“You dare?!” The little guy’s eyebr

“You dare?!” The little guy’s eyebrows stood up and clenched his fist, blocking in front of the Green Scaled Eagle.

“Hehe…”The Wolf Village elder lightly laughed. “Looks like you’re really a good child with a kindhearted temperament that is unable to let this vicious bird go.”

After saying this, the expression in his eyes became cold. He waved his hands and said, “Release the arrows, kill this Green Scaled Eagle first!”

The Wolf Village’s people were startled, but they did not hesitate. Listening to the command, arrows like rain, whizzed by non-stop towards the Green Scaled Eagle’s wounds.

The little guy’s eyes were completely red and spared no effort to resist. He took out that disk-like silver moon and swept the iron arrows away in all four directions, guarding the Archaic Devil Bird Descendant.

However, the Green Scaled Eagle’s body was too large. There were quite a few wounds that were impossible to block effectively. The little guy shuffled back and forth while moving the silver moon to block. He was so tired that sweat flowed profusely.

So far, the people of Wolf Village all clearly saw that their chief, Bei Liqing was using this vicious bird to hold this child in place. Sooner or later, he’ll grow weary and would decide to resort to a simpler method to kill.

“Chief didn’t you just say you wanted to let this child go?”

“I was only scared of him running away, and wasn’t serious. Only after knowing that he cares so much can we deal with him. With a potential this large, if this child grows up, what will happen then… Naturally, we have to kill him with all our might right now.

The dense, iron arrows flashed with a cold light and created whooshing sounds as they passed by. Each one of them was extremely thick with huge force behind it. The eight or nine huge trees in front of the Green Scaled Eagle were all broken apart.

The little guy was coping with his fatigue. He gritted his teeth and activated two silver disked silver moons, but it was still hard to protect the Green Scaled Eagle.

Pu!

The iron arrows penetrated into the wounds and brought with it a huge chunk of meat, causing great pain to the Archaic Devil Bird Descendant. Its body lightly shook as its eyes held anger and grief. Right now, it could not budge at all; otherwise, on an ordinary day, how could these people even dare to approach it.

Dang, dang…

The arrows were as dense as rain, and the little guy blocked with all his effort. But it still wasn’t enough, and the Green Scaled Eagle had already been pierced by twenty arrows on its wounds. All of them deeply entered within its body and blood gushed out.

“Aunt Green Scaled Eagle!” The little guy was grieving. With a sobbing tone, he had tears welling up in his eyes. He was nearing his limit.

Pu!

An iron arrow penetrated a branch and almost tacitly penetrated the little guy’s heart. He reacted extremely quickly and instantly sidestepped. However, it still struck the muscles in his little arm and blood sprayed out.

“Aiya!” The little guy painfully screamed. This was the first time in his life that he suffered such a heavy arrow wound.

Not far away, Wolf Village hunting squad’s captain, Bei Shan, sneered. It was precisely his arrow that pierced the little guy’s arm. His complexion was pale since not too long ago as his belly was cut open by the silver moon. He armed his bow once again and hid inside a brush to start a new round of ruthless killing. He did not care about the Green Scaled Eagle, and only aimed for the little guy’s heart or throat.

The little guy was hurting so much that his little face whitened. He tore off a strip of his small clothing to bind his wound. Symbols also circulated on his body to stop his wounds from bleeding even more.

In these moments, the Green Scaled Eagle suffered another ten arrow shots. His wounds were almost shot rotten. The little guy was weeping because he couldn’t repeatedly guard it. He shouted, “I’ll stake my life against you guys!”

He rapidly dashed forward and activated two disked silver moons. No matter what, he needed to kill those people who were unceasingly shooting those iron arrows.

Living in this huge desolate land, the Wolf Village’s arrow techniques were shockingly powerful. Over a hundred people simultaneously aimed in the same direction, and all the arrows were concentrated as they flew together, making it seem as if a huge iron hammer was striking at the little guy’s body. Even though he used the silver moon to block in front of him, he still spurted out blood and was blown away.

“Shoot him dead!”

The Wolf Village chief, Bei Liqing’s eyes were cold and he lost his smile a long time ago. He ordered everyone to fire their arrows straight at the airborne little guy.

Ya!

The little guy shouted loudly. Two disked silver moons rotated around his body. Clink Clank, the sheet of arrows all snapped. The broken arrowheads all piled up, emitting their ice cold light.

