At Jo Minjoon’s question, Emily nod

At Jo Minjoon’s question, Emily nodded. She said.

“Your tasting. If you become an epicurean then you will become one of the best in the world. Cooking? Of course, tasting is important. However, tasting is just one factor required to cook. But when you evaluate a dish, it’s the most valuable ability.”

He could vaguely understand what Emily was trying to say. However, Jo Minjoon’s was rigid. He replied in a low voice.

“I’m a chef. I like to cook.”
“I understand. I won’t urge you to immediately become an epicurean. However, you can come to me whenever you want to become one. Because I will raise you…..”

Emily gave him her business card. Jo Minjoon stared at the business card for a while, and finally let out a sigh and accepted it. Emily smiled faintly as if she was feeling sorry.

“To propose something like this to someone that dreams to become a chef, maybe I only got your head messier. I’m really sorry about that.”
“…….There will be no way I give up.”
“I also hope so. Because people who enjoy good flavor, can give it. Probably, if you keep walking straight, you will become an excellent chef. That will be a good thing by itself.”

Emily stopped talking and looked at her watch in her left wrist. And she put a surprised expression and clasped her hands.

“Wow! It’s almost time for the plane. I will have to go. Don’t be bothered too much about it. Because I have only teased you once.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่คำถามโจ Minjoon เอมิลี่เลยต้อง เธอบอกว่า"คุณชิม ถ้าคุณเป็นตัวติดตามการควบคุม แล้วคุณจะกลายเป็นดีที่สุดในโลก การทำอาหาร แน่นอน รสชาติเป็นสำคัญ อย่างไรก็ตาม ชิมเป็นหนึ่งปัจจัยจำเป็นในการปรุงอาหาร แต่เมื่อคุณประเมินจาน มันเป็นความสามารถที่มีค่าที่สุด"คลับเขาอาจเข้าใจอะไรเอมิลี่พยายามพูด อย่างไรก็ตาม Jo Minjoon แข็งมาก เขาตอบเสียงต่ำ"ผมเป็นพ่อครัว ผมชอบการทำอาหาร""ผมเข้าใจ ฉันจะไม่ขอให้คุณทันทีเป็น การติดตามการควบคุม อย่างไรก็ตาม คุณสามารถมาหาฉันเมื่อใดก็ ตามที่คุณต้องการเป็นหนึ่งได้ เพราะเราจะให้คุณ..."เอมิลี่ให้นามบัตรของเขา Jo Minjoon จ้องไปที่นามบัตรในขณะ ในที่สุดให้ออกด้วย[และยอมรับ เอมิลี่ยิ้มหวานว่าเธอรู้สึกเสียใจ"เสนอเหมือนคนที่ฝันจะเป็น เชฟ อาจจะเท่าผมศีรษะของคุณเมซีเย "ฉันรู้สึกเสียใจเกี่ยวกับที่"".. หนามจะไม่มีทางที่ฉันให้ขึ้น""ยังหวังได้ เพราะคนที่เพลิดเพลินกับรสชาติที่ดี สามารถให้ อาจ ถ้าคุณเดินตรงไป คุณจะกลายเป็นเชฟดี ที่จะเป็นสิ่งที่ดี ด้วยตัวเอง"เอมิลี่หยุดพูด และมองดูเธอในข้อมือซ้ายของเธอ และเธอใส่นิพจน์ที่มีความประหลาดใจ และ clasped มือของเธอ"ว้าว โซนเวลาของเครื่องบินได้ ฉันจะต้องไป ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมันมากเกินไป เพราะผมมีเฉพาะล้อคุณครั้งนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่คำถามโจ Minjoon เอมิลี่พยักหน้า เธอกล่าวว่า.

"ชิมของคุณ ถ้าคุณจะกลายเป็นมีรสนิยมสูงแล้วคุณจะกลายเป็นหนึ่งในดีที่สุดในโลก การปรุงอาหาร? แน่นอนชิมเป็นสิ่งสำคัญ อย่างไรก็ตามชิมเป็นเพียงปัจจัยหนึ่งที่จำเป็นต้องใช้ในการปรุงอาหาร แต่เมื่อคุณประเมินจานมันเป็นความสามารถที่มีค่าที่สุด. "

เขารางสามารถเข้าใจสิ่งที่เอมิลี่ก็พยายามที่จะบอกว่า อย่างไรก็ตามโจ Minjoon ก็แข็ง เขาตอบเสียงต่ำ.

