ชาวไทโย้ยแต่งกายเหมือนบรรพบุรุษของตน เสื้อผ้าหายาก ต้องผลิตเอง นับแต่ตั้งทำไร่ฝ้าย จนถึงทอเป็นผ้า ตัดเย็บ และย้อมเอง ต้องทำสวนคราม สมัยก่อนนั้นชาวไทโย้ยยังนิยมเลี้ยงหม่อน แต่เรียกว่า เลี้ยงไหม (ทุกวันนี้เลิกหมดแล้ว )
ภาษาโย้ย จะมีลักษณะคล้ายกับภาษาย้อและคล้ายกับภาษาอีสานบางคำแต่สำเนียงจะต่างกัน แต่สำเนียงของชาวโย้ยจะอ่อนหวานและช้ากว่า ภาษาไทโย้ยพูดกันแพร่หลายในเขตอำเภอสานรนิวาส และอำเภออากาศอำนวย
ฮีตสิบสองเป็นจารีตประเพณีที่ชาวไทโย้ยได้ร่วมชุมนุมกันทำบุญเป็นประจำทุก ๆ เดือนในรอบปี