However, his little legs suffered another shot. Fresh blo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณกล้า?" คิ้วของผู้ชายเล็กน้อยยืนขึ้น และกัดกำปั้น บล็อกหน้าอินทรีปรับสีเขียว"ฮิฮิ..." หมาป่าคนในหมู่บ้านเบา ๆ หัวเราะ" ดูเหมือนคุณจริง ๆ เด็กดีกับอารมณ์ kindhearted ที่ไม่สามารถให้นกหินนี้ไป"หลังจากพูดนี้ นิพจน์ในดวงตาของเขากลายเป็นเย็น เขาโบกมือของเขา และกล่าวว่า "ปล่อยลูกศร ฆ่านกอินทรีนี้สเกลสีเขียวก่อน"หมาป่าของหมู่บ้านคนสะดุ้ง แต่พวกเขาไม่ลังเล ฟังคำสั่ง ลูกศรเช่นฝน whizzed โดยไม่หยุดต่อบาดแผลสีเขียวปรับอินทรีของผู้ชายเล็กน้อยดวงตาสีแดงหมด และ spared ไม่พยายามที่ต่อต้าน เขาเอาออกว่าดวงจันทร์สีเงินเหมือนดิสก์ และกวาดลูกศรเหล็กออกไปในทั้งสี่ทิศ ป้องกันลูกหลานนกปีศาจวอาร์เชียคอย่างไรก็ตาม ร่างกายสีเขียวปรับอินทรีมีขนาดใหญ่เกินไป มีบาดแผลค่อนข้างน้อยที่ไม่สามารถป้องกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผู้ชายเล็กน้อยสับไปมาขณะเคลื่อนดวงเงินบล็อก เขาก็เหนื่อยเหงื่อไหลโพยเพื่อห่างไกล คนของหมู่บ้านหมาป่าทั้งหมดชัดเจนเห็นว่า หัวหน้าของพวกเขา Bei Liqing ใช้นกหินนี้ไปเด็กคนนี้ในสถานที่ ช้า เขาจะเติบโตเหนื่อย และจะตัดสินใจใช้วิธีการง่ายที่จะฆ่า"หัวหน้าไม่ได้คุณว่า คุณต้องการให้เด็กไป"“I was only scared of him running away, and wasn’t serious. Only after knowing that he cares so much can we deal with him. With a potential this large, if this child grows up, what will happen then… Naturally, we have to kill him with all our might right now.The dense, iron arrows flashed with a cold light and created whooshing sounds as they passed by. Each one of them was extremely thick with huge force behind it. The eight or nine huge trees in front of the Green Scaled Eagle were all broken apart.The little guy was coping with his fatigue. He gritted his teeth and activated two silver disked silver moons, but it was still hard to protect the Green Scaled Eagle.Pu!The iron arrows penetrated into the wounds and brought with it a huge chunk of meat, causing great pain to the Archaic Devil Bird Descendant. Its body lightly shook as its eyes held anger and grief. Right now, it could not budge at all; otherwise, on an ordinary day, how could these people even dare to approach it.Dang, dang…The arrows were as dense as rain, and the little guy blocked with all his effort. But it still wasn’t enough, and the Green Scaled Eagle had already been pierced by twenty arrows on its wounds. All of them deeply entered within its body and blood gushed out.“Aunt Green Scaled Eagle!” The little guy was grieving. With a sobbing tone, he had tears welling up in his eyes. He was nearing his limit.Pu!An iron arrow penetrated a branch and almost tacitly penetrated the little guy’s heart. He reacted extremely quickly and instantly sidestepped. However, it still struck the muscles in his little arm and blood sprayed out.