"ฉันพ่อครัว ผมชอบที่จะปรุงอาหาร. "
" ผมเข้าใจ ฉันจะไม่ขอให้คุณทันทีกลายเป็นเจ้าสำราญ อย่างไรก็ตามคุณสามารถมาหาฉันเมื่อใดก็ตามที่คุณต้องการที่จะกลายเป็นหนึ่งใน เพราะเราจะยกให้คุณ ... .. "

เอมิลี่ทำให้เขามีบัตรธุรกิจของเธอ โจ Minjoon จ้องที่บัตรธุรกิจในขณะที่และในที่สุดก็ให้ออกถอนหายใจและเป็นที่ยอมรับมัน เอมิลี่ยิ้มแผ่วเบาราวกับว่าเธอรู้สึกเสียใจ.

"เพื่อนำเสนอบางอย่างเช่นนี้กับใครบางคนที่มีความฝันที่จะกลายเป็นพ่อครัวบางทีฉันมีเพียง Messier หัวของคุณ ฉันจริงๆขออภัยเกี่ยวกับที่. "
" ...... .There จะเป็นวิธีที่ฉันให้ขึ้น no. "
" ผมยังหวังว่าอย่างนั้น เพราะคนที่ชอบรสชาติที่ดีสามารถให้มัน อาจจะถ้าคุณให้เดินตรงคุณจะกลายเป็นพ่อครัวที่ดีเยี่ยม ที่จะเป็นสิ่งที่ดีด้วยตัวเอง. "

เอมิลี่หยุดพูดและมองไปที่นาฬิกาของเธอในข้อมือซ้ายของเธอ และเธอใส่สีหน้าประหลาดใจและประสานมือของเธอ.

"ว้าว! มันเกือบจะถึงเวลาสำหรับเครื่องบิน ฉันจะต้องไป ไม่ได้รับการใส่ใจมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะผมได้แกล้งคุณเพียงครั้งเดียว. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ถาม คือ โจ มินจองลี่พยักหน้า เธอกล่าวว่า" ชิมของคุณ ถ้าคุณเป็น สนุก แล้วคุณจะกลายเป็นหนึ่งในดีที่สุดในโลก การปรุงอาหาร ? แน่นอน , ชิมเป็นสำคัญ อย่างไรก็ตาม การเป็นเพียงปัจจัยหนึ่งที่ต้องทำอาหาร แต่เมื่อคุณประเมิน จาน มันเป็นความสามารถที่มีคุณค่ามากที่สุด " .เขาอาจจะไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่เอมิลี่พยายามจะพูด อย่างไรก็ตาม โจ มินจุนก็แข็ง เขาตอบกลับมาด้วยเสียงต่ำ" ผมเป็นเชฟ ฉันชอบทำอาหาร " ." ผมเข้าใจ ผมจะไม่ขอให้คุณได้ทันทีกลายเป็นเจ้าสำราญ . อย่างไรก็ตาม นายมาหาฉันเมื่อไหร่ก็ตามที่คุณต้องการหนึ่ง เพราะผมจะเลี้ยงคุณ . . . . "เอมิลี่ เขาให้นามบัตรเธอ โจ มินจุนจ้องมองนามบัตรสักพัก ก็ถอนหายใจและยอมรับมัน เอมิลี่ยิ้มบางๆ ราวกับว่าเธอกำลังรู้สึกเสียใจ" ขออะไรแบบนี้ คนที่ฝันอยากเป็นเชฟ บางทีผมอาจจะได้แค่หัว เมซีเย . เรื่องนั้นผมขอโทษจริงๆ ." . . . . . . . ไม่มีทางยอมแพ้”" ฉันก็หวังว่างั้น เพราะคนที่ชอบรสชาติดี สามารถให้มัน อาจจะ ถ้าคุณ เดินตรงไป จะเป็น พ่อครัวยอดเยี่ยม นั่นเป็นสิ่งที่ดีโดยตัวของมันเอง "เอมิลี่หยุดพูดและมองไปที่นาฬิกาในข้อมือซ้ายของเธอ เธอทำให้ประหลาดใจการแสดงออกและประสานมือของเธอ" ว้าว ! ! ! มันเกือบถึงเวลาเครื่องบิน ผมจะต้องไป อย่ากังวลมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะฉันแค่ล้อเธอ "