ็ดของเขาลมกระโชกนอกสีม่วง พ่อแม่ของเขาอกหักและกังวล แต่ในการที่จะช่วยชีวิตของเขาที่พวกเขาออก พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ๆ .

เมื่อเขาตื่นขึ้นมาและเริ่มที่จะร้องไห้พ่อแม่ของเขายากจนลง ... .

**

เม้งเฮาเปิดตาของเขา น้ำตาสตรีมลงบนใบหน้าของเขาได้แช่เสื้อผ้าของเขา วิสัยทัศน์ของจางหายไปและเขาเห็นพ่อและแม่ของเขานั่งอยู่ที่นั่นในด้านหน้าของเขา.

ตอนนี้เขาจะได้เห็นขนสีขาวบางบนศีรษะของแม่ของเขาที่ยังไม่เคยมีมาก่อน ใบหน้าของพ่อของเขามองไปที่เก่ากว่ามันมีในอดีต.

พวกเขากำลังมองหาที่เม้งเฮาด้วยความรักที่ทำให้ใจสั่นหัวใจของเขา.

ตอนนี้เขาเข้าใจทุกอย่าง ข้อสงสัยของเขาได้รับการแก้ไข คำถามของเขาถูกตอบ เมื่อเขาเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้สองในชีวิตของเขาพวกเขาดูเหมือนความฝัน แต่ตอนนี้เขาได้ตื่นขึ้นมาและยังคงทุกอย่างที่เกิดขึ้นในระหว่างความฝันที่ยังคงอยู่ในหัวของเขาและจะไม่ถูกลบออกไป.

"ปีที่เจ็ดความทุกข์ยากลำบาก ... ." เขาคิดว่า "พ่อแม่ของฉันตกลงที่จะป้องกันสถานที่แห่งนี้ 100,000 ปี ... สำหรับฉัน. 100,000 ปี ... . "เม้ง Hao ไม่สามารถที่จะตัดหัวของเขารอบดังกล่าวเป็นระยะเวลาอย่างไม่น่าเชื่อของเวลา ความรู้สึกบิดในหัวใจของเขาก็หายไปอย่างสมบูรณ์ เขาไม่รู้สึกผิดและในความเป็นจริงรู้สึกบิตของความเจ็บปวดและเสียใจ.

พ่อแม่ของเขาไม่สมควรได้รับโทษ.

พวกเขาได้จ่ายไกลมากเกินไปและไม่เคยบ่นแม้แต่ครั้งเดียว พวกเขาไม่ได้ทำให้ความต้องการใด ๆ ของเขามิได้ขอค่าชดเชยใด ๆ พวกเขาเพียงต้องการ ... สำหรับเขาที่จะสามารถที่จะมีชีวิตอยู่.

เม้งเฮากลัวจนตัวสั่นและน้ำตามากยิ่งขึ้นเริ่มที่จะสตรีมลงใบหน้าของเขา.

"แม่ ... ." เขาพูดเบา ๆ "พ่อ ... ."

ตัวสั่นแม่ของเขาก้าวไปข้างหน้าและพาเขาเข้าไปในอ้อมแขนของเธอ เธอเป็นคนที่ร้องไห้มากเกินไป.

"Hao'er ทุกอย่างเป็นไปได้ดี คุณเข้าข่ายยากลำบาก ทุกอย่างจะโอเค ... . "

