was no correlation between antioxid

was no correlation between antioxidant capacity and the contents of five of the individual vitamin E isomers, however a significant correlation was observed between antioxidant capacity and a-T3 content (n = 25, r = 0.7, p < 0.05). For example, Harrington had high antioxidant capacity and a-T3 content while ICARDA 39 had low antioxidant capacity and a-T3 content. Although a-T has historically been reported as the most efficient antioxidant (Mclaughlin & Weihrauch, 1979), a-T3 has recently been shown to be at least threefold more efficient as a scavenger of peroxyl radicals than a-T (Packer, 1995). a-T3 was the main vitamin E isomer in barley grain,regardless of genotype, and the correlation with antioxidant capacity supports this observation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระและเนื้อหาของห้า isomers ละวิตามินอี แต่มีสังเกตความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างหม่อนและเนื้อหาเป็น T3 (n = 25, r = 0.7, p < 0.05) ตัวอย่าง แฮริงตันมีความจุสูงและเนื้อหาเป็น T3 ขณะ ICARDA 39 มีกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระที่ต่ำและเนื้อหาเป็น T3 แม้ประวัติการรายงานเป็นต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพสูงสุด (แม็กลาฟลินและ Weihrauch, 1979) ได้ T มีล่ารับการแสดงเป็น T3 จะน้อย threefold มีประสิทธิภาพเป็นสัตว์กินของเน่าของ peroxyl อนุมูลมากกว่า a T (ห่อของ 1995) ที่ T3 มีไอโซเมอร์หลักวิตามินอีในข้าวบาร์เลย์ ว่าลักษณะทางพันธุกรรม และความสัมพันธ์กับกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระสนับสนุนการสังเกตนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระและเนื้อหาของห้าของวิตามินอีสารอินทรีย์ของแต่ละบุคคลอย่างไรก็ตามความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญก็สังเกตเห็นระหว่างความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระและเนื้อหา-T3 (n = 25, r = 0.7, p <0.05) ยกตัวอย่างเช่นแฮร์ริงที่มีสารต้านอนุมูลอิสระสูงและเนื้อหา-T3 ขณะ ICARDA 39 มีสารต้านอนุมูลอิสระในระดับต่ำและเนื้อหา-T3 แม้ว่าในอดีตได้รับการรายงานว่าเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพสูงสุด (Mclaughlin และ Weihrauch 1979) ซึ่งเป็น-T3 เพิ่งได้รับการแสดงที่จะมีอย่างน้อยสามเท่าที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเป็นสมบัติของอนุมูล peroxyl กว่าที่ (เกย์ 1995) A-T3 เป็น isomer วิตามินอีหลักในเมล็ดข้าวบาร์เลย์โดยไม่คำนึงถึงลักษณะทางพันธุกรรมและความสัมพันธ์ที่มีสารต้านอนุมูลอิสระที่สนับสนุนข้อสังเกตนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างสารต้านอนุมูลอิสระ และเนื้อหาของแต่ละห้าของวิตามินอีคือ อย่างไรก็ตาม พบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างความจุของสารต้านอนุมูลอิสระและ a-t3 เนื้อหา ( n = 25 , r = 0.7 , p < 0.05 ) ตัวอย่างเช่น แฮริงตันได้สารต้านอนุมูลอิสระสูง และ a-t3 เนื้อหาในขณะที่ icarda 39 มีความจุต่ำ a-t3 สารต้านอนุมูลอิสระและเนื้อหาแม้ว่า a-t มีในอดีตถูกรายงานว่าเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด ( กลุ่ม& weihrauch , 1979 ) , a-t3 ได้เมื่อเร็ว ๆนี้แสดงให้เห็นอย่างน้อยสามเท่ามีประสิทธิภาพมากขึ้น เช่น กินของเน่าของ peroxyl อนุมูลอิสระมากกว่า a-t ( Packer , 1995 ) a-t3 เป็นหลัก วิตามิน อี เซ็นเตอร์ ในเมล็ดข้าวบาร์เลย์ ไม่ว่าทางพันธุกรรมและสหสัมพันธ์กับความจุของสารต้านอนุมูลอิสระที่สนับสนุนข้อสังเกตนี้