We are never taught in our homes or

We are never taught in our homes or schools on how to deal with specially challenged people. Often, we are taught to ignore them and to stay away from them, maybe to avoid being of help. For whatever reason, we are never taught how to interact with them or to feel and believe that they are also human beings and one among us and not outside the general society.

After today’s experience, I strongly believe that we all should teach our children either at home and at schools to be sensitive towards other people’s disabilities. To help them in need, to just be friends with them and to really form the so-called inclusive society.

Oh and by the way, I also learnt the A-Z in sign language and writing in Braille.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราไม่เคยสอนในบ้านหรือโรงเรียนของเราในการจัดการกับคนที่ท้าทายเป็นพิเศษ บ่อยครั้งที่เราได้รับการสอนที่จะไม่สนใจพวกเขาและจะอยู่ห่างจากพวกเขาอาจจะหลีกเลี่ยงการเป็นอยู่ของความช่วยเหลือ ด้วยเหตุผลใดที่เราจะไม่เคยสอนวิธีการโต้ตอบกับพวกเขาหรือที่จะรู้สึกและเชื่อว่าพวกเขายังมีความเป็นมนุษย์และเป็นหนึ่งในหมู่พวกเราและไม่ได้ออกไปข้างนอกสังคมทั่วไป.

หลังจากประสบการณ์ของว​​ันนี้ฉันเชื่อว่าเราทุกคนควรจะสอนลูกหลานของเราทั้งที่บ้านและที่โรงเรียนที่จะมีความรู้สึกไวต่อความพิการของคนอื่น ที่จะช่วยให้พวกเขาในความต้องการที่จะเพียงแค่เป็นเพื่อนกับพวกเขาและในรูปแบบที่เรียกว่าสังคมรวมจริงๆ.

โอ้และโดยวิธีการที่ผมยังได้เรียนรู้ az ในภาษามือและการเขียนในอักษรเบรลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราไม่เคยมีสอนในบ้านของเรา หรือโรงเรียนเกี่ยวกับวิธีการจัดการกับพิเศษท้าทายคน มักจะ เราถูกสอนมาละเว้น และอยู่ห่างจากพวกเขา บางทีเพื่อหลีกเลี่ยงการช่วยเหลือ เหตุผลใด เราจะไม่สอนวิธี การโต้ตอบกับพวกเขา หรือการรู้สึก และเชื่อว่า จะยังมนุษย์และหนึ่งใน หมู่พวกเรา และไม่ อยู่ในทั่วไปสังคมการ

หลังจากวันนี้ประสบการณ์ ขอผมเชื่อว่าเราควรสอนลูกทั้งที่บ้าน และ ที่โรงเรียนจะมีความสำคัญต่อความพิการของคนอื่น เพื่อช่วยให้พวกเขาต้อง เพียงเป็น เพื่อนกับพวกเขา และแบบเรียกว่ารวมสังคมจริง ๆ

โอ้ และโดย วิธีการ ผมยังเรียน A-Z ในภาษาสัญลักษณ์และการเขียนอักษรเบรลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราไม่เคยสอนในโรงเรียนหรือในบ้านของเราได้อย่างไรในการจัดการกับคนพิเศษถูกท้าทาย เรามักจะถูกสอนให้ไม่ต้องสนใจข้อความเหล่านั้นและเพื่อการเข้าพักอยู่ห่างออกไปในระยะทางจากเขาอาจจะเพื่อหลีกเลี่ยงการเป็นของวิธีใช้ ด้วยเหตุผลใดก็ตามเราก็ไม่เคยสอนให้รู้จักวิธีในการมีปฏิสัมพันธ์กับพวกเขาหรือความรู้สึกและเชื่อกันว่าพวกเขายังเป็นมนุษย์และเป็นหนึ่งในกลุ่มเราและไม่ได้อยู่ทางด้านนอกที่สังคมทั่วไป.

หลังจากรับประสบการณ์ของวันนี้ผมเชื่อมั่นเป็นอย่างยิ่งว่าเราจะสอนให้เด็กๆของเราทั้งที่บ้านและที่โรงเรียนจะต้องใช้ตัวพิมพ์ที่ตรงกันไปทางผู้ ทุพพลภาพ ของคนอื่น เพื่อช่วยให้พวกเขาไปอยู่ในความจำเป็นในการมีเพื่อนด้วยและในการสร้างสังคมแบบครบวงจรที่เรียกกันว่าจริงๆแล้ว.

โอโดยวิธีที่ผมยังได้เรียนรู้ A - Z ในการเขียน ภาษา และลงชื่อเข้าใช้อักษรเบรลล์