In 2010, yersiniosis was, for the s

In 2010, yersiniosis was, for the seventh consecutive year, the third
most frequently reported human zoonosis in Europe, with a total of
6776 confirmed cases (EFSA and ECDC, 2012). Yersinia enterocolitica
was the most common Yersinia species reported in human cases in
European countries, accounting for 93.8% of all confirmed cases of
yersiniosis. The number of cases has been decreasing since 2005 except
in Poland, Luxembourg and France (EFSA and ECDC, 2011).
Pigs are frequently described as a source of human contamination by
Y. enterocolitica through consumption of raw or undercooked meat
(Satterthwaite et al., 1999) or by direct contact with contaminated
carcasses (Merilahti-Palo et al., 1991). The incidence of yersiniosis
due to pork consumption in humans was recently estimated to be 2.8
cases per 100,000 inhabitants per year in Europe (Fosse et al., 2009).
Yersinia is thus the second most frequent contaminant of pig products,
after Salmonella (3.3 cases per 100,000 inhabitants per year) and
ahead of Campylobacter (2.1 cases). Pigs do not develop clinical signs,
but they carry Y. enterocolitica in their oral cavities, on their tongues
and tonsils, and in their lymph nodes, and they excrete this bacterium
in their feces (Thibodeau et al., 1999; Nesbakken et al., 2003). Carcasses
can be contaminated with the pathogen in slaughterhouses by contamination
from tonsils and intestinal contents (Fredriksson-Ahomaa et al.,
2000; Laukkanen et al., 2009). Bioserotype 4/O:3 is generally the most
prevalent pathogenic bioserotype isolated from pigs (Fredriksson-
Ahomaa et al., 2000; Bonardi et al., 2003; Laukkanen et al., 2009).
The prevalence of Y. enterocolitica in pigs at the slaughterhouse
differed between countries: about 93% (of a sample of 200 pigs), 44%
(201 pigs) and 32% (428 pigs) in Spain, Belgium and Italy respectively
(Martinez et al., 2011), and about 37% (139 pigs) in Belgium (Van
Damme et al., 2010).
The carriage of Y. enterocolitica by pigs has been reported to bemore
prevalent in winter than in summer in Germany (Weber and Knapp,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 2553, yersiniosis ถูก ปีเจ็ดต่อเนื่อง ที่สาม
รายงาน zoonosis มนุษย์ในยุโรป มีจำนวนบ่อย
6776 ยืนยันกรณี (EFSA และ ECDC, 2012) Yersinia enterocolitica
พันธุ์ Yersinia ทั่วรายงานในกรณีมนุษย์ใน
ประเทศในยุโรป บัญชี 93.8% ของกรณีทั้งหมดยืนยันของ
yersiniosis มีการลดจำนวน 2548 ยกเว้น
ในโปแลนด์ ลักเซมเบิร์ก และฝรั่งเศส (EFSA และ ECDC, 2011) .
สุกรมักจะอธิบายเป็นแหล่งการปนเปื้อนมนุษย์โดย
Y. enterocolitica ผ่านการบริโภคเนื้อสัตว์ดิบ หรือฝรั่งเศส
(Satterthwaite et al., 1999) หรือ โดยการติดต่อโดยตรงกับปนเปื้อน
ซาก (Merilahti Palo et al., 1991) อุบัติการณ์ของ yersiniosis
เนื่องจากหมู ปริมาณการใช้ในมนุษย์ได้ล่าสุดประมาณ 2.8
กรณีต่อ 100000 คนต่อปีในยุโรป (Fosse et al., 2009) .
Yersinia เป็นสารปนเปื้อนที่สองบ่อย ๆ หมูผลิตภัณฑ์,
หลังจากซัล (3.3 กรณีต่อ 100000 คนต่อปี) และ
ก่อน Campylobacter (2.1 กรณี) สุกรพัฒนาอาการทางคลินิก,
แต่ละคร Y enterocolitica ในพัฒนาการของปาก ลิ้นของพวกเขาบน
และ ทอนซิล และในน้ำเหลืองของ โหนด และพวกเขาขับถ่ายแบคทีเรียนี้
ในอุจจาระของตน (Thibodeau et al., 1999 Nesbakken และ al., 2003) ซาก
สามารถปนเปื้อนกับศึกษาในโรง โดยปนเปื้อน
จากทอนซิลและเนื้อหาลำไส้ (Fredriksson Ahomaa et al.,
2000 Laukkanen et al., 2009) Bioserotype 4/O:3 การคิดมากที่สุด
bioserotype อุบัติที่แพร่หลายที่แยกต่างหากจากสุกร (Fredriksson-
Ahomaa et al., 2000 Bonardi และ al., 2003 Laukkanen et al., 2009) .