“Aiya!” The little guy painfully screamed. This was the first time in his life that he suffered such a heavy arrow wound.Not far away, Wolf Village hunting squad’s captain, Bei Shan, sneered. It was precisely his arrow that pierced the little guy’s arm. His complexion was pale since not too long ago as his belly was cut open by the silver moon. He armed his bow once again and hid inside a brush to start a new round of ruthless killing. He did not care about the Green Scaled Eagle, and only aimed for the little guy’s heart or throat.The little guy was hurting so much that his little face whitened. He tore off a strip of his small clothing to bind his wound. Symbols also circulated on his body to stop his wounds from bleeding even more.In these moments, the Green Scaled Eagle suffered another ten arrow shots. His wounds were almost shot rotten. The little guy was weeping because he couldn’t repeatedly guard it. He shouted, “I’ll stake my life against you guys!”He rapidly dashed forward and activated two disked silver moons. No matter what, he needed to kill those people who were unceasingly shooting those iron arrows.Living in this huge desolate land, the Wolf Village’s arrow techniques were shockingly powerful. Over a hundred people simultaneously aimed in the same direction, and all the arrows were concentrated as they flew together, making it seem as if a huge iron hammer was striking at the little guy’s body. Even though he used the silver moon to block in front of him, he still spurted out blood and was blown away.“Shoot him dead!”The Wolf Village chief, Bei Liqing’s eyes were cold and he lost his smile a long time ago. He ordered everyone to fire their arrows straight at the airborne little guy.Ya!The little guy shouted loudly. Two disked silver moons rotated around his body. Clink Clank, the sheet of arrows all snapped. The broken arrowheads all piled up, emitting their ice cold light.However, his little legs suffered another shot. Fresh blo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณกล้า ?!" คิ้วผู้ชายน้อยยืนขึ้นและกำกำปั้นของเขาปิดกั้นในด้านหน้าของนกอินทรีกรีนสเกล. "อิอิ ... " หมาป่าหมู่บ้านพี่หัวเราะเบา ๆ "ดูเหมือนว่าคุณกำลังจริงๆเป็นเด็กดีกับอารมณ์ kindhearted ว่าไม่สามารถที่จะปล่อยให้เรื่องนี้นกหินไป." หลังจากที่พูดอย่างนี้แสดงออกในสายตาของเขากลายเป็นเย็น เขาโบกมือและกล่าวว่า "ปล่อยลูกศรสีเขียวฆ่าสเกลอินทรีแรก!" คนหมาป่าหมู่บ้านถูกตกใจ แต่พวกเขาก็ไม่ลังเล ฟังคำสั่ง, ลูกศรเหมือนฝนแล่นโดยไม่หยุดต่อกรีนสเกลบาดแผลอินทรี. ตาผู้ชายน้อยของคนสีแดงอย่างสมบูรณ์และงดเว้นความพยายามที่จะต่อต้านไม่ เขาก็เอาเงินที่ดวงจันทร์ดิสก์เหมือนและกวาดลูกศรเหล็กออกไปในทุกสี่ทิศทางปกป้องโบราณปีศาจนกลูกหลาน. อย่างไรก็ตามกรีนสเกลร่างกายของนกอินทรีขนาดใหญ่เกินไป มีค่อนข้างบาดแผลไม่กี่คนที่เป็นไปไม่ได้ที่จะปิดกั้นได้อย่างมีประสิทธิภาพได้ ผู้ชายน้อยสับไปมาขณะที่การย้ายดวงจันทร์เงินเพื่อป้องกัน เขาจึงเหนื่อยเหงื่อที่ไหลไสว. เพื่อให้ห่างไกลผู้คนในหมู่บ้านหมาป่าทุกคนเห็นอย่างชัดเจนว่าหัวหน้าของพวกเขา Bei Liqing ใช้นี้นกหินที่จะถือเด็กคนนี้ในสถานที่ ไม่ช้าก็เร็วเขาจะเหน็ดเหนื่อยและจะตัดสินใจที่จะหันไปใช้วิธีการที่ง่ายในการฆ่า. "หัวหน้าไม่ได้เพียงแค่คุณบอกว่าคุณอยากจะให้เด็กคนนี้ไป?" "ผมกลัวของเขาเพียงวิ่งหนีและ wasn 't ร้ายแรง แต่หลังจากที่รู้ว่าเขาใส่ใจมากเพื่อให้เราสามารถจัดการกับเขา มีศักยภาพในการนี้มีขนาดใหญ่ถ้าเด็กคนนี้โตขึ้นจะเกิดอะไรขึ้นแล้ว ... อย่างที่เราต้องฆ่าเขามีทั้งหมดอาจของเราตอนนี้. หนาแน่น, ลูกศรเหล็กประกายด้วยแสงเย็นและสร้างเสียง