พ่อจ๋าย Hao ของผู้ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นลูกชายคนโตและลูกหลานสายเลือดโดยตรงของฝางแซ่น่าอัศจรรย์เลือกซึ่งยังคงประหลาดใจที่ในโลกภายนอกก้าวไปข้างหน้าและห่อแขนของเขารอบภรรยาและบุตรชายของเขา .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เล่ม 6 : ชื่อเสียงที่หินภูเขาเก้า เส้นทางสู่ความเป็นอมตะจริงตอนที่ 801 : เราจะได้พบกันอีกก็เมิงเฮา พ่อและแม่ไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียว . ตราบใดที่ยังมีโอกาส เมิ่งฮ่าวที่จะได้รับดีกว่า พวกเขาเต็มใจที่จะจ่ายในราคาใด ๆ ถ้าราคาที่สูญเสียเสรีภาพ และต้องการให้ยกเลิกสถานะและศักดิ์ศรีของพวกเขาและไปที่ดาวสวรรค์ใต้ยามมัน 100000 ปี . . . . . . .จากนั้นพวกเขาเต็มใจ !พวกเขาจะออกจากโลก ชัยชนะของตะวันออก และพาเมิง Hao และพี่สาวของเขากับพวกเขา พวกเขาจะทิ้งฟางตระกูล !ในช่วงสุดท้ายของการเดินทางของพวกเขาทั้งผู้อาวุโสของตระกูลรุ่นเขี้ยวโผล่ออกมาให้เห็น เพราะพวกเขาไม่สามารถทำอะไรกับพวกเขาที่ถูกปนเปื้อนด้วยกรรมของตน พ่อของ เมิ่งฮ่าวถูกบังคับให้ทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลังสิ่งเดียวที่เขาเอาเป็นดาบเหล็กพวกเขาไม่ได้ใช้ เหม็ง เฮาสองนิพพานผลไม้กับพวกเขา ของผู้อาวุโสรุ่น รวมถึงประมุข เลือกที่จะเก็บไว้ในที่ปลอดภัยการรักษา เมื่อเมิ่งฮ่าวกู้คืนและคืนสอง นิพพาน ผลไม้จะเป็นของเขาพ่อเมิ่งฮ่าว sneered ที่เย็นชาในการตอบสนองนี้ ทำไมเขาไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังคำสั่ง ? ตอนแรกเขาไม่ได้วางแผนที่จะออกจากนิพพานผลไม้หลัง" ดีมาก นิพพาน ผลไม้จะถูกทิ้งไว้กับหัวหน้าเผ่า , " เขากล่าวว่า ดวงตาของเขาแวววาวด้วยแสงคม " ในไม่กี่ปี hao"er เองจะกลับไปคืนพวกเขา ! " จากนั้นเขาก็ทิ้งสมบัติล้ำค่าที่เป็นนิพพาน ผลไม้แน่นอน อะไรที่ผู้ใหญ่ไม่ทราบว่าพ่อเมิงเฮา สองคนนี้มีค่าสมบัติเป็นแหล่งที่มาของความเศร้าโศกอย่างไม่น่าเชื่อพวกเขาไปไม่กี่วันต่อมา พาเมิง Hao และพี่สาวของเขากับพวกเขา ตั้งแต่เกิด nirvanic ล่าสุด เขาได้รับเซื่องซึมและค่อนข้างว่างเมื่อพวกเขามาถึงโลกสวรรค์ใต้ พวกเขาไปไกลของรัฐจ้าว ใต้ภูเขาต้าฉิง และตัดสินลงใน yunjie County น้องสาวของเมิ่งฮ่าวไม่ได้อยู่กับพวกเขา เธอไปดินแดนตะวันออก ซึ่งเธอได้เข้าร่วมกอง ดินแดนตะวันออกของแวมไพร์ตระกูล และเน้นการ เธอต้องการจะทิ้งพ่อและแม่ไว้ใช้จ่ายสิ่งที่ยังคงของเจ็ดปี กับน้องชายของเธอในช่วงเจ็ดปี เมิ่งฮ่าวมีความสุขจริงๆ เขาจะค่อยๆ เติบโตเป็นฉลาดมากและเริ่มที่จะมุ่งเน้นไปที่การศึกษา เนื่องในวันเกิดที่เจ็ดของเขาเป็นสีม่วง gusted ลมภายนอก พ่อแม่เขาก็เสียใจ และกังวล แต่เพื่อรักษาชีวิตของเขา พวกเขาไปแล้ว พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นเมื่อเขาตื่นขึ้น และเริ่มร้องไห้ พ่อแม่ของเขาเสีย . . . . . . .* *เมิ่งเฮ่าลืมตา น้ำตาสตรีมมิ่งลงใบหน้าของเขาเปียกโชก เสื้อผ้าของเขา มองเห็นเลือนลาง และเขาเห็นพ่อและแม่ของเขานั่งอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้เขาสามารถมองเห็นสีขาวบางเส้นผมบนหัวของแม่ของเขาที่ไม่เคยมีมาก่อน หน้าของพ่อดูแก่กว่ามันในอดีตพวกเขามอง เมิ่งฮ่าวกับความรักที่ทำให้หัวใจของเขาสั่นตอนนี้เขาเข้าใจทุกอย่าง ความสงสัยของเขาถูกแก้ไข คำถามของเขาตอบ เมื่อเขาเห็นเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นในช่วงชีวิตของเขาก่อนหน้านี้สอง พวกเขาดูเหมือนความฝัน แต่ตอนนี้เขาตื่นแล้ว แต่ทุกอย่างที่ได้เกิดขึ้นในความฝันอยู่ในหัวของเขา และไม่เคยถูกเช็ดออกไป" ปี . . . . . . . " เจ็ดความทุกข์ยากที่เขาคิด " พ่อแม่ฉันตกลงที่จะปกป้องสถานที่นี้ 100000 ปี . . . . . . . สำหรับฉัน 100000 ปี . . . . . . . " เมิ่งฮ่าวไม่สามารถตัดศีรษะของเขารอบดังกล่าวเหลือเชื่อระยะเวลา บิด ความรู้สึกในจิตใจของเขาได้หายไปอย่างสิ้นเชิง เขาไม่ได้รู้สึกผิด และในความเป็นจริง รู้สึกบิตของความเจ็บปวดและความเสียใจพ่อแม่ของเขาไม่สมควรถูกตำหนิพวกเขาจ่ายไกลมากเกินไป และไม่เคยบ่นแม้แต่ครั้งเดียว พวกเขาไม่ได้ทำให้ความต้องการใด ๆของเค้า หรือขอชดเชย พวกเขาเพียงต้องการ . . . . . . . เพื่อให้เขาสามารถอยู่ได้เมิ่งเฮ่าสั่นสะท้าน ยิ่ง น้ำตาเริ่มจะไหลลงบนใบหน้าของเขา" แม่ . . . . . . . " เขาพูดเบาๆ " พ่อ . . . . . . . "สั่น แม่ของเขาก้าวไปข้างหน้าและพาเขาเข้าไปในอ้อมแขนของเธอ เธอร้องไห้ด้วย" hao"er ทุกอย่างจะดีเอง คุณต่อความยากลำบาก . ทุกอย่างจะโอเค . . . . . . . "พ่อเมิงเฮา คนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นลูกชายคนโต และ สายเลือดโดยตรงของตระกูลลูกหลานฝาง , astonishing เลือกที่ยังประหลาดใจที่ในโลกข้างนอก ก้าวไปข้างหน้าและห่อแขนของเขารอบ ๆ ภรรยาและลูกชาย