ชุกของ Y. enterocolitica ในสุกรที่บิดา
แตกต่างระหว่างประเทศ: ประมาณ 93% (จากตัวอย่างของสุกร 200),
(201 pigs) 44% และ 32% (428 สุกร) ในสเปน เบลเยียม และอิตาลีตามลำดับ
(เบรัท et al., 2011), ประมาณ 37% (139 สุกร) เบลเยียม (Van
Damme et al., 2010) .
มีรายงานว่า รถของ Y. enterocolitica โดยสุกร bemore
พบมากในฤดูหนาวมากกว่าฤดูร้อนในเยอรมนี (แบ่งแยกและ Knapp

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 2010 yersiniosis เป็นติดต่อกันเป็นปีที่เจ็ดที่สาม
zoonosis มนุษย์รายงานบ่อยที่สุดในยุโรปมีจำนวน
6776 ยืนยันกรณี (EFSA และ ECDC, 2012) Yersinia enterocolitica
เป็นชนิดที่พบมากที่สุด Yersinia รายงานในกรณีของมนุษย์ใน
ประเทศในยุโรปคิดเป็น 93.8% ของทุกกรณีได้รับการยืนยันของ
yersiniosis จำนวนผู้ป่วยที่ได้รับการลดลงตั้งแต่ปี 2005 ยกเว้น
ในโปแลนด์, ลักเซมเบิร์กและฝรั่งเศส (EFSA และ ECDC 2011)
หมูจะมีการอธิบายมักจะเป็นแหล่งที่มาของการปนเปื้อนของมนุษย์โดยการ
วาย enterocolitica ผ่านการบริโภคเนื้อสัตว์ดิบหรือสุก
(Satterthwaite et al,., 1999) หรือโดยการสัมผัสโดยตรงกับสารปนเปื้อน
ซาก (Merilahti-พาโลอัลเอตอัล. 1991) อุบัติการณ์ของ yersiniosis
เนื่องจากการบริโภคเนื้อหมูในมนุษย์เมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นที่คาดกันว่าจะเป็น 2.8
รายต่อประชากร 100,000 คนต่อปีในยุโรป (ฟอซและอัล. 2009)
Yersinia จึงเป็นสารปนเปื้อนที่พบบ่อยที่สุดที่สองของผลิตภัณฑ์หมู
หลังจาก Salmonella (3.3 กรณี ต่อ 100,000 คนที่อาศัยอยู่ต่อปี) และ
ก่อน Campylobacter (2.1 กรณี) หมูไม่พัฒนาอาการทางคลินิก,
แต่พวกเขาดำเนินการวาย enterocolitica ในโพรงช่องปากของพวกเขาเมื่อวันที่ลิ้นของพวกเขา
และต่อมทอนซิลและในต่อมน้ำเหลืองของพวกเขาและพวกเขาขับถ่ายแบคทีเรียนี้
ในอุจจาระของพวกเขา (Thibodeau et al, 1999;. Nesbakken ตอัล , 2003) ซาก
สามารถปนเปื้อนด้วยเชื้อโรคในโรงฆ่าสัตว์โดยการปนเปื้อน
จากต่อมทอนซิลและเนื้อหาของลำไส้ (Fredriksson Ahomaa-et al,.
2000;. Laukkanen et al, 2009) Bioserotype 4 / O: 3 โดยทั่วไปมากที่สุด
ที่ทำให้เกิดโรคที่แพร่หลาย bioserotype ที่แยกได้จากสุกร (Fredriksson-
Ahomaa และคณะ, 2000; Bonardi et al, 2003; Laukkanen et al, 2009...)
