The gowns of the women were very si

The gowns of the women were very simply cut, having either a long train or no train at all, these last cut to show the under-skirt of some fine material, the bodice of which showed above the over gown at the shoulders.

The ladies who wore the long gown generally had it lined with some fine fur, and to prevent this dragging in the mud, as also to show the elegance of their furs, they fastened the train to a button or brooch placed at the back of the waistband.

This, in time, developed into the looped skirts of Elizabethan times.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุดของผู้หญิงถูกตัดมากเพียงอย่างใดอย่างหนึ่งที่มีความยาวรถไฟหรือรถไฟที่ทุกคนเหล่านี้ตัดสุดท้ายที่จะแสดงภายใต้กระโปรงของวัสดุที่ดีของเสื้อท่อนบนที่ดังกล่าวข้างต้นแสดงให้เห็นว่าชุดที่ผ่านมาที่ไหล่.

ผู้หญิงที่สวมชุดยาวโดยทั่วไปมีมันเรียงรายไปด้วยขนบางส่วนที่ดีและเพื่อป้องกันการลากในโคลนที่ยังแสดงให้เห็นความสง่างามของเสื้อขนสัตว์ของพวกเขาพวกเขายึดรถไฟไปยังปุ่มหรือเข็มกลัดที่วางไว้ที่ด้านหลังของเข็มขัด.

นี้ในเวลาพัฒนาเป็นกระโปรงคล้องครั้งที่ลิซาเบ ธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในชุดของผู้หญิงถูกมากเพียงตัด มีรถไฟยาวหรือรถไฟไม่เลย ตัดเหล่านี้สุดท้ายแสดงกระโปรงน้อยบางวัสดุดี ท่อนซึ่งแสดงให้เห็นว่าเหนือกว่า gown ที่ไหล่

gown ผู้หญิงที่สวมนานโดยทั่วไปมีมันเรียงขนบางดี และ การป้องกันนี้ลากในโคลนเป็นยังจะแสดงความสง่างามของหนังสัตว์ ยังทางปุ่มหรือเข็มกลัดไว้ทาง waistband

นี้ ในเวลา พัฒนาเป็นกระโปรง looped ของเอลิซาเบธครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ชุดของผู้หญิงได้อย่างเรียบง่ายตัด,มีทั้งที่เป็นรถไฟหรือไม่มีรถไฟที่ทั้งหมด,นี้ตัดในการแสดงที่ใต้กระโปรงของบางคนชั้นดีวัสดุที่เสื้อรัดรูปของซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีมากกว่านี้มากกว่าชุดที่ไหล่.

ที่ผู้หญิงที่สวมใส่ได้นานโดยทั่วไปแล้วก็จะได้สวมชุดเรียงรายไปด้วยบางส่วนชั้นดีมีขนและเพื่อป้องกันไม่ให้ใครในโคลนและยังจะแสดงความสง่างามของขนสัตว์,รถไฟไว้ที่ปุ่มหรือเข็มกลัดวางไว้ที่ด้านหลังของขอบเอวที่.

แห่งนี้ในช่วงเวลาพัฒนาไปสู่กระโปรงแบบห่วงของยุคเอลิซาเบธเวลา