whooshing ขณะที่พวกเขาเดินผ่านไปมา แต่ละคนก็มีความหนามากด้วยแรงขนาดใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังมัน ต้นไม้ขนาดใหญ่ในด้านหน้าของนกอินทรีกรีนสเกลแปดหรือเก้าล้วนแยกออกจากกัน. คนที่แต่งตัวประหลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการรับมือกับความเมื่อยล้าของเขา เขา gritted ฟันของเขาและเปิดใช้เงินสอง disked ดวงจันทร์สีเงิน แต่มันก็ยังยากที่จะปกป้องกรีนสเกล Eagle. ปู! ลูกศรเหล็กซึมเข้าไปในแผลและมาด้วยก้อนใหญ่ของเนื้อสัตว์ทำให้เกิดอาการปวดที่ดีในสมัยโบราณปีศาจ นกลูกหลาน ร่างของมันเบา ๆ ส่ายสายตาจัดขึ้นด้วยความโกรธและความเศร้าโศก ตอนนี้มันไม่สามารถขยับเขยื่อนที่ทุก มิฉะนั้นในวันธรรมดาได้อย่างไรที่คนเหล่านี้ยังกล้าที่จะเข้าใกล้มัน. แดงแดง ... ลูกศรอยู่หนาแน่นเป็นฝนและคนตัวเล็กที่ถูกปิดกั้นด้วยความพยายามของเขาทั้งหมด แต่ก็ยังไม่เพียงพอและนกอินทรีกรีนสเกลได้รับแล้วแทงด้วยยี่สิบลูกศรบนบาดแผลของมัน ทั้งหมดของพวกเขาเข้ามาลึกภายในร่างกายและเลือดทะลักออกมา. "ป้าสีเขียวสเกลอินทรี!" คนตัวเล็กถูกเสียใจ ด้วยน้ำเสียงสะอื้นเขาน้ำตาเอ่อขึ้นในสายตาของเขา เขาเป็นคนที่ใกล้ขีด จำกัด ของเขา. ปู! ลูกศรเหล็กทะลุสาขาและเกือบทะลุโดยปริยายหัวใจผู้ชายน้อย เขามีปฏิกิริยาตอบสนองได้อย่างรวดเร็วมากและทันทีที่หลบ แต่ก็ยังคงหลงกล้ามเนื้อแขนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาและเลือดพ่นออก. "อัยยะเรสซิ!" คนตัวเล็กกรีดร้องอย่างเจ็บปวด นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาว่าเขาได้รับความเดือดร้อนเช่นแผลศรหนัก. ไม่ไกลหมาป่าหมู่บ้านล่ากัปตันทีมของบวร์กฉาน sneered มันเป็นอย่างแม่นยำลูกศรของเขาว่าแทงแขนผู้ชายน้อย ผิวของเขาเป็นสีซีดเนื่องจากไม่นานที่ผ่านมาในขณะที่ท้องของเขาถูกตัดเปิดโดยดวงจันทร์สีเงิน เขามีอาวุธธนูของเขาอีกครั้งและซ่อนตัวอยู่ภายในแปรงที่จะเริ่มต้นรอบใหม่ของการฆ่าเหี้ยม เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับกรีนสเกลอีเกิลและมีเพียงเล็งหัวใจผู้ชายน้อยหรือคอ. คนตัวเล็กถูกทำร้ายมากว่าใบหน้าเล็ก ๆ ของเขาขาว เขาฉีกแถบของเสื้อผ้าเล็ก ๆ ของเขาที่จะผูกบาดแผลของเขา สัญลักษณ์ยังทั่วบนร่างกายของเขาที่จะหยุดเขาจากบาดแผลเลือดออกมากยิ่งขึ้น. ในช่วงเวลาเหล่านี้กรีนสเกลอีเกิลได้รับความเดือดร้อนอีกสิบนัดลูกศร บาดแผลของเขาเกือบถูกยิงเน่าเสีย ผู้ชายน้อยร้องไห้เพราะเขาไม่สามารถรักษามันซ้ำแล้วซ้ำอีก เขาตะโกน "ฉันจะเดิมพันชีวิตของฉันกับพวกคุณ!" เขาอย่างรวดเร็วประไปข้างหน้าและเปิดใช้งานสองดวงจันทร์สีเงิน disked ไม่ว่าสิ่งที่เขาต้องการที่จะฆ่าคนผู้ที่ได้รับอย่างไม่หยุดยั้งการยิงลูกศรเหล็กเหล่านั้น. ที่อาศัยอยู่ในดินแดนรกร้างนี้ใหญ่หมาป่าหมู่บ้านเทคนิคลูกศรมีพลังอย่างน่างงงวย กว่าร้อยคนมุ่งเป้าไปพร้อมกันในทิศทางเดียวกันและลูกศรทั้งหมดที่มีความเข้มข้นตามที่พวกเขาบินด้วยกันทำให้มันดูเหมือนว่าค้อนเหล็กขนาดใหญ่ที่ได้รับการที่โดดเด่นในร่างกายผู้ชายน้อย แม้เขาจะใช้ดวงจันทร์เงินเพื่อป้องกันในด้านหน้าของเขาเขาก็ยังคง spurted เลือดออกและถูกเป่าออกไป. "ยิงเขาตาย!" หัวหน้าหมาป่าหมู่บ้านตาบวร์ก Liqing ของคนเย็นและเขาสูญเสียรอยยิ้มของเขาเป็นเวลานานแล้ว เขาสั่งให้ทุกคนที่จะยิงลูกศรของพวกเขาตรงไปที่คนตัวเล็กในอากาศ. Ya! ผู้ชายน้อยตะโกนเสียงดัง สองดวงจันทร์สีเงิน disked หมุนรอบตัวของเขา คุกโซ่แผ่นของลูกศร snapped ทั้งหมด หัวลูกศรทั้งหมดเสียซ้อนขึ้นเปล่งแสงเย็นน้ำแข็งของพวกเขา. แต่ขาเล็ก ๆ ของเขาได้รับความเดือดร้อนยิงอีก BLO สด