ความชุกของวาย enterocolitica ในสุกรที่ โรงฆ่าสัตว์
แตกต่างกันระหว่างประเทศ: ประมาณ 93% (จากตัวอย่าง 200 หมู), 44%
(201 หมู) และ 32% (428 หมู) ในประเทศสเปนเบลเยียมและอิตาลีตามลำดับ
(มาร์ติเน et al, 2011.) และประมาณ 37 % (139 หมู) ในประเทศเบลเยียม (Van
Damme, et al., 2010)
การขนส่งของวาย enterocolitica โดยสุกรที่ได้รับการรายงานไปยัง bemore
ที่แพร่หลายในฤดูหนาวกว่าในฤดูร้อนในประเทศเยอรมนี (เวเบอร์และแนป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 2010 , เยอซินิโอซีส , ติดต่อกันเป็นปีที่เจ็ด สาม
บ่อยที่สุดของมนุษย์รายงานซูโอโนซิสในยุโรป ที่มีทั้งหมดของ
ของยืนยันกรณี ( efsa และ ecdc , 2012 ) เยอซิเนีย enterocolitica
เป็นชนิดที่พบมากที่สุดในการรายงานกรณีของมนุษย์ เยอซิเนีย
ประเทศยุโรปบัญชีสำหรับ 93.8 % ของทั้งหมดได้รับการยืนยันกรณีของ
เยอซินิโอซีส .จํานวนคดีที่ได้รับการลดลงตั้งแต่ปี 2005 ยกเว้น
ในโปแลนด์ ลักเซมเบิร์ก และฝรั่งเศส และ ecdc efsa , 2011 ) .
หมูมักอธิบายว่าเป็นแหล่งที่มาของการปนเปื้อนของมนุษย์โดย
Y enterocolitica ผ่านการบริโภคของดิบ หรือสุกเนื้อ
( satterthwaite et al . , 1999 ) หรือโดยการติดต่อโดยตรงกับ
ซากปนเปื้อน ( merilahti พาโล et al . , 1991 ) อุบัติการณ์ของเยอซินิโอซิส
เนื่องจากการบริโภคเนื้อหมูในมนุษย์นี้คาดว่าจะเป็น 2.8
รายต่อประชากรต่อปีในยุโรป ( 100000 ฟอซ et al . , 2009 ) .
เยอซิเนีย จึงเป็นสิ่งปนเปื้อนที่พบบ่อยที่สุดสองของผลิตภัณฑ์หมู
หลังจาก Salmonella ( 3.3 รายต่อประชากร 100000 ต่อปี ) และ
ก่อนประกวด ( 2 ราย ) . หมูไม่พัฒนาอาการทางคลินิก แต่พวกเขาถือ
Yenterocolitica ในช่องปากฟันผุในปาก
และ tonsils และต่อมน้ำเหลืองของพวกเขาและพวกเขาขับถ่ายนี้แบคทีเรียในอุจจาระของพวกเขา (
thibodeau et al . , 1999 ; nesbakken et al . , 2003 ) ซาก
สามารถปนเปื้อนกับเชื้อโรคที่ปนเปื้อนในโรงฆ่าสัตว์ โดย
จากต่อมทอนซิลและเนื้อหา ( ลำไส้ เฟรดริคซัน ahomaa et al . ,
2000 ; laukkanen et al . , 2009 ) bioserotype 4 / o :3 โดยทั่วไปมากที่สุด
bioserotype ที่แยกได้จากสุกร ( โรคที่แพร่หลาย เฟรดริคซัน -
ahomaa et al . , 2000 ; bonardi et al . , 2003 ; laukkanen et al . , 2009 ) .
ความชุกของ Y enterocolitica ในสุกรที่โรงฆ่าสัตว์
แตกต่างกันระหว่างประเทศ : ประมาณ 93% ( จากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 200 ตัวอย่าง หมู ) , 44 %
( คุณหมู ) และ 32% ( คุณหมู ) สเปน , เบลเยียมและอิตาลีตามลำดับ
( มาร์ติเนซ et al . , 2011 )และประมาณ 37% ( 139 หมู ) ในเบลเยี่ยม ( รถตู้
Damme et al . , 2010 ) .
การขนส่งของ Y enterocolitica โดยสุกรได้รับรายงานว่ามีความแพร่หลายในฤดูหนาวมากกว่าฤดูร้อน
( เวเบอร์และ Knapp ในเยอรมัน ,